ebook
Postępowanie przed sądami lekarskimi w praktyce
Iwona Wrześniewska-Wal
postępowanie przed Rzecznikiem Odpowiedzialności Zawodowej oraz przed sądami lekarskimi,
system środków zaskarżenia (odwołanie i zażalenie) służące kontroli orzeczeń pierwszej instancji,
dowody w postępowaniu przed sądem lekarskim oraz opinie biegłych,
standardy wykonywania zawodu lekarza w orzecznictwie sądów lekarskich,
mediacje lekarz-pacjent - praktyka rzeczników i sądów lekarskich.
Publikacja została wzbogacona o liczne orzeczenia Okręgowych Sądów Lekarskich wraz z ich omówieniem i analizą, a także przykłady z orzecznictwa Naczelnego Sądu Lekarskiego i Sądu Najwyższego, który rozpatruje te sprawy w drodze kasacji.
Adresaci:
Książka przeznaczona jest dla przedstawicieli zawodów medycznych - głównie lekarzy, a także reprezentujących ich przedstawicieli zawodów prawniczych: adwokatów i radców prawnych. Zainteresuje również osoby zarządzające i kierujące podmiotami leczniczymi. Książka powinna przyciągnąć uwagę studentów prawa i medycyny.
Ten produkt nie ma jeszcze opinii
Twoja opinia
aby wystawić opinię.
- Wysyłka na email (tylko dla produktów cyfrowych) 0.00 zł brutto
W publikacji szczegółowo omówiono zagadnienie odpowiedzialności zawodowej lekarza oraz postępowania przed sądami lekarskimi. Zwrócono także uwagę na powiązanie odpowiedzialności zawodowej lekarzy z odpowiedzialnością karną. W poszczególnych rozdziałach omówiono następujące zagadnienia:
postępowanie przed Rzecznikiem Odpowiedzialności Zawodowej oraz przed sądami lekarskimi,
system środków zaskarżenia (odwołanie i zażalenie) służące kontroli orzeczeń pierwszej instancji,
dowody w postępowaniu przed sądem lekarskim oraz opinie biegłych,
standardy wykonywania zawodu lekarza w orzecznictwie sądów lekarskich,
mediacje lekarz-pacjent - praktyka rzeczników i sądów lekarskich.
Publikacja została wzbogacona o liczne orzeczenia Okręgowych Sądów Lekarskich wraz z ich omówieniem i analizą, a także przykłady z orzecznictwa Naczelnego Sądu Lekarskiego i Sądu Najwyższego, który rozpatruje te sprawy w drodze kasacji.
Adresaci:
Książka przeznaczona jest dla przedstawicieli zawodów medycznych - głównie lekarzy, a także reprezentujących ich przedstawicieli zawodów prawniczych: adwokatów i radców prawnych. Zainteresuje również osoby zarządzające i kierujące podmiotami leczniczymi. Książka powinna przyciągnąć uwagę studentów prawa i medycyny.
- Tytuł
- Postępowanie przed sądami lekarskimi w praktyce
- Autor
- Iwona Wrześniewska-Wal
- Język
- polski
- Wydawnictwo
- Wolters Kluwer Polska SA
- ISBN
- 978-83-8160-008-8
- Seria
- Poradniki ABC Zdrowie
- Rok wydania
- 2018
- Liczba stron
- 320
- Format
- Spis treści
- Rozdział I pt. Zagadnienia ogólne obejmuje wyjaśnienie i uzasadnienie wyboru tematu, określenie zakresu i metodyki badań wraz z opisem dotychczasowego stanu badań w tej dziedzinie. Ponadto w tym rozdziale przedstawione zostały główne problemy poruszone w monografii. Zawiera on również omówienie i uzasadnienie struktury pracy.
