Pokochać PIS

Ratownicy medyczni, lekarze, rezydenci, pielęgniarki, funkcjonariusze służby więziennej, wreszcie – pacjenci. Opowiadają o rzeczywistości rodem z filmu akcji, w którym grają bagatelizowane role drugoplanowe. Na pierwszym planie zawsze jest system. Oni z kolei, oprócz wkładania nadludzkiego wysiłku w ratowanie ludzkiego życia, próbują na co dzień naprawiać systemowe niedoróbki. Za wszelką cenę, czasem wbrew procedurom walczą, by zminimalizować straty. Również straty w ludziach.

Paweł Kapusta śledzi ciąg skandalicznych absurdów i procedur utrudniających życie zarówno pacjentom, jak i lekarzom. Absurdów stanowiących często bezpośrednie zagrożenie dla ludzkiego życia, wycenianego przez urzędników niżej niż dzień pracy na kasie w supermarkecie. Lekarze – chronicznie zmęczeni, lawirujący między rzucanymi przez system kłodami – popadają we frustrację. Albo po prostu – wyjeżdżają z Polski.

Bliskie spotkania z codziennością personelu medycznego. Reportaże Kapusty tworzą przejmujący obraz polskiej rzeczywistości szpitalno-ratunkowej. I bezlitośnie wskazują systemowe czarne dziury, za które płacimy zdrowiem i życiem.

„Początkowo zamierzałem opisać drogę Barçy na sam szczyt, co zresztą zrobiłem, ale na koniec musiałem napisać również o jej schyłku i upadku”

Bestseller włoskiego rynku wydawniczego odsłaniający finansowe machinacje Watykanu. Książka napisana na podstawie oficjalnych dokumentów Stolicy Apostolskiej. Ujawnia ogromną skalę korupcji w strukturach Kościoła katolickiego: w Watykanie, rozrzuconych po świecie diecezjach i zgromadzeniach zakonnych. Grabież datków wiernych, oszustwa podatkowe, mataczenie, luksusowe rezydencje hierarchów, nieudane inwestycje prowadzące do strat idących w setki milionów euro i wiele innych skandali, których wspólnym mianownikiem jest chciwość ludzi Kościoła. – Dyrektor włoskiego kanału Radio Maria sugerował, że powinienem się powiesić. Do tego dochodzą anonimowe telefony z groźbami utraty życia – wyznał w rozmowie z portalem Onet.pl Emiliano Fittipaldi.

Emiliano Fittipaldki (ur. w 1974 r. w Neapolu) – włoski dziennikarz śledczy, eseista i bloger, dyrektor gazety „Domani”, przez lata związany z dziennikiem „l'Espresso”. Przeprowadził wiele głośnych śledztw dziennikarskich, m.in. w sprawie skandali seksualnych związanych z byłym premierem Włoch Silvio Berlusconim oraz dotyczących związków między światem polityki a przestępczością zorganizowaną. Dwukrotnie uhonorowany nagrodą Ischia - najbardziej prestiżowym wyróżnieniem dziennikarskim we Włoszech (2006 i 2017), laureat nagród Sodalitas (2005) i Gaspare Barbiellini Amidei Prize w kategorii Sekcja Druku i Nowych Mediów (2009). Inne książki: „Profondo Italia” (2004), „Cosi ci uccidono. Storie, affari e segreti dell'Italia dei veleni”( 2010), „Gli impostori. Inchiesta sul potere” (2017, poświęcona głośnej sprawie porwania Emanueli Orlandi), „Lussuria. Peccati, scandali e tradimenti di una Chiesa fatta di uomini” (2017).

"Gdyby ta historia wydarzyła się cztery wieki temu, Trybunał Inkwizycji prawdopodobnie skazałby na stos dziennikarza „Espresso” Emiliano Fittipaldiego. Podzeliłby los, który spotkał setki wolnomyślicieli, radykalnych reformatorów i kobiet uznanych za czarownice".
– Luca Kocci, „Il Manifesto”

"Chciwość, do której Fittipaldi nawiązuje w tytule swojej książkę, w tradycji chrześcijańskiej jest czymś znacznie więcej niż słowo to oznacza dziś: pazerność na pieniądze to ten spośród siedmiu grzechów głównych, który jest prawdopodobnie najbardziej obecny w historii Kościoła, jak ubolewał już Dante".
– Gianfranco Morra, „Italia Oggi”

"Śledztwo Fittipaldiego bazuje na oryginalnych dokumentach (około 20 stron książki zajmują fotograficzne reprodukcje oryginałów) i prowadzi do ujawnienia bogactwa, skandali i tajemnic Kościoła Franciszka".
– Red., „Il Messaggero”

"Na podstawie oryginalnych dokumentów i własnych badań Fittipaldi ujawnia, jak bajecznie bogaty jest Kościół Franciszka. „Moja książka nie jest książką o Papieżu, ale o Kościele, który nie chce się zmienić” – mówi. Opowiada o niezwykle silnym oporze wobec idei Bergoglio ubogiego Kościoła dla ubogich…".
- Cinzia Lucchelli, „Alto Adige”

"Książka "Chciwość" liczy rachunki w kieszeni Kościoła. Ujawniając nieokiełznane
luksusy, absurdalne przywileje i szalone wydatki".
— Serena Sartini, "Il Giornale"

