Rodzina w społeczeństwie i kulturze

Smok nie potrafi pomagać. Czy Lilce uda się nauczyć go dostrzegania potrzeb innych? Jak nauczyć Smoka to seria ośmiu książeczek dla najmłodszych dzieci, w której Lila uczy swojego przyjaciela smoka niezwykle ważnych umiejętności, takich jak używanie magicznych słów, oferowanie pomocy, czekanie, słuchanie innych oraz dzielenie się tym, co ma. Dzięki zabawnym historyjkom i konkretnym sytuacjom z życia rodziny mali czytelnicy mogą z łatwością utożsamić się z uroczym bohaterem i razem z nim nauczyć się wartościowych zachowań, miłych słów i gestów. Inne książki z serii Jak nauczyć Smoka: Jak nauczyć smoka mówić DZIEŃ DOBRY Jak nauczyć smoka mówić PROSZĘ Jak nauczyć smoka mówić DZIĘKUJĘ Jak nauczyć smoka mówić PRZEPRASZAM Jak nauczyć smoka CZEKAĆ Jak nauczyć smoka SŁUCHAĆ Jak nauczyć smoka DZIELIĆ SIĘ

Opowieść Taty Maty. O relacji ojca z synem, patodemokracji i potrzebie rebelii Wychowujemy nasze dzieci do posłuszeństwa, a zapominamy wychowywać je do buntu. Tymczasem porządny człowiek, a co za tym idzie – dobry obywatel, musi wykształcić w sobie zdolność do rebelii, jeśli okoliczności tego wymagają. Dlatego też w książce tej opowiadam historię o chłopaku wychowywanym do posłuszeństwa, który potrafił się zbuntować. Chcę pokazać moralną doniosłość nieposłuszeństwa jako cechy obywatela – a więc każdego z nas, bo wszyscy żyjemy w społeczeństwie i żaden człowiek nie jest samoistną wyspą. Ostatecznie książka o tym, jak wychować rapera, jest o tym, jak wychować obywatela. Ma mieć dzikie serce i empatię, wrażliwość i siłę. Ma być odważny i mówić prawdę, nawet jeśli głos mu drży. To także książka o relacji ojca z synem, który się usamodzielnia i idzie własną drogą. Na tej drodze otrzymuje pełne wsparcie, choć jego wybory są inne niż wybory ojca. Ale czy na pewno inne? Może jednak niedaleko pada raper od profesora prawa?

Ponad siedemdziesiąt tysięcy polskich dzieci objętych jest pieczą zastępczą. Mieszkają w domach dziecka i rodzinach zastępczych. Większość nie ma szans na znalezienie prawdziwego domu – są za duże, mają zbyt wiele problemów zdrowotnych, ich biologiczni rodzice nie zostali pozbawieni praw rodzicielskich. A nawet jeśli dojdzie do adopcji, nie zawsze jest to historia z happy endem. Rodzina adopcyjna mierzy się z wyzwaniami, które osobom z zewnątrz trudno sobie wyobrazić. Nie wszystkim udaje się ten ciężar udźwignąć. Marta Wroniszewska słucha historii adoptowanych dzieci – dziś już dorosłych – oraz rodziców adopcyjnych, rodzin zastępczych i dawnych wychowanków domów dziecka, zmagających się z codziennością, do której nikt ich nie przygotował. Rozmawia z osobami poszukującymi swoich biologicznych rodziców, matkami, które utraciły prawa rodzicielskie, wreszcie pracownikami instytucji i działaczami społecznymi. Osobiste dramaty przeplatają się z problemami niewydolnego systemu. I choć w tej historii jest wiele głosów, najdonośniej wybrzmiewa ten, którego zwykle nie słychać – głos dzieci. „Marta Wroniszewska cierpliwie obiera adopcję i pieczę zastępczą z warstw potocznych wyobrażeń o „sierotach” oraz ich „wybawicielach”. Ze społecznych fantazji o nieważności tego, co minęło, o nowych początkach i podziale na matki prawdziwe i nieprawdziwe. Tym, co znajdujemy po dotarciu do środka, nie jest jednak pustka, tylko gorzko-słodkie jądro. Twarde i zarazem doskonale niejednoznaczne. Nie jest to książka dla tych, którzy oczekują kojącej opowieści o tym, że miłość uleczy każdą ranę, a wszystko skończy się happy endem. Jest to książka dla tych, którzy – otwarci na wątpliwości i trudne pytania – będą również gotowi przyjąć zawartą w niej nadzieję.” Anna Krawczak, Interdyscyplinarny Zespół Badań nad Dzieciństwem UW

Wzruszająca i bardzo aktualna w wymowie książka o tym, jak wspólnie spędzone chwile jednoczą rodziny. Violet tęskni za czasami, kiedy cała rodzina spotykała się przy wspólnym stole. Jedli, rozmawiali, żartowali i cieszyli się swoim towarzystwem. Teraz każdy pędzi do swoich zajęć, rozrywek, telefonów i komputerów. A ich stół, nikomu już niepotrzebny, staje się coraz mniejszy i mniejszy, aż w końcu znika… Czy dziewczynce uda się go odbudować dzięki ponownemu zgromadzeniu rodziny?
„Wspólny stół” to hołd złożony podtrzymywaniu rodzinnych więzi. Peter H. Reynolds – kanadyjski pisarz i ilustrator książek dla dzieci, twórca m.in. bestsellerowej „Kropki”, „Kiedyś” i współautor „Ja, miłość”, „Ja, spokój”, „Ja, joga”.