W rozdziale II pt. Lekarz jako zawód zaufania publicznego
1. Zawody zaufania publicznego, zawody regulowane oraz wolne zawody. Geneza, funkcjonowanie i aktualne problemy.
Pojęcie zawodu zaufania publicznego nie jest znane w innych krajach europejskich. W Polsce zostało wprowadzone przez art. 17 Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997, który wiąże wykonywanie zawodu zaufania publicznego z istnieniem samorządu zawodowego. Do zawodów zaufania publicznego zalicza się profesje polegające na wykonywaniu zadań o szczególnym charakterze z punktu widzenia zadań publicznych i z troski o realizację interesu publicznego. W wyroku z dnia 22 maja 2001 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że nie każdy samorząd zawodowy, jest tym samorządem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 Konstytucji. Jest nim tylko taki, który nie zajmuje się wyłącznie ochroną interesów indywidualnych i zbiorowych swoich członków, lecz także sprawuje nadzór nad należytym i sumiennym wykonywaniem zawodu oraz ustanawia obowiązujące zasady etyki i deontologii tego zawodu, a także współpracuje z odpowiednimi szkołami wyższymi i towarzystwami naukowymi w zakresie kształcenia i przygotowania zawodowego. Trybunał bardzo mocno podkreślił, że należyte wykonywanie konstytucyjnych funkcji samorządu zawodowego wymaga zapewnienia mu możliwości nie tylko decydowania o tym, kto może wykonywać dany zawód, ale także kontrolowania sposobu jego wykonywania .
2. Samorząd zawodowy lekarzy – prawa i obowiązki członków
Rozdział III Model odpowiedzialności zawodowej lekarzy w polskim systemie prawnym
1. Charkter prawny Kodeksu Etyki Lekarskiej
Lekarz jest zobowiązany do przestrzegania dwóch systemów norm: etycznych (etyki zawodowej, lekarskiej) oraz norm prawnych. Ich wzajemna relacja nie jest jednak łatwa do ustalenia. W szczególności należy rozważyć, czy akty deontologiczne, uchwalone przez samorząd lekarski mają moc normatywną (zawierają normy, których nieprzestrzeganie może powodować sankcje) oraz jak rozstrzygnąć sprzeczności między normami etycznymi ujętymi w Kodeksie Etyki oraz w prawie powszechnym (np. w ustawach).
2. Relacja odpowiedzialności zawodowej a karnej
Odpowiedzialność zawodowa lekarzy nie jest tożsama z odpowiedzialnością karną. Porównując sposób ujęcia podstaw odpowiedzialności zawodowej i karnej, podkreślić należy bardzo ogólny sposób definiowania przewinienia zwodowego. W przepisach dotyczących odpowiedzialności zawodowej nie ma bowiem, jak to ma miejsce w odpowiedzialności karnej opisów poszczególnych czynów. Widać wyraźnie, że w odpowiedzialności zawodowej nie obowiązuje zasada nullum crimen sine lege.
3. Przewinienie zawodowe
Treść art. 53 ustawy o izbach lekarskich: „ Członkowie izb lekarskich podlegają odpowiedzialności zawodowej za naruszenie zasad etyki lekarskiej oraz przepisów związanych z wykonywaniem zawodu lekarza, zwane dalej przewinieniem zawodowym”. Ustawodawca nie dookreśla tu czy naruszenie ma mieć charakter oczywisty czy też rażący. W innych ustawach korporacyjnych – dotyczących adwokatów, sędziów, komorników, mowa jest o naruszeniach mających charakter rażący, oczywisty. Wnioskuje się zatem, iż odpowiedzialność lekarza zdaje się być szersza.
Rozdział IV Zasady procesow. Strony i ich udział w postępowaniu wyjaśniającym (prawa i obowiązki)
1. Zasady procesowe
2. Strony procesu i ich pełnomocnicy
2.1. Obwiniony lekarz
Fakultatywny udział w rozprawie. Obwiniony lekarz może bronić się samodzielnie oraz mieć do trzech obrońców ustanowionych spośród lekarzy (członków izby lekarskiej) lub adwokatów i radców prawnych.
