Prawdziwa historia królowej życia

Autor bada kluczowe koncepcje i logikę "Poetyki", a następnie tłumaczy spostrzeżenia Arystotelesa i odnosi je do współczesnego teatru, filmu, telewizji i multimediów. Książka przedstawia niepowtarzalny zasób wiedzy dla każdego, kto chciałby poznać sekret skutecznego opowiadania historii, zarówno w przeszłości, jak i w dzisiejszej, wartej miliardy dolarów, branży rozrywkowej. W jaki sposób zasady sformułowane ponad 2000 lat temu przydadzą się dzisiejszym autorom nie tylko scenariuszy, sztuk, książek, ale także gier komputerowych i wszelkich innych form opowiadania? Lektura tej książki pozwala przekonać się, że ich znajomość może nie tylko usprawnić ich pracę, ale wręcz stanowić klucz do sukcesu. Analiza obejmuje przykłady: - hollywoodzkich hitów - seriali telewizyjnych - bestsellerowych powieści - klasyki literatury - gier wideo i multimediów Przez stulecia "Poetykę" Arystotelesa otaczał nimb tajemnicy. Co tak naprawdę wielki filozof próbował przekazać na temat istoty sztuk dramatycznych i opowiadania historii? W tej książce autor (szef działu zakupów w fińskiej telewizji publicznej) wyjaśnia tajemnicę " właściwej dla sztuki przyjemności", która według Arystotelesa stanowi cel dramatu i jest możliwa do osiągnięcia za pomocą pewnych strategii opowiadania. Książka Ariego Hiltunena stanowi niezbędne dla każdego autora przypomnienie, że reguły pisania opowieści są niemal odwieczne i warto studiować klasyków, aby poznać sekrety znakomitego warsztatu, gwarantującego sukces zarówno w przeszłości, jaki dzisiaj.

„W książce: Filmowe sensorium. Teoria zmysłów i jej krytyczny potencjał poza przedstawieniem spójnej, przemyślanej refleksji w obszarze wyznaczonym tytułem dokonuje się ponadto rodzaj (re)interpretacji istotnych dla rozwoju współczesnego filmoznawstwa stanowisk. Inaczej także można po jej lekturze spojrzeć na historię kina jako na przykład reprezentacji »przygód« cielesności. [Autorka] Bowiem […] reorientuje dotychczasową historię myśli filmowej, wydobywając z niej wątki o potencjalnie rozwojowym dla sensuous theory charakterze. Ponadto zaś odsłania dość – zwłaszcza przed polskimi czytelnikami, którzy nie znają wcale lub dobrze przywołanych na kartach pracy autorów i ich przemyśleń – nową perspektywę badawczą, jeszcze nie do końca utrwaloną, ciągle dynamiczną, podlegającą zmianom i licznym innerwacjom różnych koncepcji badawczych”. Z recenzji dr hab. Barbary Kity, prof. UŚ Marta Stańczyk – filmoznawczyni, pracuje w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego, redaktorka czasopisma „Ekrany”. Autorka książki Czas w kinie (2019), za którą otrzymała nagrodę Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami za najlepszy debiut książkowy, współredaktorka publikacji Poszukiwacze zaginionych znaczeń (2016). Zajmuje się teorią filmu, przemianami kina współczesnego, a także związkami kina ze studiami nad zwierzętami.

Ten krąg wybitnych ludzi teatru rosyjskiego stanowi dla Jerzego Koeniga punkt wyjścia do rozważań, które od kwestii sztuki prowadzą ku sprawom historii, społeczeństwa, polityki.
Jerzy Koenig kilkukrotnie przymierzał się do napisania książki o teatrze rosyjskim. Wśród przyjaciół i studentów przez wiele lat mówiło się o jego mitycznej książce o Meyerholdzie. Nic z tych planów i rozmów nie wyszło. Zamiast tamtej książki jest teraz zbiór tekstów rozproszonych dotychczas po książkach i czasopismach. Koenig napisał jednak dość, by zbudować barwną i spójną opowieści o wczoraj i przedwczoraj teatru rosyjskiego.
W pewnym momencie Koenig usprawiedliwia się z tego, że mówi „po belfersku”. To nieprawda. Jego teksty są jasne, komunikatywne (…), a jednocześnie nasycone wiedzą, której nikt, ani przed Koenigiem, ani po nim nie posiadał.
W sposób szczególny spaja te teksty osobiste doświadczenia autora w czasach oportunizmu, a potem powolnego podgryzania systemu. Bo właśnie wypowiedzi o teatrze radzieckim okazywały się, dla nas czytających i słuchających Koeniga, szkołą sprzeciwu. (…)

To bardzo ważna książka. Może nie tylko jako rzecz o historii teatru radzieckiego/rosyjskiego, ale też jako przyczynek do dziejów polskiej inteligencji i jej spojrzenia na Wschód.
prof. dr hab. Piotr Mitzner

Tematem książki jest całościowa analiza prasy codziennej, zapisów kolaudacyjnych oraz archiwaliów związanych z polską produkcją filmową przełomu lat 60. i 70. Ważnym uzupełnieniem tych materiałów są wywiady przeprowadzone przez autorkę z twórcami i artystami uczestniczącymi w życiu artystycznym tamtej epoki. Po latach siermiężnej, pruderyjnej gomułkowszyzny, mimo istnienia cenzury politycznej i obyczajowej do Polski docierały echa rewolucji obyczajowej na Zachodzie Europy. W 1971 roku na ekrany kin wszedł film „Kardiogram” w reż. Romana Załuskiego okrzyknięty filmem z pierwszym gołym biustem na ekranie. Jego produkcja rozpoczęła się jednak jeszcze przed Grudniem 1970 r.

Życie w korporacji to nie bułka z masłem – wiedzą o tym wszyscy, nie tylko ci, którzy mieli okazję sprawdzić fakty na własnej skórze. Logika działania w takich firmach bije szczyty absurdu, pracownicy są poniżani, wykorzystywani intelektualnie, a niekompetentni menedżerowie usiłują zwalić na wszystkich wokół winę za swoje porażki…
Skąd o tym wiemy? Z kultury masowej. Właśnie taki obraz przekazują nam media: nieśmiertelny Dilbert, seriale – Camera Cafe, The Office, Mad Man – oraz kasowe filmy w rodzaju Wall Street, Sprzedawców albo Wilka z Wall Street.
W tej książce znajdziesz 153 fantastyczne sceny filmowe, pokazujące życie korporacyjne w najróżniejszych odsłonach. Zobaczysz, jak krzywe medialne zwierciadło odbija szefów i podwładnych, procesy rekrutacji i zwalniania, wyjazdy integracyjne i flirty biurowe. Wraz z autorem przypomnisz sobie, jak działa chroniczny syndrom kubikowy, dlaczego szkolenia są wdzięcznym obiektem drwin i skąd biorą się wewnątrzfirmowe wojny między różnymi grupami interesów. Będziesz się świetnie bawić, a przy okazji uświadomisz sobie, że rzeczywistość filmowa nie zawsze pokrywa się z codziennym doświadczeniem…
Rafał Żak – zajmuje się rozwojem ludzi i organizacji jako trener, mówca, coach i autor tekstów. Nieco bezczelnie twierdzi, że umie wskazać różnicę pomiędzy rozwojem, który ma sens, a rozwojem, który jest celem samym w sobie.

Marzysz o srebrnym ekranie na matematyce? Układasz przemówienie na Oscary zamiast wypracowania na polski? Teraz masz podręcznik, który pomoże ci spełnić te marzenia. Ta zabawna i praktyczna książka zabiera młodych filmowców w podróż od momentu inspiracji, aż do ukończenia krótkiego metrażu i dalej. Młodzi zapaleńcy nauczą się dzięki niej wszystkiego, co muszą wiedzieć, by zostać scenarzystą /producentem/ reżyserem swojej pierwszej krótkometrażówki. Podręcznik zawiera porady i techniki przeprowadzenia burzy mózgów, scenariopisarstwa, planowania, kręcenia, montażu i marketingu. Książka pozwoli dojrzeć i zainspiruje nowe pokolenia filmowców.