Pokażcie Mi Brzuch Terrorystki

Coraz większego znaczenia w skutecznym zapewnieniu bezpieczeństwa nabierają wspólnoty lokalne, które we współpracy z administracją rządową poszukują efektywnych metod i sposobów projektowania systemów bezpieczeństwa, jak też badania nad bezpieczeństwem w wymiarze lokalnym wymagają, zarówno studiów teoretycznych jak też tworzenia rozwiązań praktycznych na potrzeby jednostek samorządu terytorialnego. Niniejsza publikacja stanowi, przynajmniej w pewnej części, odpowiedź na potrzeby studiów nad bezpieczeństwem w wymiarze lokalnym. Książka składa się z siedmiu części, przygotowanych przez Zespół Autorski doświadczonych dydaktyków – pracowników Zakładu Nauk o Bezpieczeństwie Instytutu Prawa, Ekonomii i Administracji Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, którzy jednocześnie posiadają bogate doświadczenie w pracy bądź współpracy z administracją publiczną. Drugie wydanie jest uzupełnione o aktualną bazę aktów prawnych oraz kwestię bezpieczeństwa imprez masowych.

Drugi tom to kontynuacja analizy powstania i ewolucji sieci terrorystycznej Państwa Islamskiego w Europie. Starano się w nim wykazać, że istnieją tzw. węzły peryferyjne europejskiej supersieci Państwa Islamskiego, odgrywające subsydiarną (ale nie mniej ważną jak centralne) rolę. Przedmiotem zainteresowania autora jest ponadto: proces radykalizacji członków komórek terrorystycznych, ich motywacje i sposób działania. Książka jest oryginalnym głosem w dyskusji na temat sieciowości współczesnych organizacji terrorystycznych i próbą odpowiedzi na często zadawane pytania, w tym m.in.: dlaczego do zamachów terrorystycznych w Europie dochodzi tylko w kilku kluczowych państwach? Czy kryzys imigracyjny sprzyjał i sprzyja wzrostowi zagrożenia terrorystycznego? Jakie istotne cechy supersieci Państwa Islamskiego pozwoliły mu na efektywne funkcjonowanie na kontynencie europejskim?

Przedmiotowa monografia dedykowana jest podstawowym pojęciom utożsamianym z obszarami przeciwdziałania zjawiskom prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu tj. informacji, analizie oraz taktyce. Przeciwdziałanie i walka ze wskazanymi zjawiskami stanowi proces pozyskiwania informacji, jej przetwarzania, a także prowadzenia analiz w kierunku rozpoznawania zagrożenia i jego neutralizacji. To również budowania efektywnej taktyki czynności i działań podmiotów prywatnych, publicznych oraz służb policyjnych/specjalnych. Początkowo rozpoznanie zjawiska prania pieniędzy budowane było w oparciu o przyjęte reguły oceny postępowania sprawców. Z czasem takie podejście zastąpione zostało analizą ryzyka ocenianego na różnych poziomach: instytucji obowiązanej, krajowej, czy UE. W efekcie, instytucje miały stosować odpowiednie do ocenionego zagrożenia środki bezpieczeństwa finansowego. Dotyczy to także przeciwdziałania finansowaniu terroryzmu. Zmiana miała na celu między innymi zwiększenie efektywności raportów o podejrzanych zrachowaniach (SAR) i transakcjach (STR), jakich dopuszczali się klienci instytucji obowiązanych. Nadal jednak efektywność tego typu rozwiązań jest niewielka. W ostatnim czasie wsparciem dla analizy informacji i wyłaniania podejrzanych zachowań mają być technologiczne modele sztucznej inteligencji. Proces podejmowania decyzji oraz taktyka podmiotów odpowiedzialnych za przeciwdziałanie wymaga wszechstronnej wiedzy o sposobach przestępczej aktywności, podmiotach wyznaczonych i stale zmieniających się opcjach pozyskiwania środków na działalność terrorystyczną. Dlatego też coraz częściej ogłaszane są inicjatywy w zakresie zespołowego rozpoznawania zjawisk prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu w oparciu o współdziałanie kilku instytucji obowiązanych oraz budowanie technicznych platform wsparcia taktycznego i informacyjnego jako elementu pomocniczego już na wczesnym etapie rozpoznawania zagrożeń. Wskazane problemy oraz próby zapobiegania nim zostały również zauważone na poziomie UE, co posiada swoje odzwierciedlenie w tzw. "pakiecie AML-owym", przygotowującym nowe kompleksowe rozwiązania prawne w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Monografia prezentuje kompleksowe podejście cenne wobec dotychczasowych rozwiązań, ale także wybiega w przyszłość proponując predykcyjne rozwiązania zaradcze w obszarze przeciwdziałania omawianym zjawiskom.

Na rynku wydawniczym istnieje szereg cennych publikacji poświęconych zjawisku terroryzmu. „Medyczne skutki terroryzmu” nie są jednak publikacją konkurującą z większością literatury przedmiotu, ponieważ skupiają się na reagowaniu na następstwa zamachów.

