Religia w stosunkach międzynarodowych

Krzysztof Zdulski, Bariera bliskowschodnia. Turcja w polityce Wielkiej Brytanii w latach 1939-1942

• Oficjalne zabiegi dyplomatyczne i zakulisowe rozgrywki.

• Polityczne i gospodarcze uwarunkowania.

• Wojenne zwroty akcji.

Jakie czynniki determinowały brytyjską politykę wobec Turcji? Jakie cele chciał osiągnąć Londyn i jakich używał do tego instrumentów? Dlaczego Wielka Brytania zdecydowała się zawrzeć z Ankarą układ o wzajemnej pomocy? Czego Londyn oczekiwał po przymierzu z Turcją i w jakim zakresie oczekiwania te były zależne od zmian w sytuacji politycznej i wojennej? W jakim stopniu stosunki Wielkiej Brytanii z mocarstwami, a zwłaszcza z Niemcami, Włochami, Francją i Związkiem Sowieckim, wpływały na politykę brytyjską wobec Turcji? Jakie były jej skutki dla sytuacji na Bałkanach? Jaki stosunek do planów i działań Londynu miały rządy Bułgarii, Grecji, Jugosławii i Rumunii? Jaką rolę odgrywała Turcja w brytyjskich planach obrony Bliskiego Wschodu? Czy Wielka Brytania rzeczywiście chciała bronić swego tureckiego sojusznika i czy była do tej obrony przygotowana? W jakim stopniu politykę wobec Turcji kształtował cały rząd, a w jakim poszczególne ministerstwa i wybrani członkowie rządu, a zwłaszcza premier? Jaką rolę odegrali w niej czołowi brytyjscy politycy, zwłaszcza Neville Chamberlain, Anthony Eden, lord Halifax i Winston Churchill?

LONGLISTED FOR FINANCIAL TIMES AND SCHRODERS BUSINESS BOOK OF THE YEAR AWARD

A FINANCIAL TIMES BUSINESS BOOK OF THE YEAR

'Excellent . . . reveals an insidious matrix of spying, deception, censorship and repression . . . compelling' Daily Telegraph

'A timely read . . . Chilling . . . Startling . . . A powerful case for more coordinated western intervention' Guardian

'Brilliant' Irish Sunday Independent

The remarkable story of China's two-decade quest for global dominance.

For several decades China's ascendancy has been supported by an astonishingly broad and deep portfolio of quiet coercion. Stories of the Chinese Communist Party's authoritarian reach are breathtaking - the gagging of sports stars and huge Western brands; Hollywood self-censorship; infrastructure deals in exchange for political loyalty in multilateral organizations; and of course - communications firms. But these are just the most visible examples.

Beijing Rules exposes the armoury of strategies with which China has exploited Western weakness to position itself as leader in the game of nations: tying market access to political acquiescence; punitive tariffs; online disinformation operations; use of private companies to spy on global users; leveraging vaccines for geopolitical gain; and the crushing of democracy in Hong Kong. With these weapons and dextrous manoeuvrings during the global pandemic, China positioned itself to take its place at the apex of world powers.

Bethany Allen, an internationally recognized investigator into China's covert power, shows Western institutions have bowed to and even enabled Beijing's coercion. As we come reeling out of a global pandemic and eyes are on a new war in Europe, this revealing analysis sounds the alarm about the most significant shift in the new world order, and what we must do to prevent the loss of freedoms we take for granted.

Minęło 10 lat od śmierci pierwszego ministra spraw zagranicznych wolnej Polski, a zarazem zupełnie niedawno obchodziliśmy 30. rocznicę wielkiej zmiany. W 1989 roku zaczęło się odzyskiwanie przez Polskę wolności i suwerenności oraz budowanie demokratycznego państwa prawa. Istotną częścią tej transformacji była polityka zagraniczna, której ster w tym historycznym momencie został powierzony Profesorowi Krzysztofowi Skubiszewskiemu. Nikt wtedy nie sądził, że nie mogło być dla Polski lepszego wyboru.

Linia Mazowieckiego-Skubiszewskiego stała się mocnym fundamentem polityki zagranicznej RP oraz jednym z filarów nowej Polski w rodzinie wolnych narodów Europy - czy szerzej - Zachodu. Książka jest próbą spojrzenia na wartość tego dziedzictwa i jego obecność w polityce zagranicznej odrodzonej Rzeczypospolitej.

W tomie publikują:
Jan Barcz, Agnieszka Bieńczyk-Missala, Patrycja Grzebyk, Robert Kupiecki, Roman Kuźniar, Jerzy Łukaszewski, Marek Madej, Adam Daniel Rotfeld, Stanisław Sulowski, Andrzej Szeptycki, Henryk Szlajfer, Roman Wieruszewski.

