Opiekun osób chorych i starszych Słownik tematyczny polsko-norweski • norwesko-polski wraz z rozmówkami

Podręcznik przedstawia współczesne sposoby diagnozowania pacjentów pod kątem oceny układu kostno-stawowego. Jest przeznaczony dla fizjoterapeutów zajmujących się schorzeniami układu ruchu. […] Bogata zawartość ilustracyjna stanowi istotny element ułatwiający zapamiętanie przedstawianych informacji, badań i testów.
Rekomenduję tę książkę studentom nie tylko fizjoterapii, lecz także pokrewnych dziedzin medycznych – sądzę, że zainteresuje również lekarzy rozpoczynających specjalizację w rehabilitacji medycznej. Okaże się również przydatna dla fizjoterapeutów na każdym etapie ich kariery zawodowej, stanowiąc niezwykle pomocne źródło do przypomnienia sobie czy sprawdzenia elementów diagnostyki układu kostno-stawowego.
prof. dr hab. n. med. Jerzy Sułko
Uniwersytet Jagielloński, Collegium Medicum
(fragmenty Recenzji)

* * *

Opracowanie pt. Diagnostyka narządu ruchu w fizjoterapii, tom 2 stanowi cenne kompendium technik służących do oceny narządu ruchu człowieka. Książka zawiera rozdziały dokładnie opisujące krok po kroku wykonanie określonego testu lub badania. Szczegółowo opisuje pozycję pacjenta oraz omawia ocenę i interpretację testu. Testy wzbogacono rycinami ilustrującymi ich wykonanie. Niniejsze opracowanie jest cenną pozycją dla praktyków fizjoterapii, studentów fizjoterapii, a także absolwentów fizjoterapii rozpoczynających pracę, a więc dla odbiorców, do których jest adresowane.
dr hab. n. o zdr. Andrzej Szopa, prof. SUM
(fragment Recenzji)

* * *

Publikacja ta spełnia wymóg fizjoterapii opartej na dowodach naukowych. Treści w niej zawarte opierają się na świadomym, bezpośrednim i odpowiednim zastosowaniu wyników najnowszych badań zarówno podczas diagnostyki, jak i przy podejmowaniu decyzji o wyborze metody leczenia pacjenta. […] Stanowi zbiór testów czynnościowych i innych metod klinicznej oceny stanu funkcjonalnego narządu ruchu. Została przygotowana przede wszystkim z myślą o praktykujących fizjoterapeutach i studentach fizjoterapii, ale jej odbiorcami mogą być również studenci medycyny oraz lekarze.
dr hab. n. o kult. fiz. Jacek Wilczyński, prof. UJK
(fragmenty Recenzji)

W ostatnich latach znacząco wzrosło zainteresowanie dnem miednicy. Zaburzenia napięcia tzw. przepony moczowo-płciowej utworzonej przez kilka warstw mięśniowo-powięziowych wyściełających dno miednicy wiąże się dzisiaj z wieloma dysfunkcjami układu moczowo-płciowego, a wiedza na temat znaczenia dla zdrowia tej „zapomnianej okolicy ciała” ulega stałemu upowszechnieniu. Wzrasta liczba pacjentów szukających fachowej pomocy i nierzadko w gabinecie lekarza urologa lub ginekologa dowiadują się, że część z ich problemów mogą rozwiązać ćwiczenia mięśni dna miednicy. Gimnastyka lecznicza dna miednicy, zwana też treningiem dna miednicy, w ostatnim czasie stała się „modnym tematem” wśród fizjoterapeutów.

Książka Dno miednicy. Fizjologia, patologia, diagnostyka i leczenie jest pierwszym na polskim rynku wydawniczym tak kompleksowym opracowaniem dotyczącym dysfunkcji dna miednicy. Zredagowana została przez przedstawicieli czterech specjalności – fizjoterapii, ginekologii, urologii i proktologii – zajmujących się zdrowotnymi aspektami dna miednicy, dzięki temu powstało opracowanie obejmujące bardzo szerokie spektrum zdrowotnych konsekwencji związanych z zaburzeniem prawidłowego funkcjonowania dna miednicy. Autorom udało się stworzyć dzieło, które z jednej strony spełnia wymogi podręcznika akademickiego, a z drugiej strony może stanowić poradnik i to zarówno dla terapeutów, jak i pacjentów. To niewątpliwy walor niniejszej książki.

