Przemoc emocjonalna. Czyli o tym, co naprawdę nas boli: zniewaga, upokorzenie, pozbawianie miłości - jak możemy się przed tym bronić

1. Pismo podrobione.

2. Znaczenie grafologii sądowej i jej związek z oceną charakteru człowieka.

3. Materiał porównawczy w analizie.

4. Pismo maskowane.

5. Wpływ stanu zdrowia na pismo odręczne.

Witamy w kolejnej odsłonie serii Arkana Kryminalistyki. Przed nami jak zwykle najciekawsze zagadnienia kryminalistyczne przedstawione przez wybitnego specjalistę w dziedzinie pismoznawstwa i ekspertyzy sądowej, biegłego Tomasza Pawła Szewczyka, uzupełnione niezwykłym, starannie wyselekcjonowanym materiałem historycznym, który posłuży nie tylko pogłębieniu refleksji i zainteresowaniu słuchacza przedstawianym tematem, ale także zwróci uwagę na aspekty konsekwencji przestępstwa oraz wielowymiarowe kwestie związane z działaniem wymiaru sprawiedliwości oraz etyką.

Tomasz Paweł Szewczyk poruszy zagadnienia podrabiania pisma, znaczenia grafologii sądowej i grafologicznej oceny charakteru człowieka, materiału porównawczego w analizie pisma, pisma maskowanego oraz wpływu stanu zdrowia na pismo odręczne. Wszystko to przeplecione zostanie opowieścią człowieka, który napisał historię i ryzykując zdrowie i życie doprowadził do reformy więziennictwa w Stanach Zjednoczonych. W swojej książce Moje życie w więzieniu, ryzykując wszystko, jako pierwszy opisał on realia więziennego życia, tortury San Quentin i szereg więziennych historii. Nie jest to American Dream. Swoje zapiski wyniósł z więzienia ukradkiem, a ich publikacja stała się bestsellerem, który rozszedł się w nakładzie przekraczającym sto tysięcy sztuk.

Jako matrycę dla treści przygotowanych przez Tomasza Pawła Szewczyka, wybitnego pismoznawcę i biegłego sądowego nie przez przypadek wybraliśmy książkę Donalda Lowriego z początku dwudziestego wieku. Przytoczone fragmenty przedstawiają bezprecedensową próbę wielopoziomowego fałszerstwa i oszustwa, dzięki któremu więźniowie planowali swoją ucieczkę, a które przyniosło absolutnie nieoczekiwany skutek. Jest to niebywały przykład tego, jak wielopoziomowo ludzki umysł jest w stanie, w celu uzyskania korzyści własnej, odzyskania wolności, poświęcić życie i losy innych. Historia jest o tyle szokująca, że wspomnienia Donalda Lowriego oraz Eda Morrella są niepodważalnie autentyczne.

Obaj panowie są postaciami pozytywnymi i zasługują na zainteresowanie. Ed Morrell był bowiem więźniem, który osiągnął w San Quentin status legendy, a jego losy stały się podstawą filmów oraz książek. Tortury, którym został poddany, zapinany w ciasny kaftan, dużo gorszy niż zwykły kaftan bezpieczeństwa, i podwieszany w nim lub zostawiany w niewygodnej pozycji na podłodze ciemnej izolatki na całe dnie, a nieraz tygodnie oraz wypracowany przez niego sposób przetrwania tej męki poprzez zjednoczenie się w mistycznym uniesieniu z Bogiem zainspirowały jego przyjaciela Jacka Londona do napisania książki The Star Rover. Sam Ed Morell po ułaskawieniu napisał nadzwyczaj pasjonującą biografię a na kanwie jego losów powstały także sztuki teatralne oraz hollywoodzka produkcja "The Jacket" w reżyserii Johna Maybury'ego, z Adrienem Brodym i Keirą Knightley w rolach głównych. Donald Lowrie po wyjściu z więzienia opublikował dwie znakomite książki. Jedną o życiu w więzieniu, drugą zaś o życiu na wolności i zderzeniu więźnia z kapitalizmem Ameryki. Tworzył biura pomocy więźniom, którym pomagał znaleźć pracę i odnaleźć się w amerykańskiej rzeczywistości. Jego narracja pełna jest głębokich refleksji, niebanalnych spostrzeżeń i niezwykłej trafności krytycznego osądu.

