Relacje o pomocy udzielanej Żydom przez Polaków w latach 1939-1945.

Adieu Varsovie to wspomnienie o utraconej tożsamości autorstwa córki ocalałych z Zagłady. Opowieść o tajemniczej Irenie Gelblum – bohaterce Powstania Warszawskiego lub włoskiej poetce oraz o Ignacym Waniewiczu – uwiedzionym komunizmem dziennikarzu prasowym i telewizyjnym lub statecznym pobożnym Żydzie. Przepełniona empatią autobiograficzna historia o tym, jak antysemityzm w komunistycznej Polsce pokierował życiem jednostek. Niezwykle osobista introspekcja w głąb rodziny, której bieg dziejów nie stworzył warunków do prawdziwej bliskości. 
Surowe świadectwo wystawione Polsce oparte na intymnej rodzinnej opowieści, która staje się kolejną - współczesną - wersją mitu Żyda wiecznego tułacza.
To historia o tym, jak z dnia na dzień można stać się Innym.

Historia żydowskiej Warszawy to nie tylko czas Zagłady. To historia relacji warszawian z Żydami osiedlającymi się w mieście lub jego okolicach, to problemy, z jakimi od wieków borykały się obie strony, to miejsca ważne dla starozakonnych oraz zacni przedstawiciele potomków Mojżesza, którym Warszawa wiele zawdzięcza. Wszelkie zabytki, relikty obecności Żydów w Warszawie są jedynie pozostałościami: wyrwanymi z historycznego kontekstu, z żywej tkanki miejskiej, echami przeszłości. Jeśli Warszawa to miasto Tuwima, Słonimskiego, Leśmiana, Hemara i innych zasymilowanych Żydów, którzy wpłynęli na polską kulturę, to wciąż jest po części żydowska.

Ten tom Ech dawnej Warszawy zawiera szkice o historii stosunków warszawsko-żydowskich, o najważniejszych synagogach, cmentarzach, targowiskach i punktach handlowych, o Dzielnicy Północnej i jej komunikacji miejskiej, a także o najważniejszych postaciach pochodzenia żydowskiego. Każda wyprawa w przeszłość będzie aktywną rekonstrukcją tego, co było kiedyś. Zapraszamy więc w podróż po żydowskiej Warszawie wraz z autorami niniejszego tomu.

Opublikowane w 1876 roku Grzechy młodości to jedna z najważniejszych autobiografii okresu żydowskiego oświecenia. Skonstruowane eklektycznie dzieło zawiera fragmenty wpisów z dziennika, późniejsze do nich komentarze, urywki korespondencji oraz utwory poetyckie. Autor – ukryty pod pseudonimem czyniącym z niego żydowskiego everymana – opisuje drogę swoich intelektualnych poszukiwań, która prowadzi go od religijnej ortodoksji ku fascynacji ideami oświeceniowymi i późniejszemu rozczarowaniu nimi. Jego głos, krytyczny wobec tradycyjnego żydowskiego wychowania i zbyt wczesnego zawierania aranżowanych małżeństw, w XIX wieku był głosem pokolenia. Dziś Grzechy młodości można czytać jako uniwersalną historię o szukaniu własnego miejsca w świecie.

W serii ukazały się:

Ludwig Kalisch, Obrazki z moich lat chłopięcych

Jecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM I

Najstarsze pamiętniki Żydów krakowskich: Meir ben Jechiel Kadosz z Brodu, Zwój pana Meira, Jom Tow Lipmann Heller, Zwój nienawiści

Jecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM II

Estera Rachela Kamińska, Boso przez ciernie i kwiaty. Memuary „matki teatru żydowskiego”

Mordechaj Aron Gincburg, Awiezer. Wyznania maskila

Beniamin R., „Płonęli gniewem”. Autobiografia młodego Żyda

Rachela Fajgenberg, Dziewczęce lata. Młodość w poleskim sztetlu

Kadia Mołodowska, Spadek po pradziadku. Opowieść

Natan Sternharz, Dni Natana

Josef R. Ehrlich, Droga mojego życia. Wspomnienia byłego chasyda

Mendele Mojcher Sforim, Szlojme od reb Chaima

Adele von Mises, Ciotka Adela opowiada…

Icchok Lejbusz Perec, Mgliste lata dzieciństwa. Wspomnienia z Zamościa

Malka Lee, Oczami dziecka

Awraham Ber Gotlober, Wspomnienia z moich lat młodzieńczych

Jaakow ha-Lewi Lewin, Wspomnienia z dni polskiego buntu, 1830-1831

Izrael Jehoszua Singer, Wspomnienia ze świata, którego już nie ma

Paulina Wengeroff, Wspomnienia babki. Obrazy z dziejów rosyjskich Żydów w XIX wieku, t. 1

Paulina Wengeroff, Wspomnienia babki. Obrazy z dziejów rosyjskich Żydów w XIX wieku, t. 2

Jak wiele wiedzieli Żydzi zamknięciu w getcie warszawskim o tym, co działo się poza jego murami? Jakie znaczenie miały dla nich informacje o przebiegu wojny? Jak zdobywali wiadomości o eksterminacji Żydów, jakie pogłoski do nich docierały i jak na nie reagowali? Kiedy zrozumieli, że wszyscy Żydzi zostali skazani na śmierć? Maria Ferenc wychodzi w swojej książce od perspektywy ofiar, cytuje teksty z epoki, by pokazać złożone mechanizmy psychologiczne i społeczne rządzące procesem zdobywania informacji w trakcie wojny oraz wyłaniania się wiedzy o Zagładzie.

W albumie poświęconym historii i znaczeniu ulicy Nalewki - najsłynniejszej, wręcz legendarnej żydowskiej ulicy, będącej bijącym sercem Dzielnicy Północnej - obok licznych archiwalnych fotografii pochodzących ze zbiorów instytucji z kraju i ze świata, zamieszczony został cykl esejów historycznych, kulturoznawczych, antropologicznych autorstwa cenionych ekspertów: varsavianistów, badaczy kultury jidysz oraz naukowców zajmujących się dziejami warszawskiego getta. W publikacji, oprócz fotografii znanych i cenionych autorów, takich jak Alter Kacyzne, Roman Vishniac czy Menachem Kipnis, znalazły się także fotografie nieprezentowane nigdzie wcześniej. Zebrane zdjęcia pokazują zarówno codzienne życie na ulicy Nalewki przed II wojną światową, jak i ulicę w czasie funkcjonowania getta warszawskiego, aż po jego ostateczną zagładę i morze ruin po wojnie.

Katalog wystawy „Pop-art po Holokauście”Boris Lurie (1924–2008) to artysta amerykański pochodzenia żydowskiego. W czasie wojny wraz z ojcem był więziony w obozach koncentracyjnych. Jego babka, matka, siostra i ukochana zostały rozstrzelane podczas masakry w Rumbuli w 1941 roku. Twórczość Luriego ściśle wiąże się z traumą Holokaustu. Aby się z nią zmierzyć, artysta wypracował unikalny język symboli, w którym autentyzm i napięcie emocjonalne przekraczają to, co stosowne i wymagające szacunku. Sygnaturami wielu jego prac są gwiazda Dawida oraz słowo „NO”. Gwiazda oznacza przynależność do żydowskiego losu. „NO” to deklaracja gotowości do sprzeciwiania się złu. Publikacja obok wysokiej jakości reprodukcji i fotografii prac zawiera pierwsze polskie tłumaczenia prozy i wierszy Borisa Luriego (w tym obszerne fragmenty powieści Dom Anity), kalendarium jego życia, a także eseje Marii Anny Potockiej i Bartosza Kwiecińskiego. Na dołączonej płycie znajduje się wywiad z Gertrude Stein wspominającą artystę (jego rozszerzona wersja została umieszczona w książce).