Nostalgia, Solidarność, (Im)potencja. Obrazy Polskiej Migracji W Kinie Europejskim (Od Niepodległości Do Współczesności)

Choć od premiery 40-latka minęło prawie 50 lat, wciąż uznawany jest on za jedną z najlepszych polskich produkcji telewizyjnych i cieszy się niesłabnącą sympatią widzów. W swojej nowej książce Rafał Dajbor przedstawia czytelnikom kulisy powstawania serialu i próbuje dotrzeć do źródeł jego kultowego statusu, a także zrozumieć wpływ jednej z ulubionych komedii obyczajowych Polaków na kulturę popularną.

Dodatki filmowe Andrzeja Barańskiego to nie tylko inna historia twórczości reżysera, to również fragment innej historii kina polskiego historii, w której wiodącą rolę odgrywa współpraca artysty z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi.
Przeprowadzone rekonstrukcje krótkich metraży Barańskiego uwalniają zapomniany potencjał tego rodzaju filmów, który równie często jak adaptacje literatury pięknej stanowił o sile naszej kinematografii tyle że sile mniej widocznej, subtelniejszej.

Berlin, Cannes i Wenecja są w środowisku filmowym nazywane „potrójną koroną festiwali”. Sukces podczas tych trzech wydarzeń to kinematograficzny hat trick. Nie każdy może dostać nagrodę, ale każdy może zwrócić na siebie uwagę. A to w świecie sztuki, biznesu i blichtru niemała wartość. Ewa Szponar, która przez wiele lat obserwowała i opisywała najważniejsze festiwale filmowe, opowiada w książce ich historię, odkrywa niepisane zasady działania, dzieli się doświadczeniami ze spotkań z gwiazdami, wreszcie – pisze o polityce, która tym wszystkim rządzi. Pokazuje również, jak festiwal filmowy przestaje być wydarzeniem, a staje się pewnym sposobem na życie. Fabryka splendoru to złożona i bogata opowieść o splocie kultury i biznesu, w którym sztuka jest tylko jednym z elementów. Zdawałoby się, że nie ma tu tajemnicy: parada gwiazd, rewia mody, gorące dyskusje o filmach i rytuał ich oglądania – a jednak jest w festiwalach coś nieprzemijającego, co rokrocznie ściąga na nie tysiące kinomanów, dziennikarzy, twórców i producentów: doświadczenie wspólnoty.

The book contains an interview, Hans-Ulrich Obrist with Józef Robakowski, the texts by Łukasz Ronduda ("Józef Robakowski and a Film Form Workshop in the seventies"), Bożena Czubak ("Own Cinema"), Marek Nash ("A few notes on the works of Józef Robakowski"), biographical note, bibliography and artist's filmography. In Robakowski’s ‘own cinema’ the act of exposing oneself, in one self or another, assumes the characteristics of a pop-cultural fantasy. In Art is Power!, separating mechanical gestures from the chanted slogans, Robakowski mocks ideological phantasms. In his more recent works, simple video recordings that bring to mind the notion of ‘home video’ emanate a sense of humour (Licking Meditations, 2007) or ironic distance (Little Pole, 2010), which are not absent from the artist’s earlier self-recordings and the artist image written in them. An image written also in time, combining an experimentalist and media analyst with an anarchical neo-Dadaist and avowed nihilist, an hear to avant-garde traditions with an enthusiast of cultural peripheries, a international festival-goer with an advocate of the ‘progressive Łódź scene’, a renowned pedagogue with a contester of institutional hierarchies, a finally prominent artist with an unceasingly fierce polemist. Bożena Czubak

Pierwsze „Perły z lamusa” zostały wyemitowane w 1989 roku. Dla mnie oraz dla moich licealnych koleżanek i kolegów stały się wydarzeniem. Tomasz Raczek i Zygmunt Kałużyński udowodnili nam, że dawne filmy to nie zakurzone ramoty. Skąd! Te filmy żyją! Nadal wywołują emocje i potrafią zachwycać. Wciąż uświadamiają nam, czym jest otaczający nas świat, i pomagają go nam zrozumieć. Dzięki „Perłom z lamusa” dotarło do mnie, że film nie ma daty przydatności do oglądania. Za to już zawsze będę wdzięczny Tomkowi i Zygmuntowi.
Marcin Szczygielski

Był 2 września 1996 roku, gdy widzowie w Polsce ujrzeli pierwsze kadry kultowego dziś serialu. Sześcioro przyjaciół rozsiadło się na pomarańczowej kanapie w ulubionej kawiarni i zaczęło dyskutować o seksie, związkach, pracy i wszystkim innym po trochu. Jest rok 2022, a nowi fani (kolejne pokolenia) wciąż pragną poznawać losy Rachel, Rossa, Joeya, Chandlera, Moniki i Phoebe. Przyjaciele stali się najbardziej wpływowym serialem swojej epoki i nigdy nie musieli „zrobić sobie przerwy”. A oto jak do tego doszło… Niezwykły talent twórców, znajomość problemów młodych widzów i bohaterowie - prawdziwi Przyjaciele! Zajrzyj za kulisy serialu i posłuchaj ludzi, którzy byli obecni przy jego opracowywaniu, organizacji castingu, pisaniu scenariuszy i kręceniu poszczególnych odcinków. Posłuchaj ich opowieści, przeżyj wspomnienia z bali maturalnych, wycieczek do Londynu, mistrzostw Super Bowl, lesbijskich ślubów. Przypomnij sobie modne fryzury lat 90., szalone wyścigi na lotniska i gościnne występy gwiazd. „Nie sposób się oderwać. Sięgniesz po tę książkę, dlatego że jesteś fanem, nie będziesz jej chciał odłożyć, bo uświadomisz sobie, że Przyjaciele na zawsze utrwalili konkretny moment w dziejach kultury (masz za swoje, Chandlerze Bing!): świat, w którym kawiarnie dopiero stawały się „trzecim domem”, seriale nie były dostępne w postaci nagrać DVR czy streamingu, a stacje telewizyjne powoli przekonywały się idei sitcomów o niczym. Mam za sobą połowę ody Austerlitza do największego przeboju NBC i już nie mogę się doczekać, kiedy skończę czytać i będę mogła zacząć zamęczać znajomych ciekawostkami o Przyjaciołach”. —Sarah Gelman, Director of Books & Editorial, Amazon Book Review blog „Przyjaciele byli czymś więcej niż śmieszny serial – było to pokoleniowe dzieło sztuki, które zmieniło oblicze telewizji. Udało im się dowieść, że telewizyjna fabuła może wykraczać poza relacje wewnątrz podstawowych komórek rodzinnych i chemię gwiazdorskiej obsady. W Pokoleniu Przyjaciół Saul Austerlitz przenosi nas do Central Perk, gdzie nasi wieczni przyjaciele wciąż próbują odnaleźć swoje miejsce w świecie. Uchyla też rąbka tajemnicy, odsłaniając przed nami kulisy powstania, emisji i rosnącej spuścizny serialu”. —Jonathan Abrams, autor bestsellera „New York Timesa” All the Pieces Matter