Aby słuchacz mógł lepiej zrozumieć przywołane treści, zdecydowaliśmy się przytoczyć pierwszy rozdział jego książki - by pokazać w jaki sposób trafił do więzienia. Następnie przeskakujemy kilkanaście rozdziałów, aby przedstawić historię wprost niewiarygodnej próby oszustwa, tym bardziej wstrząsającej i niezwykłej, że wręcz znakomicie korespondującej z treściami przedstawionymi przez Tomasza Pawła Szewczyka.

Dariusz Zalega w swojej najnowszej książce Bez pana i plebana. 111 gawęd z ludowej historii Śląska żongluje opowieściami o zapomnianych postaciach, miejscach i wydarzeniach, które – choć pozornie lokalne – wpłynęły na historię nie tylko Górnego Śląska. To nie tylko opowieść o buntach i strajkach, lecz także (a nawet przede wszystkim) hołd dla Ślązaków i Ślązaczek, którzy nie zginali karku. Książka ukaże się w serii Ludowa Historia Polski.

Autorzy poddają analizie problemy, które obejmują problematykę aktualnego
Prawodawstwa w Polsce, odnoszące się do zwalczania zagrożeń terrorystycznych, Poruszane
w nim zagadnienia opisane są zarówno na już znanych przejawach walki z tym zagrożeniem,
Środkach karnych oraz kontroli przepływów finansowych, jak również na czynnościach
prowadzących do ustalenia osób niebezpiecznych poruszających się transportem lotniczym lub też metod wykrycia ataków w sieci.

Monografię Być kobietą w Oriencie przygotowali specjaliści w zakresie kultur, języków, stosunków społecznych i literatury różnych obszarów Wschodu i Afryki.
Jej tematem są zagadnienia przedstawiające sytuację kobiety (choć nie da się jej oddzielić od relacji kobiety i mężczyzny, a także kobiety i społeczeństwa) w Azji i Afryce w kontekście przemian kulturowych i społeczno-politycznych.
Książka składa się z dwóch części; pierwsza zawiera rys historyczny obejmujący następujące kraje: Wschód Starożytny, kraje arabskie, Turcję, Izrael, Iran, Indie, Koreę, Japonię, Wietnam, Chiny oraz Czarną Afrykę. Druga prezentuje wizerunek kobiety w literaturze wybranych krajów (Turcja, Izrael, Indie oraz Mongolia).

Autor „Czarnej skrzynki Darwina”, amerykański biochemik Michael J. Behe, podkreśla, że literatura naukowa zawiera wiele opisów tego, jak coś funkcjonuje (np. Układ Słoneczny). Behego interesuje zaś pochodzenie tego, co już istnieje. Autor kieruje naszą uwagę na świat przyrody ożywionej w mikroskali i zastanawia się, czy życie na poziomie molekularnym, czyli „fundament życia”, może zostać wyjaśnione na podstawie losowych mutacji i doboru naturalnego.

Behe prowadzi czytelnika przez rzetelną argumentację, której sednem jest nieredukowalna złożoność cechująca według autora niektóre układy biologiczne, zwane przez niego mechanizmami molekularnymi. Zgodnie z tym ujęciem, układ nieredukowalnie złożony składa się z wielu wzajemnie dopasowanych części, które pełnią określoną funkcję. Usunięcie chociażby jednego elementu powoduje, że układ przestaje być funkcjonalny. Behe twierdzi, że układy tego typu nie mogły powstać na gruncie darwinowskiej ewolucji kumulatywnej postępującej małymi krokami, ale są świadectwem inteligentnego projektu. Amerykański biochemik omawia między innymi przykład wici bakteryjnej, która składa się z około 50 różnych typów białek i służy bakteriom jako swego rodzaju silnik obrotowy. Aby zobrazować swój pogląd, uczony posłużył się przykładem struktury nieredukowalnie złożonej stosowanej w życiu codziennym, mianowicie pułapki na myszy. Musi ona posiadać od razu wszystkie elementy w odpowiednim ułożeniu, ponieważ w innym przypadku nie pełniłaby określonej funkcji polegającej na łapaniu myszy.

