(Nie) Doskonali Do Pary. Instrukcja Obsługi Małżeństwa

Czy myśląc o śmierci, można pokochać życie?

Tytuł tej książki mógłby właściwie brzmieć: „100 sposobów, jak pokochać życie”. Autor, który sam ma za sobą trzy próby samobójcze, próbuje w niej bowiem ukazać piękno, wyjątkowość i wartość ludzkiego życia. Nie robi tego jednak, posługując się wyświechtanymi sloganami czy szafując słowami pisanymi wielką literą. Zamiast tego przewrotnie, zabawnie i z dystansem do siebie opisuje własne traumatyczne doświadczenia i dzieli się spostrzeżeniami, które docenią przede wszystkim osoby zmagające się dzień po dniu ze swoimi małymi wielkimi dramatami, często niedostrzeganymi bądź ignorowanymi przez bliskich.

„Żyj, po prostu. Najlepsze wciąż jeszcze przed nami!” - przekonuje autor. Daj się wciągnąć tej błyskotliwej, pełnej mądrych słów lekturze i spróbuj na nowo uwierzyć, że każdy kolejny dzień może być szansą, a nie ciężarem!

Wierzę ci, że chcesz odejść. Tragedie, dramaty – przeżyłem ich wiele, ale przeżyłem. Trzy razy – tyle razy próbowałem popełnić samobójstwo. Mam zdiagnozowane mieszane zaburzenia osobowości, dystymię (przewlekła depresja) oraz nerwicę. Od kilkunastu lat utrudnia mi to życie, ale zarazem pozwala odkrywać tajemnice cierpienia oraz – paradoksalnie – piękno życia.Ta książka jest pisana pół żartem, pół serio – w istocie ma zabić twój ból, a uratować ciebie, bo jesteś dla mnie ważny!

Książka ta jest wynikiem buntu. Mojego buntu. Bunt ten narodził się i narastał w czasie czytania wielu książek naukowych, popularnonaukowych i szczególnie poradników, które za główny przedmiot rozważań wzięły sobie kreatywność i twórczość. Autorzy poradników rozwoju kreatywności, ślepi na wyniki współczesnych badań nad twórczością i twórcami (…) ciągle rozpowszechniają mity i półprawdy o kreatywności. Do tego dochodzi nagminne i przesadne upraszczanie wszelkich mechanizmów związanych z tworzeniem, które nie są takie proste, jak to się wydaje „wyznawcom” idei myślenia lateralnego, mindmappingu i jakoby twórczej prawej półkuli mózgu. Dodajmy do tego jeszcze powszechne składanie przez autorów tych książek łatwych obietnic bez pokrycia. Obietnice te, rzecz jasna, dotyczą lansowanej przez autora poradnika recepty na przyrost kreatywności – jeśli tylko czytelnik zechce zastosować cudowne techniki opisywane w poradniku, to „moc twórcza będzie z nim”. Struktura książki została wyznaczona przez kolejne litery alfabetu, które służą jako pretekst do syntetycznego opisu ważnych zjawisk związanych z rozumieniem kreatywności i jej rozwijaniem. Poszczególne hasła nie są opisane z encyklopedyczną dokładnością, bo też książka ta encyklopedią kreatywności nie jest! Jest raczej dobrze ugruntowanym w naukach o twórczości poradnikiem rozwoju kreatywności. Poradnikiem życiowym. Fragment Wprowadzenia

