Przegląd Humanistyczny 2020/3 (470)

The idea for this book emerged as a result of the conference “African studies in the contemporary world”, hosted at the University of Warsaw on 14th October 2014, where some attitudes and methodologies representative for the topics undertaken by scholars dealing with present-day Africa were discussed. The main aim of the volume is to present a wide spectrum of interests and trends in contemporary African studies, including the application and incorporation of old and verified methods into contemporary frameworks that provide a pan-African perspective. Another aspect of African studies undertaken within this volume is the investigation of African history and cultures through post-colonial lenses. The contributions include extensive bibliographies significant both for the topics and for further research into new areas of African studies.

Spojrzenie na dzieła Dantego, Balzaka, Zoli, Manna i wielkich poetów Orientu, a także na rzeźby Michała Anioła i obrazy Cezanne'a oraz muzykę Wagnera z perspektywy nauk o mózgu. Fascynująca lektura z dziedziny neuroestetyki, nauki, której twórcą jest autor tej książki – Semir Zeki, światowej sławy neurofizjolog i wybitny badacz układu wzrokowego.

Opisując neurobiologiczne podstawy percepcji estetycznej, rozszerza swoje dotychczasowe rozważania ze sztuk plastycznych na muzykę, literaturę i filozofię. Jak pisze we wstępie: "Sztukę, miłość i piękno uważa się powszechnie za pojęcia abstrakcyjne, choć coraz więcej przemawia za tym, że nasze przeżycia w tych obszarach są bezpośrednio skorelowane z aktywnością wyspecjalizowanych części mózgu. [...] Czy możliwe, że zasadniczo takie samo podejście, czyli tworzenie pojęć, stosowane jest zarówno w prostej percepcji, jak i w matematyce, sztuce, muzyce i literaturze? Świadectwa pochodzące z powyższych dziedzin potwierdzają tę hipotezę. Istnieje zatem, co postaram się wykazać, ścisły związek między zwykłą percepcją z jednej strony a sztuką, pięknem, miłością i twórczością z drugiej".

Mózg ludzki to ewolucyjny triumf inżynierii neuronalnej. Nasza umiejętność zdobywania wiedzy o rzeczywistości, uogólniania doświadczeń i tworzenia w drodze abstrakcji syntetycznych pojęć nie ma w świecie przyrody sobie równych. Jest to kolejna publikacja pogłębiająca zrozumienie natury ludzkiej i zbliżająca nauki przyrodnicze do nauk humanistycznych.
Podstawowe założenie neuroestetyki brzmi: sztuki plastyczne muszą być na każdym etapie (planowania, tworzenia i oglądania) zgodne z prawami percepcji wzrokowej. Artystów można zatem porównać do badaczy mózgu, różniących się od nich jedynie tym, że w swoich poszukiwaniach posługują się odmiennym rodzajem metod.
Zapuszczając się na teren sztuki w poszukiwaniu wiedzy o mózgu, muszę ograniczyć się do przeanalizowania kilku przykładów. Wybrałem dzieła, które przetrwały próbę czasu. O samym akordzie tristanowskim napisano ponad tysiąc artykułów i książek. Dantologia rozwija się od stuleci, a podziw dla autora Boskiej Komedii stale wzrasta. Opowieści o Madżnunie i Lejli oraz Krysznie i Radsze nadal inspirują i poruszają miliony ludzi Wschodu. Dlaczego tak się dzieje? Na pewnym poziomie odpowiedź jest prosta: poezja Dantego jest piękna, tak jak piękna jest miłość Radhy i Kryszny, muzyka Wagnera i rzeźby Michała Anioła.
Dlaczego niektóre utwory zyskują trwałe miejsce w kulturze? Uważam, że artyści rzutują na swoje dzieła – powieści, symfonie czy obrazy – pewne style myślenia i odczuwania, które są wspólne wielu ludziom, ponieważ nasze mózgi, na swym podstawowym poziomie, działają według bardzo podobnych wzorów.
Ze Wstępu

Pozycja szczególnie cenna dla studentów psychologii, filozofii i neurobiologii, zwłaszcza specjalizujących się w dziedzinie kognitywistyki, oraz różnych kierunków humanistycznych, takich jak muzykologia i teoria literatury, a także uczelni artystycznych.

A look at the works of Dante, Balzac, Zola, Mann and the great poets of the Orient, as well as Michelangelo’s sculptures, Cezanne’s paintings, and Wagner’s music from a brain science perspective. The fascinating publication in the field of neuroesthetics. Describing the neurobiological foundations of aesthetic perception, the author extends the considerations from fine arts to music, literature and philosophy.

