Plon oraz wartość biologiczna ziela tymianku pospolitego (Thymus vulgaris L.) i cząbru ogrodowego (Satureia hortensis L.) w zależności od żywienia azotem i potasem

Monografia Aktualne problemy w produkcji zwierzęcej zawiera wiele cennych informacji, które mogą być pomocne w wyjaśnieniu istotnych kwestii dotyczących nauk o zwierzętach, a w szczególności profilaktyki weterynaryjnej, behawioru oraz chowu i hodowli zwierząt gospodarskich i towarzyszących. Umieszczono w niej zarówno prace poglądowe, jak również oryginalne opracowania.
Problemy omawiane w kolejnych rozdziałach nawiązują m.in. do: przyszłości hodowli świń w Polsce oraz kwestii bioasekuracji, profilaktyki nowotworowej u psów, możliwości prowadzenia badań naukowych na pszczołach, analizy ekonomicznej prowadzenia pasieki w Polsce. Opracowanie może być pomocne nie tylko w pracy naukowej różnych dyscyplin, ale również w podejmowaniu właściwych decyzji mających istotny wpływ na produkcję zwierzęcą i środowisko.

Konkurencyjność jest zagadnieniem o skomplikowanym charakterze, a jego złożoność uwidacznia się jeszcze mocniej wobec współczesnych wyzwań związanych z procesami globalizacji światowej gospodarki. Niejednoznaczność definiowania oraz pomiaru konkurencyjności dotyczy także rolnictwa. Lukę poznawczą można zidentyfikować zwłaszcza w odniesieniu do badań regionalnej konkurencyjności rolnictwa.
Celem pracy była ocena konkurencyjności rolnictwa pięciu województw Polski Wschodniej, tj. lubelskiego, podkarpackiego, podlaskiego, świętokrzyskiego i warmińsko-mazurskiego, a także zidentyfikowanie najważniejszych jej determinant. Realizacji celu głównego służyły postawione pytania badawcze o charakterze metodycznym oraz poznawczym, dotyczące definiowania konkurencyjności regionalnej rolnictwa, sposobów pomiaru konkurencyjności rolnictwa, roli rolnictwa w gospodarce województw Polski Wschodniej, stanu konkurencyjności rolnictwa w badanych regionach, czynników determinujących możliwości poprawy poziomu konkurencyjności rolnictwa i gospodarstw rolnych, będących podstawowymi podmiotami sektora rolnego w badanych województwach.
Cel pracy zrealizowano na podstawie analizy badanego zjawiska na dwóch poziomach agregacji – sektora rolnego oraz gospodarstw rolnych. Pomiaru konkurencyjności rolnictwa w badanych województwach dokonano wieloaspektowo, uwzględniając zarówno ocenę potencjału konkurencyjnego (konkurencyjność czynnikowa), jak również wyników konkurowania (konkurencyjność wynikowa). W ocenie uwzględniono produktywność cząstkową czynników produkcji oraz produktywność całkowitą rolnictwa. Ponadto zaadaptowano piramidę konkurencyjności regionalnej do oceny konkurencyjności rolnictwa w układzie przestrzennym, a także oceniono zależność pomiędzy wybranymi cechami konkurencyjności rolnictwa a poziomem społeczno-gospodarczego rozwoju regionu. Badania wykazały wzrost produktywności całkowitej rolnictwa w większości województw Polski Wschodniej (poza podkarpackim). W województwach lubelskim i podlaskim na wzrost ten wpływ miały zarówno postęp technologiczny, jak i wzrost efektywności technicznej. W przypadku województwa świętokrzyskiego czynnikiem wzrostu produktywności całkowitej były zmiany efektywności technicznej, natomiast w warmińsko-mazurskim – zmiany technologiczne. Przeprowadzone w pracy analizy stanowią istotny wkład do badań w zakresie poszukiwania determinant wzrostu produktywności w rolnictwie. Wynika z nich, że przeciętna powierzchnia gospodarstwa rolnego oraz doświadczenie rolników miały korzystny wpływ na wzrost produktywności całkowitej rolnictwa w badanych regionach. Analiza potencjału konkurencyjnego rolnictwa wykazała jego zróżnicowanie w badanych województwach, czego efektem są różne możliwości konkurowania. Wykorzystanie syntetycznego miernika oceny konkurencyjności odrębnie dla konkurencyjności czynnikowej i wynikowej pozwoliło na wskazanie rozbieżności pomiędzy posiadanym potencjałem a efektami konkurencyjności. Stwarza
to przesłankę do podejmowania działań służących poprawie efektywności potencjału rolnictwa, zwłaszcza w województwach lubelskim i podlaskim, gdzie różnica pomiędzy konkurencyjnością czynnikową i wynikową była największa. Badania wykazały istnienie współzależności pomiędzy poziomem konkurencyjności rolnictwa a poziomem rozwoju społeczno-gospodarczego regionu. Wzrost wartości PKB per capita oraz wartości przeciętnych wynagrodzeń brutto w regionie przyczyniał się do wzrostu konkurencyjności rolnictwa. Ma to swoje przełożenie praktyczne, wskazuje bowiem na wagę działań sprzyjających niwelowaniu dysproporcji regionalnych w poziomie rozwoju w Polsce, a także na potrzebę traktowania rolnictwa jako nieodłącznego elementu gospodarki regionalnej. Na niekorzystną pozycję konkurencyjną czterech województw Polski Wschodniej – podlaskiego, lubelskiego, świętokrzyskiego i podkarpackiego wskazują wyniki badań przeprowadzonych z wykorzystaniem regionalnego indeksu konkurencyjności rolnictwa. Badania te udokumentowały także dużą rolę kapitału ludzkiego we wzroście konkurencyjności rolnictwa. Z badań prowadzonych na podstawie danych rachunkowości rolnej z gospodarstw rolnych wynika, że niekorzystna pozycja konkurencyjna gospodarstw rolnych województw Polski Wschodniej jest przede wszystkim efektem niskiej efektywności wykorzystania czynnika pracy. O produktywności pracy decydowały nie tylko zasoby czynników produkcji i relacje pomiędzy nimi, ale także wykształcenie kierowników gospodarstw rolnych. Zidentyfikowanie determinant poprawy konkurencyjności rolnictwa jest problemem badawczym o dużym znaczeniu praktycznym. Z badań wynika, że do czynników wpływających korzystnie na konkurencyjność
należą zwłaszcza wzrost potencjału produkcyjnego gospodarstw rolnych (poprzez poprawę struktury obszarowej) i poprawa jakości kapitału ludzkiego. Przeprowadzone badania mają istotny wkład w rozwój nauk rolniczych i ekonomicznych. Stanowią one próbę wypełnienia luki badawczej z zakresu konkurencyjności sektora rolnego w ujęciu regionalnym, nie tylko ze względów metodologicznych, ale
także empirycznych i praktycznych. Poza walorami poznawczymi i naukowymi wyniki badań mogą stanowić podstawę do formułowania rekomendacji dla polityki gospodarczej oraz regionalnej, a także dla jednostek samorządu terytorialnego w zakresie działań przyczyniających się do wzrostu konkurencyjności sektora rolnego badanych województw.

