Okupacja sowiecka ziem polskich w latach 1939-1941 wersja rosyjska

McDonough, ze swym wyczuciem szczegółów, przedstawia tę straszną, lecz dobrze znaną historię w atrakcyjny, świeży sposób. - Andrew Roberts, autor książki Wicher wojny. Nowa historia drugiej wojny światowej.
Dwuczęściowy Czas Hitlera to błyskotliwie napisana, bogato ilustrowana książka prezentująca nowe, unikatowe spojrzenie doskonałego historyka na wzlot i upadek Trzeciej Rzeszy. Tom pierwszy – Triumf – opisuje okres od dojścia Hitlera do władzy do pokonania Polski w 1939 roku. Tom drugi – Klęska – zaczyna się 1 stycznia 1940 roku i kończy już po samobójczej śmierci Hitlera. Wzbogacony o relacje świadków, materiały prasowe, listy i wspomnienia, uzupełniony fotografiami, ilustracjami i mapami tekst przenosi nas w czas rządów Hitlera i pozwala spojrzeć na podejmowane wówczas decyzje bez uprzedzeń wynikających ze znajomości późniejszych wydarzeń. Wizualnie i narracyjnie oba tomy Czasu Hitlera ożywiają dla nas ten kluczowy okres historii, ukazując go w nowym świetle.
Zarówno Triumf, jak Klęska dostarczają niemal encyklopedycznej wiedzy, a przy tym są doskonale udokumentowaną, świetnie napisaną opowieścią o jasnej, chronologicznej strukturze. Kwestionując wciąż istniejące mity na temat Hitlera i jego rządów, zachęcają czytelników do myślenia w nowy sposób: nie tylko o przeszłości, ale o teraźniejszości i przyszłości. Jeszcze długo te dwa domy Czasu Hitlera będą koniecznym punktem wyjścia do wszelkich dalszych badań nad Trzecią Rzeszą. - Debbie Killroy, Get History
„Wchodzimy […] w najbardziej decydujący rok w dziejach Niemiec” – zapowiedział Hitler w orędziu noworocznym wygłoszonym 1 stycznia 1940 roku. Trzecia Rzesza była u szczytu potęgi i mogło się wydawać, że nic nie przeszkodzi Führerowi w uczynieniu z niej supermocarstwa. W maju 1945 roku on sam już nie żył, a Niemcy znalazły się na dnie.
Frank McDonough udowodniając, że wiedza historyczna na temat Trzeciej Rzeszy wcale nie jest kompletna, skupia się na militarnym przebiegu i punktach zwrotnych drugiej wojny światowej, które miały kluczowe znaczenie dla Niemiec. Pokazuje stosunek nazistowskiej elity, oficerów, żołnierzy i cywilów do tego konfliktu i stopniowe załamywanie się niemieckiego społeczeństwa pod jego koniec. Pisze o ludobójstwie na niespotykaną wcześniej skalę. I przekonuje, że mimo ogromnych ambicji Hitlera i sukcesów militarnych w początkowej fazie wojny Niemcy tak naprawdę pozostały mocarstwem średniej rangi i nigdy nie miały szans na zwycięstwo w konfrontacji z połączonymi siłami aliantów.
Ta proza ma w sobie dyscyplinę naukową Kershawa, bystrość Evansa i sprawność pisarską Shirera. Ale wnosi też do tematu szczególną klarowność, która zbyt często ginie w akademickich rozważaniach. - Luke Daly-Groves, autor Hitler’s Death: The Case Against Conspiracy.
Mistrzostwo w dziedzinie historii nazistowskich Niemiec z ekspertem międzynarodowej sławy w roli wykładowcy. Mądre, świeże i przekonujące ujęcie tematu. Obowiązkowa lektura dla każdego, kto chce zgłębić dzieje Trzeciej Rzeszy. - Get History.