Publikacja, będąca zbiorem artykułów polskich specjalistów, ma na celu przedstawienie różnych postawy wobec przeobrażeń stroju męskiego w kontekście transformacji kulturowych. Stara się zaprezentować odpowiedzi na tytułowe pytanie: Co (nie)przystoi mężczyźnie w ubiorze? W Polsce jest to unikatowa pozycja z zakresu studiów nad strojem. Bowiem ubiór i – szerzej – zewnętrzny wizerunek mężczyzny, jak również moda męska, przyciąga znacznie mniej uwagi niż zjawiska z dziedziny mody kobiecej. W polskich badaniach jest to tematyka rzadko poruszana, omawiana głównie w ramach badań etnograficznych lub kostiumologicznych. W światowej literaturze również doczekał się zaledwie kilku opracowań. Dlatego „Co (nie)przystoi mężczyźnie. Ubiór męski w kulturze i sztuce” stanowi pożądane i znaczące uzupełnienie luki w tym temacie.

Gry komputerowe są obecnie jednymi z najgwałtowniej i najciekawiej rozwijających się mediów. Książka łączy perspektywy badawcze teorii gier, filmu i literatury, groznawstwa, aby ukazywać, czym gry komputerowe są, w jaki sposób tworzą się relacje między nimi a graczami, a przede wszystkim jak funkcjonują one jako teksty i jak tworzą znaczenia. Są w niej również zaproponowane narzędzia analityczne dotyczące zarówno ich warstwy tekstowej, jak i procesu recepcji, ukazując, w jaki sposób na styku tych strategii badawczych rodzi się bardziej zrozumiały obraz grywalnych tekstów oraz kultur, które się wokół nich tworzą. Jednym z problemów poruszanych w książce jest kwestia przestrzennych własności gier, które mogą ewokować opowiadania ze względu na angażujące i interpretacyjne procesy, którym podlega gracz, oraz że możliwe jest postrzeganie środowiska gry nie tylko jako wizualnego spektaklu, lecz także lokacji, która generuje znaczenie. W publikacji pojawia się ponadto zagadnienie tworzenia medialnych reprezentacji światów, które generują opowiadania oraz dostarczają różnorodnych sposobów ich doświadczania, będąc głosem w dyskusji związanej ze świadomą medialnie narratologią.
Książka jest bardzo wartościowa z naukowego punktu widzenia, gdyż proponuje świeże spojrzenie na kwestię narracyjności gier wideo oraz ich specyficznych cech, takich jak retoryka proceduralna, warunki określone przez mechaniki gier oraz silniki gier, a także ich usytuowanie w szerszym pejzażu współczesnej kultury audiowizualnej (funkcjonowanie w ramach kultury konwergencji). Autorka sięga po aktualne dyskusje teoretyczne w tym obszarze oraz prezentuje własne podejście krytyczne.
Z recenzji prof. dr hab. Anny Nacher

Książka zawiera rozprawy poświęcone zwierzętom w kulturze staropolskiej – mówi o relacjach człowieka z przyrodą, o szacunku, jakim ją darzył, oraz jego empatii wobec wszystkich stworzeń, a także o definiowaniu humanizmu właśnie za sprawą kontaktów ze światem natury. Tom jest owocem pracy interdyscyplinarnego zespołu badawczego skupionego wokół Pracowni „Humanizm. Hermeneutyka wartości” na Wydziale „Artes Liberales” UW.

*********

Reading the Book of Animals. Curiosity, Imagination, Knowledge, Faith

The book contains dissertations on animals in the Old Polish culture: it talks about human–nature relations, the respect man had for nature, his empathy for all creatures and also about defining humanism through contacts with the world of nature. The volume is the result of work of an interdisciplinary research team centered around the studio Humanism. The Hermeneutics of Values at the Faculty of “Artes Liberales” of the University of Warsaw.

Monografia, będąca efektem wieloletnich poszukiwań teoretycznych i badań terenowych, służy przedstawieniu i diagnozie procesu demokratyzacji kultury współczesnej. Ukazuje spór wokół zmiennych znaczeń demokracji i tym samym ewentualnego wyznaczania demokratyzacji. Szczegółowym przedmiotem zainteresowania autora jest sytuacja w jego własnym kraju, stąd prezentowane przykłady odnoszą się do kontekstu polskiego i w głównej mierze jego dotyczą. Wypracowane ujęcie demokracji zachowuje otwarty charakter, uwzględniający grę między takimi wartościami, jak: wybór, lud, równość, wolność, wielość, różnica, które pozostają kategoriami niedomkniętymi, wypełnianymi treściami w intelektualnych i praktycznych sporach. Takie ujęcie demokracji umożliwia udzielenie odpowiedzi na pytanie nie o to, czym ona jest, ale jak jest używana.

Z jednej strony autor przedstawia w książce, w jaki sposób nauka, teoria i wiedza stają się polem ustalania sensów demokracji. Teoretyczne koncepcje zostają zatem ukazane jako należące do dziedziny kultury, tworzące i odzwierciedlające zjawisko demokratyzacji. Z drugiej strony omawia praktyki mogące na proces demokratyzacji wskazywać i go ustanawiać. Interesujący okazują się więc aktorzy społeczni, podejmujący aktywne strategie w konkretnych obszarach. Tym samym analiza prowadzona w całej pracy balansuje między procesami społeczno-kulturowymi wyrażanymi w dyskursach teoretycznych a społeczno-kulturowym doświadczaniem tych procesów w konkretnych ludzkich działaniach.