Nowy wspaniały świat

Zmarnowana kariera jednego z największych talentów w historii polskiej piłki

Wielki talent.
Rekordowy transfer.
Nałóg, który zniszczył wszystko.

Świetny występ w młodzieżowych mistrzostwach świata w Kanadzie w 2007 roku pokazał, jak wielki drzemie w nim talent. Stawiano go w jednym szeregu z Sergio Agüero, chciały go u siebie Inter i Atlético, ale za rekordowe 4,2 miliony euro trafił do CSKA Moskwa. Stolica Rosji miała być trampoliną do wielkiej kariery Dawida Janczyka. Okazała się przekleństwem, które zapoczątkowało jego upadek…

"Moja spowiedź" to rozliczenie się z przeszłością jednego z największych talentów w historii polskiego futbolu. To opowieść o samotności, niewłaściwym towarzystwie, wizytach w najlepszych nocnych klubach, łatwych pieniądzach, braku cierpliwości. I o nałogu, który może rozpocząć się od jednego drinka.

Miał wszystko, by zostać drugim Lewandowskim. Dziś już nawet nie odcina kuponów od dawnej sławy. Walczy o powrót do normalnego życia.
Nie pierwsza i nie ostatnia autobiografia upadłego piłkarza, ale inna niż wszystkie, bo jakże świeża. Ta kariera wciąż powinna trwać, a Dawid Janczyk wraz z dawnymi kolegami właśnie powinien tłumaczyć się z nieudanych mistrzostw świata. Tymczasem gdzieś w zapomnieniu próbuje poskładać swoje życie na nowo, nie ma co ukrywać – bez specjalnego powodzenia. Interesujący obraz zagrożeń czyhających na piłkarzy w XXI wieku.
Krzysztof Stanowski, Weszło!

Biografię Dawida Janczyka przeczytałem jednym tchem i... do tej pory tego tchu nie mogę złapać. Bo to przerażająca, ale i w jakimś sensie fascynująca historia, dowód na to, jak szybko można ze szczytu spaść na dno. Przeczytajcie koniecznie. Ku przestrodze. Jedna z najlepszych pozycji okołosportowych na polskim rynku od lat.
Piotr Koźmiński, „Super Express”

Książka, którą trzymacie w rękach, jest zaprzeczeniem lektur czytanych dla przyjemności, dla zdobycia wiedzy czy poznania kilku zabawnych anegdot. To nie znaczy, że jest niepotrzebna. Wchodzi pod skórę, swędzi i boli. Młody piłkarzu, przeczytaj ją i potraktuj jako przewodnik - czego nie wolno ci zrobić, gdy pewne rzeczy na boisku przyjdą za łatwo i za szybko.
Tomasz Smokowski

Przerażający obraz samotnego człowieka, któremu wszyscy chcieli pomóc i który akceptował jedynie „pomoc” butelki i niewłaściwych ludzi. Wiedziałem, że z Dawidem jest źle, ale nie, że aż tak…
Tomasz Ćwiąkała, Eleven Sports

Wtedy w Kanadzie myślałem, że kto jak kto, ale Dawid jest skazany na sukces, że osiągnie naprawdę bardzo wiele. Alkohol to straszny nałóg. Bardzo mi żal Dawida, bo stracił nie tylko piłkę, ale i całe życie. Bo to piłka była jego życiem. On kochał grać.
Bartosz Białkowski

Maradona, jakiego nie znaliście. Biografia kompletna.

Powszechnie uważa się Diego Maradonę za jednego z najwybitniejszych graczy wszech czasów, ale też postać niezwykle kontrowersyjną. Wybitny dziennikarz i autor nagradzanych piłkarskich biografii Guillem Balagué opisuje jego życie jako szereg historii, z których żadna nie została opowiedziana w pełni. Aż do teraz.

Argentyńskie slumsy, bajeczna Barcelona, opanowany przez mafię Neapol, spokojna Sewilla, spektakularny Dubaj i gorący Meksyk. Ta pełna sprzeczności i kolorytu droga Maradony, którą na potrzeby książki przebył Balagué, to metafora pełnego anegdot i niezwykłych historii życia Diego.

