Odwieczne Prawa Wojny I Sztuka Wojenna Sprzed Dwudziestu Trzech Stuleci

Kolejna część bestsellerowego cyklu „Opowieści niepoprawne politycznie”. Po Żydach, Sowietach i Niemcach przyszedł czas na Aliantów. II wojna światowa przedstawiana jest jak hollywoodzki western, starcie dobrych kowbojów ze złymi Indianami. Prawdziwa historia nie była jednak wcale czarno-biała. Zbrodnie wojenne popełniały nie tylko państwa Osi, ale również alianci zachodni. Straszliwe bombardowania dywanowe Hamburga, Drezna i innych niemieckich miast. Rozstrzeliwanie jeńców wojennych. Gwałty i grabieże. Rasistowskie mordy na ludności cywilnej Japonii, których zwieńczeniem była atomowa zagłada w Hiroszimie i Nagasaki. Piotr Zychowicz pisze o brytyjskich obozach koncentracyjnych dla Burów, ludobójstwie amerykańskich Indian i zachodnich intelektualistach, którzy tuszowali zbrodnie Stalina – Katyń, Gułag i Wielki Głód. A także o tym, jak Anglosasi po wojnie wydali NKWD dwa miliony uciekinierów ze Związku Sowieckiego. Polacy nie byli jedynym narodem zdradzonym przez Churchilla i Roosevelta w Jałcie.

Album przedstawia biografie Adama Borysa ps "Pług" - Dowódcy Batalionu Armii Krajowej "Parasol"

Ile nowego jest we współczesnych wojnach? Co to znaczy – wygrać wojnę? Jaką rolę w jej prowadzeniu odgrywa państwo?
Piotr Chmielarz poszukuje odpowiedzi na pytanie o naturę wojen, z którymi stykają się bądź mogą zetknąć współczesne społeczeństwa europejskie. Wojna, podobnie jak społeczeństwo, a wraz z nim państwo, zmienia się nieustannie. Choć współcześnie rola państwa – w klasycznym ujęciu jedynego podmiotu działań wojennych – ulega redefinicji, nadal jawi się ono jako najważniejszy aktor.

Reprint pracy "Armja Polska we Francji. Dzieje wojsk generała Hallera na Obczyźnie", do której materiały zebrał i opracował Józef Sierociński, wydanej po raz pierwszy w Warszawie w 1929. Nieoceniony materiał o charakterze źródłowym, zawierający tekst i unikalne zdjęcia z epoki, dokumentujący wydarzenia historyczne sprzed 100 lat, które doprowadziły do odzyskania i utrzymania niepodległości Polski.
Wydanie pracy zostało dofinansowane przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Dla polskiej armii początek lat dziewięćdziesiątych był bardzo trudny, a środków brakowało dosłownie na wszystko. Jednak gdy przyszła prośba o pomoc, wojsko się nie zawahało. W bałkańską misję ruszył największy od czasów II wojny światowej Polski Kontyngent Wojskowy. Na miejscu czekało żołnierzy ważne zadanie – przywrócenie spokoju i normalnego życia po krwawej wojnie domowej.

Pierwszy kontyngent wysłano do Chorwacji. Krótko potem powołano kolejny dla Bośni i Hercegowiny. Wreszcie pod koniec lat dziewięćdziesiątych utworzono siły pokojowe dla Kosowa. Misje w dwóch ostatnich krajach wciąż trwają. Na początku głównym zadaniem żołnierzy stacjonujących na Bałkanach było rozminowywanie. W efekcie szaleństwa wojny domowej miny były wszędzie: na szkolnych placach zabaw, nadrzecznych plażach, leśnych dróżkach i cmentarzach. Dzień w dzień, metr po metrze, w górach i dolinach polscy saperzy przeczesywali ziemię. Niektórzy podczas tej ofiarnej służby stracili życie.

Dzisiejszy kontyngent składa się między innymi ze służb rozpoznania i wywiadu. Każdego dnia ruszają w teren po cenne informacje. Odbywają setki rozmów, weryfikują pogłoski, oceniają zagrożenia. A tych wciąż nie brakuje na Bałkanach, zwłaszcza w czasach rozkwitu nacjonalizmu i fundamentalizmu religijnego.

To właśnie misje w krajach byłej Jugosławii otworzyły naszą armię na świat i choć nadal trwają, bez wątpienia można stwierdzić, że żołnierze podołali swoim obowiązkom. Książka pułkownika Grzegorza Kaliciaka to rzetelny raport z polskich misji na Bałkanach, o których rzadko pamiętamy, choć każdego dnia zapisują się w historii polskiego wojska.


„„Raport z polskich misji” jest lekturą niezwykłą. O Bałkanach opowiadają nie politycy, politolodzy czy inni mądrale, którzy choć nigdy nie byli w Slunju, Sarajewie, w wiosce Kamenica, mieście Maglaj, w Prisztinie czy Kosowskiej Mitrowicy, to wiedzą najlepiej, co tam się wydarzyło i jak dziś wygląda miejscowe życie. A ono wcale nie wyglądało i nie wygląda tak, jak by chcieli. Opowiadają o tym żołnierze, uczestnicy misji pokojowych na Bałkanach, którzy na miejscu spędzili wiele miesięcy, na własnej skórze doświadczyli powojennej rzeczywistości, patrzyli, obserwowali, wyciągali wnioski. Dalecy od polityki i politykowania, bo nie taka była ich rola, nie mogli jednak polityki nie dostrzegać. Ich relacje różnią się od tego, co można przeczytać w oficjalnych komentarzach. Że wszyscy Serbowie to nacjonaliści, że Chorwaci nie popełniali zbrodni, że w Bośni nie ma radykalnych islamistów, a wojna w Kosowie wybuchła z powodów religijnych. Polscy żołnierze byli na miejscu, ciężko pracowali, czasem także ginęli, bo wprawdzie nie było już wojny, ale pozostały po niej tysiące min, które trzeba było wyszukiwać gołymi rękami i rozbrajać. Czy Polska umiała się zatroszczyć o ich bezpieczeństwo i bezpieczeństwo ich rodzin? Jaka była nasza armia? Wyjeżdżając na misje nie mieli pojęcia co ich spotka. Szybko się uczyli, dorastali do roli. To jedna warstwa książki. Druga, równie ważna, to bałkańskie realia. Dzięki Grzegorzowi Kaliciakowi słuchamy obiektywnych relacji żołnierzy nieuwikłanych w polityczne spory. Warto je poznać.” Jagienka Wilczak, „Polityka”

The first ever illustrated study of the largest and most significant clash between the Royal Navy and the Italian Regia Marina.

The Battle of Matapan witnessed the first use of decisive new technologies to bring about a stunning British victory over the Italian Navy. The Allies had tapped into the Ultra coded messages sent by the Axis powers, and the battle witnessed the use of radar and carrier-based air strikes to bring about a critical night action. The result was the most decisive engagement of the Mediterranean naval war.

Written by renowned naval historian Angus Konstam, this book offers for the first time a unique and fully illustrated exploration of the battle. It also examines why, despite the emphatic and decisive Royal Navy victory, the Allies failed to capitalize on the strategic advantage earned in the months that followed. Battlescene artworks bring to life the cruiser clashes early on 28 March off Gavdos, the Fleet Air Arm attacks on the Italian fleet, and the 28/29 March night action that resulted in the destruction of Admiral Carlo Cattaneo's ships – Italy's worst naval defeat. The progress of the action from the initial Operation Gaudo sweep by Italy's powerful battle fleet towards Crete (aimed at disrupting Allied convoys) to the events of the climactic battle itself is revealed in detailed maps.