Panowanie w powietrzu. Przypuszczalne formy przyszłej wojny oraz ostatnie artykuły

„Średniowiecze Polskie i Powszechne” jest jednym z niewielu w Polsce czasopism prezentujących teksty poświęcone tylko tej epoce, za to w bardzo szerokiej formie, obejmującej zarówno historię średniowieczną Polski, jak i powszechną. Na jego łamach publikują mediewiści z prawie wszystkich ośrodków naukowych w kraju, a także z zagranicy (Czechy, Ukraina, Niemcy), dzięki czemu potencjalny czytelnik ma możliwość zapoznania się z przeglądem badań i różnorodną tematyką, ograniczoną jednak do interesującej go epoki.
W prezentowanym tomie autorzy poruszają zagadnienia dotyczące m.in. kultu św. Emeryka w Polsce; początków reformy obserwanckiej w polskiej prowincji dominikanów; monasteru ławryszewskiego koło Nowogródka; związków kościoła Mariackiego z krakowskim mieszczaństwem; wzmianek źródłowych o Litwie i Litwinach w księgach rachunkowych Krakowa; problemu istnienia stronnictwa królowej Zofii Holszańskiej; kwestii genealogicznych przedstawicieli elit społeczeństwa średniowiecznego; nowego spojrzenia na rządy księcia halickiego Lwa Daniłowicza; „rozbratania heraldycznego” między Koroną Polską a Wielkim Księstwem Litewskim w 1. poł. XV w.; konfliktów zbrojnych wśród szlachty sanockiej w XV w.; badań numizmatycznych związanych z działalnością na Rusi Halickiej Władysława Opolczyka. Tom ten zawiera również niepublikowany dotąd transumpt przywileju Kazimierza Jagiellończyka z 1499 r.

W opracowaniu tym przedstawiono genezę powołania Partii Agrarnej w Czechach w roku 1899 oraz jej demokratyczno-republikański charakter. Wskazano na wprowadzenie do programu ideologii agrarystycznej treści uznających chłopa i wieś za fundament nowoczesnego, demokratycznego państwa. Następnie zajęto się analizą jej rozwoju w warunkach niepodległej Czechosłowacji. Wówczas to bowiem (w latach 1918–1935) ugrupowanie to przeżywało największy rozwój i miało znaczący wpływ, szczególnie na kierunek polityki wewnętrznej kraju. W roku 1935 został zagrożony demokratyczny porządek państwa czechosłowackiego. Na jego scenie politycznej pojawiła się prohitlerowska, nacjonalistyczna, antyczechosłowacka siła polityczna: Partia Sudeckich Niemców, kierowana przez faszystę Konrada Henleina. Na jej listy powszechnie zagłosowali Niemcy Sudeccy, jak i Niemcy z innych rejonów ČSR, dając tym samym do zrozumienia, że „wypowiedzieli posłuszeństwo Republice”. Tym aktem odmówili oni zaufania niemieckim aktywistom – demokratom, w tym i agrarystom, uczestniczącym czynnie w życiu I Republiki. To wydarzenie i następujące po nim działania spowodowały zatrzymanie rozwoju życia politycznego w Czechosłowacji. Republika, poszukując sprzymierzeńców, zaczęła walczyć o przetrwanie.


Publikacja powstała we współpracy z Instytutem Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego i Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego.

Przez pięć i pół wieków od założenia pierwszego w Polsce biskupstwa istniały w Poznaniu zaledwie dwie szkoły średniego typu: szkoła katedralna i założona w XIV. wieku przy kościele św. Marii Magdaleny szkoła miejska. Na dalsze studia, najczęściej teologiczne, wysyłano młodzież do Włoch lub na Akademię Krakowską. Dopiero w roku 1519 powstała w Poznaniu za sprawą Jana Lubrańskiego, gorącego humanisty i biskupa poznańskiego, wyższa uczelnia, zwana od jej założyciela Kolegium Lubrańskiego. Zasłużony biskup ten uposażył szkołę dobrami Stawiszyn pod Kaliszem. Fundację zatwierdził r. 1520 Zygmunt Stary. Sam biskup nie doczekał się wykończenia gmachu szkolnego. Uczynił zaś szkołę kolonią Akademii Krakowskiej i stąd zwano ją też szkołą akademicką, a nawet akademią.

Przedstawione w tym tomie artykuły i studia są rezultatem wieloletniej współpracy środowiska historyków działających w Komisji Historyków Polski i Rosji. Zainteresowania autorów odzwierciedlają w znacznym stopniu obszary badawcze, które skupiają na sobie uwagę historyków obu stron. Nie są to zawsze obszary tożsame. Jednak przeważnie są to przestrzenie wzajemnie się uzupełniające, które ukazują skalę zainteresowania Rosją w Polsce i Polską w Rosji. Od razu można zauważyć, że polskie środowisko akademickie, zwłaszcza środowisko historyków, skupia bardzo wiele uwagi na sprawach rosyjskich, przy czym nie zawsze dotyczy to wyłącznie problemów konfliktowych, ale również wiele miejsca poświęca się zagadnieniom dotyczącym jaśniejszej strony owych relacji. Na tym polu szczególnie wyraźnie widoczna jest cała gama zagadnień obejmujących szeroko rozumiane sprawy nauki. Nauka bowiem - wbrew dość powszechnej opinii wyniesionej z dawnego, tradycyjnego pojmowania stosunków polsko-rosyjskich - była głównym obszarem współpracy i wspólną platformą na której starano się i budowano zalążki dobrych relacji polsko-rosyjskich. Wielu polskich uczonych wniosło wiele do nauki rosyjskiej i na trwale zapisało się na jej stronnicach. Z drugiej strony całkiem pokaźna rzesza polskich naukowców swoje szlify akademickie zdobywała na rosyjskich uniwersytetach, a swe badania prowadzili na zlecenie centralnych rosyjskich instytucji naukowych.

Publikacja powstała we współpracy z Komisją Historyków Polski i Rosji oraz Instytutem Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk.

[...] historia nie zapomni Aleksandry Piłsudskiej, a nie zapomni z wielu przeróżnych racyj. Jeśli kiedyś pisać się będzie dzieje kobiety polskiej, te dzieje, które rozpoczną na poły święte księżne-ksienie polskiego średniowiecza – Jolanty, Kingi, Jadwigi, przez które przejdą renesansowe cienie mądrej Bony i kochliwej Barbary, barokowe, sarmackie Reginy Żółkiewskiej, Barbary Chrzanowskiej, jeśli znajdą się tu i wielkie damy romantyzmu polskiego z tą, która była „polskim mariażem” Napoleona i z tą, dla której zrzekł się największej korony świata kałmucki cesarzewicz z Belwederu, jeśli zapamięta się kobiety w czerni 1863 roku i te, co za zesłańcami ciągnęły na Sybir, to historia do tego wspaniałego albumu, tak wspaniałego, że nie posiada takiego niejeden wielki naród, wniesie jeszcze wizerunek czarno ubranej pani Aleksandry Piłsudskiej.
K. Pruszyński, Pamiętnik Aleksandry Piłsudskiej,
„Wiadomości Polskie” 1941, nr 17, s. 4

Prezentowany tom czasopisma składa z kilkunastu artykułów o tematyce historycznej. Oprócz artykułów w dalszej części książki znalazły się źródła i materiały, recenzje i artykuły recenzyjne oraz kronika naukowa.