Pod ożywczym drzew cieniem...

Monografia w serii Zarys Historii Wojennej Pułków Polskich w Kampanii Wrześniowej, ukazująca genezę powstania i szlak bojowy 8 Pułku Piechoty Legionów. Zeszyt nr 27

„Biznes patriotyczny” Mateusza Fałkowskiego to pierwsza w istocie doskonale udokumentowana (także materiałami esbeckimi) monografia jednego z najważniejszych ogniw Drugiego Obiegu.
Przewrotny tytuł dobrze oddaje zamysł i sens książki: jednym z elementów siły „CDN” – i paru innych firm tego rodzaju – było umiejętne połączenie poczucia misji z umiejętnościami menadżerskimi, znajomości rynku intelektualnego i jego możliwości z wyczuciem zapotrzebowań na słowa inne niż dostępne w ulicznych kioskach i państwowych księgarniach./"
„Biznes patriotyczny” to coś znacznie więcej niż naukowe opracowanie, choć nic z wymogów rzeczowego wykładu nie zostało pominięte. Po prostu wchodzimy, na ile to jest możliwe, do kuchni tego przedsięwzięcia, poznajemy dziesiątki ludzi, to co robili, czym ryzykowali, jakie koszty ponosili i ile zarabiali.

Zaskakująca odpowiedź na Ludową historię Polski. Prawdziwe dzieje polskiego chłopstwa – od Piastów po PRL Analfabeci, bunt, cham, Drzymała, Głowacki, Hameryka, karczma, przednówek, Szela, zbiegostwo – oto wybrane tytuły rozdziałów książki Andrzeja Chwalby i Wojciecha Harpuli – znanego duetu autorów znakomitych książek historycznych. Nie jest to jednak leksykon dotyczący ludowej historii Polski. Każdy z rozdziałów to wieloaspektowa i wciągająca opowieść o historycznej roli oraz codziennej egzystencji ludzi, którzy stanowili trzy czwarte mieszkańców ziem Polski. Jakim zmianom ulegał przez wieki los polskiego chłopstwa? Jak wyglądały codzienne zmagania „chama” z „panem”? Co chłopi jedli i pili? Kto ich bił, kogo bili oni? W co wierzyli, kogo szanowali, kim pogardzali? W czym pokładali nadzieje? Historia Polski była jak dotąd pisana przez tych, którzy państwem rządzili, a później, po jego utracie, próbowali je odzyskać. Nie była to jednak historia chłopów. W PRL-u, ale i w ostatnich latach, prace dotyczące włościan zazwyczaj skażone były ideologią. Andrzej Chwalba i Wojciech Harpula przedstawiają ich historię obiektywnie. Nie opowiadają się po żadnej ze stron, unikają publicystycznych uproszczeń, a zamiast łatwych odpowiedzi proponują rzetelną, opartą na umiejętnie wykorzystywanych źródłach opowieść oraz zagadnienia prowokujące do przemyśleń i własnych poszukiwań.

192 strony formatu B6 plus 16 stron barwnych, 34 zdjęcia barwne, 53 zdjęcia oraz ilustracje czarno-białe w tekście, 7 mapek i planów miejscowości wewnątrz skrzydełek barwna mapa Lasów Chojnowskich. Broszura szyta nićmi. Oprawa miękka ze skrzydełkami

Rewasz, wyd. III, Pruszków 2021

Przewodnik opisuje fragment Mazowsza położony na południe do dol. Jeziorki między Piasecznem i Konstancinem a Górą Kalwarią, czyli w odległości 20-40 km od Warszawy. Teren ten posiada spore walory krajobrazowe i przyrodnicze. Typowa zabudowa podmiejska sąsiaduje z romantycznym pejzażem mazowieckim (szeroka równina, pola, miedze, wierzby itp.). Wśród starodrzewów Lasów Chojnowskich tkwią oczka stawów i wije się malownicza dolina Jeziorki, a wszystkie wspomniane elementy krajobrazu w sposób naturalny ciążą ku wielkiej dolinie Wisły.

Niemałą atrakcją Chojnowskiego Parku Krajobrazowego są zabytki w miejscowościach posadowionych na obrzeżach kompleksów leśnych, jako to: ruiny zamku książąt mazowieckich w Czersku, dwory w Brześcach, Górze Kalwarii i Oborach, wreszcie unikalny na skalę krajową zespół willi w Konstancinie-Jeziornej.

