Paradoks macho Dlaczego niektórzy mężczyźni krzywdzą kobiety i jak wszyscy mężczyźni mogą pomóc

Agresja – perspektywa psychoterapeutów to zbiór bardzo interesujących teorii, wyników badań i doświadczeń klinicznych mających wyjaśnić powstawanie uczuć agresji oraz zachowania agresywne, a także ukazać możliwości psychoterapii w modyfikowaniu tych zjawisk. To bardzo ciekawe, pełne zaangażowania rozważania o możliwych działaniach psychoterapeutów (poza psychoterapią i w jej przebiegu) mających na celu przeciwdziałanie mowie nienawiści i agresji w polityce i życiu społecznym. Lektura niniejszej monografii pomoże psychoterapeutom spojrzeć na problemy agresji indywidualnej ich pacjentów w kontekście szerszej wiedzy o źródłach agresji, prezentowanej w rozdziałach o grupowych, ideologicznych, biologicznych i społecznych jej przyczynach. Teorie psychoterapeutyczne wzbogacone o wiedzę psychologiczną, socjologiczną i biologiczną z pewnością na tym zyskają.
Z recenzji prof. dr. hab. Jana Czesława Czabały

Celem książki jest przedstawienie zachowań ryzykownych współczesnej młodzieży oraz społeczno-kulturowych, osobowościowych i fizjologicznych determinant rozwijania autodestruktywności w różnej postaci.

Czas adolescencji, zarówno z uwagi na przemiany biologiczne, jak i psychospołeczne, związane z formowaniem tożsamości, jest okresem ryzyka dla
rozwijania niekorzystnych zachowań. Jednocześnie, im wcześniej pojawiają się problemy w funkcjonowaniu jednostki, tym większe ryzyko rozwojowe stanowią, bowiem modyfikują zarówno aktualne funkcjonowanie, jak i dalszy przebieg rozwoju, zdrowie somatyczne oraz psychiczne. Tym samym niezwykle istotne jest podejmowanie działań mających na celu sprawne wychwycenie niepokojących sygnałów i uruchomienie działań pomocowych.

Oryginalność książki stanowi zebranie najbardziej istotnych zachowań autodestrukcyjnych w jednej pozycji, udokumentowanie obowiązujących stanowisk teoretycznych najnowszymi badaniami, a także spojrzenie na nie okiem ekspertów: neuropsychologa, edukatora–psychoprofilaktyka, psychiatry, psychoterapeuty, socjologa i teologa.

Jedenastolatka z Jemenu zbuntowała się przeciwko okrutnej tradycji.

„Zniszczyliście moje marzenia. Jeśli zmusicie mnie do małżeństwa, zabiję się!”

Rodzice chcieli wydać ją za mąż. Uciekła. Nagrała film z apelem o pomoc i wstawiła na YouTube. Obejrzały go miliony ludzi na całym świecie…
Nada ma jedenaście lat. Mieszka w małej wiosce w Jemenie. Jak inne dzieci chodzi do szkoły, bawi się, pomaga w domu. Pewnego dnia rodzice postanawiają wydać ją za mąż...
Dla dziewczynki to koniec wszystkiego. Dobrze pamięta, jak jej zmuszona do małżeństwa siostra podpaliła się, usiłując popełnić samobójstwo.
Jak jej młoda ciotka omal nie umarła, katowana przez męża.
Nada nie zamierza dać się skazać na życie w niewoli, przemoc i gwałt. Ucieka z domu. Wuj pomaga jej nagrać apel – oskarżenie okrutnej plemiennej tradycji. Film umieszczony na YouTube przyciąga uwagę międzynarodowych mediów i organizacji broniących praw człowieka.