Jak nazywał się statek, którym drużyna Peru podróżowała na pierwszy mundial? Czy szef FIFA Jules Rimet rzeczywiście robił wszystko, by turniej w Urugwaju wystartował? Ile pucharów wręczano w 1950 roku? Jak witano w Budapeszcie Węgrów po ich porażce cztery lata później? I czy Polska pod naciskiem ZSRR mogła zbojkotować mistrzostwa świata w 1974 roku?
Leszek Jarosz stworzył prawdziwą historię mundiali, najbardziej popularnej imprezy sportowej na świecie. Przedzierał się przez zakurzone archiwa, nagrania radiowe i telewizyjne, gazety i wszelkie inne dostępne źródła, by zajrzeć tam, gdzie oko zwykłego kibica nie sięga, i podważyć mity, którymi przez dziesięciolecia żył piłkarski świat. W efekcie powstało monumentalne dzieło: kompletne, erudycyjne, szczegółowe, a jednocześnie pełne anegdot, ciekawostek i nieznanych opowieści. Pod piórem tego wytrawnego badacza dziejów mistrzostw świata futbolowa historia wciąż tętni życiem: Leônidas w zapadających ciemnościach strzela gole Polakom podczas dramatycznego meczu w 1938 roku, a Grzegorz Lato ściga się z brazylijskimi obrońcami, by zdobyć bramkę, która da Biało-Czerwonym sensacyjne trzecie miejsce na świecie.
Są tu podejrzane werdykty sędziowskie, wielka polityka i jeszcze większe skandale – wszystko to składa się na zapierającą dech w piersiach opowieść o turnieju, który na samym początku, w 1930 roku, był zaledwie ubogim kuzynem igrzysk olimpijskich, by w niedługim czasie stać się imprezą, która rozpalała serca nie tylko zagorzałych fanów futbolu, ale i całych narodów.
*** Pasjonat i znawca, a także mój redakcyjny kolega i współpracownik – Leszka Jarosza znam od lat, a efektem jego mrówczej pracy jest ta książka. Sam po nią sięgnę przed finałami piłkarskich mistrzostw świata w Katarze. Polecam! Dariusz Szpakowski, TVP Sport
Czy wiedzieliście, że niewiele brakowało, by reprezentacja Polski zbojkotowała legendarne dziś dla nas mistrzostwa świata w 1974 roku? Zapewne nie mieliście o tym pojęcia, bo jeszcze nie czytaliście Historii mundiali. Leszek Jarosz to prawdziwa kopalnia wiedzy, a w temacie mistrzostw świata mało kto może się z nim równać. W tej książce znajdziecie mnóstwo faktów i ustaleń, o których nikt wcześniej nie pisał. Piotr Żelazny, „Kopalnia. Sztuka futbolu", Viaplay
Tę książkę po prostu wypada mieć na półce nie tylko w roku mundialowym. Liczba podanych informacji i ciekawostek, skrupulatność w sięganiu do nie tylko piłkarskiej przeszłości oraz rzetelność pracy Leszka Jarosza każą postawić pytanie, czy kiedykolwiek lepiej opisano historię mundiali. Wątpię. Ta książka zasługuje na złoty medal. Maciej Iwański, TVP Sport
Świetnie udokumentowana, imponująca erudycją i bardzo dobrze napisana Historia mundiali Leszka Jarosza jest jak sam mundial: zapomina się przy niej o całym świecie i nie chce się uronić najdrobniejszego szczegółu. Jeżeli w dzieciństwie zakładaliście sobie w czasie mistrzostw specjalne zeszyty, żeby zatrzymać tamto doświadczenie, przypomnicie sobie jego smak. Jeżeli nie zakładaliście, autor zrobił to za Was. Przy okazji zaś opowiedział na nowo dzieje Waszego ulubionego sportu, a w tle – świata, w którym żyjecie. Michał Okoński, „Tygodnik Powszechny”
BIOGRAM Leszek Jarosz – pochodzi z Puław, od 2006 roku jest dziennikarzem TVP Sport; wiele lat kierował m.in. newsami sportowymi Telewizji Publicznej (Sport w TVP 1, twórca Sportowego Wieczoru). Wcześniej w BBC (Sekcja Polska/World Service), gdzie w latach 1994–2006 przeszedł ścieżkę od reportera politycznego do dyrektora biura warszawskiego. Stały współpracownik pisma „Kopalnia. Sztuka futbolu”, w 2020 r. nominowany do nagrody Grand Press w kategorii Dziennikarstwo specjalistyczne za tekst o meczu Polski z Brazylią na MŚ w 1938. Na Facebooku prowadzi stronę Historia Mundiali.

Kultowa, a jednocześnie kontrowersyjna biografia jednego z najsłynniejszych piłkarzy w historii światowego futbolu, Diego Armando Maradony.

Świetnych piłkarzy było i jest wielu, ale bogiem był tylko jeden. Maradona to nie tylko genialny zawodnik, to przede wszystkim symbol i legenda.

