Pośród nas. Twórcy pomorscy i gdańscy. Rozmowy niedokończone Twórcy pomorscy i gdańscy. Rozmowy niedokończone

"Książka brata Roberta Wieczorka „,Pęknięte Serce Afryki”, jest znakomitym reportażem. Autor miał to reporterskie szczęście, że był w środku wydarzeń tak trudno dziś dostępnych dla Europejczyka –, wydarzeń niezwykłych i fascynujących, które relacjonuje żywo i barwnie, ale jednocześnie głęboko i mądrze."

Publikacja jest III tomem szerszego publikacyjnego zamysłu, jako rezultatu bezpośrednich spotkań z twórcami pomorskimi i gdańskimi na Uniwersytecie Gdańskim.

Aktualny tom pozwala uczestniczyć w rozmowach z:
Władysławem Zawistowskim
Barbarą Piórkowską
Markiem Szalszą
Ryszardem Horodeckim
Wojciechem Borosem
Izabelą Morską (Filipiak)
Andrzejem Mestwinem Facem i Ewą Miłek.

Goszczący na Uniwersytecie twórcy trzeciej serii są przedmiotem literaturoznawczej uwagi, ale przynoszą wraz z sobą również świat (światy) spoza typowej akademickiej wspólnoty, uświadamiając rozmiary i specyfikę otaczającej nas rzeczywistości „pośród nas”. Wszystkich bohaterów spotkań charakteryzuje silna tendencja do przełamywania dualizmu życia i literatury, działalności artystycznej i pozaartystycznej, twórczości typowo rozumianej i „twórczości”, jako kreacyjnej pasji, mającej różne formy, odgałęzienia, rodzaje (urzędnicze, wydawnicze, instytucjonalne, naukowe, społeczne, dydaktyczne, itd.). Wszyscy są wyjątkowo silnie zanurzeni w materię życia, w związane z nią problemy, pasje, fascynacje; w działania performerskie o różnym charakterze i wymiarze. Wszyscy, przełamując dystans między tym, co formalnie porozdzielane (jak np. nauki humanistyczne i przyrodnicze), tworzą wielopoziomową i skomplikowaną konstrukcję świata nam najbliższego. Nie zamykają się przy tym w ściśle ograniczonych (problemowo, tematycznie, dyskursywnie) granicach, ale budują różnego rodzaju nici porozumienia z uniwersalnym wymiarem ludzkiej egzystencji. Przekonują, że idea rozumienia i porozumienia nie jest tylko utopią i marzeniem naiwnych, ale naszą fundamentalną potrzebą.

Rozmowy z T. G. Masarykiem są dziełem o szczególnym charakterze, ważnym dokumentem ukazującym postać tego uczonego i polityka w świetle nieznanym dotąd w Polsce. Ze spisanych przez Karela Čapka, przyjaciela twórcy Czechosłowacji i wybitnego pisarza rozmów dowiadujemy się zarówno o dzieciństwie i młodości Masaryka, jak też jego poglądach filozoficznych i politycznych, motywach, którymi się kierował w życiu i działalności.

Jest to pierwsze wydanie tej książki w przekładzie na język polski.

An unusual work, an important document portraying this scholar and politician in a light hitherto unknown in Poland. From conversations written down by Karel Čapek, a friend of the father of Czechoslovakia and a distinguished writer, we learn not only about the childhood and youth of Masaryk but also about his philosophical and political beliefs, the things that guided him in life and in his work. The first publication of the book in Polish translation.

„Jesteś magikiem – z mojej chaotycznej, fristajlowej gadki wyciągasz jedynie istotne informacje i ubierasz je w zdania, które czyta się z lekkością” – tak brzmiał fragment SMSa, którego do autora książki wystosował jeden z rozmówców w trakcie autoryzacji. To prawdopodobnie najlepsza rekomendacja, by sięgnąć po czwarty tom „To nie jest hip-hop. Rozmowy”.

