Patologia mowy

Publikacja będzie przydatnym narzędziem diagnostycznym przy badaniu artykulacji przede wszystkim dzieci pięcioletnich, ale także starszych, młodzieży i dorosłych, jeśli z jakiegoś powodu ich wymowa jest niepoprawna, nieutrwalona, nieukończona w swym rozwoju lub opóźniona czy głęboko zaburzona. Zawarty w segregatorze obszerny kwestionariusz obrazkowo-wyrazowy służy ocenie ilościowej i jakościowej wymawianych głosek w mowie kontrolowanej i spontanicznej oraz tych, które uległy elizji, substytucji i deformacji.

„Rymowane zagadki logopedyczne” to publikacja skierowana do dzieci w wieku szkolnym. Zawiera zbiór zgadywanek, których celem jest utrwalanie prawidłowej wymowy głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych. Rozwiązywanie zagadek stanowi doskonałą zabawę, pomaga nie tylko urozmaicać i ożywiać pracę nad systemem językowym, ale także czynić ją atrakcyjną dla dzieci.
W książce umieszczono również obrazki do kolorowania. Zadaniem dziecka jest połączenie zagadki z ilustracją będącą jej rozwiązaniem, a następnie pokolorowanie obrazka. Dzięki takiej formie zadań dzieci, bawiąc się, zarówno ćwiczą prawidłową wymowę, jak i rozwijają zdolności grafomotoryczne.

Szlacheckie mowy pogrzebowe – dwa ujęcia. Tradycja gatunku i realizacje Jakuba Sobieskiego nie stanowi syntezy sensu stricto, ale koncentrując się na określonych zagadnieniach, dopełnia wielowymiarowy obraz szlacheckiego oratorstwa funeralnego. Książka składa się z dwu części. Pierwsza omawia przemiany oratorskich gatunków funeralnych od greckiego antyku do 1576 roku, kiedy to Jan Kochanowski wygłosił nad grobem brata Przy pogrzebie rzecz. Chronologicznie są to greckie: epitaphios logos, paramythetikos logos oraz monodia, rzymska laudatio funebris, mowy wczesnochrześcijańskie, humanistyczna oratio funebris oraz staropolskie: oratio ab hospitibus, czyli mowa od gości (określana też jako: kondolencja na pogrzebie) i dziękowanie w imieniu rodziny (oratio gratiarum actoria nomine consanguineorum). Druga część przedstawia analizy mów Jakuba Sobieskiego w układzie problemowym podzielone na trzy rozdziały odpowiadające trzem częściom wystąpienia: exordium, confirmatio, narratio. Każdy z nich podejmuje inny aspekt wystąpień kasztelana krakowskiego i stosownie do poruszanego tematu wykorzystuje odmienną metodologię: od analizy komparatystycznej po przegląd stałych formuł retorycznych typowych dla gatunku.



Małgorzata Ciszewska – historyk literatury i kultury wieku XVII, profesor Instytutu Badań Literackich w Pracowni Literatury Renesansu i Baroku IBL PAN. Autorka dwu obszernych monografii: Staropolskie szlacheckie oracje weselne. Genologia, obrzęd, źródła (Warszawa 2008) i Tuliusz domowy. Świeckie oratorstwo szlacheckie kręgu rodzinnego (XVII–XVIII wiek) (Warszawa 2016), oraz licznych studiów poświęconych staropolskiej epistolografii i oratorstwu. Wspólnie z Marią Barłowską wydała edycję krytyczną: Jakub Sobieski Mowy pogrzebowe (Warszawa 2019). Od lat aktywnie działa w Stowarzyszeniu „Pro Cultura Litteraria” – organizacji wspierającej polonistyczną działalność naukową i wydawniczą.

Językoznawcza opowieść o współczesnych kilkulatkach postrzeganych w wymiarze używanego przez nich słownictwa. Książka została przygotowana na podstawie bardzo dużego korpusu tekstów – ukazuje dwa i pół miliona słów użytych przez dzieci w różnych sytuacjach komunikacyjnych: w monologach, opowiadaniach, rozmowach między sobą podczas zabawy czy rozmowach z dorosłymi. Książka zawiera słowniczek słów znanych dzieciom na tyle, że posługują się nimi w czynnej, mówionej odmianie swojej polszczyzny.
Publikacja nawiązuje do książki pod tym samym tytułem, która ukazała się ponad trzydzieści lat temu, i stanowi znakomity materiał porównawczy.

Uczę się poprawnie wymawiać z Foczką Ninką to seria książeczek logopedycznych. Proponowany materiał językowy opracowany został zgodnie z metodyką pracy logopedycznej i jest poparty długoletnim doświadczeniem zawodowym Autorki. Profesjonalnie dobrane zadania służą stymulacji rozwoju mowy dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Mogą być bardzo przydatne do organizowania metodycznych zabaw językowych z dziećmi, u których występuje opóźnienie rozwoju mowy, zaburzenie artykulacji czy nieutrwalona wymowa tak zwanych głosek trudnych. Niniejsza książka jest adresowana do dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, które nie wymawiają poprawnie głoski [cz]. Publikacja będzie przydatna dla logopedów, pedagogów, nauczycieli i rodziców pracujących z dziećmi, u których głoska [cz] pojawiła się spontanicznie lub została wywołana przez logopedę w izolacji (jako pojedynczy dźwięk). Nadal jednak często bywa wymawiana źle, szczególnie w trudniejszych do wyartykułowania wyrazach bądź gdy dziecko chce powiedzieć coś szybko i jest podekscytowane.

Tom Zaburzenia płynności mowy jest prawdziwie interdyscyplinarny w swym charakterze, gdyż łączy elementy takich dziedzin, jak nauka o komunikacji i jej zaburzeniach, psychologia, psychoterapia, neuronauka oraz nauki społeczne. […] W wielu tekstach można znaleźć nawiązanie do praktyki logopedycznej opartej na faktach. W takim ujęciu wyniki badań naukowych są jednym z ważniejszych kryteriów programowania postępowania logopedycznego. Pozwala to patrzeć z optymizmem na kierunek obecnego rozwoju logopedii, w którym ważne jest łączenie teorii z praktyką.
Z recenzji prof. Henriette W. Langdon