Obrzędy rodzinne Słowian

Dlaczego ludzie już u samego zarania swoich dziejów tworzyli mity, najrozmaitsze legendy i baśnie i przekazywali je następnym pokoleniom? Czy tylko dlatego, że tak długo nie istniały ani kino, ani telewizja? Jeśli zastanowimy się nad charakterem wielu tych opowieści, dostrzeżemy bez trudu, że powstawały jako swoista skarbnica wiedzy o początkach świata i wszechrzeczy, wyłanianiu się porządku społecznego i moralnego. Tym samym stawały się świadectwem potrzeby zrozumienia otaczającej rzeczywistości, oswajania tego, co nieznane i obce, a nade wszystko – odnalezienia sensu i sposobu życia. Profesor Dorota Simonides, wybitna znawczyni kultury ludowej i jej tradycji, w swojej najnowszej książce pragnie poprzez prezentację starannie dobranych tekstów folklorystycznych, powstałych w różnych epokach na terenie Polski, a także innych krajów słowiańskich, ukazać ludową wizję świata. Przekazywane Czytelnikowi opowieści to odpowiedź na odwieczne pytania: dlaczego?, skąd?, jak? To również barwna i żywo przemawiająca do nas ilustracja poznawczych dociekań człowieka. Interesował się on makrokosmosem – i mikrokosmosem, a więc usiłował zgłębić tajemnice wszechświata, ale i chciał się dowiedzieć, dlaczego zwierzęta są takie, a nie inne, kamienie twarde i nieme, czemuż to kobiety są aż tak gadatliwe i co sprawiło, że człowiek się starzeje. Skąd się wzięły nazwy miast, gór i rzek, gdzie szukać ukrytych skarbów? I czy to prawda, że dawniej żyli na ziemi olbrzymi? Zajmujące i zabawne teksty ludowe nie tylko gwarantują atrakcyjną lekturę – skłaniają także do refleksji nad procesem rozwoju cywilizacyjnego i niezmiennością ludzkiej psychiki.

Książka jest pozycją ważną co najmniej z trzech powodów. Po pierwsze w znakomity sposób kontynuuje tradycje badań etnograficznych na Kurpiowszczyźnie, dzięki czemu prace m.in. Adama Chętnika, Anny Kutrzeby-Pojnarowej, Mariana Pokropka czy Krzysztofa Brauna są kontynuowane i możliwe jest dokonywanie studiów porównawczych. Po drugie pokazuje, jak ważne jest badanie „obcych obok nas”, monitorowanie tego, co się cały czas dzieje wśród społeczności lokalnych i regionalnych oraz jak na poziomie regionalnym radzą sobie społeczności z kulturą masową, ale i swoją własną. I po trzecie (i może najważniejsze) ta książka to… apoteoza lokalności i badań nad lokalnością. Książka ma też wymiar edukacyjny – dla studentów, którzy dzięki jej lekturze mają możliwość uczenia się tego, jak „robić porządną etnografię” oraz dla bohaterów książki – jest wszak ona i formą podziękowania dla tych, którzy zechcieli być przewodnikami po współczesnej Kurpiowszczyźnie.

Jarmark bożonarodzeniowy w dawnym Wrocławiu jest wehikułem czasu, który zabiera czytelnika w rozpoczynającą się niemal 300 lat temu podróż po Wrocławiu i pozwala przeżyć z jego mieszkańcami najważniejsze wydarzenia poprzedzające Gwiazdkę. Książka Grzegorza Sobela portretuje nie tylko jarmark, ale przede wszystkim ludzi, którzy w nim uczestniczyli – zarówno kupujących, jak i handlarzy, ich radości, rozterki, oczekiwania. Autor zaprasza nas na spacer po Kindelmarkt, podczas którego mamy szansę poczuć zapach pierników Lessinga, smak czosnkowych kiełbasek i miękkość skórzanej czapy (prawie nieużywanej!) pod palcami. Bogata w źródła publikacja jest idealna i dla głodnych historycznych faktów, i dla szukających panoramy minionych czasów, którzy chcą oczami wyobraźni zobaczyć chłopca, głaszczącego w niemym zachwycie najprawdziwszą grzywę konia na biegunach, i zastanawiać się, czy rumieńce na policzkach dziewczynki z warkoczami wywołał mróz, czy widok wyposażenia domku dla lalek z tapicerowaną pluszem sofą, marmurowym stolikiem i miniaturowym serwisem do kawy. Czytelnik staje się jednym z bohaterów książki, siada w fotelu z najnowszym numerem „Breslauer Zeitung” i zanurza się w lekturze felietonów, poświęconych rozstawionym na Rynku budom; w głowie tworzy własną listę prezentów i rzeczy niezbędnych – od igły przez miecz rycerski po kapelusz z piór i jedwabne tapety. Grzegorz Sobel pozwala spojrzeć na jarmark bożonarodzeniowy z wielu perspektyw, użycza głosu narratorom z przeszłości, by w formie listów, dzienników opowiedzieli o świecie, w którym przyszło im żyć. Dzieje Wrocławia przybliżają nam guwernantka, kaletnik, ale także… Neptun, żywo zainteresowany tym, co rozgrywa się u jego stóp, nie mniej niż własną nagością.