2.2. Pokrzywdzony
Od 2010 r. pokrzywdzony, tak jak w postępowaniu karnym jest stroną postępowania. Stroną przeciwną jest obwiniony lekarz, który może bronić się samodzielnie oraz mieć dwóch obrońców ustanowionych spośród lekarzy (członków izby lekarskiej) lub adwokatów i radców prawnych.
3. Organy odpowiedzialności zawodowej
3.1. Rzecznik Odpowiedzialnosci Zawodowej
3.2. Sądy lekarskie
4. Postępowanie wyjaśniające
Zgodnie z art. 112 ustawy o izbach lekarskich nie stosujemy przepisów o postępowaniu przygotowawczym z k.p.k. Problematyka związana z zarzutami regulowana w przepisach o postępowaniu przygotowawczym k.p.k. nie znajdzie zastosowania. Obecnie zarzuty mogą zostać przedstawione lekarzowi nawet pocztą, bez jego udziału. W świetle przepisów możliwa będzie zatem sytuacja, że ani rzecznik, ani sąd lekarski nie zobaczy obwinionego lekarza. Tu pojawia się wątpliwość. Rzecznik skada wniosek o ukaranie do sądu lekarskiego lub w przypadku braku podstaw do sporządzenia wniosku, Rzecznik wydaje postanowienie o umorzeniu bez konieczności uprzedniego zaznajomienia obwinonego z materiałem postępowania wyjaśniającego i bez postanowienia o zamknięciu postępowania (art. 73 ustwy o izbach).
5. Mediacja
Postępowanie mediacyjne w ramach odpowiedzialnosci zawodowej lekarzy, z uwagi na fakt odwołania się w ustawie o izbach lekarskich do przepisów Kodeksu postępowania karnego trakatowane jest analogicznie do mediacji w sprach karnych. Jest jednak jedna podstawowa różnica, ponieważ w oparciu o ustawę o izbach lekarskich mediacje może prowadzić jedynie lekarz godny zaufania wybrany przez izbe lekarską. Ponadto te przepisy dają możliwość skierowania sprawy do mediacji dopiero po postawieniu zarzutów, wskazując, że mediację prowadzi się między pokrzywdzonym a obwinionym. W dokrynie wskazuje się, iż celowy byłby szerszy dostęp do mediacji, na każdym etapie postępowania wyjaśniającego, również na samym początku. Ponadto brak jest w przepisach o izbach lekarskich możliwości umorzenia postepowania w przypadku zawarcia ugody, co w nieuzasadniony sposób zmniejsza korzyści z mediacji.
Rozdział V Postępowanie dowodowe
1. Charakterystyka dowodów i postępowania dowodowego przed sądem lekarskim
1.1. Źródła i środki dowodowe
1.2. Postępowanie dowodowe
Zmiana charakteru postępowania dowodowego w nowym k.p.k. po 1 lipca 2015r. (art. 167 § 1 k.p.k.) nie wpłynie istotnie na postępowanie przed sądem lekarskim. Należy zwrócić uwagę na art. 59 ustawy o izbach lekarskich, który stanowi, iż organ prowadzący postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy przeprowadza dowody na wniosek stron lub z urzędu. W świetle powyższych przepisów wnioski dowodowe mogą być powoływane przez sąd lekarski z urzędu. Zatem nie jest to kwestia nieuregulowana, do której należałoby stosować nowe przepisy k.p.k. dotyczące ograniczenia sądu w przedmiocie inicjatywy dowodowej. Sąd lekarski bez przeszkód może prowadzić inicjatywę dowodową, jak również wykorzystywać materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu karnym, tym bardziej że samodzielnie nie może przeprowadzać niektórych czynności.
2. Dokumentacja medyczna jako dowód z dokumentu
Ma to szczególne znaczenie w przypadku postępowań przed sądami lekarskimi. Nieprawidłowości dokumentacji medycznej ograniczają jej wartość dowodową. Nie można nigdy przewidzieć, jakim celom posłuży w przyszłości dany dokument medyczny, ani określić z wyprzedzeniem, w którym przypadku właściwe prowadzenie dokumentacji medycznej okaże się szczególnie istotne.