...Przedstawiona do recenzji monografia stanowi pogłębione analityczno-porównawcze studium semantyczne postrzegania oraz definiowania bezpieczeństwa w zmieniającym się środowisku bezpieczeństwa. Jest niezwykle cennym materiałem poznawczym dla studentów, wykładowców i badaczy w dyscyplinie nauk o bezpieczeństwie i obronności, a także wszystkich zainteresowanych bezpieczeństwem w obszarze nauk społecznych, przyrodniczych, medycznych i technicznych jak i praktyków służb, inspekcji, straży i wojska... Z recenzji prof. dr hab. Jerzego Koniecznego

Dla Europy to największy ruch migracyjny związany z konfliktami zbrojnymi od czasu II wojny światowej. Rządzący w Polsce zasadniczo prawie jednogłośnie odmówili przyjęcia uchodźców z Syrii, Palestyny, Jemen, Sudanu, Afganistanu i innych południowych państw, gdzie trwa terror i wojna. „Nikt nas nie zmusi do przyjęcia uciekinierów”, „Są to głównie migranci ekonomiczni, którzy szukają łatwego i lepszego zarobku”, „Wśród uchodźców są terroryści islamscy, które znienawidzą naszych wartości.” Taką narracje słyszeliśmy codziennie w publicznych mediach. Wiele wskazuje na to, że ostanie trzy dekady to najlepsze lata dla Polski od wielu pokoleń. Nic dziwnego, że nikt nie chce, by ktoś stanął na drodze do dalszego sukcesu i dobrobytu, a najmniej, żeby to byli migranci z obcych i oddalonych nam kultur. Wiele się mówi o bohaterach, którym Polska zawdzięcza odzyskaną wolność. Myślę że ci bohaterowie oczekiwaliby od nas więcej, niż czynimy obecnie, by chronić prześladowanych. Gdyby do nas wrócili, byłoby nam wstyd.Z Przedmowy Petera StratenwerthaJean Ziegler (ur. 1934) ? socjolog, dyplomata, specjalista w kwestii suwerenności żywnościowej. Był profesorem paryskiej Sorbony i uniwersytetu w Genewie. Przez wiele lat zasiadał w szwajcarskim parlamencie federalnym z ramienia Szwajcarskiej Partii Socjalistycznej. W latach 2000-2009 pełnił funkcję Specjalnego Sprawozdawcy ONZ ds. Prawa do Wyżywienia oraz członka Komitetu Doradczego Rady Praw Człowieka ONZ. W Polsce nakładem Instytutu Wydawniczego Książka i Prasa ukazały się jego Nienawiść do Zachodu (2010), Imperium hańby (2011), Geopolityka głodu (2013) i Szwajcaria, złoto i ofiary (2016).

Rozpad ZSRR i wojna w Kuwejcie w 1991 roku wydawały się końcem pewnej epoki historycznej i początkiem nowej ery XXI wieku, zdominowanej przez Stany Zjednoczone – militarne i gospodarcze hipermocarstwo. Jednak w latach 1997–2003 nastąpił według Jacques`a Sapira nagły i gwałtowny kres owego „wieku Ameryki”: kryzys finansowy lat 1997–1998 spowodował rozwój nowych strategii gospodarczych, a także skok cywilizacyjny Rosji, zerwanie wielu krajów Ameryki Łacińskiej z modelem amerykańskim oraz pojawienie się Chin w roli kraju kluczowego dla stabilności na Dalekim Wschodzie. Próbując siłą odzyskać pozycję hegemona, Stany Zjednoczone doprowadziły w Afganistanie i Iraku do dwu militarnych i politycznych katastrof. Wydarzenia z 11 września 2001 oraz deklarowane powszechnie poparcie i współczucie dla Stanów Zjednoczonych nie zmieniły postępującej izolacji dyplomatycznej. Wręcz przeciwnie, Sapir podkreśla, że to te wydarzenia doprowadziły do sytuacji, w której USA muszą się dziś mierzyć z oskarżeniami o łamanie praw człowieka w Guantanamo i tortury w Abu Ghraib. Na naszych oczach rodzi się nowy XXI wiek w wielobiegunowym świecie bez dominującego mocarstwa, gdzie suwerenność znów staje się kluczowym pojęciem myśli politycznej. Niestety, europejskie elity ociągają się przed powtórnym przemyśleniem swych strategii politycznych w obliczu tego nowego rozdania.
Jacques Sapir (ur. 1954), directeur d'études w EHESS w Paryżu i profesor w Moskiewskiej Szkole Ekonomicznej, opublikował m.in.: Les Économistes contre la démocratie, Les Trous noirs de la science économique, Quelle économie pour le XXle siecle?, La fin de l'eurolibéralisme