Ponad 350-stronicowa publikacja stanowi zbiór 15 wyczerpujących i niezwykle rzetelnie przygotowanych wywiadów, z których najdłuższy trwał… blisko 8 godzin. Jacek Baliński po raz kolejny spotkał się z ważnymi dla polskiej sceny rapowej postaciami w celu przybliżenia czytelnikom ich historii. Wzorem trzech poprzednich i wciąż cieszących się dużym zainteresowaniem tomów, również i w tym pojawiają się osoby reprezentujące różne oblicza najpopularniejszego w Polsce gatunku muzycznego. Raperzy, producenci, DJ-e, wydawcy, menedżerowie – mniej lub bardziej aktywni, z krótszym lub dłuższym stażem, ale zawsze nietuzinkowi.

„To nie jest hip-hop. Rozmowy IV” to idealna propozycja dla odbiorców ceniących sobie starannie opracowane, angażujące i inspirujące treści, które zostaną z nimi na dłużej.

Gdy w połowie 2018 roku ukazał się pierwszy tom, nikt nie mógł przewidzieć, że kiedykolwiek powstanie sequel. Tymczasem mamy rok 2022, a na rynku pojawiła się piąta już część tytułu, który śmiało można nazwać najważniejszą książką w historii polskiego hip-hopu. „To nie jest hip-hop. Rozmowy” powraca z blisko 400-stronicowym zbiorem piętnastu wnikliwych wywiadów.

Jacek Baliński z żelazną konsekwencją buduje renomę serii, która cieszy się nieustającym uznaniem odbiorców oraz szacunkiem rapowej sceny. Nie musi przy tym uciekać się do sensacji, krzykliwych nagłówków, kontrowersji. Zamiast tego stawia na solidny research i rzetelną, skrupulatną redakcję, dzięki czemu trafia do ambitnych czytelników, którym nie wystarczają instagramowe sesje Q&A.

Do piątego tomu zaproszone zostało bardzo zasłużone, zróżnicowane i esencjonalne grono twórców – raperów, producentów, DJ-ów oraz tak zwanych szarych eminencji – z których większość debiutowała jeszcze w latach 90. Rekordowo długie spotkania (łącznie ponad 75 godzin nagrań!) dały rezultat w postaci pasjonującej lektury, pozwalającej szczegółowo poznać przebieg życia i kariery jej bohaterów.

Drugie, poprawione i uzupełnione, wydanie rozmów Grzegorza Jankowicza, z najwybitniejszymi pisarzami, twórcami i intelektualistami naszych czasów. Życie na poczytaniu to portret współczesności odmalowany w 27 rozmowach nie tylko o literaturze i życiu, ale dający też odpowiedzi na pytanie o to, kim jest bibliofil, co wspólnego mają wyciągnięcie ręki i pisanie opowiadania oraz dlaczego mitologia przypomina serwis plotkarski. Pytania Jankowicza, na które odpowiadają między innymi Paul Auster, Amos Oz czy Swietłana Aleksiejewicz, mają przede wszystkim dać odpowiedź na to, co dzieje się po czytaniu. A co się dzieje?

„Myślimy to tym, co przeczytaliśmy. Wyobrażamy sobie świat, do którego zostaliśmy zaproszeni. Nadajemy mu kształt. Meblujemy go po swojemu. Przy tym cały czas poruszamy się w naszej rzeczywistości, która wygląda już jednak nieco inaczej, a przynajmniej inaczej nam się jawi. Zaszła bowiem zmiana: najpierw w nas – dzięki literaturze,
a potem w świecie – za naszą sprawą.

I wtedy budzi się w nas potrzeba rozmowy. Jest to potrzeba tak silna, tak intensywnie odczuwana, że nie sposób jej zignorować. Czytanie powoduje, że chcemy rozmawiać o literaturze i o reszcie świata, przy czym resztę należy tu rozumieć dosłownie: jako coś, co zostaje, gdy odejmiemy od rzeczywistości jej istotną część, gdy usuniemy spod niej fundament, na którym się wspiera. Tak, tak, właśnie to chcę powiedzieć: fundamentem świata jest według mnie literatura”.
Ze wstępu Grzegorza Jankowicza