Oto strzał w samo „okienko”! Maradona. Ręka Boga to jedyna w swoim rodzaju, uznawana od wielu lat za kultową biografia Diego Armando Maradony − wirtuoza futbolu, Złotego Chłopaka, a jednocześnie człowieka z ogromnymi problemami. Od dzieciństwa w Villa Fiorito, poprzez zdobycie dla Argentyny Pucharu Świata w piłce nożnej i dwukrotnego zdobycia „Scudetto” z drużyną SSC Napoli, aż po niechlubny upadek. Choć Maradona na boisku był bogiem, to ze świętością nie miał nic wspólnego. Dokonywał cudów z piłką, ale na sumieniu miał wiele przewinień.

Są dwie osoby: Diego i Maradona. Z Diego ruszyłbym na koniec świata, ale z Maradoną nie zrobiłbym ani jednego kroku dalej. Maradona był postacią, która nie chciała słyszeć o żadnych swoich słabościach. Nie mogła sobie na nie pozwolić z powodu oczekiwań świata. Mówiłem mu wielokrotnie o tym dualizmie. On zawsze patrzył na to jednakowo: „Fer, gdyby nie Maradona, siedziałbym dalej w błocie w Villa Fiorito”. (wywiad Dominika Piechoty z Fernando Signorinim, osobistym trenerem i wieloletnim przyjacielem Maradony, Newonce 2020)

Maradona za wszelką cenę starał się nie dopuścić do publikacji tej książki. Najpierw próbował ją ośmieszyć, potem wzywał do jej bojkotu; straszył procesami, wywierał naciski na rozmówców Burnsa, by publicznie wycofali się ze swoich opinii.

Nikt natomiast nie nakreślił lepszego portretu Maradony niż Jimmy Burns. Autor w genialny sposób prowadzi nas za rękę od argentyńskich slumsów, przez brudne zakamarki Neapolu, aż na największe areny futbolowego świata. Jeśli jeszcze tego nie czytaliście, naprawcie szybko błąd. W historiach życia Messiego czy Ronaldo nigdy nie znajdziecie tego charakterystycznego dla Diego brudu. Jakby kurz i pył z pierwszych boisk przylepiły się do jego ciała i miały się za nim ciągnąć przez całe życie. Przez ten brud nie były w stanie przebić się nawet najmocniejsze flesze, bo Maradona taki już był, że zawsze szukał kłopotów. Dopóki mógł grać, piłka stawała się ucieczką, bez niej był nagi i bezbronny – napisał Przemek Rudzki w osobistym wspomnieniu, wkrótce po tym, jak świat obiegła informacja o śmierci Diego Maradony.

Kiedy umarł w listopadzie 2020 roku, świat po nim zapłakał, a w Argentynie ogłoszono trzydniową żałobę narodową.

Zabrałeś nas na szczyt świata. Uczyniłeś nas tak szczęśliwymi. Byłeś najwspanialszy ze wszystkich. Dziękujemy za Twoje życie, Diego. Będziemy zawsze za Tobą tęsknić – napisał na Twitterze prezydent Argentyny Alberto Fernandez.

Nowe wydanie bestsellerowej biografii Maradony autorstwa brytyjskiego dziennikarza sportowego Jimmy’ego Burnsa zawiera dodatkowe rozdziały i dotychczas niepublikowane przez autora materiały.