Zeszyt przedstawia jeden z najnowocześniejszych czołgów armii francuskiej użytych podczas kampanii 1940 roku. Przedstawiono historię rozwoju, wersje i odmiany produkowane seryjnie, budowę, dane techniczne i osiągi czołgu kawalerii ? SOMUA S-35. Był on także używany przez wojska Rumunii i Węgier. Pierwsze prace konstrukcyjne nad nowym czołgiem rozpoczęto 17.05.1934 roku. Prototyp ukończono w zakładach w Saint-Quen pod Paryżem 14.04.1935 roku. Po cyklu długotrwałych wojskowych prób poligonowych wóz przyjęto do uzbrojenia w 1936 roku i zamówiono pierwszą serię 50 egz. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1938 roku. Do początku marca 1940 r. wyprodukowano ok. 430 czołgów S-35. Po zakończeniu kampanii 1940 r. w ręce niemieckie dostało się ponad 300 sprawnych czołgów S-35.Ponadto Niemcy dopilnowali dokończenia montażu ok. 40 czołgów, które znajdowały się na liniach produkcyjnych zakładów S.O.M.U.A. Przydzielono je do jednostek szkolnych i rezerwowych w okupowanej Francji, w Norwegii, wykorzystano do zwalczania partyzantki na Bałkanach, włączono do składu lekkich pociągów pancernych ochraniających szlaki kolejowe na zapleczu frontu wschodniego.

" […] publikacja ta jest próbą wielostronnego omówienia propagandowego obrazu epizodycznych, a jednak symptomatycznych dla operacji bojowych zdarzeń, które od kilkudziesięciu lat rzutują na społeczne postrzeganie II wojny światowej w Polsce, skutkując fałszywą interpretacją elementów rozstrzygnięcia konfliktu, a także na przemiany terytorialne i ludnościowe w tej części kontynentu. Jej pozornie lokalny charakter naturalnie wpisuje się w dyskurs o Europie Środkowo-Wschodniej, która przez pół wieku zasłonięta była „żelazną kurtyną”, w znacznej mierze również w sensie historiograficznym." - Ze Wstępu

Tomasz Gliniecki (ur. 1967) – historyk, pedagog, dziennikarz. Jest autorem licznych działań popularyzujących przeszłość i budujących tożsamość, zwłaszcza regionalną – wystaw muzealnych, zajęć i wydarzeń kulturalnych, książek i artykułów prasowych, audycji radiowych i dokumentów filmowych. W Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku koordynuje prace w sferach edukacji i zbiorów. Wśród najważniejszych zainteresowań badawczych lokuje styk historii wojskowości z medioznawstwem – prezentację obrazów wojny w świetle propagandy oraz mitologizację zdarzeń militarnych i heroizację ich uczestników.

Po napaści na Polskę w 1939 roku hitlerowcy utworzyli getta w miastach i miasteczkach w całym kraju. Funkcją tych zamkniętych sektorów była izolacja ludności żydowskiej. Były one nazywane Judischer Wohnbezirk lub Wohngebiet der Juden (dzielnicami żydowskimi). Publikacja zawiera wyjątkową kolekcję zdjęć wykonanych w czasie wojny przez niemieckich żołnierzy, którzy amatorsko zajmowali się fotografią. Dokumentują one powstanie gett, surowe i pogarszające się warunki życia ich mieszkańców, a także desperackie próby stawiania oporu i ich brutalne zduszenie, aż do finalnego wysiedlenia pozostałych przy życiu Żydów do obozów koncentracyjnych i obozów zagłady.
Sceny miejskiego życia, których pozorna normalność przejmuje dreszczem, ustępują z czasem obrazom barbarzyństwa, którego dopuszczali się naziści. Zdjęcia opatrzono szczegółowymi komentarzami, jednak nie potrzeba słów, by dotarło do nas najważniejsze przesłanie książki: że na moralną katastrofę Holokaustu składały się tragedie konkretnych, zwyczajnych ludzkich istnień. Szczególnie dobitne okazują są rzadkie, kolorowe fotografie zamieszczone na końcu albumu. Ich zaskakująca bezpośredniość uzmysławia nam, że te dramatyczne sceny rozgrywały się na ulicach polskich miast zaledwie kilka dekad temu. Publikacja zawiera drastyczne fotografie i nie jest zalecana dla niepełnoletnich odbiorców.

