Potęga teraźniejszości

?Celem podejmowanych w książce rozważań jest próba oceny tradycyjnego roszczenia ateistów. Od okresu oświecenia głoszą oni bowiem, że ich argumenty za nieistnieniem Boga są bardziej racjonalne i przekonywujące niż przeciwne argumenty, podawane przez ludzi religijnych. Przeprowadzone w książce analizy prowadzą do wniosków, które podważają zasadność tego ateistycznego roszczenia. Chodzi przede wszystkim o to, że najbardziej podstawowe przeświadczenie ateistów o nieistnieniu Boga posiada – jak na to wygląda – charakter swoistej, antyreligijnej wiary, której zasadności nie da się racjonalnie wykazać w taki sposób, który byłby niemożliwy do zakwestionowania. Z tego kluczowego przeświadczenia wypływa zaś logicznie cała treść ich antyreligijnego światopoglądu, w tym zwłaszcza: (A) materializm wykluczający realność tego, co duchowe; (B) naturalizm wykluczający realność tego, co nadprzyrodzone; oraz (C) immanentyzm, czyli wyjaśnianie wszystkiego w świecie na podstawie jego samego.

Pytanie o to, czy Kościołowi potrzebni są księża, można uznać za prowokacyjne. Jest niczym atak skierowany w fundamenty wspólnoty i wiary. Jak to – Kościół bez kapłanów, bez szafarzy sakramentów? Ale czy na pewno?

Biblista Martin Ebner bada to zagadnienie, szukając uzasadnień w księgach Starego i Nowego Testamentu. Przybliża nam takie rozumienie wspólnoty wiernych, któremu obce są struktury władzy kojarzone z kapłaństwem urzędowym. Jego perspektywa może okazać się przełomowa dla prawdziwej odnowy Kościoła w duchu Jezusa, którą postuluje autor.

Pisma wchodzące w skład kanonu Nowego Testamentu świadczą o całej palecie możliwych form organizacyjnych i funkcji, które jednocześnie odzwierciedlają różnorodność ich miejskiego środowiska. Kapłanów jednak się tam nie znajdzie. Jest to tym bardziej uderzające, że kapłani odgrywają ważną rolę zarówno w judaizmie, pierwotnej małej ojczyźnie pierwszych chrześcijan, jak i w miastach Cesarstwa Rzymskiego. To puste miejsce wśród chrześcijan wymaga wyjaśnienia.

Martin Ebner (ur. 1956) – jest księdzem diecezji Würzburg i profesorem egzegezy Nowego Testamentu na uniwersytetach w Münster i Bonn.

Ten tom krótkich esejów i aforyzmów Emila Ciorana (1911–1995) został opublikowany w 1979 roku i jest pesymistyczno-nihilistyczną refleksją filozofa nad ludzkością, historią i nad sobą. W wieku 68 lat powraca on do swojego życia i stawia diagnozę człowiekowi jako takiemu. Nie jest to jednak refleksja teoretyczna w zwykłym sensie. Cioran był specyficznym egzystencjalistą wśród francuskich egzystencjalistów powojnia. Jeśli teoretyzuje, to zawsze wychodząc od siebie i, trzeba przyznać, najbardziej zajmujący jest tam, gdzie pisze o sobie: „Niczego, czym się zajmowałem, o czym mówiłem przez całe życie, nie sposób oddzielić od tego, co przeżyłem. Nic nie zmyśliłem, byłem tylko sekretarzem swych doznań”, podsumowuje. Wbrew tendencjom modernizmu stwierdza w tym kontekście: „Biada książce, którą można czytać, nie zastanawiając się cały czas nad autorem”. Jego pisarstwo jest autoterapią, mizantropia formą zdrowego rozsądku, pesymizm wyrazem zachwytu nad życiem, nihilizm odpowiedzią na to, co wymyka się słowu. I właśnie ta „otchłań” w człowieku przewija się przez cały tom jako ostateczna instancja rozważań nad historią i ludzkim uwikłaniem w nią, nad brakiem wiary i tęsknotą do niej. „Ćwiartowanie”, które po francusku oznacza też rozdzieranie, a nawet torturę rozrywania końmi, sygnalizuje tu rozdarcie między pragnieniem wiary i sensu a poczuciem absurdu wszelkich religii i zwątpieniem w jakiekolwiek poznanie. Rozkrok nad otchłanią.

