Polska anarchia

Zapraszamy czytelnika do odbycia pasjonującej podróży śladami wielkich mistrzów tworzących dzieła o tematyce sakralnej.

Bożena Fabiani, jak zwykle, wciąga czytelnika bez reszty w swoją opowieść: pisze z werwą, podąża śladami wielkich mistrzów, nie zapominając przy tym o dziełach. O malarzach opowiada tak, jakby byli jej dobrymi znajomymi. Pokazuje, jak patrzeć na ich dzieła, wyjaśnia ukryty sens obrazów, zastanawia się, czy talent i charakter idą w parze, czy artysta był swobodny w twórczości i czy był szczęśliwy w życiu.

Główną ideą książki jest pokazanie i objaśnienie obrazów o tematyce ewangelicznej. Jak pisze profesor Fabiani: „Malarstwo sakralne, jak wiadomo, stanowi ogromną większość ocalonych dzieł sztuki, niekiedy prawdziwych skarbów kultury, ale żeby je docenić i zachować dla przyszłych pokoleń, trzeba umieć je odczytać”.

Liczne pozycje albumowe, jakie zalewają nasz rynek, traktują tę tematykę w sposób encyklopedyczny, podręcznikowy. Autorka wypełnia tę lukę, przybliża i objaśnia malarstwo, którego źródłem stała się Ewangelia. Profesor wpisuje swoją opowieść w szeroko pojęty kontekst historyczno-obyczajowy, tak w odniesieniu do samego zapisu Ewangelii i starożytnej Palestyny, jak i do konkretnego dzieła, badając czas i okoliczności jego powstania oraz cechy charakterystyczne, styl artysty i ducha epoki, nie wchodząc przy tym w zagadnienia czysto teologiczne i biblijne. To propozycja książki popularyzującej wiedzę o sztuce i pasję do sztuki.

Co skończy się najpierw? Świat czy ropa?

To ona zapewniła sukces Churchillowi, sprowadziła klęskę na nazistów i dała majątek Rockefellerowi. Nadal rozstrzyga o tym, kto rządzi światem. Stoją za nią gigantyczne paliwowe interesy i awanturnicze dzieje. Jaki rachunek wystawi teraz Rosji? Wojna w Ukrainie znowu rzuciła na przemysł naftowy ostry snop światła. Geopolityka układa się wedle linii ropociągów.

Gdyby nie odkrycie niezwykłych właściwości ropy naftowej, w czym miał ogromny udział Polak Ignacy Łukasiewicz, cywilizacja Zachodu nie urosłaby tak gwałtownie. Jak toczyły się losy „czarnego złota”, od czego się zaczęły i jak mogą się skończyć?

Fascynująca opowieść o substancji, która nie tylko nie chce przejść do historii, ale nawet stała się nową bronią Wschodu.

Pierwsze wydanie Krwi cywilizacji otrzymało II nagrodę w konkursie Economicus dla najlepszej książki szerzącej wiedzę ekonomiczną.

Andrzej Krajewski – publicysta i historyk od lat związany z tytułami „Dziennik Gazeta Prawna” i Dziennik.pl, publikuje też w „Polityce”. Od czasu do czasu wydaje książki, m.in.: Rzemieślnicy, Badylarze, Cinkciarze. Jak przedsiębiorczy Polacy przechytrzyli komunę oraz Dekada cudów 1988–98. Tak się rodził polski kapitalizm.

Obrazy mówią, choć nie zawsze wprost. Podobnie jak poezja, do każdego mogą przemówić inaczej. Uważne patrzenie, a w konsekwencji widzenie, to najprostszy sposób, aby przełamać onieśmielenie wobec sztuki i pokonać dystans dzielący widza i „milczący” obraz. A zatem obrazy mówią do zaciekawionych nimi widzów, ale czy mogą ze sobą rozmawiać?

W książce jest wiele przykładów, w których malarze nowocześni i współcześni nawiązują do dzieł dawnych mistrzów, np. Éduard Manet w Śniadaniu na trawie bawi się motywem z Koncertu pasterskiego Tycjana. Są również zestawienia mniej oczywiste, ze względu na podobieństwo tematów, wyrazu albo funkcji. W rozdziale Dyptyki. Dewocja i adoracja jest mowa o piętnastowiecznym dyptyku służącym prywatnej dewocji i dziele Warhola, w którym powszechnie adorowana celebrytka Marilyn Monroe zastąpiła Madonnę.

Książka jest zachętą do słuchania obrazów i przysłuchiwania się ich rozmowom. Mosty pomiędzy dziełami z odległych epok albo dyskretne dialogi malowideł, które powstały w podobnych czasach, to inspiracje do tego, aby patrzeć i czerpać przyjemność ze skojarzeń i własnych interpretacji.