„Przyszłość piłki nożnej nie będzie należała po prostu do tych, którzy dysponują najlepszymi danymi, lecz do tych, którzy wyciągną najlepsze wnioski z zebranych informacji”.
Piłka nożna to prosta gra? Tak było kiedyś. Dziś wygrywanie nie zależy już tylko od tego, co dzieje się na murawie. Teraz bitwa odbywa się w zaciszu gabinetów i w komputerach futbolowych analityków, a udział w niej biorą najbardziej lotne umysły z całego świata, które za wszelką cenę starają się choć odrobinę wyprzedzić konkurencję.
Pojawienie się zaawansowanych metod obliczeniowych i szczegółowych analiz zdążyło już wpłynąć na kształt współczesnego futbolu. Gole oczekiwane na stałe weszły do piłkarskiego słownika – ale to nie wszystko. Obecnie można rozłożyć na czynniki pierwsze występ konkretnego piłkarza, przeanalizować rolę szczęścia na boisku, zmierzyć, co tak naprawdę prowadzi do zwycięstwa, oraz dojść do wniosku, że łatwiej wygrać derby na boisku lokalnego rywala niż jakikolwiek inny mecz wyjazdowy.
Poznaj opowieść o zawodowym hazardziście, który został właścicielem klubu mającego ambicje zagrać w Premier League, czy amerykańskim profesorze ekonomii, któremu powierzono szefowanie dawnemu piłkarskiemu gigantowi. Ceniony i nagradzany autor Christoph Biermann porozmawiał z naukowcami, trenerami, menedżerami, skautami oraz psychologami pracującymi w największych klubach na świecie. Podróżował po całej Europie i Stanach Zjednoczonych, by odkryć, że REWOLUCJA W ZBIERANIU PIŁKARSKICH DANYCH dopiero się zaczęła. Z tej drogi nie ma już odwrotu.
Ostatnie lata przyniosły na piłkarskiej murawie rewolucję, która sprawiła, że dzisiejszy futbol to zupełnie inny sport niż jeszcze dwie dekady temu. Kolejna rewolucja odbywa się już w zaciszu gabinetów, a jej ogień niosą twórcy matematycznych modeli, analitycy i statystycy. Christoph Biermann zaprasza na spotkanie z ludźmi, których nazwiska mówią niewiele, ale których idee mogą kształtować futbol przyszłości. Andrzej Gomołysek, taktycznie.net Futbol wchodzi w nową erę, rewolucja analityczno-statystyczna dzieje się tu i teraz. Tym lepiej dla nas, że Christoph Biermann tak sprawnie przedstawia najważniejsze z nowinek. Michał Zachodny, Viaplay Sport, podcast Zachodny do tablicy Pełne nowych pomysłów, insajderskie spojrzenie na współczesny futbol. Najbardziej ekscytująca książka napisana w tych ekscytujących dla piłki nożnej czasach.
Thomas Hitzlsperger, wielokrotny reprezentant Niemiec
Christoph Biermann Niemiecki dziennikarz sportowy, od najmłodszych lat pasjonat piłki nożnej. Już w trakcie studiów współpracował jako freelancer z redakcją sportową. Po ukończeniu nauki w 1987 roku na dobre rozpoczął przygodę z dziennikarstwem. W latach 1996–1999 był redaktorem naczelnym magazynu „Hattrick”. Następnie przez siedem lat był korespondentem sportowym „Süddeutsche Zeitung”. Od 2004 roku jest felietonistą miesięcznika „11 Freunde”.

Kiedy tworzyły się reguły futbolu, Brazylia była jeszcze feudalnym krajem, w którym legalne było niewolnictwo. Ale kiedy w 1958 roku sięgała po swoje pierwsze mistrzostwo świata, zdecydowanie wyprzedzała europejskich rywali, jeśli chodzi o metody treningowe, sztab szkoleniowy, przygotowanie motoryczne czy mentalne. Legenda o wspaniałych brazylijskich piłkarzach, zabieranych przez najmocniejsze kluby „prosto z plaży”, jest wciąż żywa. Tymczasem ci artyści futbolu najczęściej poświęcali piłce nożnej całe życie i gdyby nie tytaniczna praca na treningach, nie mogliby nawet marzyć o karierach.
Co zmieniło się od tamtych czasów? Jaką skalę w brazylijskim futbolu osiąg­nęła korupcja? Dlaczego zawodnicy uciekają z ligi brazylijskiej? Na te pytania odpowiada Bartłomiej Rabij w książce opisującej przy okazji piłkarską historię Brazylii i rozprawiającej się z mitami na jej temat. Jeden z największych polskich znawców południowoamerykańskiej piłki pisze, czym tak naprawdę jest joga bonita z 1982 roku i dlaczego reprezentacja Canarinhos nie jest już taką potęgą, jak jeszcze kilkanaście lat temu.
A wszystko po to, by znaleźć odpowiedź na pytanie, czy wkrótce będziemy świadkami „upadku kanarka”.
Nie znam większego pasjonata brazylijskiego futbolu niż Bartek. Nie dość, że ma w tym temacie największą wiedzę, to potrafi się nią z nami dzielić jak nikt inny.
Michał Pol, „Przegląd Sportowy”
Od 2007 roku Brazylia nie wygrała żadnego turnieju. Rabij zaś wie o brazylijskiej piłce chyba więcej niż sami Brazylijczycy. Autor, który wielokrotnie odwiedził Brazylię, uważa, że „podcięte skrzydła kanarka” to wynik korupcji, sprzedajności działaczy i kryzysu ligi. Pokazuje, że w szóstym najludniejszym kraju świata piłka nożna to rodzaj sztuki i że futbol wiąże się tam z tożsamością społeczną. Brazylijczycy to „naród przyszłości”, ale jaką przyszłość ma ich futbol?
Leszek Jarosz, TVP Sport