Przygoda trzech Garridebów. The Adventure of the Three Garridebs

Porwanie, które miało być przestępstwem stulecia, zmienia się w dramatyczną ucieczkę.

Sprawca przestępstwa czy ofiara?

Blaze, mało rozgarnięty olbrzym, żyje z drobnych kradzieży. Dopiero przyjaźń z George’em Rackleyem dodaje jego poczynaniom finezji. To przebiegły George jest mózgiem podejmowanych wspólnie akcji i to on wpada na pomysł porwania sześciomiesięcznego dziedzica wielkiej fortuny. Blaze ze swoją ponadprzeciętną siłą fizyczną jest dla niego doskonałym narzędziem, którym można łatwo manipulować… i niczym więcej.

Starannie zaplanowane porwanie komplikuje się, jeszcze zanim się zaczyna. George ginie, a Blaze jest wprawdzie opóźniony w rozwoju, ale wie, że sam sobie nie poradzi.

I wtedy niespodziewanie otrzymuje pomoc od zmarłego kumpla.

W pobliżu Castle Rock – spokojnego miasteczka w stanie Maine – czai się potwór...

Cujo, olbrzymi pies, jest przyjaznym stworzeniem... do czasu, aż w pogoni za królikiem wpada do kryjówki zarażonych wścieklizną nietoperzy. Walcząc z niezrozumiałymi zmianami, które w nim zachodzą, chore zwierzę stopniowo zamienia się w psa-mordercę. Atakuje swojego właściciela, terroryzuje kobietę i jej syna uwięzionych w zepsutym samochodzie.

Dla mieszkańców Castle Rock starcie z Cujo będzie próbą ich człowieczeństwa.

Powieść nominowana do Goodreads Choice Awards 2023 w kategorii Najlepszy horror.

Marion Shaw wychowała się w slumsach, gdzie ubóstwo było wszystkim, co znała. Mimo ogromnej tęsknoty za opuszczeniem nędznego miasta nie ma nadziei na ucieczkę, aż do dnia, w którym dostrzega w gazecie osobliwe ogłoszenie o poszukiwaniu krwiopanny.

Choć niewiele wie o dalekiej Północy, gdzie bogaci szlachcice żyją w luksusie i piją krew młodych służących, Marion zgłasza się na to stanowisko. W ciągu kilku dni staje się nową krwiopanną w cieszącym się złą sławą Domu Pożądania. Pochłania ją świat mrocznej rozpusty. W centrum znajduje się ona: hrabina Lisavet, która przewodzi hedonistycznemu dworowi.

Lisavet jest magnetyczna, a Marion pragnie za wszelką cenę zadowolić swoją nową panią. Kiedy jej poprzedniczka znika w tajemniczych okolicznościach, Marion zostaje wciągnięta w bezwzględną grę w kotka i myszkę. Będzie musiała nauczyć się zasad panujących w tym tajemniczym domu, bo inaczej jego korytarze mogą stać się jej grobem.

Najnowsza powieść grozy brytyjskiego mistrza horroru, Grahama Mastertona.

Autorska interpretacja opowieści o nawiedzonym domu.

Na smaganych wiatrem wrzosowiskach stare domostwo strzeże swych sekretów…

Allhallows Hall jest rozległą rezydencją w stylu Tudorów, położoną na ponurych i mglistych wrzosowiskach w Dartmoor. Niewielu miałoby odwagę, by tu osiąść. A jednak były naczelnik więzienia, Herbert Russell, zdecydował się na to bez wahania. Teraz, kiedy już nie żyje, posiadłość dziedziczą jego dzieci.

Choć ojciec od dawna był z nimi skłócony, wprowadzają się do pozostawionej im w spadku posiadłości. Tymczasem złowieszcza atmosfera wrzosowisk wdziera się do wszystkich pomieszczeń. Podłogi skrzypią, w tajemnych korytarzach odbija się echo, wiatr gwiżdże w kryjówkach przygotowanych niegdyś dla katolickich duchownych.

