Nasz mały cud

Pracowałem nad tym zbiorem przypowieści ponad dziesięć lat, towarzyszył mi wiernie, wracałem do niego niemal codziennie, wraz z upływem czasu powoli się rozrastał. Czy ułożę trzeci? Nie sądzę, bym miał jeszcze czas. Ale inni z pewnością pójdą dalej. Jest jeszcze wiele drogi do przebycia.

Właściwie posuwamy się tu drogą bez końca i bez granic.

Czasem trudno odróżnić prawdę  od zmyślenia. Rzeczywistość i wyobraźnia od dawna zabawiają się w tej sposób, że to się łączą, to uwodzą się wzajem, to się boczą na siebie, to przed sobą uciekają.

Ale „wyobraźnia jest królową prawdy”, jak powiedział (zdaje się) Baudelaire. A również trafne jest zdanie przeciwne. To, co prawdziwe, rodzi to, co wyobrażone. A więc prawdziwe jest wszystko.

Książka prezentuje ponad 700 popularnych polskich przysłów i wyrażeń przysłowiowych w układzie hasłowym oraz ich odpowiedników w 11 językach: angielskim, czeskim, francuskim, hiszpańskim, litewskim, łacińskim, niemieckim, rosyjskim, słowackim, ukraińskim i włoskim.

Publikacja jest opatrzona wstępem historyczno-edytorskim (również w językach narodowych) i wskazówkami bibliograficznymi. Ułatwieniem dla czytelników są alfabetyczne indeksy wyrazów hasłowych w poszczególnych językach, zaopatrzone w odniesienia numerowe do odpowiednich przysłów.
Publikacja zawiera ciekawy materiał do praktycznego wykorzystania w nauce języków obcych bądź ilustracji podobieństw i różnic między językami. Jest świetną lekturą dla każdego, niezależnie od wieku, zainteresowań i poziomu wykształcenia.
Dla nauczyciela może stanowić kopalnię pomysłów na interesujące, nieszablonowe lekcje języków obcych.

Zbiór przeszło 1000 rymowanek potocznego języka polskiego z komentarzem autorki. Maria Nagajowa - doktor nauk humanistycznych, autorka podręczników do nauczania języka polskiego, zbieraniem rymowanek potocznych zdań zajmowała się od początku swojej pracy naukowej. Z czasem stało się to jej językowym hobby. Tematem rymowanek są najzwyklejsze, codzienne kontakty między ludźmi, ich wygląd i zamiłowania, osobowość, niekiedy żartobliwie sposób bycia, a także ujemne cechy charakteru, jak ironia, złośliwość i wulgarność. Rymowanki zostały podzielone na cztery podstawowe grupy: - Ocena człowieka (cechy osobowości, wygląd, sprawność fizyczna, uznawane wartości): "Każdy stary ma przywary"; "Ma rozum wielki, ale do butelki". - Porozumiewanie się (kontakty twarzą w twarz, powitania, pożegnania, zaczepki, zerwanie kontaktów towarzyskich): "O rety! Jakie bzdety"; "Gadasz za wiele, mój drogi aniele"; "Mówić do słupa, a słup jak dupa". - Oddziaływanie na wolę (rozkazy, groźby, wyzwiska): "Na moją komendę, zabijcie tę mendę"; "Spadaj, laska, jeśli łaska". - Ocena i komentarz realiów codzienności (jedzenie, picie, czynności fizjologiczne): "Im mniej kalorii, tym więcej glorii"; "Motylem byłem, ale utyłem".

Pozwól sobie na chwilę wytchnienia
Twoja dusza potrzebuje witamin
Zawarte w tej książce opowieści Norberta Lechleitnera potrafią rozsłonecznić każdy dzień. Wzmacniają i podnoszą na duchu. Są dla naszej duszy tym, czym dla ciała jest wyjście z ciemnego pomieszczenia, rozprostowanie się i spojrzenie w błękitne niebo. Albo orzeźwiający łyk źródlanej wody po kilku godzinach wytężonej pracy.

– Proszę, mistrzu – rzekł uczeń – zdradź mi tajemnicę życia.
– Nie mogę – odmownie skwitował prośbę mistrz.
– Dlaczego?
– Bo to jest tajemnica.

Proste i jednocześnie frapujące. Nie trzeba wielu słów, aby opowiedzieć wartościową historię.

Ta bestsellerowa książka rozświetliła życie już niemal 14 tysięcy osób!

Wydanie pierwsze ukazało się z podtytułem: 100 zaskakujących historyjek mądrościowych, które rozsłoneczniają choć trochę każdy dzień.

Aforyzmy podobno wyszły już z mody, ale może warto znów do nich wrócić, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z ich satyryczną formą. Bez poważnego zadęcia i silenia się na ponadczasowe mądrości zatrzymajmy się na chwilę i pobawmy z autorem, żonglując słowami i ich opacznym znaczeniem.

Zapraszamy do dobrej zabawy! W krótkiej satyrycznej oprawie aforyzmy mogą zyskać nowe znaczenie i dać nam szansę na odczytanie na nowo znanych na co dzień słów, przysłów czy zwrotów.

Giacomo Leopardi (1798–1837) – najwybitniejszy poeta i myśliciel włoskiego romantyzmu. Rozległe wykształcenie zdobył samodzielnie w bibliotece rodzinnego pałacu w Recanati. Samotne życie naznaczone poważnymi chorobami i kalectwem, ale „rozjaśnione geniuszem i darem rozmowy z własną duszą” wypełniły mu rozpacz, złudzenia i pisanieo „prawdach gorzkich i krystalicznie czystych”.
Wydał zbiór poezji Canti (Pieśni) i tomy prozy:
Dziełka moralne i Myśli. W rękopisie pozostawił4526 stron Zibaldone. Wybrał dla notatnika tytuł Zibaldone, bo to archaiczne włoskie słowo znaczy „przemieszanie”. Zapisywał swoje różnorakie myśli spontanicznie, powściągliwie i dość oschle przez piętnaście lat (1817–1832), nazywał te notatki „zapisanym chaosem”. Jednak z tego chaosu miał się wyłonić własny „porządek myślenia”. O czym? O naszym przywiązaniu do „pustkowia życia”,które bądź co bądź mamy za „rzecz nadspodziewaniewspaniałą”, chociaż nawet tej wspaniałości nieumiemy zrozumieć, gdyż „tajemne jest tu wszystko– prócz naszego cierpienia”.