Ochrona i konserwacja zabytkowych założeń ogrodowych

Książka Łukasza Drozdy to przewodnik po polskim nieładzie przestrzennym. Pomaga zrozumieć takie zjawiska jak fenomen grodzonych osiedli, pasteloza czy specustawa mieszkaniowa, określana już żartobliwie mianem „Lex Deweloper”.

Nieład przestrzenny, dzika reprywatyzacja, natłok reklam. Kolorystyka zabudowy wynikająca z aktualnych promocji w marketach budowlanych. Pogłębiająca się deregulacja urbanistyki. Ułatwienia dla deweloperów, brak planów miejscowych i ochrony przyrody. Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w otaczającej nas przestrzeni.

27 marca 2018 roku przypada 15. rocznica uchwalenia ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Niemal tyle samo czasu mija od przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. 20 lat temu w życie weszła też reforma samorządu terytorialnego. XXI wiek stanowił więc dla polskiej urbanistyki nowe otwarcie, które zasługuje na pierwsze podsumowanie. Tym bardziej, że rodzi się już nowy model. Najnowsza propozycja legislacyjna została ochrzczona przez urbanistów i aktywistów mianem „Lex Deweloper”. Specustawa mieszkaniowa stwarza bowiem ryzyko pogłębienia chaosu w naszym otoczeniu, czego beneficjentami mają zostać – jak zwykle – deweloperzy i banki.

Z tej okazji nakładem wydawnictwa Bęc Zmiana ukazuje się nietypowy leksykon autorstwa Łukasza Drozdy, pokazujący osobliwości przestrzeni polskich miast. Przedstawia on blisko sto pięćdziesiąt zagadnień urbanistycznych – zarówno mniej, jak i bardziej oczywistych. Od szeroko omawianych grodzonych osiedli i pastelozy, po słabiej rozpoznane fenomeny urbanistyki łanowej, zasady dobrego sąsiedztwa czy „świętej przepustowości”. Dwa tysiące… to przewodnik po meandrach polskiej urbanistyki, zawiłego prawa, wszechobecnej rewitalizacji i kampanii przed wyborami samorządowymi. Tekstowi towarzyszą sugestywne fotokolaże autorstwa Karoliny Wojciechowskiej.

W książce omówiono m.in.:
• podstawowe pojęcia związane z tematyką badawczą (m.in. ziemia, grunt, teren, nieruchomość)
• dotychczasowe badania, w szczególności poświęcone tematyce użytkowania ziemi przestrzeni miejskiej (zarówno w skali świata, jak i Polski) oraz problematykę renty gruntowej i jej odmian
• formy użytkowania ziemi (zwielokrotnione poprzez postęp techniczny oraz realizację zasad gospodarki rynkowej)
• strukturę własnościową gruntów
• czynniki i uwarunkowania wpływające na strukturę użytkowania ziemi
• różnorodność jednostek przestrzennych uwzględnionych zarówno w geodezyjnej ewidencji gruntów, jak i w przyjętych w badaniach naukowych.
Ponadto Autor:
• poprzez analizę porównawczą zaprezentował strukturę użytkowania ziemi w ostatnich latach w czterech dużych miastach polskich: Krakowie, Łodzi, Poznaniu i Wrocławiu
• w nawiązaniu do klasycznych modeli struktury funkcjonalno-przestrzennej miast E.W. Burgessa, H. Hoyta, C.D. Harrisa oraz E.L. Ullmana podjął się próby dopasowania do nich struktury przestrzennej wybranych miast Polski, z uwzględnieniem wpływu na jej kształt gospodarki gruntami.


Architektura, ekonomika miast, geodezja, geografia osadnictwa, gospodarka nieruchomościami, gospodarka przestrzennej, historia gospodarcza, planowanie przestrzenne, socjologia, urbanistyka. – ze względu na interdyscyplinarność omawianej problematyki książkę zaleca się zarówno środowiskom naukowym, urzędom administracji publicznej, jak i uczestnikom rynku nieruchomości. Może stanowić także źródło wiedzy dla studentów różnych kierunków studiów, zwłaszcza gospodarki przestrzennej (przedmiot „Podstawy gospodarowania gruntami”) oraz innych kierunków o profilu miejskim.

Podjęta problematyka warunków rozwoju inteligentnych miast, szczególnie w okresie kryzysu jakim jest pandemia, posiada istotne znaczenie, tak z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia.

Celem opracowania była identyfikacja nowych zjawisk zachodzących w inteligentnych miastach w okresie pandemii oraz wskazanie rozwiązań wspomagających odzyskiwanie sił rozwojowych w inteligentnych miastach o różnym potencjale rozwojowym w Polsce. W sposób szczególny w analizach uwzględniono finanse publiczne oraz zarządzanie partycypacyjne. Tak sformułowany cel zdeterminował pytania badawcze, na które poszukiwano odpowiedzi w toku prowadzonych analiz:

Jak definiowane i klasyfikowane są inteligentne miasta?
Dlaczego pandemia jest czarnym łabędziem w rozwoju miast?
Jakie czynniki i bariery w rozwoju inteligentnych miast można zidentyfikować w czasie pandemii?
Jakie są finansowe podstawy przywracania zdolności rozwojowych inteligentnych miast o różnym potencjale społeczno-gospodarczym?
Jakie instrumenty, działania i formy zarządzania partycypacyjnego okazały się skuteczne w czasie pandemii w inteligentnych miastach?