3. Dowód z zeznań świadków
4. Dowód z opinii biegłego
Istotne zmiany wiążą się z opinią biegłego. Nowelizacja k.p.k. pozwala, aby dowody były przeprowadzane przez strony. Daje również możliwość powoływania nieograniczonej liczby nieformalnych prywatnych „rzeczoznawców” przez strony kwestionujące opinie biegłych sądowych lub powołanych ad hoc przez organy procesowe i multiplikowanie sprzecznych nieraz opinii procesowych i pozaprocesowych (prywatnych) w tej samej sprawie. Niewątpliwie nie służy to ustaleniu prawdy materialnej. Tym bardziej, że rzetelność pisemnych opinii prywatnych nie jest zabezpieczona żadnymi gwarancjami, które k.p.k. przewiduje w stosunku do biegłych powołanych przez sąd. Jednak sąd lekarski, w myśl zasady swobodnej oceny dowodów sam może określić której opinii biegłego da wiarę a której nie i dlaczego.
5. Inne dowody
Rozdział VI Postępowanie przed sądem lekarskim
1. Postępowanie przed sądem I instancji
1.1. Rozprawa
Do czasu nowelizacji k.p.k. w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialnosci zawodowej do tej pory odpowiednio stosowano przepisy dotyczące postępowania uproszczonego. W znowelizowanym k.p.k. nie ma ich w związku z czym należy stosować przepisy odnoszące się do postępowania zwykłego. Oznacza to, że Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej i Naczelny Rzecznik Odpowiedzialnosci Zawdowej muszą być obecni na rozprawie, gdyż w zwykłym trybie procedowania, obecność oskarżyciela jest obowiązkowa.
1.2. Orzeczenia sądu lekarskiego
Wynikiem rozprawy przed sądem lekarskim może być umorzenie, uniewinnienie obwinionego lekarza lub uznanie go winnym i ukaranie m.in. upomnieniem, naganą, utratą pełnienia funkcji kierowniczych, kara pieniężną lub zawieszeniem prawa wykonywania zawodu na okres od 6 miesięcy do 3 lat oraz pozbawieniem prawa wykonywania zawodu bez możliwości ubiegania się o ponowny wpis na listę lekarzy. Od orzeczeń sądów lekarskich pierwszej instancji odwołanie do NSL.
2. Postępowanie odwoławcze
NSL rozpatruje sprawy w granicach odwołania. Wynikiem rozprawy przed Naczelnym Sądem Lekarskim może być utrzymanie w mocy, uchylić lub zmienić orzeczenia okręgowego sądu lekarskiego.
3. Środki zasakarżenia – zwyczajne i nadzwyczajne
3.1. Kasacja
3.2. Wznowienie postępowania
4. Postępowanie wykonawcze
5. Zatarcie skazania
- Format pliku
- ebook
Produkty podobne
„Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego”. T. 14
Czternasty tom Problemów Prawa Prywatnego Międzynarodowego otwiera opracowanie dotyczące konsekwencji, jakie wiążą się z brakiem jednolitości terytorialnej prawa hiszpańskiego na prawo kolizyjne. Poza tym czytelnik znajdzie artykuły omawiające zagadnienie potrącenia wierzytelności wyrażonych w różnych walutach, jak i przejścia ryzyka w umowach międzynarodowej sprzedaży towarów na tle konwencji wiedeńskiej. Oprócz tego w czternastym tomie czasopisma zamieszczono opracowanie dotyczące perspektyw utworzenia fundacji europejskiej. Godne polecenia jest także, zamykające tom, omówienie prawa prywatnego międzynarodowego Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
100 lat ochrony własności przemysłowej w Polsce. Księga jubileuszowa Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej
100 lat ochrony własności przemysłowej w Polsce. Księga jubileuszowa Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej pod redakcją naukową Pani Prezes Urzędu Patentowego - dr Alicji Adamczak to blisko 100 tekstów merytorycznych związanych z własnością przemysłową. W księdze są znakomite teksty m.in.: o historii Urzędu Patentowego, o historii ustawodawstwa o ochronie własności przemysłowej, o słynnych polskich wynalazcach, o rozwoju techniki wojskowej czy techniki lotniczej. Są także artykuły prawnicze dotyczące prawa własności przemysłowej, znaków towarowych, opisów patentowych. Jest również tekst o tym, jak zostaje się wynalazcą. Autorzy to nie tylko teoretycy z wielu różnych dyscyplin naukowych, ale i praktycy, wśród których są: wynalazcy, prawnicy, historycy, ekonomiści, inżynierowie, językoznawca, projektanci, rzecznicy patentowi. W księdze są również teksty przedstawicieli instytucji, które najściślej współpracują z Urzędem Patentowym.