W dniu, w którym rodzina decyduje się opuścić Allhallows Hall i nigdy już tam nie wracać, we wnętrzu domu przepada bez wieści mały Timmy…

Czyżby w tych starych murach od wieków gnieździło się zło?

A może zło to jedynie wytwór ludzkiego umysłu?

Pierwsze miejsce na mojej liście książek, które koniecznie muszę przeczytać w tym roku!

Stephen King

Przerażająca i jedyna w swoim rodzaju. Masterton to jeden z najoryginalniejszych i najbardziej przerażających powieściopisarzy naszych czasów.

Peter James

Jeden z najlepszych brytyjskich autorów horrorów.

„Daily Mail”

Opowiadanie historii przychodzi mu naturalnie. Masterton ma wyjątkowy dar do zmieniania tego co prozaiczne w przerażająco prawdziwe.

„New York Journal of Books”

Wyjątkowe ujęcie klasycznej opowieści o nawiedzonym domu.

„Grimdark Magazine”

Weekendowa rodzinna wyprawa, która zamienia się w samotną wędrówkę przez pełen zagrożeń las.

Dziewięcioletnia Trisha podczas wycieczki z mamą i bratem zbacza z trasy i gubi się w lesie. Stara się nie wpadać w panikę i myśleć racjonalnie. Niestety, każdy kolejny krok oddala ją od cywilizacji, a wszędzie wokół czają się niebezpieczeństwa. Głodna i spragniona dziewczynka zaczyna mieć halucynacje; stopniowo traci zdolność oceny, czy to, co widzi, jest rzeczywistością, czy jedynie urojeniami rodzącymi się w jej głowie.

Tylko dzięki walkmanowi i słuchaniu transmisji z rozgrywek baseballowych zachowuje jakikolwiek kontakt ze światem. A drużyna Red Soxów właśnie rozgrywa ważny mecz, którego losy zależą od ulubionego zawodnika Trishy, Toma Gordona.

W głowie dziewczynki rodzi się pewna myśl: „Jeśli wygramy, jeśli Tom uratuje grę, ja też zostanę uratowana”.

I mimo głodu, pragnienia i strachu Trisha rozpaczliwie się jej trzyma.

Cudowna powieść o odwadze, wierze w siebie i nadziei.

„The Wall Street Journal”

Nigdy nie sądziłem, że jakaś książka, w której w sumie tak niewiele się dzieje, może aż tak przerazić! Jeśli jesteście fanami thrillerów lub horrorów, a jeszcze jej nie czytaliście, odłóżcie wszystko i zabierzcie się do niej.

„The Guardian”

W tej powieści o dziewczynce, która zgubiła się w lesie, King dotyka różnych aspektów tego, co składa się na „bycie Amerykaninem”: miłości do dzieci, pasji do baseballu i zbiorowego strachu przed złem, które czai się na obrzeżach życia.

„New York Daily News”

Planowaliście randkę w ciemno? Wyjazd za granicę? A może popełnienie rytualnego samobójstwa? Lektura opowieści grozy Kazimierza Kyrcza Jr zebranych w Femme fatale skutecznie odwiedzie was od robienia tego rodzaju głupot. Znajdziecie tu piętnaście barwnych historii, w których groza często miesza się z groteską, a bywa, że i z czystą, rozbrajającą komedią. Do tego, przy całej tematycznej różnorodności tekstów, nie mamy tu do czynienia z jakąś bezładną zbieraniną, ale z dobrze przemyślaną układanką, która po uzupełnieniu ostatniej luki, ukazuje nam fascynujący obraz współczesnego świata. Przejaskrawiony, owszem – ale tylko o tyle, ile jest to niezbędne, żebyśmy zaczęli zauważać otaczające nas absurdy.
Bartłomiej Paszylk