Pies W Krainie Wędrującej Nocy

Ala musi dzielić pokój z młodszymi braćmi bliźniakami, którzy bywają dla niej prawdziwym utrapieniem. Aby ich uspokoić, dziewczynka zaczyna snuć opowieść o wyprawie kosmiczną rakietą do odległej galaktyki. Ku jej zaskoczeniu bracia wierzą w wymyśloną historię i domagają się relacji z kolejnych wypraw. Ali przychodzi to bez trudu, ma bowiem niezwykłą łatwość opowiadania rozmaitych historii, które brzmią jak prawdziwe. I często z tej umiejętności korzysta, gdy ktoś zadaje jej niewygodne pytania. Ma wymyślone koleżanki, a z tymi ze szkoły nie znajduje wspólnego języka.
A gdy nieoczekiwanie jedna z nich chce się z nią zaprzyjaźnić, okropni bracia psują wszystko, nazywając Alę kłamczuchą. A może Ali tylko tak się wydawało? Może ta katastrofa to początek czegoś nowego?
Joanna Wachowiak:
Doktor nauk humanistycznych, wykładowca na uniwersytecie. Pierwsze utwory pisała w dzieciństwie, dla brata. Potem o pisaniu na długo zapomniała, aż znów pojawił się ktoś, kto domagał się opowieści. Mieszka pod lasem z mężem, córką i psem. Latem lubi zimę, zimą lubi lato, tylko wiosnę – zawsze.
W 2014 książka Joanny Wachowiak „Kot kameleon” została nominowana do nagrody IBBY.

Ta opowieść jest wymyślona. Ale chłopiec podobny do jej bohatera istnieje naprawdę. W lutym 2015 roku – razem z innymi uciekinierami z Erytrei – Tandżin dotarł na włoską wyspę Lampedusę. Miał wtedy jedenaście lat. Gdy dziennikarze zapytali Tandżina o rodzinę, chłopiec odparł: „No mama. No papa. All alone”. Te słowa sprawiły, że nie mogłem przestać o Tandżinie myśleć. I stworzyłem tę historię. Trochę dla niego, a trochę dla wszystkich dzieci w podobnej sytuacji – zmuszonych do opuszczenia swoich krajów, narażonych na trudy tułaczki, samotnie przemierzających świat w poszukiwaniu bezpiecznego domu. Rafał Witek

W miejskim parku rośnie wiele potężnych drzew… a także jeden malutki, zielony pęd, który dopiero co wykiełkował. Mały pęd chce dowiedzieć się, kim jest, słucha więc, jak parkowe drzewa opowiadają o sobie, a my słuchamy razem z nim… „Co rośnie w parku” to poetycka opowieść o poszukiwaniu tożsamości, a jednocześnie książka przyrodnicza, dzięki której dziecko może poznać drzewa rosnące w parku.

Bohaterem opowiadania jest pięcioletni chłopiec, który po nagłej stracie mamy zamyka się w sobie, na zewnątrz reagując agresją lub pozorną obojętnością. Zaginięcie uszytego przez mamę szmacianego wilczka dodatkowo pogłębia jego izolację. Jednak kiedy zabawka się odnajduje, dziecko, wspólnie z równie zamkniętym tatą, w skrawkach materiałów, z których powstał wilczek, odkrywa tzw. mapy pamięci zmarłej. Dzięki odzyskanej sile do wspomnień obaj odzyskują też radość. „Czary mamy” jest książką przeznaczoną dla dzieci w wieku 4-9 lat, którym umarła mama. Może ją dziecku czytać tata, bliski opiekun, nauczyciel lub terapeuta.

Każdego dnia Batman rusza do akcji. Mieszkańcy miasta zawsze mogą na niego liczyć – pomaga ludziom i dba o porządek. Każdego dnia mały chłopiec rusza na misję. Pomaga bliskim i dba o porządek w pokoju. Jest zupełnie jak Batman!

Czytam sobie to sprawdzona trzypoziomowa seria do nauki czytania, która sprawi, że Twoje dziecko pokocha książki.

Zaskakująca i pełna językowego humoru opowieść o przygodach dwóch zaprzyjaźnionych słów mieszkających w słowniku.

– Pozwoli pan, że się przedstawię. Bóg.
Człowiek na chwilę zamarł w bezruchu. Uważnie spojrzał na nowo poznane słowo i po krótkim namyśle powiedział:
– Człowiek. Miło mi. Wiele o panu słyszałem.
– Ja o panu też – wyszeptał Bóg.

Mieszkają w starym pożółkłym słowniku. Przyjaźnią się, odkąd wpadli na siebie w czasie wieczornego spaceru wśród haseł. I właśnie wyruszają na wyprawę rowerową po dalekich stronach. Bóg i Człowiek. Dwa słowa.

Po drodze spotkają wielu niezwykłych znajomych i nieznajomych: Miłość, Śmierć i Życie, Czas, Początek i Koniec, a nawet… brzydkie słowo zakłócające porządek na rynku. Każde z tych spotkań będzie dla nich przygodą, a dla czytelników – okazją do uśmiechu oraz do namysłu nad ważnymi (i mniej ważnymi) słowami – i nad tym, co się za nimi kryje.