Powrót do gniazda

Wielokrotnie napotykamy w twórczości pisarzy na próby uchwycenia czegoś pozornie ulotnego i nieuchwytnego – duszy, której nie dotknął jeszcze pył tego świata, której nie zmazały wspomnienia z przeszłości, wynalazki ludzkiego umysłu, przesądy, ani utarte przekonania. Jest to dusza, której umysł rozwijał się w oderwaniu od wpływów zewnętrznych, osiągając pełną dojrzałość, a mimo to pozostając niezmąconą, tak jakby wyszła z rąk samego Stwórcy. To marzenie nie jest wcale pozbawione sensu, a istnienie takiej dziewiczej duszy, lub przynajmniej dążenie do jej ideału, jest udowodnione w twórczości francuskiego pisarza, Ernsta Hello.
Ernst Hello to postać stosunkowo mało znana w naszym kraju, a także niezbyt popularna we Francji. Jego dorobek nie jest obszerny; księgarnie zwykle posiadają tylko dwie z jego prace: „Le siècle” (Stulecie), „Les hommes et les idées” (Ludzie i idee) oraz „Physionomies de Saints” (Oblicza świętych). Oprócz tego, od czasu do czasu pojawiały się w prasie i czasopismach jego krótkie eseje, które przebijały monotonię codziennych wiadomości, jak błyskawice przebijają jednolitość chmur. Te błyski, rozjaśniając prawdą obszary zarówno świata, jak i ludzkich dusz, mają moc wydobywania na światło dzienne tajemnice i głębię.

Biznes jest jak gra w golfa. Obie aktywności wymagają koncentracji i samokontroli, zmuszają do rozwoju i odpowiedzialności.

Achilleis. Sceny dramatyczne – oparty na motywach Iliady dramat Stanisława Wyspiańskiego, powstały w 1903 roku, po raz pierwszy wystawiony na scenie w roku 1925. Fabuła koncentruje się wokół oblężenia i upadku Troi, konstrukcja jest luźna, oparta na szybkiej zmianie planów i ostro kontrastujących pod względem nastroju scen. Utwór stanowi wyraz kontynuacji młodzieńczych zainteresowań Wyspiańskiego starożytnością, a zarazem przemiany poglądów na starożytność. (za Wikipedią).

Mówią na niego Vandam, bo tak jak ten aktor, umie zrobić dwieście pompek. Nie jest naziolem, tylko prawdziwym facetem, nie półfacetem, ostatnim prawdziwym Czechem.
Myślisz, że wszędzie wojna, a w Cz

Niezbyt obszerna pozytywistyczna powieść ukazująca obraz życia w przysiółku szlacheckim na przełomie wieków XIX i XX. ‘Anastazja’ to znakomity utwór literacki, godny polecenia.

Ania na Uniwersytecie, Ania z Wyspy (ang. Anne of the Island) – książka autorstwa Lucy Maud Montgomery, wydana po raz pierwszy w 1915 roku. Trzecia część z serii o Ani z Zielonego Wzgórza. W tym tomie Ania Shirley zaczyna naukę na uniwersytecie w Redmond (Redmond College) w Kingsport, gdzie zamierza zdobyć tytuł magistra. Dziewczyna ciężko pracuje. W książce pojawiają się nowi bohaterowie m.in. Philippa Gordon – przyjaciółka Ani z uniwersytetu oraz adorator Ani, Roy Gardner – przez dwa lata byli uważani za parę, jednak Ania odrzuciła jego starania o jej rękę, ale i starzy znajomi nie dają o sobie zapomnieć. Ania kilkakrotnie odrzucała oświadczyny – także Gilberta, ale kiedy młodzieniec był chory, panna Shirley uświadomiła sobie, że go kocha. (za Wikipedią).