Roxy

Latem 1944 roku Nowym Jorkiem wstrząsa informacja o morderstwie – młody Lucien Carr śmiertelnie rani o dziesięć lat starszego Davida Kammerera. Pierwszymi, którzy się o tym dowiadują, są… William Burroughs i Jack Kerouac. "A hipopotamy żywcem się ugotowały" to opowieść o wydarzeniach poprzedzających tę zbrodnię, a jednocześnie wczesna próba talentu artystów, którzy przeszli do historii jako czołowi przedstawiciele Beat Generation. Burroughs i Kerouac bez pruderii portretują amerykańską bohemę końca lat czterdziestych, wypełniając nowojorskie bary miłością, alkoholem, narkotykami, przemocą i niekończącymi się dysputami. To jedyna książka napisana wspólnie przez obu pisarzy. Na pojawienie się drukiem czekała ponad sześćdziesiąt lat. „To jedna z tych książek, które poprzedza legenda. Zabójstwo, rękopis odrzucany przez wydawców, przechowywany – jak opowiadali autorzy – pod podłogą. Co ciekawe, samo morderstwo w tej młodzieńczej opowieści Burroughsa i Kerouaca zajmuje niewiele miejsca – to przede wszystkim opowieść o Nowym Jorku w czasach wojny, o błąkaniu się po barach, o próbach zaciągnięcia się na statek. I wreszcie o tym, jak to jest, kiedy świetny temat literacki – morderstwo – przytrafia się w życiu.” Justyna Sobolewska „Publikacja powieści Williama S. Burroughsa i Jacka Kerouaca to wydarzenie nie tylko dlatego, że książka jest efektem połączenia sił dwóch z trzech głównych przedstawicieli Beat Generation, ale także dlatego, że to opowieść o męskiej przyjaźni, homoseksualnej obsesji i morderstwie, która zafascynowała wielu amerykańskich pisarzy.” John Walsh, „The Independent” „Tajemnica bezwzględnego morderstwa połączona z lamentem egzystencjalisty – tak jakby Dashiell Hammett spotkał Alberta Camusa […]. Dokument Beat Generation.” Gerald Nicosia, „San Francisco Chronicle” „Fascynujące spojrzenie się na lata kształtowania się ruchu bitników.” Nick Rennison, „The Sunday Times”

Młoda bohaterka trafia wprost z bombardowanego Kijowa do wiedeńskiego domu swojego ojca, towarzyszy jej dziecko, którego nie urodziła. Szuka swojego miejsca pomiędzy nieodczytanymi wiadomościami, nowymi ulicami i wspomnieniami z innego życia. To opowieść o błędach, które popełnia rzeczywistość, roślinach, które jednak nie wyrosły, pierwszej miłości i dorastaniu. „A pamiętasz, mamo?” jest też przejmującym portretem ukraińskich uchodźców wojennych, niewypowiedzianych traum, które wracają w najbardziej nieoczekiwanych momentach. Bohaterka jest matką i dzieckiem jednocześnie, jest w Wiedniu, ale też w Kijowie, jest blisko i daleko w tej samej chwili. Powieść ta to obraz świata, którego mieszkańcy próbują otaczać innych troską, choć sami jej potrzebują. To zdjęcie rodzinne ze śmiercią, która stale przebywa w pobliżu, o której nie sposób przestać myśleć, ale nie sposób też wiecznie ją rozpamiętywać. Bohaterka Babkiny jest dorosłym dzieckiem zdanym na łaskę rzeczywistości, która sama nie wie, co robi.
„A pamiętasz, mamo” to najnowsza powieść Kateryny Babkiny, napisana w formie listów kilkunastoletniej bohaterki do nieobecnej matki. Autorem przekładu na język polski jest Bohdan Zadura.

A Room of One's Own (1929) has become a classic feminist essay and perhaps Virginia Woolf's best known work; The Voyage Out (1915) is highly significant as her first novel. Both focus on the place of women within the power structures of modern society.

The essay lays bare the woman artist's struggle for a voice, since throughout history she has been denied the social and economic independence assumed by men. Woolf's prescription is clear: if a woman is to find creative expression equal to a man's, she must have an independent income, and a room of her own. This is both an acute analysis and a spirited rallying cry; it remains surprisingly resonant and relevant in the 21st century.

The novel explores these issues more personally, through the character of Rachel Vinrace, a young woman whose ‘voyage out’ to South America opens up powerful encounters with her fellow-travellers, men and women. As she begins to understand her place in the world, she finds the happiness of love, but also sees its brute power. Woolf has a sharp eye for the comedy of English manners in a foreign milieu; but the final undertow of the novel is tragic as, in some of her finest writing, she calls up the essential isolation of the human spirit.

Advocating love as strength and non-violence as the most powerful weapon there is, these sermons and writings from the heart of the civil rights movement show Martin Luther King's rhetorical power at its most fiery and uplifting.

One of twenty new books in the bestselling Penguin Great Ideas series. This new selection showcases a diverse list of thinkers who have helped shape our world today, from anarchists to stoics, feminists to prophets, satirists to Zen Buddhists.

Between April 20th and June 22nd of 1945 the anonymous author of A Woman in Berlin wrote about life within the falling city as it was sacked by the Russian Army. Fending off the boredom and deprivation of hiding, the author records her experiences, observations and meditations in this stark and vivid diary. Accounts of the bombing, the rapes, the rationing of food and the overwhelming terror of death are rendered in the dispassionate, though determinedly optimistic prose of a woman fighting for survival amidst the horror and inhumanity of war. This diary was first published in America in 1954 in an English translation and in Britain in 1955. A German language edition was published five years later in Geneva and was met with tremendous controversy. In 2003, over forty years later, it was republished in Germany to critical acclaim - and more controversy. This diary has been unavailable since the 1960s and is now newly translated into English. A Woman in Berlin is an astonishing and deeply affecting account.

Przez całe życie James Schuyler, znakomity poeta amerykański, zafascynowany był światem dzieci, dziecięcą wrażliwością i wyobraźnią. A zwłaszcza sposobem, w jaki dzieci naśladują i zniekształcają język dorosłych, przywłaszczany z gazet, telewizji, filmowych dialogów. Właśnie językowa mimikra stanowi główny temat tej ironicznej, pełnej humoru powieści Alfred i Ginewra. Najważniejszy jest język, i to, co się z nim dzieje. A zatem deformacje języka dorosłych, a poprzez nie – języka odświeżanie.