Paper Girls 6

Książka ta to quasi-komiks: obrazki i dowcipne dialogi godki z polszczyzną. Rodzaj śląsko-polskich rozmówek - rozmów Hanysów (Achima, jego żony Erny, Alojza z małżonką, ich dzieci, kamrata Ecika) z Gorolami (sąsiadami Achima - państwem Szczebrzeszyńskimi). Trudno się im porozumieć, bo Achim godo, a sąsiedzi mówią. Humor tych pogawędek polega na polsko-śląskich leksykalnych dwuznacznościach, pułapkach i tautonimach.

Materiał pogrupowany jest tematycznie, np. Godka o warzyniu; Godka o chopach; Godka o babach; Szpicato godka; Godka ku skubacze. Każdy taki dział poprzedza strona tytułowa.

Książka jest uzupełnieniem/rozwinięciem słownika Ślónska godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli o powiedzenia, przysłowia i powiedzonka, czyli o żywą godkę.

Ajina nie można zabić. Jakich obrażeń by nie doznał, zawsze wraca do swojej ludzkiej postaci, ale człowiekiem nie jest.

Pierwsze takie istoty zostały odkryte siedemnaście lat temu i od tamtego czasu stanowią przedmiot zarówno fascynacji, jak i strachu. Poszczególne kraje prześcigają się w badaniach i, eksperymentując na schwytanych przez siebie okazach, pragną odkryć tajemnicę nieśmiertelności. Tylko czy te istoty na pewno są niebezpieczne? Czy zasługują na tak okrutne traktowanie? Co tak naprawdę potrafią i po czyjej stoją stronie? Mało kto się nad tym zastanawia.

Jednym z tych nielicznych jest Kei Nagai, który z pewnym sceptycyzmem słucha nauczyciela, gdy ten opowiada o Ajinach na lekcji. Gdy chłopak wraca ze szkoły, myśli pochłaniają go tak bardzo, że wpada pod rozpędzoną ciężarówkę. Ku zdumieniu gapiów przed chwilą jeszcze zmasakrowany Kei w kilka chwil wraca do zdrowia. Jest Ajinem. Przerażony nastolatek szybko zdaje sobie sprawę, że nikomu nie może ufać. Natychmiast traci wszelkie prawa i staje się zwierzyną, na którą zamierzają polować absolutnie wszyscy.

Ajina nie można zabić. Jakich obrażeń by nie doznał, zawsze wraca do swojej ludzkiej postaci, ale człowiekiem nie jest.

Pierwsze takie istoty zostały odkryte siedemnaście lat temu i od tamtego czasu stanowią przedmiot zarówno fascynacji, jak i strachu. Poszczególne kraje prześcigają się w badaniach i, eksperymentując na schwytanych przez siebie okazach, pragną odkryć tajemnicę nieśmiertelności. Tylko czy te istoty na pewno są niebezpieczne? Czy zasługują na tak okrutne traktowanie? Co tak naprawdę potrafią i po czyjej stoją stronie? Mało kto się nad tym zastanawia.

Jednym z tych nielicznych jest Kei Nagai, który z pewnym sceptycyzmem słucha nauczyciela, gdy ten opowiada o Ajinach na lekcji. Gdy chłopak wraca ze szkoły, myśli pochłaniają go tak bardzo, że wpada pod rozpędzoną ciężarówkę. Ku zdumieniu gapiów przed chwilą jeszcze zmasakrowany Kei w kilka chwil wraca do zdrowia. Jest Ajinem. Przerażony nastolatek szybko zdaje sobie sprawę, że nikomu nie może ufać. Natychmiast traci wszelkie prawa i staje się zwierzyną, na którą zamierzają polować absolutnie wszyscy.

Drugi tom przygód znanych również z kina Strażników Galaktyki to przede wszystkim wprowadzenie zupełnie nowej postaci w uniwersum Marvela. Tytułowa Angela to bohaterka wymyślona w 1993 r. przez Neila Gaimana na potrzeby popularnej serii komiksowej Spawn. Po latach jej twórca zdecydował się przenieść swe dzieło do komiksów Marvela i tu właśnie obserwujemy jej pierwsze przygody w zupełnie innej rzeczywistości. Czy będzie ona w stanie zaufać Strażnikom Galaktyki? Czy sama zasługuje na zaufanie? Dodatkowo w tomie znalazły się dwie krótkie, rzadko wznawiane historie ze Strażnikami Galaktyki. Twórcami tych kosmicznych przygód są Brian Michael Bendis (Avengers, All New X-Men, Era Ultrona), jako konsultant Neil Gaiman (Sandman, 1602, Przedwieczni) oraz rysowniczka Sara Pichelli (Ultimate Spider-Man, Runaways).

A tak! Deynar, Azrad, Baggir i Gorn ruszyli ku Bani w poszukiwaniu maga, zdolnego odwrócić rybie zaklęcie. Czy chcecie dowiedzieć się DLACZEGO docierają tam dopiero na przedostatniej stronie? W takim razie musicie zajrzeć do środka! Ale w sumie można też czytać od początku.

Drugi tom autobiograficznego komiksu Riada Sattoufa, w którym opowiada on o swoim dzieciństwie spędzonym w cieniu trzech dyktatorów – Muammara Kaddafiego, Hafiza al-Asada i własnego ojca.

Autorowi udaje się fascynująco uchwycić dziecięce spojrzenie na świat i gorączkę politycznego idealizmu. Wspomina więc wczesne lata, spędzone zarówno na francuskiej wsi, jak i w Libii Muammara Kaddafiego czy w Syrii dynastii Asadów, niezależnie jednak od kraju, zawsze pod dachem domu rządzonego przez ojca – Syryjczyka, zwolennika panarabizmu, który ciągnie rodzinę w pogoni za wspaniałym snem o jednym narodzie arabskim.

„Araba przyszłości” już dziś porównuje się z powieściami graficznymi „Maus. Opowieść ocalałego” Arta Spiegelmana czy „Persepolis” Marjane Satrapi.