Poza pracą służb kontrterrorystycznych i policyjnych miejsce zamachu jest polem działania służb ratowniczych. To także zagadnienia związane z koordynacją działania służb ratowniczych od etapu dysponowania, kierowania akcją ratowniczą, pracą szpitali aż do roli medycyny sądowej w kontekście identyfikacji ofiar i oceny mechanizmów urazu. W publikacji uwzględniono także zagrożenia o charakterze CBRN oraz możliwości cyberataków na sieci teleinformatyczne ochrony zdrowia.

Książka powstała na podstawie doświadczeń autorów, którzy w swoim życiu zawodowym zajmowali się omawianymi zagadnieniami. To praktyczny przewodnik po zasadach reagowania na zaistniałe zdarzenia.

Publikowane materiały pochodzą z bezpośredniej analizy zdarzeń i wymiany doświadczeń z uczestnikami akcji między innymi w Izraelu, Madrycie, Nowym Jorku, Oslo i Londynie, a także ocenie skutków zamachów w rejonie Ghazni w Afganistanie.

W tworzeniu książki ogromną rolę odegrali jej konsultanci, dzięki którym udało się w niej umieścić istotne i ciekawe komentarze. Dr Przemysław Guła do współtworzenia tytułu zaprosił znanych i cenionych specjalistów: Kubę Jałoszyńskiego, Pawła Tarnawskiego, Annę Świątecką, Waldemara Machałę, Odedę Benin-Goren i Krzysztofa Karwana.

Honorowy patronat nad publikacją objął Wojskowy Instytut Medyczny.

Publikacja jest adresowana do osób pracujących nie tylko w systemie ratownictwa medycznego i SOR, lecz także do ratowników straży pożarnej, policjantów oraz osób odpowiedzialnych za reagowanie kryzysowe.

"Trzymacie Państwo w dłoniach książkę o bardzo atrakcyjnej konwencji. To połączenie profesjonalnej analizy zdarzeń o charakterze terrorystycznym, do jakich dochodziło w ostatnich latach, z rekomendacjami i wskazówkami dla osób uczestniczących w planowaniu i prowadzeniu akcji ratowniczych. Nie ma tam teoretyzowania, a jedynie głęboka, wieloletnia wiedza praktyków.

Z mojej perspektywy, dyrektora największego szpitala wojskowego w Polsce, w którym leczono najwięcej żołnierzy ciężko poszkodowanych w czasie misji o charakterze bojowym, największego Centrum Urazowego w kraju, w którym dochodzili do zdrowia cywile – ofiary ataków terrorystycznych dokonywanych za granicami Polski, to bardzo cenna publikacja. Dlatego z przyjemnością przeczytałem i polecam książkę „Medyczne skutki terroryzmu” opracowaną pod kierunkiem Przemysława Guły. Doświadczenie tego oficera, lekarza, mającego bogate doświadczenie z misji w Afganistanie, eksperta od zarządzania kryzysowego, zostało zebrane w kompendium wiedzy, która powinna zostać jak najszerzej upowszechniona."
Gen. dyw. prof. dr hab. n. med. Grzegorz Gielerak - dyrektor Wojskowego Instytutu Medycznego

Philippe Lançon, współpracownik francuskiego dziennika „Libération”, a także felietonista satyrycznego tygodnika „Charlie Hebdo”, może śmiało powtarzać, iż los darował mu drugie życie. 7 stycznia 2015 roku został ciężko ranny w zamachu terrorystycznym, do którego doszło w lokalu redakcji drugiej ze wspomnianych gazet. Jest jednym z nielicznych, którzy przeżyli… „Pocisk zgruchotał mu dolną szczękę i wybił zęby, zniekształcając twarz. Dziennikarz w stanie ciężkim został przewieziony do szpitala, gdzie po wielomiesięcznym leczeniu i kilkunastu skomplikowanych operacjach lekarzom udało się zrekonstruować zmiażdżone fragmenty twarzy, umożliwiając pacjentowi mówienie i jedzenie. Po długiej rekonwalescencji Lançon wrócił do pisania. Z notatek, maili, esemesów, rozmów z rodziną, przyjaciółmi i świadkami wydarzenia krok po kroku zrekonstruował tamten feralny dzień, a następnie opisał długą powrotną drogę do świata żywych” – pisał w piątą rocznicę zamachu Piotr Kieżun z „Kultury Liberalnej” w omówieniu książki wydanej przez Gallimarda w 2018 roku – książki, która szybko stała się literackim wydarzeniem. Zdobyła wówczas dwie ważne nad Sekwaną nagrody: Femina i Renaudot, a miesięcznik „Lire” ogłosił ją najlepszą książką roku.

Głównym celem książki jest ukazanie istoty, skali i specyfiki współczesnego terroryzmu oraz uporządkowanie i zweryfikowanie rozlicznych informacji, które są z nim związane. Przedstawiono je w przystępny, skondensowany, a zarazem naukowy sposób. W publikacji zamieszczono ponadto wiele mało znanych faktów i ciekawostek dotyczących terroryzmu. Pokazują one, iż zagadnienie to oprócz wymiaru brutalnego czy tragicznego ma też i inne konotacje.

Autorzy wybrali dwanaście kwestii, które ich zdaniem ukazują istotę oraz specyfikę współczesnego terroryzmu. Odwołując się do nich, podjęli próbę przybliżenia tego interesującego, a zarazem niebezpiecznego zjawiska.