Przyjęta forma prezentacji treści, obejmująca najbardziej aktualną wiedzę teoretyczną, ale i również bogato ilustrowaną część praktyczną, zawiera wiele cennych wskazówek i informacji przydatnych dla codziennej praktyki zawodowej fizjoterapeutów, zwłaszcza cenne są informacje dotyczące błędów, jakie popełnia się podczas treningu mięśni dna miednicy. Końcowe akapity książki, będące de facto gotowymi konspektami ćwiczeń, jakie można realizować na kolejnych zajęciach, zostały bardzo dobrze dobrane od strony dydaktycznej, uwzględniając zasadę dostępności ćwiczeń dla pacjenta. To szczegół często pomijany w tego typu opracowaniach, a który w praktyce ma kapitalne znaczenie dla postępów rehabilitacji związanych z umiejętnym stopniowaniem trudności stosowanych ćwiczeń leczniczych. Dokładny opis metodyki ćwiczeń, z wykazaniem ich celu, każdorazowo wzbogacony fotografią, zamieszczony w rozdziale 11 śmiało może być wykorzystywany przez pacjentów jako poradnik pomocny w samodzielnym wykonywaniu ćwiczeń w domu.

Książka ta adresowana jest przede wszystkim do tych, którzy profesjonalnie zajmują się rehabilitacją uroginekologiczną. Skierowana jest zatem przede wszystkim do fizjoterapeutów. Z jej treścią powinni zapoznać się również lekarze takich specjalności, jak: ginekologia, urologia i proktologia. Sporo korzyści z lektury tej książki mogą wynieść również lekarze specjaliści rehabilitacji medycznej oraz seksuolodzy. Pozycja ta powinna także wejść do kanonu podręczników akademickich studentów fizjoterapii. prof. dr hab. Edward Saulicz Z Przedmowy do wydania polskiego

W książce przedstawiono podstawowe zagadnienia z zakresu zdrowia psychicznego, najważniejsze zaburzenia i choroby psychiczne oraz metody ich farmakologicznego leczenia. Ponadto omówiono metody usprawniania stosowane współcześnie u osób z zaburzeniami psychicznymi, m.in. Zabiegi fizjoterapeutyczne, różne formy psychoterapii, terapię przez zabawę, przez sztukę (arteterapię), muzykoterapię i rehabilitację neuropsychologiczną.

Niniejsza książka jest bogato ilustrowanym przewodnikiem po zabiegach fizykalnych zarówno tych znanych od dawna, jak i dopiero wprowadzanych do terapii.
Autorka, doświadczona fizjoterapeutka, tłumaczy krok po kroku, jak stosować krioterapię, promieniowanie UV i IR, biostymulację laserową, falę uderzeniową, hiperbarię, ozonoterapię, haloterapię, przezczaszkową stymulację magnetyczną i pileroterapię.

Kiedy Andrea Gillies wraz z mężem, trójką dzieci i teściami przeprowadzała się do dużego wiktoriańskiego domu położonego w jednym z odległych zakątków na północy Szkocji, nie miała pojęcia, jak niezwykłe czeka ich doświadczenie. Opiekując się chorą na alzheimera teściową, Gillies towarzyszyła jej w szczególnej podróży – w przejściu z realnego świata do alternatywnej rzeczywistości demencji. Opiekunka to nie tylko opowieść o życiu w cieniu alzheimera, to także sprawozdanie z fascynującego śledztwa, które odsłania mechanizmy rozwoju choroby. To książka, która stawia przed nami najbardziej fundamentalne pytania: Kim jesteśmy? Czy nadal będziemy sobą, jeśli zostaniemy pozbawieni wspomnień? Czym jest ludzka dusza?

Książkę poleca Polskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera.