Problem pracoholizmu pojawił się w Polsce stosunkowo niedawno. Przeglądając wpisy na forach internetowych i blogach można dostrzec, jak różne są znaczenia przypisywane pracoholizmowi. Dla jednych nadmierna praca jest źródłem satysfakcji, dla innych wynika z chęci sprostania oczekiwaniom (własnym i innych). Czasami taka dająca zadowolenie praca wypełnia całe życie, bo znaleźć w niej można wszystko, co do szczęścia potrzebne. Pracowanie może być akceptowanym sposobem ucieczki od własnych problemów. Praca ponad siły wynika niekiedy z obawy przed utratą pracy, a nieraz ze złej organizacji pracy. Pracoholizm to szkodliwy skutek nadmiernego obciążania się pracą. Dopiero wnikliwa analiza pozwala odróżnić pracoholizm od nadmiernego obciążania się pracą.
Książka składa się z dwóch części. W pierwszej omówiono zjawisko nadmiernego obciążania się pracą, w drugiej przedstawiono różne narzędzia badania pracoholizmu oraz przebieg i wyniki badań nad własnym kwestionariuszem, w tym osobowościowe i temperamentalne czynniki wpływające na nadmierne obciążanie się pracą. W załączniku zawarto arkusz pytań własnego kwestionariusza KONOP wraz z normami opracowanymi dla grup zróżnicowanych ze względu na płeć, wykształcenie i wiek.


Niezwykle sumiennie przeprowadzona analiza istniejących koncepcji wraz z omówieniem już istniejących badań znakomicie porządkuje wiedzę na temat pracoholizmu, stanowiąc równocześnie podstawę do skonstruowania przez Autorów własnego kwestionariusza. Opisany w książce sposób konstruowania narzędzia badawczego jest wzorcowy. Począwszy od studiów literaturowych, opracowanie własnego modelu analizowanego zjawiska, przeglądu istniejących narzędzi i do konstrukcji własnego kwestionariusza z podaniem parametrów psychometrycznych dla wyróżnionych skal.
z recenzji dr hab. Marii Strykowskiej, prof UAM

Autorami książki są pracownicy i doktoranci Instytutu Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Jak przerwać krąg ciągłego namyślania się nad trudną decyzją i w końcu ją podjąć? Jak podejmować decyzje zespołowe, unikając przy tym wewnętrznych tarć i gierek politycznych? Czy można nauczyć się dokonywać właściwych wyborów?

Lubimy sądzić, że podejmujemy decyzje w sposób racjonalny i logiczny. Nic bardziej błędnego! Badania naukowe z zakresu psychologii z ostatnich 40 lat dowodzą, że proces podejmowania decyzji jest ofiarą naszych emocji, nieuświadomionych przekonań i uprzedzeń. Dotyczy to zarówno decyzji podejmowanych w życiu codziennym, jak i decyzji podejmowanych w pracy.

Niestety, sama świadomość tego nie wystarczy, by rozwiązać problem, podobnie jak wiedza, że jesteśmy krótkowidzami, wcale nie pomaga nam lepiej widzieć. Pytanie brzmi więc: jak to usprawnić?

Standardowy proces decyzyjny składa się z czterech kroków:

I. Stajemy przed koniecznością wyboru.

II. Analizujemy alternatywy.

III. Dokonujemy wyboru jednej z opcji.

IV. Musimy z tym żyć.

Ale na każdym z tych etapów czają się pewne niebezpieczeństwa:

Wróg nr 1: wąskie kadrowanie – nadmierne ograniczanie liczby możliwości, które bierzemy pod uwagę.

Wróg nr 2: efekt potwierdzenia – szukanie informacji, które zgadzają się z naszymi poglądami.

Wróg nr 3: bieżące emocje – uleganie emocjom, które po pewnym czasie znikną.

Wróg nr 4: nadmierna pewność siebie – zbyt duża wiara we własne przewidywania.

Opierając się na badaniach psychologicznych, a także analizując liczne case studies podejmowania decyzji przez sławnych liderów biznesu, bracia Heathowie proponują czteroetapowy proces WRAP, który pomoże nam dokonywać lepszych wyborów i pokonać czterech głównych wrogów właściwych decyzji. Co należy zrobić?

