Prawo drogi światła i znaki statków na morzu

Pływając po morzu spotykamy się z językiem angielskim na każdym kroku. Odbieramy prognozy pogody, używamy anglojęzycznych pomocy nawigacyjnych, po angielsku komunikujemy się przez radio i pytamy o drogę w obcym porcie. Książka stanowi kompendium językowe będące jednocześnie podręcznikiem specyficznego języka używanego w żegludze morskiej. Jej celem jest umożliwienie osobom, znającym angielski nawet w niewielkim stopniu, swobodnego i efektywnego komunikowania się. Zakres tematyczny obejmuje między innymi podstawy komunikacji i łączności, korespondencję statek-statek oraz statek-port, komunikaty meteorologiczne, ostrzeżenia nawigacyjne, budowę jachtu, a także komendy żeglarskie, łączność w niebezpieczeństwie i zagadnienia dotyczące wypadków morskich. Na końcu książki znajduje się słownik, a kody QR zawarte w treści rozdziałów prowadzą do materiałów dźwiękowych dodatkowo wspomagających naukę.

W sierpniu 1979 roku 303 jachty wystartowały do regat Fastnet na trasie: Wyspa Wight – Skała Fastnet – Wyspa Wight. Piękna pogoda towarzysząca startowi zmieniła się błyskawicznie w prawdziwe piekło. Sztorm o sile huraganu przemierzył Atlantyk z prękością, która zaskoczyła synoptyków i uderzył we flotyllę jachtów z niespotykaną furią. Przez dwadzieścia godzin 2500 żeglarek i żeglarzy przygniatanych falami o wysokości bloku mieszkalnego walczyło o życie, a helikoptery i łodzie służb ratunkowych starały się nieść pomoc potrzebującym. W trakcie tych regat życie straciło 15 ludzi, 24 jachty zostały porzucone, pięć z nich zatonęło. Uratowano 136 żeglarzy a tylko 85 jachtów wyścig ukończyło. Autor brał udział w tamtych regatach i opowiada historię największej tragedii w historii współczesnego żeglarstwa z perspektywy uczestnika wydarzeń

150 bogato ilustrowanych pytań z rozbudowanymi odpowiedziami zaspokoi chęć rywalizacji i ciekawość najbardziej wymagającego wielbiciela rozrywek umysłowych. I to niezależnie od tego, czy jest on początkującym „żeglarzem szuwarowym” czy wytrawnym wilkiem morskim. Przekonaj się, czy wiesz: kto właściwie odkrył Australię, które regaty są najstarsze na świecie, czym jest virga, kto skonstruował popularną Omegę, co to jest szplajs?

Tim Bartlett, były oficer marynarki, instruktor żeglarstwa był jednym z pierwszych, który zaczął w latach 90. przybliżać nawigatorom na małych jednostkach turystycznych możliwości i ograniczenia nowego sprzętu nawigacyjnego, torującego sobie nagle drogę na jachty żaglowe i motorowe. W swojej najnowszej książce nie tylko tłumaczy, jak korzystać z radaru, GPS-a, wyświetlacza map elektronicznych oraz innych urządzeń stosowanych w codziennej żegludze na małej jednostce, ale prostym językiem, unikając hermetycznych pojęć, objaśnia jak działają poszczególne systemy i omawia ich praktyczne zalety i wady. Czy GPS jest bardziej dokładny w trybie 2D czy w 3D? Jaki jest najważniejszy przycisk na radarze? O co chodzi, jeżeli GPS podaje, że jacht jest na wysokości 57 metrów? Czy więcej informacji znajdziesz na mapie rastrowej czy wektorowej? Co to jest ETRS89 i czy ma coś wspólnego z EBL i VRM albo NMEA0183? Na te i wiele jeszcze innych pytań znajdzie Czytelnik odpowiedź w tej książce. Lektura godna polecenia wszystkim, którzy żeglują po morzu.

Jest 1976 rok. Krystyna Chojnowska-Liskiewicz wchodzi na pokład małego jachtu „Mazurek”. Wypływa w samotny rejs dookoła świata. Ma szansę być pierwszą kobietą w historii, która tego dokona. Mało kto wierzy, że jej się uda. Przepełnia ją lęk, ale powtarza sobie: „Dam radę”. Paulina Reiter, redaktorka „Wysokich Obcasów”, w swojej fascynującej reporterskiej biografii opowiada o Pani Kapitan, jej życiu i morskich przygodach. Na czele z tą najważniejszą -30 tysiącami mil morskich samotności i prób dogadania się z żywiołem. „Samotne oceany” to nie tylko historia o odwadze, o żeglarstwie bez GPSa i o kobietach na morzu, ale także o miłości. Paulina Reiter szuka też odpowiedzi na pytanie, jak to się stało, że tak niewiele osób w Polsce słyszało o Krystynie Chojnowskiej–Liskiewicz i przywraca pamięć o zapomnianym wyczynie Pani Kapitan.

Na morzu wypadki zdarzały się zawsze i zdarzać się będą. Ta książka stanowi zbiór opisów i analiz wybranych przypadków, których skutki okazały się mniej lub bardziej opłakane. Powstała na podstawie oficjalnych raportów instytucji i agend rządowych z Polski, Wielkiej Brytanii, USA i Kanady, omawiających okolicznościi wyjaśniających przyczyny poszczególnych zdarzeń.

Autorka wyjaśnia, jakie błędy i przez kogo zostały popełnione.
Prezentuje żywe przykłady i prawdziwe scenariusze, które napisało morze.
Z każdej opisanej historii wyciąga wnioski i dzieli się nimi z czytelnikami zakładając, że ostatecznie lepiej uczyć się na błędach cudzych, niż własnych.

„Wypadki jachtów morskich" to lektura dla każdego, któremu zależy na poznawaniu dobrej praktyki morskiej.