Problematyka Kwalifikacji Prawnej Pozakodeksowych Umownych Stosunków Zobowiązaniowych

Monografia jest adresowana nie tylko do przekładoznawców i badaczy multimodalności, lecz także studentów filologii przygotowujących prace dyplomowe na temat adaptacji tekstów egzemplifikujących różne media. Autor, w sposób oryginalny i twórczy, rozwija w niej własną myśl badawczą, nawiązującą do przekładu intersemiotycznego Romana Jakobsona. Z nieco szerszej perspektywy książka ta jest doskonałym przykładem synergii w interdyscyplinarnych badaniach prowadzonych na gruncie współczesnej humanistyki, w której metodologie zakorzenione w różnych paradygmatach naukowych mogą się wzajemnie uzupełniać, co umożliwia wypracowanie całkowicie oryginalnych i jednocześnie wewnętrznie spójnych modeli teoretyczno-opisowych – takich jak ten, który zaprezentowany został w niniejszej książce.

Oddajemy w Państwa ręce Antologię tekstów polskiego kulturoznawstwa. Powstała ona w ramach grantu „Kulturoznawstwo polskie. Historia i dziedzictwo dyscypliny”. Konstruując ją, stawialiśmy przed sobą kilka celów. Pierwszy […] wiązał się z potrzebą opracowania dziejów stworzonego w naszym kraju na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych kierunku badawczego. […] Skompletowanie tekstów nie było proste – długo dyskutowaliśmy nad kryteriami i warunkami doboru. Nasz zespół podjął zbiorowo ostateczną decyzję, którą jednak poprzedziły szeroko zakrojone konsultacje środowiskowe. Oczywiście, nie byliśmy w stanie skonsultować się ze wszystkimi reprezentantami akademickiego kulturoznawstwa. Stąd też kolejny cel naszej publikacji: ma ona być zaproszeniem do dyskusji nad korpusem tekstów – z różnych względów – istotnych dla naszej dyscypliny. Nie podjęliśmy próby stworzenia kanonu „lektur obowiązkowych” – niemożliwe bowiem byłoby wynegocjowanie takiej listy, wszak każdy ośrodek o dłuższej tradycji dorobił się własnego katalogu „złotych ksiąg”. Niemniej staraliśmy się zaprezentować prace ważne z punktu widzenia historii dyscypliny i kierunku, uwzględniając mikrohistorie poszczególnych środowisk uniwersyteckich. Interesował nas przy tym proces narastania propozycji teoretycznych i metodologicznych. Ostatecznie wybraliśmy klucz chronologiczny – nie odnosi się on jednak do dat pierwodruków pism, ale do biografii ludzi, którzy te pisma tworzyli. Założyliśmy bowiem, że zrekonstruujemy raczej „pokoleniową” historię dyscypliny, a nie kolejność ukazywania się poszczególnych prac. […] Mamy nadzieję, iż zaprezentowany w niniejszym tomie wybór tekstów pozwoli czytelnikom na lepsze rozeznanie się w historii oraz specyfice dyscypliny uniwersyteckiej i towarzyszących jej od blisko pół wieku studiów akademickich ukierunkowanych na poznawanie kultury. Publikacja nie jest przeznaczona wyłącznie dla osób związanych zawodowo z kulturoznawstwem, choć jak wiadomo to środowisko w największym stopniu będzie zainteresowane próbą ukazania różnych koncepcjami teoretycznych oraz obszarów badawczych znamionujących przybliżaną tutaj naukę. Problematyka wyłaniająca się z zebranych prac może jednak również zainteresować adeptów kulturoznawstwa, a także przedstawicieli pokrewnych dziedzin wiedzy. Wierzymy, iż książka przyczyni się poszerzenia znajomości tradycji kulturoznawczej, jej źródeł i dróg rozwoju, poruszanej w ramach studiów tematyki, jak też scenariuszy dotyczących przyszłości całej dyscypliny. (Ze Wstępu)

Siegfried Zielinski należy do klasyków współczesnego medioznawstwa. Jego wczesniejsza monografia Audiovisonen. Kino und Fernsehen als Zwischenspiele in der Geschichte (1989), przetłumaczona na wiele języków, należy nieodmiennie do światowego kanonu mediologii - jest pozycją prototypową, paradygmatyczną, która w sposób najpełniejszy w światowym piśmiennictwie medialnym zainicjowała dyskurs zwany właśnie archeologicznym, określając jego współrzędne. Zieliński swą

Encyklopedia bylin to publikacja zawierająca opisy około 6350 gatunków, podgatunków, odmian i odmian uprawnych roślin wieloletnich zielnych o różnorodnych walorach ozdobnych, zimujących w warunkach Niżu Środkowoeuropejskiego, ilustrowanych ponad 3600 fotografiami. Opisy roślin zawierają informacje o ich morfologii, występowaniu geograficznym, wymaganiach siedliskowych, zastosowaniu, sposobie uprawy i rozmnażaniu. Pomocą dla czytelnika jest zamieszczony w encyklopedii ilustrowany rycinami słowniczek pojęć botanicznych. Beata Grabowska - absolwentka Wydziału Ogrodniczego Akademii Rolniczej (obecnie Uniwersytetu Przyrodniczego) w Poznaniu o specjalizacji Kształtowanie i Organizacja Terenów Zieleni. Od 1989 r. zatrudniona w Ogrodzie Botanicznym UAM. Prowadzi działy Systematyki Roślin, Biologii oraz Zmienności Genetycznej Roślin. Zajmuje się m.in. aklimatyzacją i biologią obcych gatunków paprotników, roślin nagozalążkowych i okrytozalążkowych. Współautorka monografii Lilie , Piwonie , Funkie oraz książki Byliny w twoim ogrodzie , które ukazały się nakładem Zysk i S-ka Wydawnictwa.

Tomasz Kubala - absolwent Wydziału Ogrodniczego poznańskiej Akademii Rolniczej (obecnie Uniwersytetu Przyrodniczego) o specjalizacji Rośliny Ozdobne. Doktorant w Katedrze Taksonomii Roślin i Ochrony Przyrody Uniwersytetu Gdańskiego. Zatrudniony w Ogrodzie Botanicznym UAM w Poznaniu, gdzie prowadzi Dział Roślin Górskich. Uczestnik kilku wypraw botanicznych, m.in. do Wenezueli, Ekwadoru i Nepalu. Fotograf roślin, współautor książki o uprawie storczyków, a także monografii Lilie , Piwonie , Funkie oraz książki Byliny w twoim ogrodzie , które ukazały się nakładem Zysk i S-ka Wydawnictwa.

Jak zauważa wielki moskiewski matematyk, V.Arnold, nawet matematycy i fizycy bronią się rozpaczliwie przed nowymi ideami : "Kowal, który całe życie poświęcił kuciu podków, patrzy z niechęcią na limuzyny". Prof.dr hab.Krzysztof Maurin

Pochodzenie imion w każdym pokoleniu budzi duże zainteresowanie, dlatego ukazujące się publikacje szybko znajdują czytelników. „Imiona Boga imionami ludzi”, praca wybitnego językoznawcy z Uniwersytetu Gdańskiego, omawia pochodzenie blisko siedmiuset imion. Znalazły się wśród nich zwłaszcza imiona teoforyczne, to znaczy zawierające imię bóstwa politeistycznego lub Boga chrześcijańskiego. Wśród pierwszych teonimów Autor omawia miana bóstw greckich, rzymskich, germańskich i słowiańskich, między innymi typu Bogdan, Bogusław, Bogumił, Bogurad i inne, „najczęściej trafnie kojarzone i rozumiane przez Polaków jako formy pochodne od wyrazu bóg, w kulturze chrześcijańskiej Bóg”. W publikacji tej znalazły się także imiona pochodzące od przywilejów i świąt Najświętszej Maryi Panny oraz nazwy osób związanych z apostołem Pawłem jako hagionimy. Omówiono także różne tytuły i epitety NMPanny, np. Matka Pięknej Miłości, tytuły ikon prawosławnych, jak i niektóre pojęcia z teologii prawosławnej, co czyni tę publikację jeszcze ciekawszą.