„Ta książka to pamiętnik z kilku lat opieki nad chorą na alzheimera, który daje nam szansę wejścia w świat cierpiącego człowieka i zrozumienia go. To także przejmujący opis prób radzenia sobie z uciążliwymi objawami choroby i emocjami, które pojawiają się w czasie wieloletniej opieki nad bliskim. Dzięki „Opiekunce” możemy zobaczyć, jak inni radzą sobie w tym nowym, zmienionym przez chorobę świecie.” Alicja Sadowska, Prezes Polskiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom z Chorobą Alzheimera

„To nie jest dziennik młodej Brytyjki z czasu opieki nad teściową pogrążającą się w otchłani choroby Alzheimera. A przynajmniej nie tylko. To też książka o poszukiwaniu człowieczeństwa – w płatach czołowych mózgu, w hipokampie, bo przecież nie w sercu, choć – jak zauważa autorka — to ten mięsień zwykło się uważać za mieszkanie duszy. Wszystko w porządnej, niemal popularnonaukowej obudowie. To także książka o poszukiwaniu człowieczeństwa w sobie.

Kiedy tytułowa opiekunka Andrea namawia chorą Nancy do zdjęcia trzech swetrów w upał albo myje ją z ekskrementów, to ważne jest, jak się z tym czuje Nancy, ale ważniejsze, jak się z tym czuje Andrea. Autorka opisuje to bez litości – dla siebie i dla czytelnika.

To kawał szczerej literatury o problemach, które na początku XXI wieku dotykają miliony ludzi. Naprawdę współczesna literatura.”

Wojciech Staszewski, autor książki „Ojciec.prl”

„Głęboko poruszająca.” Daily Mail

„Wspaniała książka – szczera, niepokojąca, pełna czułości, czasem złości, często zabawna. Autorka zabiera nas w świat demencji, dociekając, co to znaczy być człowiekiem.” Deborah Maggach

„Przejmująco szczera opowieść.” Daily Express

„„Opiekunka” to inteligentnie napisana książka, która wymyka się klasyfikacjom. Gillies z ujmującą szczerością opisuje zarówno codzienne sytuacje, jak i momenty, kiedy fale gwałtownych emocji, złości i poczucia winy rozbijają pozory, że dajemy sobie radę.” The Times Literary Supplement

„Relacja Andrei Gillies z życia z osobą chorą na alzheimera to idealne połączenie żywej narracji z taką dawką wiedzy, którą czytelnik się nie udławi. To fantastyczna książka – bardzo realistyczna, ale doprawiona czarnym humorem.” Jo Brand

„To jedna z najbardziej poruszających i najważniejszych książek, jakie przeczytałem o chorobie Alzheimera.” John Bayley

„Przemyślana, pouczająca i prawdziwa (…) bardzo dobra i bardzo potrzebna książka.” Sir Richard Eyre

„Niewiarygodnie wnikliwa (…), rozpaczliwie szczera książka. (…) Andrea Gillies jest błyskotliwą prozaiczką, która z poetycką swobodą sięga po metaforę i ma cięty dowcip zrodzony ze złości i smutku.” Prof. Raymond Tallis

„W „Opiekunce” znajdziemy nadzieję, człowieczeństwo i poświęcenie.” The Catholic Herald

„Najbardziej poruszające w Opiekunce jest to, w jaki sposób Gillies przedstawia coraz większą presję, której doświadczają opiekunowie w związku z rozwojem choroby, kiedy pacjent, któremu początkowo zdarzało się o czymś zapomnieć, nie pamięta już ważnych wydarzeń ze swojego życia, przestaje rozpoznawać członków rodziny, aż w końcu dociera do stadium, które Gillies nazywa „najmroczniejszym cieniem”.” The Lancet

W pracy zostały zebrane najnowsze poglądy na postępowanie rehabilitacyjne w chorobach narządów wewnętrznych oraz chorobach układu nerwowego, mięśniowego i kostno-stawowego, występujących w wieku rozwojowym i w okresie dojrzewania.
Publikacja ma na celu przekazanie środowisku medycznemu – a zwłaszcza lekarzom i fizjoterapeutom – skondensowanej, najnowszej wiedzy opartej na dowodach naukowych, która pozwoli na podejmowanie bardziej efektywnych działań leczniczych. Położono w niej nacisk na wykorzystanie nowoczesnych metod oceny dziecka (z wykorzystaniem diagnostyki funkcjonalnej) programowanie oraz prowadzenie procesu rehabilitacji przy użyciu właściwych metod usprawniania wspomaganych leczeniem ortotycznym i farmakologicznym.