Czy Ty także cały rok czekasz z niecierpliwością na Wigilię? Na wytęskniony zapach choinki przyniesionej prosto z lasu, na smak pierników i barszczu z uszkami?
W czasie świąt Bożego Narodzenia wszystko może się zdarzyć! Możesz spotkać w supermarkecie prawdziwego anioła, możesz usłyszeć rozmowę bombek choinkowych, możesz także pocieszyć Świętego Mikołaja, któremu zginęły renifery albo dowiedzieć się, co chciałaby dostać gwiazdka… na Gwiazdkę!
W podróż po zaczarowanym świecie ciepłych, wigilijnych wierszy i opowiadań wyruszysz z najpopularniejszymi autorami Wydawnictwa Literatura.

Chyba każdy lubi święta?

To szczególny czas, kiedy można się oderwać od codziennej rutyny i cieszyć byciem razem, a formy świętowania w różnych zakątkach na ziemi określają tradycje przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Książka ta opowiada o najróżniejszych zwyczajach: tych związanych z nadejściem nowego roku czy zjawiskami zachodzącymi w naturze, przybliża ważne święta religijne oraz radosne karnawały. Mowa również o wspominaniu bliskich zmarłych, a także upamiętnianiu ważnych wydarzeń historycznych czy osób. Poznacie prawie 40 świąt z całego świata! Wśród nich Chiński oraz Tajski Nowy Rok, Nouruz, Noc Kupały, Święto Środka Jesieni i Hanami, karnawały w Wenecji czy w boliwijskim Oruro, Purim, Wielkanoc, Święto Jordanu, Durgapudźę, Ramadan i urodziny Buddy, jak również Dzień Świętego Patryka, O-bon i Kodomo no Hi.

Joanna Kończak – z wykształcenia psycholoż­ka stosunków międzykulturowych, z zawodu (głównie) redaktorka. Autorka książki „Kobiety. Badaczki, czempionki, awanturnice” i współautorka humorystycznych publikacji dla dzieci z serii „Jak to działa?” ilustrowanych przez Nikolę Kucharską oraz książki „Mój balet. Opowieść o tańcu: od szkoły do sceny” stworzonej wspól­nie z tancerką Anetą Wirą-Ostaszyk. W wolnych chwilach włóczy się po Azji, fotografuje, nało­gowo czyta, pisze o kinie azjatyckim, tłumaczy z angielskiego publikacje dla dzieci i młodzieży oraz dyskretnie podgląda ptaki. Od ponad 10 lat pracuje w „Naszej Księgarni”, dzięki czemu ukry­wa, że nie zdołała dorosnąć.

Ewa Poklewska-Koziełło – urodziła się i wy­chowała w starym, zabytkowym Gdańsku. Tam też ukończyła architekturę. Uwielbia rysować właściwie wszystko, ale najbardziej dzieci. Zilustrowała dziesiątki książek i czasopism dla najmłodszych. O poranku biega nad Bałtykiem, a potem pracuje na sopockim strychu, zerkając przez okno na morze i Hel. Czasami stamtąd wychodzi, aby spotkać się z przyjaciółmi lub udać się na wyprawę do pięknych, niezwykłych i dzikich krain.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Autor wprowadza najmłodszych w świąteczną atmosferę, tłumacząc religijne symbole, tradycje, przebieg nabożeństw i odwołując się przy tym do czasów Jezusa i Ewangelii. Całość ubrana została w formę barwnej współczesnej opowieści, która bawi, uczy i katechizuje. Niewątpliwym urokiem wydania są piękne, kolorowe ilustracje dopełniające treści. Triduum Paschalne i Wielkanoc – opowiadanie pozwalające zrozumieć znaczenie i przebieg obrzędów oraz nabożeństw Wielkiego Tygodnia, aż do uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego.