Prawdziwe Życie

Zbiór dwunastu współczesnych opowiadań. Ich tematami są relacje i role, w które wchodzimy w życiu. Dwanaście kobiet, dwanaście różnych historii i wiele przewijających się postaci. Niedopowiedziane losy, zaskakujące, tragiczne zakończenia. Do tego sarkazm, ironia, humor języka i sytuacji. Te opowieści - gorzkie, szokujące, zabawne to debiut literacki dojrzałej kobiety. Uzupełnione ekspresyjnymi obrazami Piotra Krosnego, niepokojącymi, jak opowiadania, stanowią mocną i wciągającą lekturę.

O Salem, dzięki książkom i filmom wiemy sporo. A co wiemy o słowackich Podunajskich Biskupicach, w których mieszkała Agáta? Denisa Fulmeková przynosi opowieść ze słowiańskiego podwórka, opowieść z czasów, gdy kobiety praktykujące ziołolecznictwo, przygotowujące zdrowotne nalewki i napary, lub po prostu kobiety niezamężne były surowo dyscyplinowane i okrutnie karane. Rozgrywająca się w XVII wieku powieść porusza wciąż aktualne kwestie lęku przed kobietami, ich siłą, wiedzą i samodzielnością. Oszczędna w środkach Agáta to smutna i przerażająca historia ubogiej zielarki skazanej na śmierć „za czary”. Opowieść, która, pomimo tragicznego zakończenia, niesie nadzieję na wygraną w walce o prawo do ciała i życia kobiet. Po lekturze Agáty Denisy Fulmekovej myślę o ostrym słońcu, które padało na udręczoną i poniżoną bohaterkę, gdy w maju 1624 roku dopełnił się jej los. Myślę jeszcze o krzywdzie, której nie sposób wybaczyć, i o żalu, że się nie odstanie. Denisa Fulmeková w oszczędny, niemal kronikarski sposób opisuje losy Agáty oskarżonej o czary. Pokazuje, jak działa mechanizm władzy i przemocy wobec kobiet, a także pozornie nieszkodliwe rzucanie oszczerstw. Fulmeková tworzy zimny, surowy świat, w którym potrzeba miłości, bliskości i bezpieczeństwa nigdy nie zostanie zaspokojona. Agáta – tak jak przez całe życie – w sądnym dniu była bowiem sama. Współczucie i zrozumienie natomiast płynie tylko z jednej strony – od czytelnika. Urszula Honek

Spotykają się dwa potwory. Jednym z nich jestem ja.

Yunjae od urodzenia nie przejawia żadnych emocji. Cierpi na aleksytymię – zaburzenie, które utrudnia odczuwanie radości, smutku czy strachu. To mniejsza niż przeciętnie liczba neuronów w ciele migdałowatym mózgu skazuje go na ten stan i społeczną alienację. W szkole Yunjae jest outsiderem, a w domu o tym, że emocje w ogóle istnieją, przypominają mu mama i babcia, rozwieszając karteczki z napisami: „śmiech” lub „płacz”.

W dniu jego szesnastych urodzin, podczas wspólnego wyjścia do restauracji, mama i babcia stają się ofiarami brutalnego napadu. Świadkiem zdarzenia jest Yunjae, który przygląda się scenie beznamiętnie. Pomoc osamotnionemu chłopakowi ofiarowuje piekarz zwany doktorem Shim, jednak później na drodze Yunjae zjawia się agresywny, nadpobudliwy Gon.

W odpowiedzi na swoje brutalne ataki na Yunjae’go Gon otrzymuje tylko absolutny spokój. Chłopcy zaczynają ze sobą rozmawiać i okazuje się, że wiele mają sobie do przekazania. Jeden odczuwa aż za dużo, a drugi nie czuje nic.

Kiedy pewnego razu Gon znajduje się w niebezpieczeństwie, Yunjae zdobywa się na więcej, niż ktokolwiek mógł się spodziewać.

Książka uhonorowana Nagrodą Bookera. Dowcipny, choć niepozbawiony poważnego wydźwięku moralitet. Hipnotyzująca podróż po labiryncie ludzkiej psychiki. Na pogrzebie Molly Lane zebrał się spory tłumek. Wśród żałobników, chcących oddać ostatni hołd tej wspaniałej, przebojowej kobiecie, kroczą dostojnie Clive Liney, znany kompozytor, i Vernon Halliday, redaktor naczelny poważnego dziennika. Obaj, zanim osiągnęli obecną pozycję, byli kochankami zmarłej. Nie wyczerpują oni oczywiście listy „byłych”, na której znajduje się też między innymi okryty złą sławą prawicowca – i typowany na kolejnego premiera Wielkiej Brytanii – minister spraw zagranicznych, Julian Garmony. Tuż po ceremonii Clive i Vernon zawierają dziwną umowę, swoisty pakt o eutanazji, w myśl którego gdy jeden ciężko zachoruje, drugi dobrowolnie podąży do krainy wiecznej szczęśliwości. Żaden z nich nie jest jeszcze w stanie przewidzieć dramatycznych konsekwencji układu, który doprowadzi do katastrofalnych wyborów moralnych, kryzysu przyjaźni oraz... politycznej agonii kandydata na urząd premiera. Mistrzowski wyczyn pisarski. Mroczna i stylowa książka. Michiko Kakutani, „The New York Times” Bezwzględna i zabawna. „The New York Times Book Review” Piękna oszczędna proza. Szelmowska i mrocznie komiczna. „The Boston Globe” Ian McEwan udowadnia, że jest jednym z najbardziej wyrazistych głosów brytyjskiej literatury i jednym z jej najbardziej wszechstronnych talentów. Powieść mrożąca krew w żyłach i w mroczny sposób komiczna. „Chicago Tribune” Z pewnością jedna z najlepszych powieści Iana McEwana. Opowieść o przeciwieństwach, które definiują ludzkość – jej zdolności do okazywania wsparcia i pomocy i równie powszechnym zamiłowaniu do nienawiści, wykluczenia i okrucieństwa. „The San Diego Union-Tribune” Mistrzowska powieść, napisana z dużym poczuciem humoru – jej lektura zachwyca i daje wiele radości. „The Atlanta Journal-Constitution” Błyskotliwie napisana powieść o wzajemnie pasożytniczym związku polityków i dziennikarzy, równie krytyczna, co komiczna. „The Christian Science Monitor”

Baśniowo – surrealistyczny świat Andzi powstał dzięki wyjątkowej współpracy dwóch artystów, oddalonych w czasie o 100 lat. Jednak spotkali się, czego owocem jest ten album. Zachwyca ilustracjami, w których czuć ducha współczesności, mimo, że interpretują one słowa napisane w ubiegłym stuleciu! Mocny, baśniowy charakter grafik wprowadza nas w atmosferę sennego marzenia, w którym wszystko jest możliwe, a jedynymi granicami są granice naszej wyobraźni.

No a kimże jest główna bohaterka? Według autora słów to dziewczynka niegrzeczna, którą spotykają nieszczęścia bo nie słucha dorosłych, mimo to artysta darzy ją niezwykłą sympatią. Według autora ilustracji Andzia to współczesna buntowniczka, dziewczynka ciekawa świata, mająca swoje zdanie, odważna, będąca sobą, a nie taką, jaką chcą ją widzieć dorośli.

Jaka zatem jest Andzia? Jakie są jej przygody? Przekonajcie się sami wyruszając w niesamowitą przygodę z odważną i niezbyt grzeczną Andzią.

Zapraszamy wszystkich bez względu na wiek.


Publikacja została przygotowana na podstawie rękopisu b. Piotra Mańkowskiego (1866-1933) zachowanego w rzymskim archiwum rodzinnym Stanisława Augusta Morawskiego.

Partnerem wydania jest Fundacja Andrzeja Mańkowskiego.

Klasyka literatury w nowej edycji to znakomity pretekst, by powrócić do dzieł wybitnych i ważnych przypomnieć je sobie, przeżyć i zinterpretować na nowo lub odkryć, czytając po raz pierwszy. Seria obejmuje arcydzieła polskiej i światowej literatury pięknej utwory, które mimo upływu lat wciąż zachwycają, intrygują, wzruszają i skłaniają do refleksji.