Behe jest ewolucjonistą, ale niedarwinowskim. Akceptuje on pogląd o wspólnocie pochodzenia, lecz odrzuca twierdzenie o przypadkowych mutacjach mogących doprowadzić do powstania złożonych struktur biologicznych. Książka „Czarna skrzynka Darwina” zawiera pozytywną argumentację na rzecz teorii inteligentnego projektu.



Pod koniec XX wieku [książka Behe’ego] obala darwinizm w taki sam sposób, jak teoria kwantów obaliła teorię Newtona na jego początku.

George Gilder w „National Review”

Życie na poziomie biochemicznym – zbadane za pomocą potężnych narzędzi współczesnej biologii przy jednoczesnym odrzuceniu aktualnie żywionych w niej uprzedzeń – nie może być, jak twierdzi Behe, niczym innym niż wytworem inteligentnego projektu. Ta sugestia pochodząca z ust współczesnego biologa […] brzmi niemal jak herezja.

„The New York Times Book Review”



Michael J. Behe jest amerykańskim biochemikiem. Urodził się w 1952 roku w miejscowości Altoona w stanie Pensylwania. W 1974 roku ukończył studia na Drexel University i otrzymał stopień licencjata z chemii. Tytuł doktora biochemii uzyskał na University of Pennsylvania (przedmiotem jego badań była anemia sierpowata).

Punktem zwrotnym w jego życiu okazała się lektura książki Michaela Dentona „Kryzys teorii ewolucji”. Był rok 1987, kiedy Behe zorientował się, że teoria, w której prawdziwość nieprzerwanie wierzył, jest krytykowana za pomocą naukowych argumentów. Kolejnym istotnym wydarzeniem w życiu Behego stała się lektura książki Phillipa Johnsona „Sąd nad Darwinem”. Jej autor należał wówczas do grona największych krytyków ewolucjonizmu. Niedługo po tym wydarzeniu Behe zasilił szeregi zwolenników inteligentnego projektu. W 1992 roku wziął udział w ważnej konferencji w Southern Methodist University, w czasie której osobiście poznał Johnsona i innych teoretyków projektu. Rok później Behe miał już niemal gotowy oręż do walki z darwinizmem – koncepcję nieredukowalnej złożoności. Teorię tę szerzej omówił w pracy „Czarna skrzynka Darwina. Biochemiczne wyzwanie dla ewolucjonizmu” z 1996 roku. Książka odniosła duży sukces wydawniczy (była recenzowana m.in. w „Nature” i „New Scientist”), ponieważ w odróżnieniu od pracy Johnsona zawierała pozytywną argumentację na rzecz wykrywania projektu w przyrodzie. Od tego momentu Behe stał się jednym z najważniejszych teoretyków projektu.

W 2007 roku ukazała się druga książka Behego „Granica ewolucji. W poszukiwaniu ograniczeń darwinizmu”, na której stronach usiłował pokazać, że teoria ewolucji nie jest w stanie wyjaśnić pochodzenia względnie prostych struktur biologicznych, które wymagają niezależnego powstania więcej niż dwóch rodzajów białek. Treść jego najnowszej publikacji „Darwin Devolves: The New Science About DNA That Challenges Evolution” [Dewolucja darwinizmu. Nowa nauka o DNA będąca wyzwaniem dla teorii ewolucji] jest kolejnym zarzutem wobec darwinizmu. Behe twierdzi w niej, że przypadkowe mutacje i dobór naturalny prowadzą jedynie do powstania tak zwanych martwych genów, czyli do dewolucji.

Finansowy Geniusz to nie jest zwykła książka. To mapa. Mapa do skarbu. Wiecie, taki stary kawałek papieru z namalowanym dużym czarnym X, gdzieś na jakiejś wyspie.