Czy ciągle szukasz aprobaty swoich działań u innych? Czy skupiasz się na zaspokajaniu cudzych potrzeb kosztem własnych? Czy sądzisz, że tylko poświęcenie jest dowodem miłości? Czy dbanie o siebie uważasz za oznakę egoizmu? Czy masz trudności z wyznaczaniem i egzekwowaniem swoich granic? Czy obawiasz się wyrażać odmienne zdanie? Czy stale zmagasz się z gniewem, smutkiem, urazą lub wstydem?Jeśli twoja odpowiedź na większość z tych pytań brzmi ,tak", to ta książka jest dla ciebie! Rodzice niedojrzali emocjonalnie oczekują, że to ich dziecko będzie stawiało na pierwszym miejscu. Nie dbają o zaspokojenie jego potrzeb, ignorują jego uczucia, nie szanują jego granic. Dzieci takich rodziców wyrastają na ludzi wycofanych, których przepełniają wstyd, gniew i lęk. Na ludzi, którzy nie mają dostępu do swojej intuicji i do swoich emocji, szukają aprobaty zamiast prawdziwej relacji i zawsze sta- wiają siebie na ostatnim miejscu. Możliwe jest jednak inne podejście do życia - takie, które pozwala umiejętnie troszczyć się o siebie w każdej sytuacji. Dbanie o siebie nie oznacza egoizmu, lecz szanowanie swoich potrzeb i życie zgodnie ze swoim wewnętrznym głosem. Czas postawić na pierwszym miejscu siebie, bo zdecydowanie na to zasługujesz! Jesteś wartościowym, wystarczającym, ważnym człowiekiem i zasługujesz na mi- łość bez względu na to, jakie odczucia towarzyszyły ci w relacji z rodzicami. Po- traktuj tę książkę jako przewodnik i rozpocznij proces zdrowienia, troszcząc się o siebie tak, aby móc wzrastać i budować pewność siebie. Jedyną relacją, w której pozostaniesz do końca życia, jest relacja, jaką stworzysz ze sobą. Joanna Gutralpsycholożka, certyfikowana psychoterapeutka poznawczo-behawioralna, liderka psychoedukacji, podcasterka w Kind Mind Ta książka zasadniczo traktuje o miłości. Lindsay C. Gibson z uzdrawiającą em- patiq i milością przemawia bezpośrednio do czytelnika, ofiarując mu przewodnik po współczującej i zdrowej miłości do siebie i do innych. Swoją mądrością dzieli się w krótkich rozdzialach wypełnionych umacniającymi strategiami dbania o siebie i zabawnymi metaforami. Jej cenne spostrzeżenia budzą reakcje od niepohamowanego śmiechu po smutek, ale ostatecznie dają nadzieję i dodają odwagi.

To zaproszenie. Zaproszenie dla ciebie, abyś nabrał dystansu do roli rodzica i ze spokojem, może nawet przy filiżance kawy, zastanowił się nad tym, co najistotniejsze. Nad relacją ze swoim dzieckiem i z samym sobą. To dużo łatwiejsze, niż myślisz, niezwykle interesujące i bardzo ważne! To nie jest kolejny poradnik wychowawczy perfekcyjnego rodzica. Perfekcyjni rodzice zdarzają się tak samo rzadko jak perfekcyjne dzieci. WYCHOWANIE BEZ WYCHOWANIA oznacza skupienie się na relacji. Spróbuj MNIEJ DZIAŁAĆ, ale za to BYĆ BARDZIEJ ŚWIADOMYM rodzicem. Nie wiesz jak? Autorki spokojnie i bez grożenia palcem poprowadzą cię na spotkanie z twoim wewnętrznym dzieckiem – dzięki temu być może uzmysłowisz sobie, jak wiele własnych ograniczeń przekazujesz dziecku i ile schematów wychowawczych nieświadomie powielasz. Uwolnij się od wzorców przekazanych tobie i stwórz dla swojego dziecka przestrzeń pełną miłość, akceptacji i przywiązania. Stefanie Stahl i Julia Tomuschat nie dają ci gwarancji, że uchronisz dziecko przed wszystkimi niebezpieczeństwami tego świata, ale dają poczucie, że możesz zadbać o atmosferę, w której można swobodnie wyrażać emocje, budować swoją autonomię i poczucie własnej wartości. WSPARCIE I WOLNOŚĆ to najlepsze, co możesz dać swojemu dziecku, ale najpierw zaopiekuj się swoim wewnętrznym dzieckiem i zatroszcz się o siebie.