Kolaboracja z Armią Czerwoną na terenach woj. lubelskiego jest jednym z istotnych zagadnień związanych ze stosunkiem mniejszości narodowych do państwa polskiego w okresie II wojny światowej. Jej skala ale przede wszystkim skutki, stanowią bez wątpienia jeden z elementów wpływających na wzajemne relacje w całym okresie okupacji. W prosowieckie działania włączyli się również polscy komuniści, dla których przynależność do powstających komitetów rewolucyjnych czy też czerwonej milicji, stała się niejednokrotnie istotnym czynnikiem ich partyjnej lub resortowej kariery w komunistycznej Polsce po 1944 r.

Czasami ceną za zaufanie do drugiego człowieka jest życie Buhuslav Bušta – z zawodu krawiec, Oskar Felkl – żandarm, Karel Čurda – spadochroniarz; z wyboru zdrajcy, konfidenci, kolaboranci. Prowadzili działalność wspierającą III Rzeszę na terenie Czech i Moraw. Donosili na sąsiadów, znajomych, uczestników ruchu oporu, również ludzi, od których otrzymali pomoc i wsparcie. W zamian za współpracę z okupantem dostali mieszkania, pieniądze, przedmioty skonfiskowane aresztowanym, czasami zapłatą była butelka alkoholu lub paczka papierosów. Zdradzeni rodacy trafiali do więzień, obozów, wielu z nich poniosło śmierć. Po wojnie Bušta, Felkl i Čurda próbowali uniknąć kary, a schwytani nie okazywali skruchy, nie przepraszali.
Autor, wybitny czeski dziennikarz i pisarz, nie osądza ludzi ani historii, raczej próbuje zrozumieć motywy działania tych trzech osób. Jak reaguje człowiek w sytuacjach granicznych? Jakie skutki przynosi współpraca z wrogiem? Ślady głównych bohaterów książki Miloša Doležala do dziś są znaczące i krwawe, a na pytanie, czy możemy oceniać tych ludzi, musimy odpowiedzieć sobie sami.
Licząca sobie ponad dwieście stron książka wybrzmiewa raczej jako eksperyment niż jako samodzielne dzieło. Jest to jednak eksperyment mocny i istotny. Tak, tacy też byliśmy. Aleš Palán, Aktuálně.cz Przy lekturze opowiadań dokumentalnych Miloša Doležala mogą nam się przypomnieć nie tylko obserwacje Hannah Arendt, ale także eksperymenty psychologów Stanleya Milgrama i Philipa Zimbarda. Być może każdy z nas może się stać zdrajcą albo bohaterem, wszystko zależy przede wszystkim od okoliczności. Cmentarz w dzielnicy Ďáblice (Praga) mógłby nam o tym wiele opowiedzieć. Novinky.cz Doležalowi chodzi o sprawiedliwość i o zasklepienie się pęknięć w naszej pamięci historycznej. Jan Lukavec, „Respekt” W swojej nowej książce pisarz i publicysta Miloš Doležal spojrzał „w oczy” kilku czeskim donosicielom z czasów II wojny światowej. Daniel Mukner, art.ceskatelevize.cz Miloš Doležal jest czeskim poetą, dziennikarzem, redaktorem radiowym i pisarzem. Jego wiersze, opowiadania i felietony tłumaczone były na wiele języków, ukazały się również po polsku. W swojej działalności literackiej i radiowej powraca do tematów związanych z okresem II wojny światowej i czasami komunistycznymi. Doležal w książce Krawiec, żandarm i spadochroniarz prowadzi nas śladem bohaterów swoich opowiadań, opierając się na zeznaniach świadków, zachowanych dokumentach i materiałach archiwalnych.