Religie Korei Rys historyczny

The essence of Buddhism is compassion, or rather tapping into the unlimited resources of mind's inner wealth, the full development of human potential. Art and literature are also often understood as tools for bringing deep meaning to human existence, enriching it with qualities and values more profound than mindless consumption. Can these two unlikely friends, Buddhism and literature, form an effective ally in bringing timeless dimensions to our everyday lives?

Dhammapada składa się z 423 wersów podzielonych na 26 rozdziałów i zawiera zbiór moralnych mów Buddy, które do dziś cieszą się niesłabnącym powodzeniem. Wielokrotnie także były wydawane w zachodnim kręgu kulturowym.

Osho nazywa niezrównane sutry Dhammapady Buddy „Księga ksiąg”. Wyjaśnia, że te sutry dotyczą aspektów nieświadomości człowieka i że całe przesłanie Buddy dotyczy podniesienia naszej świadomości. Wejście do Dhammapady z Osho oznacza nawiązanie głębokiej przyjaźni oświeconych mistrzów. Te sutry zostały opracowane przez uczniów Buddy i zawierają esencję wszystkich jego nauk.

To był ostatni obrót Koła Dharmy, 2500 lat temu. Komentarze Osho do tych sutr ponownie wprawiły Koło Dharmy w ruch.

Osho odpowiada również na pytania uczniów i innych poszukiwaczy w alternatywnych dyskursach, wszystkie hojnie okraszone historiami, osobistymi anegdotami i, oczywiście, mnóstwem żartów. Wizualnie ten zestaw pudełkowy jest oszałamiający, bez wątpienia jest to element kolekcjonerski i dwanaście tomów, w których można zanurzyć się przez wiele lat.

Śantidewa, autor Drogi ku Przebudzeniu, był mnichem i studentem słynnego uniwersytetu-klasztoru Nalanda, założonego w V wieku w północnoindyjskim stanie Bihar. Droga ku Przebudzeniu (Bodhicaryavatara) to jeden z fundamentalnych tekstów tradycji mahajany, czyli buddyzmu „wielkiego wozu”. Przyjmuje się, że powstał on na początku VIII w. n.e. Dzieło to zawiera bardzo osobiste wyłożenie drogi, którą winien podążać ten, komu bliski jest ideał bodhisattwy – istoty, która doznała Przebudzenia i która uwolniwszy się od daremności oraz boleści kołowrotu wcieleń, z poświęceniem oddaje się pracy na rzecz wyzwolenia wszystkich istot. Droga ku Przebudzeniu to wnikliwy opis kolejnych etapów prowadzących do owego celu.

Rzeczowe studium, napisane ze swadą i przystępne. - Philip Toynbee, „The Observer” Oto mamy wreszcie – napisaną w zachodnim języku z zachwycającą przejrzystością – próbę umieszczenia zen w kontekście historii religii Wschodu… To bez wątpienia najbardziej wszechstronne dzieło na temat zen, jakie do tej pory wyszło spod pióra człowieka Zachodu. - „The Listener"

Prawdziwe buddyjskie znaczenie umierania, śmierci i odradzania się Lama Ole Nydahl opisuje wiele subtelnych doświadczeń związanych z przebiegiem procesu umierania i wyjaśnia, czego doświadcza umysł w stanie pośrednim pomiędzy śmiercią i kolejnymi narodzinami, a także, jak dzięki określonym medytacjom można lepiej przejść przez proces umierania i następnie osiągnąć wyższy poziom świadomości. Przekonuje, że wiedza o tych tajemniczych zdarzeniach nie tylko pomaga przejrzyście zrozumieć koniec istnienia, lecz wzbogaca także pogląd na życie tu i teraz. Powołuje się na najnowsze badania tak zwanych stanów bliskich śmierci, które wskazują na to, że dalsze istnienie świadomości po śmierci staje się coraz bardziej prawdopodobne.
Świat zachodni często unikał i nadal unika tematu śmierci i umierania. Poważnemu potraktowaniu tych ważnych, ostatnich chwil życia, stoi tu na przeszkodzie materialistyczny światopogląd i zbiorowy lęk.
Natomiast buddyzm tybetański ma bardzo otwarty stosunek do śmierci, nacechowany wnikliwą dociekliwością. Wielcy buddyjscy mistrzowie medytacji uzyskali zdumiewającą wiedzę o dokładnym przebiegu faz umierania. Te wydarzenia opisane są w przede wszystkim w „Tybetańskiej księdze umarłych”, a Lama Ole Nydahl przedstawia je w niniejszej książce w sposób przystępny dla współczesnego czytelnika. Otrzymał on od wielu mistrzów liczne niezbędne przekazy i po raz pierwszy wyjaśnia tu słynną praktykę poła - medytację „świadomego umierania”. Stosując te ćwiczenia można ułatwić sobie przejście do stanu pośmiertnego, lub nawet urzeczywistnić Jasne Światło prowadzące do oświecenia, które jest najwyższym poziomem świadomości.
Lama Ole Nydahl jest jednym z najbardziej znanych nauczycieli buddyjskich. Razem ze swoją żoną Hannah są pierwszymi zachodnimi uczniami XVI Karmapy, wielkiego mistrza medytacji buddyzmu tybetańskiego, którego po raz pierwszy spotkali w 1969 roku podczas podróży poślubnej do Nepalu. Na jego prośbę od prawie czterdziestu lat wprowadzają buddyzm Diamentowej Drogi do naszego kręgu kulturowego.

Dla mnie wszyscy jesteście buddami. Jeśli nie zaakceptujesz tego podstawowego faktu, wszystkie twoje wysiłki, żeby stać się oświeconym, będą bezsensowne. Musi on stać się głębokim zrozumieniem. Taki jest właściwy początek, bez niego zbłądzisz. Oto jest właściwy początek – zacznij od tej wizji i nie przejmuj się, że może stworzyć swoiste ego, które mówi:
Jestem buddą.

Nie przejmuj się, ponieważ cały proces Sutry Serca pokaże ci, że ego to jedyna rzecz, która nie istnieje. Wszystko inne jest rzeczywiste. Niektórzy nauczyciele twierdzą, że świat to iluzja, a dusza jest egzystencjalna, że JA jest prawdziwe, a wszystko inne iluzją – maya. Budda mówi dokładnie odwrotnie:

Tylko JA jest nieprawdziwe, a wszystko inne rzeczywiste.

Sutra Serca – pierwotnie bardzo krótki zbiór wierszy – była przesłaniem skierowanym do najbliższego ucznia Buddy – Sariputry. W miarę upływu czasu stała się jedną z podstawowych nauk buddyjskich.

Osho w dziesięciu rozmowach prezentuje owo potężne przesłanie i przybliża je współczesnym odbiorcom – odbiorcom z innymi umysłami i potrzebami niż te, które posiadali uczniowie Buddy ponad 2500 lat temu.