Panna z mokrą głową

Książka opowiada o dziewczynie wchodzącej w dorosłe, pełne zawirowań życie. Daria, mimo młodego wieku, dzięki wrodzonemu uporowi walczy z przeciwnościami. Czy uda jej się… Autorka pokazuje różne oblicza ludzi, którzy grają swe role życiowe jak w filmie. Dorota Rośczak-Urbaniak urodziła się w 1968 roku w Kaliszu. Uczyła się w szkole średniej rolniczej, potem zdobyła licencjat z rachunkowości i tytuł magistra logistyki. Szukając swojej drogi życiowej, pracowała na różnych stanowiskach. Potem urodziła trójkę dzieci i zajęła się ich wychowywaniem. I właśnie wtedy odkryła pisanie, bo jak sama mówi – lubi obserwować ludzi.

Kończy się rok szkolny. Nie wszyscy jednak spieszą się do domu. Aurelia Jedwabińska wątpi, aby ktokolwiek interesował się jej świadectwem Konrad Bitner zaś woli przygotowywać przedstawienie swojej jednoosobowej trupy teatralnej, aniżeli biec z cenzurką do starszej siostry, Beaty. I tak się poznają: on, młody, niespokojny artystyczny duch, i ona, troszkę zagubiona, z poczuciem osamotnienia, ale samodzielna i zaradna osóbka. Czas wakacyjny spędzony w Pobiedziskach pozwala im lepiej się poznać, daje też Aurelii szansę spotkania z nie odwiedzaną od lat babcią i przynosi nową znajomość z Arturkiem Gburkiem. Oczywiście ta nowa znajomość niezbyt mile odbierana jest przez Konrada...

Tornistry spakowane? Drżyjcie szkolne mury! Tajny Klub Superdziewczyn wyrusza do szkoły! Co spodoba się Emi najbardziej - długa przerwa, zielona szkoła czy kółko hiszpańskiego? Przeczytajcie o tajemniczej historii papugi Gaduły i Pani Glorii Carlos Flamenco, która po prostu uwielbia gadające ptaki!

Feblik – najnowsza książka Małgorzaty Musierowicz – to ciąg dalszy bestsellerowej Wnuczki do orzechów.
Akcja przebiega w czasie tych samych kilku upalnych dni sierpniowych, a dotyczy przełomu w życiu Ignacego Grzegorza. Humor, dobra energia, radość życia i ciepło – znajome postacie i zaskakujące wydarzenia! – jednym słowem:
Jeżycjada! – Tom 21!

Najlepszy literacki debiut roku! Bez ściemniania i lukru o wchodzeniu w dorosłość we współczesnej Polsce. 

O dziewczynach, o których mówi się źle i brudzie prowincji, gdzie o być albo nie być może zdecydować złośliwa plotka.

Gimbaza polska. Nadchodzące pokolenie, które będzie urządzało ten kraj. Ma być czysto prowadzi w ten świat tak, że aż skóra cierpnie.

Ziemowit Szczerek

To nie opowieść o „gimbazie”, lecz o współczesnej rodzinie. Wyraziści bohaterowie, zero ściemy. I sporo brudu, chociaż ma być czysto.

Lidia Ostałowska

Anna Cieplak nawiązuje do najlepszych tradycji powieści dla dziewcząt (Siesicka), która trafiała i do matek, i do córek, bo uczciwie mówiła o codziennych problemach. Bez infantylizmu i zadęcia. 

Eliza Szybowicz „Gazeta Wyborcza”

To najtrudniejsze lato w niedługim jeszcze życiu Klary. Na świat przychodzi jej ciężko chory brat, bezbronny jak pisklę, które wypadło z gniazda, ojciec i matka są pogrążeni w rozpaczy, a do ruin pobliskiego domu wprowadzają się dwaj tajemniczy chłopcy opuszczeni przez rodziców. Czy w chwili próby dziewczyna będzie umiała dokonać właściwego wyboru?
Ta poruszająca powieść o dojrzewaniu – do miłości, lecz także do odpowiedzialności i odwagi – została wyróżniona w 20. edycji Ogólnopolskiej Nagrody im. Kornela Makuszyńskiego.
Zuzanna Orlińska – absolwentka Wydziału Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, pisarka, ilustratorka, laureatka nagrody Guliwer w Krainie Olbrzymów (2013), mama Szymona i Julka. Jest autorką „Matki Polki” i „Pisklaka” wyróżnionych w Konkursie Literackim im. Kornela Makuszyńskiego, „Ani słowa o Zosi” (II nagroda w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren) i „Cierpień sięciolatka”. Za „Starego Noego” otrzymała Nagrodę Literacką im. Kornela Makuszyńskiego. Ze starszym synem dzieli pasję historyczną, która dała początek powieściom „Detektywi z klasztornego wzgórza” oraz „Z Bożej łaski Jadwiga, król”. Z kolei wyróżniony w konkursie Polskiej Sekcji IBBY (2017) „Biały teatr Panny Nehemias” napisała dla siebie samej, dwunastoletniej w 1984 roku.
Wanda Orlińska (ur. 1942 – zm. 2017) – uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni profesora Jana Marcina Szancera na Wydziale Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Zajmowała się ilustracją książkową, a także malarstwem sztalugowym oraz grafiką użytkową. Brała udział w wielu wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Berlinie, Stuttgarcie, Bratysławie, Belgradzie, Londynie. Przez lata współpracowała z większością polskich oficyn publikujących literaturę dla dzieci i młodzieży. Jej ilustracje dla młodszych odbiorców to zazwyczaj delikatne i pełne subtelnego humoru akwarele, dla starszych – sugestywne szkice piórem i tuszem, które wyróżnia dynamiczna kreska. Artystka szczególnie ceniła realistyczne środki wyrazu, a jej pogodne portrety dzieci i zwierząt należą do najbardziej rozpoznawalnych w polskiej grafice wydawniczej. Zilustrowała kilkadziesiąt książek, w tym wiele pozycji z serii „Poczytaj mi, mamo”.