Czyta Grażyna Bastek

W drugim tomie Rozmów obrazów obrazy połączono są ze sobą za sprawą artystycznych wyzwań i środków wyrazu. Są to nie tylko kwestie koloru, światła i faktury, ale też perspektywa oraz optyczne i iluzjonistyczne triki. Zabawy polegające na oszukaniu widza, tak aby nie wiedział, gdzie kończy się świat realny, a gdzie zaczyna namalowany. Przedstawione są popisy artystycznej wirtuozerii wykonane za pomocą anamorfozy, a także próby namalowania niemożliwego, jak o odwzorowywaniu burzy napisał Pliniusz Starszy.

Kluczem doboru obrazów w pierwszym tomie były tematy, motywy i ich reinterpretacje, w drugim natomiast są to głównie środki malarskie. To jednak tylko arbitralny klucz, sposób na połączenie ze sobą dzieł powstałych w różnych ośrodkach lub w odległych od siebie epokach. W istocie bowiem tematu i sposobu jego wykonania nie da się rozdzielić. Emocje widza są budowane zarówno za pomocą tego, co jest przedstawione, jak i tego, jak to jest zrobione.
Zebrane w obu tomach eseje są zaproszeniem do samodzielnego patrzenia i gry skojarzeń. W historii sztuki nie ma jednej właściwej interpretacji poszczególnych dzieł. Jest tyle obrazów, ilu odbiorców. Sztuką należy się cieszyć niezależnie od posiadanej wiedzy. Wystarczy tylko mieć odwagę, żeby patrzeć.

Grażyna Bastek – historyczka sztuki i publicystka. Specjalizuje się w historii europejskiego malarstwa i badaniu technik dawnych mistrzów. Pracuje w Muzeum Narodowym w Warszawie; w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego prowadzi zajęcia poświęcone malarstwu nowożytnemu. Zajmuje się popularyzacją historii sztuki. Jej eseje o malarstwie były publikowane w „Art And Business”, „Dwutygodniku.com”, „Przekroju”. Prowadzi stałą rubrykę o sztuce w „Newsweek Historia”, a w II programie Polskiego Radia współtworzyła audycję „Jest taki obraz”.

Czyta Grażyna Bastek

 „… nigdy jeszcze nie próbowano
obszerniejszego przedstawienia tego rozwoju i tej roli, jaką kryminalistyka
odegrała mniej lub bardziej szczęśliwie, mniej lub bardziej skutecznie w
usiłowaniu obrony ówczesnego porządku społecznego przed jego naturalnymi i oczywistymi
przeciwnikami, zbrodniczymi elementami wszelkiego stopnia i rodzaju…”

Poszukiwanie w ciałach zmarłych trucizn, identyfikacja odcisków palców, znajdowanie śladów zaschniętej krwi, sprawdzanie, z jakiej broni padł konkretny strzał – wydaje się to oczywiste, a kiedyś? „Stulecie detektywów” to fascynująca opowieść o początkach współczesnej kryminalistyki. Autor w lekki i przystępny sposób, pisze o genezie i kamieniach milowych współczesnej daktyloskopii, identyfikacji, toksykologii, balistyki i medycyny sądowej. Audiobook nie tylko dla interesujących się medycyną, historią i rozwojem nauki, ale też dla tych, którzy lubią poczuć dreszczyk emocji czytając dobry kryminał!

Dzieje jednego z najpopularniejszych alkoholi, który wpisał się w historię wielu narodów oraz zostawił trwały ślad w języku, folklorze, kulturze i obyczajach.
Zastanawiasz się, kto i kiedy wpadł na pomysł procesu destylacji? Dlaczego początkowo substancje uzyskiwane w wyniku destylacji sprzedawano w aptekach? Skąd wzięły się słowa „gorzałka” i „okowita”? Czemu informacje na temat procesu destylacji zapisywano szyfrem? Jaki wpływ na rezultaty bitewnych zmagań miała wódka? A może chciałbyś dowiedzieć się, którzy politycy nie wylewali za kołnierz? W jakich epokach artyści nie potrafili obyć się bez kieliszka i dla kogo wódka była muzą, a dla kogo demonem?
Niniejszy audiobook nie tylko odpowiada na te pytania, ale również przybliża drogę, jaką pokonywała wódka, zanim z laboratoriów i aptek trafiła na biesiadne stoły. Liczne anegdoty na ten temat sprawiają, że publikacji słucha się z zapartym tchem.