Umarł i spotkał Jezusa a potem wrócił na Ziemię, by o tym opowiedzieć.
„Umarłem i pamiętam to bardzo wyraźnie”, powiedział Bernie do swojej żony, Judy, po tym jak przebudził się z sześciotygodniowej śpiączki, spowodowanej przez rozległy atak serca i niewydolność wielonarządową. „Podążałem w kierunku światła, które prowadziło do Nieba. Kiedy dotarłem do bram Nieba, nie mogłem wejść do środka”. Wyrusz wraz z Bernim w tę zadziwiającą podróż do Nieba i z powrotem. Powrócił on do życia, aby podzielić się opowieścią o swym dramatycznym spotkaniu z Jezusem. Spotkaniu, które doprowadziło go do radykalnego nawrócenia. Spowodowało też głębsze nawrócenie jego żony, autorki tej książki, która nauczyła się, jak pozbyć się lęku i kompletnie poddać woli Bożej.
Jeśli kiedykolwiek miałeś momenty zwątpienia w swoim małżeństwie, jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się, czy jesteś dobrym rodzicem, jeśli kiedykolwiek zadawałeś Bogu pytania: „Dlaczego ja, Panie?”, ta książka jest właśnie dla Ciebie.
Dotknąć Nieba pokazuje, że mimo iż życie naprawdę czasem daje nam w kość, cuda są możliwe. To mocne, poruszające i autentyczne świadectwo rodziny, która w obliczu spadających na nią kolejnych nieszczęść odkrywa głębię Bożego miłosierdzia i Jego niesamowitą moc.
Wspaniała książka! Poruszyła mnie do głębi. Czytając ją, co chwila mówiłem w duchu: „Dzięki Ci, Panie!”. To prawdziwy dar dla nas wszystkich.
Jimmy Seghers, biblista i teolog, Totus Tuus Ministries

Nowatorskie, oryginalne dzieło - EWANGELIA MARKA w nowej odsłonie!

• 2 nowe, aktualne wstępy opracowane przez eksperta.
• Ewangelia Marka wzbogacona została o 14 autorskich infografik, które rozmieszczone w tekście pozwalają czytelnikowi na lepsze zrozumienie treści Ewangelii.
• Dodatkowo publikacja zawiera dodatek specjalny, w którym czytelnik znajdzie jeszcze wiecej ciekawostek z życia Jezusa przedstawionych w formie ciekawych infografik.
Dodatek zawiera:
- Rodowód Jezusa
- Kim jest Jezus
- Gdzie głosił Jezus?
- O wierze
- Starotestamentalne proroctwa o narodzinach Mesjasza i ich wypełnienie
• Niewielki format publikacji pozwala na codzienne czytanie Ewangelii w każdym miejscu, a dodatkowe strony przeznaczone na notatki własne pozwalają na zapisywanie swoich reflekcji i intencji.
• Odświeżone oryginalne treści
• Korekta tekstu, modyfikacja językowych anachronizmów

Osiemdziesiąt lat temu ukazała się w Anglii książka, która okazała się tak wielkim wydarzeniem, że dała początek nowemu gatunkowi literackiemu. Były to Listy starego diabła do młodego C.S. Lewisa. Wielu pisarzy weszło w ten nurt. Najwybitniejszym autorem stworzonego przez Lewisa nowego gatunku prozy okazał się Richard Platt. Specjaliści mówią, że jego książka to olśniewające dzieło. Napisana jest ciętym językiem, który obnaża ludzką mentalność, stanowiącą idealną glebę do uprawy dla piekielnych sług. Momentami przeraża, ale też skłania do głębokiej refleksji. Nie pozostawia nikogo obojętnym, gdyż dzięki niej można pojąć, jak łatwo wpaść w diabelskie szpony. Perfekcyjnie demaskuje podstępne metody działania złego ducha wobec człowieka.