Tematem książki Kształt zieleni. O estetyce, ekologii i projektowaniu jest zrównoważona architektura i design w kontekście estetyki. Autor, amerykański architekt Lance Hosey (1964-2021), stawia czytelnikowi trudne pytania: czy wszechobecnie panująca brzydota jest nieunikniona, czy „zielone” projektowanie musi być nieatrakcyjne i czy piękno może uratować planetę. Autor argumentuje, że ludzka natura kieruje nasze zmysły i uwagę na kształt rzeczy. Piękno nas intryguje, zatrzymuje, działa na emocje. Dlatego ludzie przekonają się do ekologicznych produktów, budowli i rozwiązań tylko wtedy, jeśli będą miały atrakcyjną formę. Hosey, opierając się na badaniach i przytaczając własne obserwacje, udowadnia, że projektowanie można nazwać zrównoważonym dopiero wtedy, gdy uwzględnia ono piękno. Książka przedstawia jasny zestaw zasad, które mają wypełnić lukę między standardami „dobrego projektu” i „zielonego projektu”.

Czy miasto może zmienić kształt świata? Czy samochód, krzesło, filiżanka albo łyżka może powołać do istnienia nowe nawyki? Czy budynki mogą nas zachęcić do utożsamienia się z miejscem wokół nas? Autor argumentuje, że nie tylko mogą, ale i powinny. Dlatego oszczędny energetycznie budynek musi być także przyjemny dla oka, a ekologiczny samochód - uwodzić kształtem.

Ta książka otworzy oczy wszystkim tym, którzy rozczarowani są brzydotą farm fotowoltaicznych czy ekologicznych biurowców, pojazdów, ubrań czy urządzeń. Tematyka książki wpisuje się, w mocno obecne w debacie publicznej, rozważania dotyczące ekologii, zrównoważonego rozwoju i świadomego używania zasobów naturalnych. Pozwala z większą świadomością przyglądać się otaczającemu nas światu i zmusza do refleksji na temat projektowania, zarówno pod względem treści, jak i stylu.

We wstępie do książki Dominika Janicka pisze o odnowionej, białej elewacji w geometryczne wzory na wieżowcu przy ul. Lelewela 7-9 w Gdyni. Książka Hoseya pozwala nam zrozumieć, dlaczego podoba nam się akurat ten budynek, a na inne bloki, położone dwie ulice dalej, nikt z nas nie zwróci już uwagi.

Kształt zieleni. O estetyce, ekologii i projektowaniu jest dziesiątym tytułem w serii MIASTO SZCZĘŚLIWE.

Prowadzone przez wiele lat badania udowodniły, że wielkość i jakość przestrzeni parku miejskiego ma znaczenie, nie tylko pod względem ekologicznym, ale również dla zaspokojenia potrzeb rekreacji człowieka. Uzasadnione zatem jest podejmowanie tematu projektowania parków i ogrodów o zróżnicowanej wielkości w ujęciu hierarchicznym w skali miasta – wielkoobszarowych, dzielnicowych i kieszonkowych. W Polsce brakuje praktycznego modelu hierarchicznego parków i ogrodów terapeutycznych, który mógłby być wdrożony. Projektowanie zielonych przestrzeni publicznych stanowi uzupełnienie i rozwinięcie pierwszej książki Parki i ogrody terapeutyczne zawierającej wzorzec parku terapeutycznego, który ma ułatwiać projektowanie, modernizowanie i waloryzację parków miejskich . W tekście zawarto wskazówki praktyczne, aby umożliwić wdrożenie rozwiązań wspierających wykorzystanie leczniczych mechanizmów związanych z kontaktem z naturą. W pracy przedstawiono standard projektowania zielonych przestrzeni publicznych – owoc wielu lat pracy autorki. Myślą przewodnią stosowania standardu jest poprawa jakości tych przestrzeni pod względem wykorzystania terapeutycznych właściwości krajobrazu i promocji zdrowia. Książka ma służyć zarówno do celów dydaktycznych, jako podręcznik akademicki, jak i pomoc dla profesjonalistów. Celem książki było też przedstawienie i przybliżenie czytelnikom ogólnych zasad przyjętych w branży budowlano-wykonawczej i zrozumiałych dla wszystkich uczestników procesu budowlanego. W pracy zawarto rozdział poświęcony opracowaniu graficznemu projektów zielonych przestrzeni publicznych.

Podstawowym celem tej popularnonaukowej monografii jest zaprezentowanie rozwiązań urbanistycznych i architektonicznych zastosowanych w Stalowej Woli – mieście zwanym kiedyś perłą Centralnego Okręgu Przemysłowego. Jako znakomity przykład umiejętnego połączenia architektury przedwojennego modernizmu z powojenną architekturą socrealistyczną
i socmodernistyczną miasto stanowi atrakcję turystyczną dla odwiedzających je gości oraz buduje tożsamość i poczucie dumy jego mieszkańców.
W książce tej autor dzięki swoim wieloletnim badaniom udokumentował postacie kluczowych architektów Stalowej Woli: inż. arch. Bronisława Rudzińskiego (1906–1994), inż. arch. Jana Bitnego-Szlachtę (1908–1974) oraz inż. arch. Hannę Szwemin-Pater (1918–1969).