Co minutę dwadzieścia osób w Stanach Zjednoczonych doświadcza przemocy ze strony swoich partnerów. Przemoc ta jest drugą główną przyczyną zgonów Afroamerykanek, trzecią główną przyczyną zgonów reprezentantek rdzennej ludności USA i siódmą główną przyczyną zgonów białych kobiet. Każdego roku w Stanach ginie tysiąc dwieście maltretowanych kobiet.
Te statystki szokują, ale Rachel Louise Snyder na nich nie poprzestaje. Opowiada osobiste historie ofiar przemocy domowej, rozmawia ze sprawcami, z policjantami i działaczami. Analizuje problem psychicznego przywiązania ofiar do oprawców, wytyka rażące błędy administracji Donalda Trumpa, podkreśla szkodliwość łatwego dostępu do broni i przede wszystkim szuka rozwiązań, które pozwolą lepiej chronić ofiary. Dokładnie badając poszczególne przypadki, zastanawia się, które elementy systemu zawodzą, i na czym powinny polegać zmiany. Śladów pobicia brak to bezkompromisowy i wielokrotnie nagrodzony reportaż pokazujący, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami, i jak bardzo ten „rodzinny problem” dotyczy nas wszystkich. Jedna z najlepszych książek non-fiction 2019 roku według magazynu „Kirkus Reviews”.
„Czytając „Śladów pobicia brak”, dowiedziałam się, że w latach 2000–2006 więcej Amerykanek zmarło wskutek przemocy domowej niż amerykańskich żołnierzy poległo na polu bitwy. To szokujące, że najniebezpieczniejszym miejscem na świecie jest dla kobiet ich dom. Nadal istnieje wiele państw, w których przemoc wobec żony lub członka rodziny jest uznana za legalną. Co więcej, w ponad 10 państwach sprawca gwałtu może uniknąć skazania, jeśli poślubi swoją ofiarę.” Angelina Jolie
„„Śladów pobicia brak” obala mity dotyczące przemocy domowej […]. Dzięki wnikliwemu i niezwykle głębokiemu potraktowaniu tematu książka Synder skłania nie tylko do refleksji nad problemem przemocy, ale też nad sposobem pisania na tego rodzaju tematy.
[…] Autorka wykorzystuje wiele technik właściwych dobrym powieściom: opowiada wartko, umiejętne ożywia szczegóły, celnie charakteryzuje postaci. A przy tym wszystkie wątki omawia głęboko i wyczerpująco. Z niezwykłą lekkością przechodzi też od faktów historycznych do współczesności, od konkretnych przypadków do naukowej analizy. To pisarka, która po mistrzowsku ożywia tę opowieść, by sprawić, że naprawdę nas ona obejdzie.” Parul Sehgal, „The New York Times” „Snyder napisała książkę o bardzo wielu rzeczach: o mężczyznach, którzy biją i zabijają swoje żony lub partnerki, o ludziach, którzy próbują przewidzieć, czy dojdzie do morderstwa, i tych, którzy usiłują pomagać sprawcom, a także o ubóstwie, depresji, rozpaczy, przywilejach, egzekwowaniu prawa, więzieniach, zdrowiu psychicznym, polityce i sprawach płci. Mogło się to udać tylko naprawdę utalentowanej, pewnej swojej wiedzy i fachu pisarce.” Masha Gessen „Tej książki nie sposób odłożyć. Jest wciągająca jak najlepsza powieść, bezpośrednia jak osobiste wyznanie, doskonale udokumentowana i poparta ogromem wiedzy. […] Autorka przenosi nas w świat ofiar, oprawców i tych, którzy na różne sposoby mierzyli się i uporali z przemocą. Ich historie są wstrząsające, ale Snyder nie pozwala nam przerwać, tylko wskazuje możliwe rozwiązania. […] Po kilku rozdziałach powiedziałem znajomej prokurator, że wszyscy w jej biurze, a właściwie wszyscy urzędnicy, którzy mają do czynienia z problemem przemocy w rodzinie, muszą przeczytać tę książkę. Ona ratuje życie.” „The Washington Post” „Nie wiem, skąd Rachel Louise Snyder wzięła siłę, by napisać tę książkę – czyta się ją jak dziennik korespondenta wojennego. Opisując konsekwencje przemocy domowej, Snyder chce sprawić, by prywatny koszmar stał się sprawą publiczną.

Iza leciała przez 15 godzin, by przytulić się do słupa, który stoi przy krętej górskiej drodze na południu Meksyku. Na jego szczycie miejscowi przymocowali rower z polską flagą i pamiątkową tablicą. Bo tam, gdzie dziś stoi słup, pół roku wcześniej leżało ciało jej brata. Objęła słup, rozpłakała się, a potem odetchnęła. Na takie pożegnanie czekała od dawna. W latach 90. Jacek zarobił fortunę, sprzedając markowe zegarki. Jeździł luksusowym autem, a za gotówkę zbudował dom pod Warszawą. Kiedy urodził się Kuba, rzucił wszystko. Sekretarkę, gabinet z barkiem i służbowego mercedesa. Dziś na jego działce powstaje najnowocześniejszy w Polsce ośrodek dla osób z niepełnosprawnością. „Z żoną sobie pan nie radzi? Co z pana za facet?” – słyszał Sławek podczas interwencji policji. Znosił docinki sąsiadów, a lekarzom zmyślał kolejne historie. A to się przewrócił, a to uderzył w półkę głową, za którymś razem skaleczył udo przy obieraniu ziemniaków. Znosił też wyzwiska, groźby i ciosy. Matka spytała go kiedyś, skąd bierze na to siłę. „Miłość wymaga poświęceń” – odpowiedział.

Zachowania autoagresywne występują u prawie połowy osób z autyzmem i stanowią jeden z najbardziej wyniszczających problemów, a zarazem najtrudniejszych do wyeliminowania. Autoagresja może przejawiać się w różnych formach – dana osoba może na przykład uderzać głową, gryźć się w ręce, ciągnąć się za włosy lub nadmiernie się drapać. Medyczne i behawioralne badania nad zachowaniami autoagresywnymi są prowadzone od ponad pięćdziesięciu lat, jednak wciąż wielu specjalistów i rodziców nie zna szerokiego spektrum przyczyn tych zachowań ani dostępnych możliwości terapii. Autorzy niniejszego tomu – wybitni badacze i praktycy – przedstawiają kompletną analizę zachowań autoagresywnych przejawianych przez osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu lub powiązanymi zaburzeniami rozwoju, a także prezentują różnorodne metody terapii.



„Książka ta łączy podejście medyczne, biomedyczne i behawioralne. To podstawowa lektura dla rodziców, nauczycieli, terapeutów i lekarzy, którzy pracują z osobami przejawiającymi zachowania autoagresywne”.

Z przedmowy Temple Grandin