Niewygodni

When the Nazis invaded Hungary in 1944, they sent virtually the entire Jewish population to Auschwitz. A Hungarian Jew and a medical doctor, Dr. Miklos Nyiszli was spared from death for a grimmer fate: to perform "scientific research" on his fellow inmates under the supervision of the infamous "Angel of Death": Dr. Josef Mengele. Nyiszli was named Mengele's personal research pathologist. Miraculously, he survived to give this terrifying and sobering account of the terror of Auschwitz.

This new Penguin Modern Classics edition contains an introduction by Richard Evans.

„Każda publikacja traktująca o czasach pogardy i zagłady, o ile jest rzetelnie napisana, przedstawia ogromną wartość poznawczą. Żyjemy w świecie, który z łatwością zapomina o milionach ofiar i tragediach niedających się opisać. Czarkowski razem ze współwięźniami oglądał swoimi oczami przebieg zagłady. I stąd wartość jego wspomnień.”
Jacek E. Wilczur
„Kiedyś trafiła do moich rąk ulotka z pytaniem: czy istniały komory gazowe? To właśnie ta ulotka, a nie wyłącznie własne przeżycia zdecydowały, że postanowiłem napisać tę książkę, uczcić pamięć pomordowanych dzieci, kobiet, mężczyzn, Żydów, Polaków, Rosjan, Czechów, Cyganów… Zginęli na polskiej ziemi, choć Polska od wieków była krajem tolerancji.”
Ryszard Czarkowski

Zeszyt przedstawia jeden z najnowocześniejszych czołgów armii francuskiej użytych podczas kampanii 1940 roku. Przedstawiono historię rozwoju, wersje i odmiany produkowane seryjnie, budowę, dane techniczne i osiągi czołgu kawalerii ? SOMUA S-35. Był on także używany przez wojska Rumunii i Węgier. Pierwsze prace konstrukcyjne nad nowym czołgiem rozpoczęto 17.05.1934 roku. Prototyp ukończono w zakładach w Saint-Quen pod Paryżem 14.04.1935 roku. Po cyklu długotrwałych wojskowych prób poligonowych wóz przyjęto do uzbrojenia w 1936 roku i zamówiono pierwszą serię 50 egz. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1938 roku. Do początku marca 1940 r. wyprodukowano ok. 430 czołgów S-35. Po zakończeniu kampanii 1940 r. w ręce niemieckie dostało się ponad 300 sprawnych czołgów S-35.Ponadto Niemcy dopilnowali dokończenia montażu ok. 40 czołgów, które znajdowały się na liniach produkcyjnych zakładów S.O.M.U.A. Przydzielono je do jednostek szkolnych i rezerwowych w okupowanej Francji, w Norwegii, wykorzystano do zwalczania partyzantki na Bałkanach, włączono do składu lekkich pociągów pancernych ochraniających szlaki kolejowe na zapleczu frontu wschodniego.

Tomasz Bonek, Demony śmierci. Zbrodniarze z Gross-Rosen – Auschwitz? W Auschwitz w porównaniu z tym, co działo się w Gross-Rosen, było jak... w sanatorium – opowiada były więzień „kamiennego piekła”. Lekarze z SS zabijający zastrzykami z benzyny i fenolu. Polowanie obozowych strażników na więźniów ze złotymi koronami zębowymi. Mordercza praca w kamieniołomach. Przeraźliwy głód i epidemie chorób zakaźnych. To wszystko dziesiątkowało zesłanych do KL Gross-Rosen, jednego z najcięższych obozów III Rzeszy. Tutejszymi kapo i blokowymi zostawali przede wszystkim niemieccy recydywiści: gwałciciele, złodzieje i mordercy. To oni wraz ze zwyrodnialcami z SS znęcali się nad uwięzionymi. Tomasz Bonek, reporter, dokumentalista i autor reportaży historycznych, dociera do zeznań więźniów niemal już zapomnianego kacetu założonego pod dolnośląską Rogoźnicą. Każdy z kolejnych analizowanych dokumentów jest bardziej przerażający. Wszystkie układają się w przejmującą opowieść o demonach śmierci – oprawcach z KL Gross-Rosen.

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli absolutnego zła jest SS, skrót od nazwy organizacji kierowanej przez Reichsführera Heinricha Himmlera i stanowiącej filar aparatu represji nazistowskich Niemiec. Te runiczne znaki, w połączeniu z czarnym mundurem członków formacji, budziły przerażenie na terenie całej Europy, pozostawiając w historii nie-zatarty ślad z uwagi na ogrom swych zbrodni. W niniejszej pracy czytelnik będzie miał okazję stwierdzić, jak daleko zdolni byli posunąć się ludzie Himmlera na ścieżce wybrukowanej niegodziwością, bez żadnych etycznych czy moralnych hamulców.
Opowiedziano tutaj życie czterech postaci będących przykładami mężczyzn i kobiet, którzy dzięki władzy, jaką dawała im przynależność do SS, dali upust swoim najdzikszym instynktom. Najbardziej zaskakującą cechą niemal u wszystkich z nich jest prozaiczna normalność, z jaką przebiegało ich życie do chwili, gdy pojawił się w nim nazizm, a po entuzjastycznym przyjęciu jego ideologii przemienili się w zabójców.

Kiedy pisarz chce pokazać świat w krzywym zwierciadle, sięga po karykaturę czy groteskę, by uzyskać odpowiednio zniekształcony obraz. Do napisania tych opowiadań Alex Wieseltier nie potrzebował żadnych wyrafinowanych narzędzi deformacji, zrobiła to za niego historia.
Książka zawiera relacje ludzi, którzy pamiętają Zagładę bądź są potomkami jej uczestników: ofiar, sprawców, świadków. Mówią oni o dawnych wydarzeniach, o tych, którzy zginęli, o tych, którzy ocaleli, o tych, którzy z narażeniem własnego życia pomagali Żydom, ale i o tych, którzy zamykali oczy na ich piekło, donosili czy wreszcie – okradali i zabijali dawnych sąsiadów.
Autor nie kadruje panoramy postaw bohaterów pod szablon polityki historycznej czy dobrego samopoczucia, nie ocenia, nie komentuje, nie cenzuruje. Zostawia czytelnika z drastycznymi opowieściami – i z pytaniami, na które nie ma odpowiedzi.
Czy osiemdziesiąt lat po Zagładzie warto zaglądać do Krzywego zwierciadła? Czy można dziś jeszcze powiedzieć coś nowego o Holokauście? Wystarczy odwrócić pytanie: czy dziś jeszcze Holokaust mówi coś ważnego o nas? I wtedy czytać.
Izabela Fietkiewicz-Paszek