• Poszerzyć wachlarz możliwości. Dać sobie więcej możliwości i więcej informacji.
• Skonfrontować nasze założenia z rzeczywistością.
• Przed podjęciem decyzji nabrać nieco dystansu.
• Dać sobie prawo do błędu.

Ich książka Decyduj! zawiera zarówno nieschematyczne strategie, jak i praktyczne narzędzia pozwalające nam lepiej podejmować decyzje. Napisana żywym językiem przez mistrzów storytellingu zabiera nas w podróż przez inspirujące sytuacje – od przykładów katastrofalnych w skutkach decyzji menedżerskich podejmowanych „intuicyjnie i szybko”, aż po rozwiązania trudnych problemów, jakim musimy stawić czoła w życiu rodzinnym.

***

Chip Heath jest profesorem w Stanford Graduate School of Business, prowadzi zajęcia na temat strategii i teorii organizacji. Pomógł ponad 450 start-upom w tworzeniu lepszych strategii i przekazu.

Dan Heath jest starszym wykładowcą w Center for the Advancement of Social Entrepreneurship (CASE) przy Uniwersytecie Duke’a, gdzie wspiera przedsiębiorców działających na rzecz dobra publicznego.

Bracia Heathowie są autorami trzech bestsellerów z listy „New York Timesa”: Przyczepne historie, Pstryk! oraz Decyduj. Ich książki sprzedały się na całym świecie w nakładzie ponad dwóch milionów egzemplarzy i zostały przetłumaczone na ponad 30 języków.

Współczesna medycyna pozostaje bezradna wobec pierwotnych przyczyn wielu schorzeń, bezskutecznie poszukując ich źródła. Tymczasem podstawowe funkcje organizmu, takie jak oddychanie, poruszanie się, odżywianie czy seksualność, związane są z naszą duchowością o wiele bardziej niż sądzimy. Niewidoczny duch i obserwowalna cielesna materia łączą się w pojęciu danej nam z góry łaski, którą można określić "boskim duchem" działającym w ciele człowieka. Tak więc istnienie ludzkie to stan pewnej świętości, kompletności, jedności ziemskiego życia z tym, co boskie. Świętość owa i kompletność, czyli po prostu - zdrowie - najwidoczniej i najpewniej przejawia się we wdzięku ruchów, w cielesnym "blasku" i w żywotności, "przygaszenie" zaś i toporność ruchów mogą oznaczać nawet śmiertelną chorobę.

Druga książka autorki „Twoje drugie życie zaczyna się, kiedy zrozumiesz, że życie jest tylko jedno”, bestsellera w Polsce i fenomenu wydawniczego we Francji. W rok sprzedało się ponad pół miliona egzemplarzy książki.

Romane Gardener prowadzi terapeutyczne szkolenia dla osób odbieranych przez otoczenie jako dominujące, patrzące na innych z góry i ostro ich oceniające, pozbawione empatii, wrażliwości, egocentryczne. Jej klienci często są kreatywni, przekonani, że dają światu dużo, więc należy się im posłuch i respekt. W rzeczywistości otoczenie z trudem ich znosi, a oni nie potrafią wykorzystać potencjału innych, krzywdzą zarówno siebie, jak i ich.

Poradnik w nowatorskiej formie, dla tych, którzy nie chcą być nadętymi dupkami i muszą sobie radzić z takim typem ludzi na co dzień.

Książkę można czytać jak pasjonujący przewodnik radzenia sobie z bufonadą i egotyzmem – swoimi i innych. Poradnikowy charakter książki podkreśla zamieszczony na końcu słowniczek terminów.

Raphaëlle Giordano – trenerka rozwoju osobistego, propagatorka kreatywności w życiu, pokazuje jak odnaleźć drogę do szczęścia i samospełnienia. Jest autorką książek z dziedziny rozwoju osobistego. Łączy w nich elementy psychologii i coachingu. Z wykształcenia jest grafikiem i psychologiem, a obecnie pisarką, malarką i trenerką kreatywności.