13 różnych esejów o historii myśli politycznej i nie tylko
Od Autora
Wybór przedstawionych tu esejów powstał dość przypadkowo, stąd też i jego tytuł. Na przestrzeni lat 2005-2013 otrzymałem zaproszenia do wygłoszenia kilkunastu referatów na różnych konferencjach tudzież zaszczyt uczestnictwa w kilkunastu księgach dedykowanych moim Przyjaciołom i Kolegom. W sumie powstało w ten sposób kilkadziesiąt różnych tematycznie publikacji. Od pewnego momentu starałem się jednak wybierać tematy, które byłyby przynajmniej w jakimś stopniu bliskie sobie, choć zarazem różne; właśnie one złożyły się na przedstawiony tu wybór, z pewnością nie do końca jednolity i konsekwentny.
Sądzę, że każdy autor, chociażby na swój własny użytek, pielęgnuje jakąś wizję swojej dyscypliny naukowej, w ramach której powracają pewne wątki myślowe i skojarzenia znajdujące odbicie w jego publikacjach. W przypadku historii doktryn politycznych i prawnych z racji samej materii jest to łatwo dostrzegalne. Sam też nie jestem od tego wolny, a potrzeba ta narodziła się dość dawno temu, gdy w roku 1985 opublikowałem Szkice o historii doktryn politycznych i prawnych. Wybór niniejszy stanowi więc jakąś inną, mocno zresztą zmienioną, kontynuację owych zainteresowań. Być może w wielu sprawach mylę się lub buduję obraz daleki od realiów przedmiotu wykładu akademickiego, jest to jednak cechą każdej indywidualnej pamięci; tej, o której tak ładnie i trafnie napisał L. Buňuel: "Życie bez pamięci nie byłoby życiem, podobnie jak inteligencja bez możności wysławiania się nie byłaby inteligencją. Nasza pamięć jest naszą spójnią, naszym rozumem, naszym działaniem, naszym uczuciem. Bez niej jesteśmy niczym... Składam się ze swoich błędów i ze swoich wątpliwości w równym stopniu, co ze swoich pewników" (przeł. M. Braustein).
Czasem łatwiej napisać nie to, czym ów wybór jest, lecz właśnie czym nie jest. Pierwsze siedem esejów nie stanowi z pewnością ani zwartej teorii historii doktryn, ani równie spójnej refleksji metodologicznej. Jest to po prostu zbiór swobodnych uwag i pytań nasuwających się czasem w trakcie słuchania i czytania referatów czy prac moich Koleżanek i Kolegów po profesji i piórze. Historia doktryn, będąc dyscypliną relatywnie młodą wśród nauk historyczno-prawnych, nie dorobiła się w Polsce szczególnej obfitości opracowań o wymiarze teoretyczno-metodologicznym. Potrzeba ich zaistnienia w przyszłości wydaje się i konieczna, i pożyteczna. Stąd też może płonna moja nadzieja, że materia tychże esejów choćby w nikłym stopniu może być przydatna dla innych.