Słowem Lasy Chojnowskie z przyległościami to znakomite miejsce dla piechurów i rowerzystów, dla krajoznawców oraz miłośników odkrywania miejsc o szczególnym uroku.
Opisane trasy wycieczek pieszych

1. Szlak zabytków architektury wokół Konstancina
2. Chojnowski szlak rezerwatów przyrody (Konstacin-Jeziorna - Obory - Łyczyn - Zimne Doły - Zalesie Górne)
3. Szlak nadwiślański (Konstancin-Jeziorna - Łyczyn - Słomczyn - Wólka Dworska - Góra Kalwaria)
4. Czersk - Góra Kalwaria
5. Pośród lasków i lasów do Zalesia (Góra Kalwaria - Kąty - Dobiesz - Zalesie Górne)
6. Chojnowski szlak zabytków przyrody (Zalesie Górne - rez. "Uroczysko Stephana" - Pilawa - rez. "Chojnów")
7. Główny Szlak Lasów Chojnowskich (Ustanówek - Nowinki - rez. "Chojnów" - Konstancin-Jeziorna)
8. Szlakiem południkowym przez krainę stawów (Zalesie Górne - Zimne Doły - Górki Szymona - Piaseczno)
9. Szlakiem południkowym do Zalesia (Prażmów - rez. "Łoś" - ur. Piskórka - Zalesie Górne)
10. Wzdłuż Tarczynki (Prace Małe - Prace Duże - Łoś)
11. Ze Złotokłosu w Lasy Chojnowskie (Złorokłos-Szczaki - Henryków - Łoś - Jaroszowa Wola - Ustanówek)
12. Pośród łąk w dolinie Jeziorki (Głosków-Zielone - leśn. Bogatki - Łoś)
13. Z Zalesia nad Jeziorkę (Zalesie Górne - Łbiska - leśn. Bogatki - Głosków-Zielone - Złotokłos)


Opisano nadto: miejskie trasy krajoznawcze w Konstancinie, Skolimowie i Piasecznie, znakowane szlaki rowerowe PTTK, ścieżki edukacyjne Chojnowskiego Parku Krajobrazowego oraz ścieżki przyrodnicze Nadleśnictwa Chojnów.B24

Obchodzimy stulecie zwycięstwa w bitwie Warszawskiej 1920 r. Walki z bolszewikami toczone na północ od Warszawy, choć mniej znane niż te na wschodnim przedpolu stolicy - pod Radzyminem i Ossowem, miały ogromny wpływ ostateczny sukces strony polskiej. W starciach w rejonie Ciechanowa, które rozgrywały się miedzy 10 a 20 sierpnia 1920 r., biły się VIII Brygada Jazdy i 18. Dywizja Piechoty z 5. Armii gen. Sikorskiego. Kontratakując, weszły one w lukę między dwiema armiami bolszewickimi. Ułani z 203. pułku ochotniczego podczas zagonu na Ciechanów rozbili sztab IV Armii wroga i zniszczyli radiostację. Armia ta, pozbawiona łączności z dowództwem, nie weszła do walki o Warszawę i z opóźnieniem podjęła odwrót w obliczu polskiej kontrofensywy. Dzięki temu została częściowo rozbita i poniosła duże straty. Lech Wyszczelski, znany historyk wojskowości, w swej kolejnej publikacji z serii "Historyczne Bitwy" ze swadą opisuje te walki. Podkreśla ofiarność i bohaterstwo polskich piechurów, kawalerzystów, artylerzystów i lotników, a także ludności cywilnej, która wspierała wojsko i rozbrajała grupki uciekających bolszewików.

W książce zostały zaprezentowane w większości nieznane dotąd w Polsce dokumenty dotyczące sowieckich deportacji do Kazachstanu. Ich tłumaczenie na język polski poprzedza opracowanie historyczne, w którym autor przybliża czytelnikowi najważniejsze okoliczności wiążące się z represyjnym charakterem fal deportacyjnych oraz opisuje dramatyczne warunki, w jakich przebiegały. Książka zawiera także ciekawy materiał ilustracyjny: mapy, rysunki i zdjęcia. Jej treść wzbogacono o relacje świadków zebrane w ostatnich latach przez Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Dla historyków opracowanie źródłowe o sowieckich deportacjach do Kazachstanu w latach 1936–1941 może stanowić ważny przyczynek do pogłębiania badań nad losem obywateli polskich w Związku Sowieckim, natomiast dla czytelników nie zajmujących się tą tematyką zawodowo, opracowanie D. Panto może spełniać rolę książki uwrażliwiającej na dramat tysięcy polskich rodzin poddanych nieludzkiej sowieckiej machinie represji.
dr Dmitriy Panto – pracownik Działu Naukowo-Edukacyjnego Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku, absolwent historii na Państwowym Uniwersytecie im. C. Walichanowa w Kokczetawie (Kazachstan) i filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 2017 r. uzyskał stopień doktora historii. Do jego zainteresowań badawczych należą historia Kościoła katolickiego w Cesarstwie Rosyjskim i w Związku Sowieckim, problematyka stalinowskiego terroru i deportacji w głąb ZSRS.