Okruchy PRL-u

Praca poświęcona jest udziałowi 13. Dywizji Pancernej w wojnie 1939 roku. Formacja ta posiadała w armii II RP najdłuższą historię, gdyż powstała już latem 1918 roku we Francji - jako 1. Dywizja Strzelców Polskich w Armii Generała Hallera. Była jedynym polskim związkiem taktycznym, który wziął udział w I wojnie światowej - walczyła na froncie francusko-niemieckim. Następnie, już w Polsce, wzięła udział w wojnie polsko-ukraińskiej (jeszcze jako 1.DSP) i polsko-bolszewickiej (już jako 13. DP). W przeddzień wybuchu II wojny światowej, w sierpniu 1939 r. dywizja został zmobilizowana i wysłana na Pomorze. Tam weszła w skład Korpusu Interwencyjnego, a po jego rozwiązaniu została przetransportowana do Koluszek, gdzie stała się częścią Armii Odwodowej "Prusy". 13 Dywizja Pancerna w czasie Kampanii Wrześniowej stoczyła m.in ciężkie boje pod Tomaszowem Lubelskim i Falenicą. Jej członkowie mimo strat, zmęczenia oraz przewagi liczebnej i technicznej wroga do końca wypełnili swój żołnierski obowiązek.

Czy odnajdzie wolność ten, kto zgubił się w więzieniu własnego umysłu?

Na brzeg pewnego tajemniczego miasta przypływają szalupy pełne uciekinierów. Jednym z nich jest mężczyzna, który za sprawą nieporozumienia trafia do ogarniętego suszą majątku ziemskiego jako ekspert od uprawy roli. Poznaje tutaj konkubinę lokalnego szlachcica, która wkrótce staje się przedmiotem jego obsesji. Tymczasem nadciągają czarne chmury: gnębieni od wielu lat przez skrajną nędzę chłopi szykują się do przejęcia szlacheckiej rezydencji, bez względu na to, jaką cenę będą musieli za ten akt desperacji zapłacić…
„1907” to uwodząca onirycznym klimatem powieść o bezsilności, którą odczuwamy w zderzeniu z prawami natury, a także o niemocy wyrwania się z więzienia własnego umysłu, które bywa naszym największym przekleństwem.

Le récit d’un événement qui a bouleversé le monde, par la meilleure spécialiste de la mémoire du génocide des Juifs.« Nous savions. Le monde en avait entendu parler. Mais jusqu’à présent aucun d’entre nous n’avait vu. C’est comme si nous avions enfin pénétré à l’intérieur même des replis de ce coeur maléfique. »Buchenwald, Dachau, Bergen-Belsen... La découverte des camps de concentration nazis par les Alliés en avril et mai 1945 se fit au hasard de la progression des troupes. Libérer les déportés n’était pas un but de guerre et rien ou presque n’avait été prévu pour eux. Dans chaque camp où ils pénètrent, les soldats alliés découvrent les corps décharnés des survivants, les pyramides de cadavres laissés par les nazis.Correspondants de guerre, deux hommes sont parmi les premiers à entrer dans cet enfer. Le premier s’appelle Meyer Levin. Il est américain, écrivain et journaliste. Le second est un Français : Éric Schwab est photographe de l’AFP. Tous deux circulent à bord d’une Jeep aux côtés de l’armée américaine. Tous deux sont juifs. Tous deux sont animés par une quête obsédante : le premier recherche ce qui reste du monde juif, le second recherche sa mère déportée.À leurs côtés, nous vivons les premiers moments de cet événement immense dont l’onde de choc n’a cessé d’ébranler la conscience mondiale.

Monografia 2. Pułku Ułanów Grochowskich w czasie Kampanii Wrześniowej 1939 roku.

Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej.

Ada, czy to wypada?

Gdzieś w Polsce, w pewnym urzędzie wojewódzkim, pracuje Ada, Zuza i Zbyszek. Ale to nie obowiązki służbowe zajmują ich najbardziej. Każdy dzień przynosi nowe plotki, nowe romanse, nowe wydarzenia… Życie zawodowe miesza się z prywatnym, a sympatie z antypatiami. Wreszcie nadchodzi dzień wyjazdu na długo wyczekiwane weekendowe szkolenie w hotelu Orle Gniazdo, podczas którego życie bohaterów ulegnie nieoczekiwanym zmianom…

Irek czekał w umówionym miejscu. Powitali się jak starzy znajomi.
– Co będziemy robić? – zapytała Ada.
– Proponuję spacer po leśnym dukcie, a potem może gdzieś na kawę.
Ten zwrot „na kawę” zawsze jej się kojarzył z pokojem hotelowym. Może na to za wcześnie, pomyślała.
– Może być spacer.
Po przejechaniu kilku kilometrów wjechali do puszczy i zatrzymali się w zagajniku. Byli prawie niewidoczni. Wyszli z samochodu. Wziął ją za rękę i lekko przyciągnął do siebie. Nie stawiała żadnego oporu.