Pozostałe sześć esejów to już ludzie, ich dzieła i skutki. Tu wybór mój był całkowicie subiektywny i dowolny, podobnie jak ferowane sądy i wyciągane wnioski. Co najmniej dwa z tych esejów, a mianowicie o Kiplingu i Jüngerze, z pewnością nie są poświęcone materii historyczno-doktrynalnej. Pierwszy owszem dotyczy przykładu, jak można ewentualnie operować tworzywem literackim w zakresie jego oddziaływania na życie polityczne, lecz w gruncie rzeczy powstał on z własnego zamiłowania do dobrej literatury sensacyjno-szpiegowskiej tudzież może niezdrowego zainteresowania dwoistością natury człowieka. Esej ten, jako jedyny, nie był nigdy publikowany, bowiem nie ma on charakteru stricte naukowego. Esej poświęcony Jüngerowi też powstał z podziwu dla jego prozy, choć z pewnością nie dla jego postawy politycznej czy próby analizy jego udziału w "konserwatywnej rewolucji". Sądzę jednak, że warto czasem popatrzeć nań z innej perspektywy niż moja dyscyplina i dostrzec w nim nie ideologa, lecz dziwnego okupanta miasta, które na swój sposób kochał. Zresztą w tym wypadku moja własna i wieloletnia fascynacja Paryżem ułatwiała mi zrozumienie wielu kwestii.
Świadomie starałem się zachować w miarę pierwotną formę wypowiedzi, nie ujednolicając tekstu, aparatu przypisów lub wręcz ich braku, nie starając się specjalnie modyfikować tekstu ani uzupełniać go w sposób zmieniający wcześniejszą treść wypowiedzi. Stąd czytelnik dostrzec może pewne powtórzenia, powracające przykłady, odwołania do wypowiedzi wcześniejszych lub późniejszych czy powracające ulubione przeze mnie wątki, a nawet cytaty. Mam nadzieję, że zostanie mi to wybaczone, a co do reszty zdaję się na osąd czytelnika; bo - jak napisał ceniony przeze mnie za dystans do rzeczywistości J. Głowacki w swych felietonach "historycznych" publikowanych niegdyś w "Kulturze" (Warszawskiej): "Człowiek odpowiada za to, co powiedział, i za to, czego nie powiedział. Za to, co zrobił i czego nie zrobił. Człowiek w ogólności odpowiada. W szczególności odpowiadać nie lubi. Więc trzeba mu stworzyć warunki, żeby zaczął odpowiadać. Bo jak już zacznie, to nie może skończyć. Od tego momentu człowiek syntetyzuje się w człowieka odpowiedzialnego, wyzwalając w sobie człowieka niewyalienowanego, czyli prościej, człowieka w człowieku".
25 lat funkcjonowania samorządu terytorialnego w Polsce – teoria i praktyka
W publikacji omówione zostały zagadnienia związane z funkcjonowaniem samorządu terytorialnego w przeszłości i obecnie. Koncentruje się, m.in. wokół zagadnień: początków samorządu terytorialnego oraz drogi do restytucji samorządu powiatowego w III Rzeczypospolitej, konstytucyjnych gwarancji dochodów samorządu terytorialnego, prawnych gwarancji ochrony jednostki wobec działań organów samorządowych, a także zarządzania zasobami ludzkimi w jednostkach samorządu terytorialnego. Monografia przedstawia problemy decentralizacji zadań z zakresu ochrony przyrody i ochrony zabytków, w sposób szczegółowy omawia realizację polityki ochrony środowiska przez jednostki samorządu terytorialnego na przykładzie województwa lubelskiego
Administrator 1-2/2015
ADMINISTRATOR to miesięcznik adresowany do zarządców nieruchomości budynkowych: m.in. spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz firm zarządzających nieruchomościami.
W numerze m.in.:
● Ordynacja podatkowa – zmiany w 2015,
● Zakres zarządu spółdzielni,
● Przeglądy systemów ogrzewania i wentylacji.
Administrator 11/2016
ADMINISTRATOR to miesięcznik adresowany do zarządców nieruchomości budynkowych: m.in. spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz firm zarządzających nieruchomościami.
W numerze m.in.:
● Ograniczenie prawa własności gruntu,
● O kompensacie,
● Jak przygotować się do zimy?
● Systemy zdalnego odczytu.