"Loty w klasie biznes. Ubrania szyte na miarę. Meble wysokiej jakości. Szafka pod zlewozmywak za 4600 euro".
— Giuliano Foschini, "La Reppublica"

"...przedstawia obraz szalonych wydatków, marnotrawstwa i nadużyć, które nie mają
nic wspólnego z ubogim Kościołem...".
— Fabrizio Caccia, "Il Corriere della Sera"

Z tej książki dowiesz się:
• Dlaczego układ odpornościowy przypomina freski z Kaplicy Sykstyńskiej?
• Jak wygląda wojna między limfocytami i pasożytami?
• Czy pasożyt pasożyta może mieć pasożyty?
• W których pasożytach można się zakochać?

Ta książka przeniesie cię na inną planetę. Jej akcja rozegra się w laboratoriach, wśród bagien południowego Sudanu, kostarykańskiej dżungli, ale przede wszystkim pod szkłem mikroskopu. Na pewno nie zdajecie sobie sprawy, jak fascynujący jest to świat.

Dzięki tej wyprawie będziecie mogli poznać niezwykłych mieszkańców tej planety. Bezwzględnych, którzy potrafią wykastrować swojego żywiciela i przejąć kontrolę nad jego umysłem. Przebiegłych, którzy tak oszukują układ odpornościowy, że ten uznaje ich za zupełnie nieszkodliwych. Cwanych, którzy zdecydują za nas, co powinniśmy zjeść na obiad. Pasożyty są jedną z największych sił napędowych ewolucji żywych istot, a w ekosystemie pełnią równie ważną rolę co lwy czy lamparty. A może to one są najliczniejszymi istotami na tej planecie? A może nawet najważniejszymi?

A może to Ziemia jest planetą pasożytów?

KSIĄŻKI DOBRE NIE TYLKO W TEORII!

Karolina Wasielewska, dziennikarka i autorka bloga „Girls Gone Tech”, w „Cyfrodziewczynach” przypomina informatyczne herstorie. Akuszerkami informatyki w Polsce były kobiety. Autorce udało się dotrzeć do Polek, które konstruowały komputery i tworzyły języki programowania czy pierwsze aplikacje użytkowe, a później komputeryzowały m.in. Bibliotekę Narodową i Ministerstwo Sprawiedliwości. Niech życiorysy tych kobiet, które rozwiązywały nierozwiązywalne problemy, a ich odwaga w życiu zawodowym przenosiła się na decyzje podejmowane w sprawach prywatnych, będą inspiracją dla ich następczyń.

Procesy w Salem to jeden z niewielu momentów amerykańskiej historii, w którym kobiety odegrały najważniejszą rolę. Jeden z mroczniejszych.
Panika wybuchła na początku 1692 roku podczas wyjątkowo ostrej zimy w Massachusetts. Siostrzenica pastora zaczęła wić się i wyć. Histeria szybko się rozprzestrzeniła. Sąsiedzi oskarżali sąsiadów, mężowie żony, rodzice i dzieci oskarżali siebie nawzajem. Wszystko trwało niespełna rok – przez ten czas powieszono dziewiętnaście osób, a pewnego starca ukamienowano. W centrum kryzysu znalazły się nastolatki, głośne i dosadne.
Stacy Schiff przedstawia trudy nastoletniego życia w purytańskiej społeczności. Opowiada, o jaką stawkę grali rządzący. Wyjaśnia zasady surowej wiary, niebezpieczne położenie mieszkańców kolonii, którzy znaleźli się na granicy „odludnej, kamienistej, jałowej, krzaczastej i porośniętej puszczami dziczy”, pośród zamętu.
Schiff wydobywa na wierzch lęki trawiące pierwszych Amerykanów, by rewelacyjnie zestawić je z dzisiejszymi niepokojami. W epoce religijnej gorączki i niewidzialnych wrogów ta fascynująca historia staje się ważniejsza niż kiedykolwiek.
Czarownice to porywająca opowieść o pierwotnej amerykańskiej tajemnicy, napisana świetnym językiem przez jedną z najbardziej uznanych historyczek.
Stacy Schiff (ur. 1961) – laureatka nagrody Pulitzera i ceniona autorka kilku książek, o której mówi się, że jest najbardziej uwodzicielską pisarką non-fiction w dzisiejszej Ameryce. Napisała: Antoine de Saint-Exupéry: Wielki Mały Książę XX wieku (1994, wyd. pol. 1998), Véra Nabokova. Portret małżeństwa (1999, wyd. pol. 2005), A Great Improvisation: Franklin, France and the Birth of America (2005) czy Kleopatra (2010, wyd. pol. 2012). Każda trafiła na listę najważniejszych książek roku „New York Timesa”, „Los Angeles Times Book Review”, „Chicago Tribune” i „The Economist”. Przełożono je na wiele języków.
W 2006 roku Amerykańska Akademia Sztuki i Literatury przyznała jej nagrodę w dziedzinie literatury. Schiff publikowała w „New Yorkerze”, „New York Timesie”, „Washington Post”, „Los Angeles Timesie” i w „Boston Globe”. Mieszka w Nowym Jorku.