Oczekując od koni gotowości do wszechstronnej pracy, coraz większy nacisk kładziemy na prawidłową opiekę nad nimi i ich zdrowie. Wzrost zainteresowania końmi powoduje powiększanie się grona osób zajmujących się nimi zawodowo. Właśnie do nich kierowana jest publikacja „Ochrona zdrowia konia”. Autorka w przystępny sposób omówiła zasady pielęgnacji koni, postępowania z końmi przy zabiegach pielęgnacyjnych i leczniczych, parametry służące do oceny stanu ogólnego tych zwierząt oraz niezbędne wyposażenie stajennej apteczki. Książka zawiera opisy objawów chorób pasożytniczych, zakaźnych, skóry, układów: pokarmowego, oddechowego, ruchu, mięśniowego i nerwowego, jak również określa schemat postępowania do czasu przybycia lekarza weterynarii. Syntetycznie przedstawia zasady profilaktyki i możliwości zapobiegania najpowszechniejszym chorobom koni. Wszak znane są słowa maksymy przypisywanej Hipokratesowi: Morbum evitare quam curare facilius est – Lepiej zapobiegać, niż leczyć. Dopełnieniem publikacji są zdjęcia ilustrujące omawiane zagadnienia.

Rozbieżności między wykonywaną różnymi metodami oceną wielkości ciała hodowlanych lisów pospolitych a rozmiarem uzyskanej skóry, a także między barwą zwierzęcia i skóry, skłoniły autora do podjęcia próby znalezienia metody określenia wielkości i ubarwienia ciała na podstawie pomiarów przyżyciowych opartych na cyfrowej analizie obrazu. Badania te miały na celu określenie współzależności oraz stopnia zgodności pomiędzy przyżyciowymi pomiarami anualnymi i cyfrowymi) a długością i barwą skóry, a także oszacowanie możwości praktycznego wykorzystania cyfrowej analizy obrazu do obiektywnej oceny wielkości i barwy zwierząt. Oceniono również przydatność 20 par sekwencji mikrosatelitarnych jako markerów wybranych cech użytkowych lisów pospolitych. Uzyskane wyniki umożliwiają określenie struktury genetycznej oraz polimorfizmu badanej populacji. Wyodrębnione allele odpowiadające długościom analizowanych sekwencji pozwalają na ustalenie ich ewentualnego związku z wybranymi cechami użytkowymi. Badaniami objęto 200 lisów pospolitych srebrzystych.
Badania wykazały przydatność metody cyfrowej analizy obrazu do oceny wartości fenotypowej lisów pospolitych. Umożliwiły asocjację polimorfizmu mikrosatelitarnego z parametrami ciała zwierząt oraz skór od nich pochodzących. Opracowane równania regresji wielokrotnej powinny ograniczyć liczbę branych pod uwagę cech przy ocenie pokroju zwierząt.

"Roczniki Ekonomiczne Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy" ukazują się od 2008 roku i już znajdują się na prestiżowej ministerialnej liście polskich i zagranicznych czasopism naukowych.

Na łamach "Roczników Ekonomicznych KPSW" zamieszczane są oryginalne prace naukowe w ramach: Rozpraw i studiów (artykuły naukowe, sesje), Materiałów z badań oraz Miscellanea (recenzje, streszczenia rozpraw doktorskich i habilitacyjnych, sprawozdania z konferencji, kroniki) o treściach ekonomicznych i socjoekonomicznych z następujących grup tematycznych: makroekonomia, polityka gospodarcza i regionalna, mikroekonomia, zarządzanie, zastosowanie metod ilościowych w ekonomii (ekonomia matematyczna, statystyczna, ekonometria), historia myśli ekonomicznej, historia gospodarcza. Wszystkie prace są recenzowane przez specjalistów z wiodących ośrodków w kraju. Pierwotną wersją czasopisma począwszy od 2010 roku jest wersja papierowa.

Kompleksowy przewodnik po uprawie czterech gatunków zbóż uprawianych w Polsce. Prezentacja odmian zbadanych przez COBORU, nawożenie, ochrona, dobór odmian, siew, uprawa oraz szczegółowe technologie m.in. uproszczenia w jednym wydaniu. Publikacja porusza również temat zbioru i przechowywania.

Zboża: jęczmień, owies, pszenica, pszenżyto, żyto.