Secesja w Poznaniu

Kampusy wyższych uczelni stanowią niezwykle istotny element miast. Autor w interesujący sposób, pozbawiony hermetycznego języka, opisuje inwestycje powstałe w latach 2004–2018 w najważniejszych polskich ośrodkach akademickich. Jaka jest (i dlaczego) architektura szkół wyższych? Jaka powinna być? Pod jakimi warunkami kampusy mogą stać się „idealnymi miasteczkami”? To tylko kilka pytań spośród wielu, na które można znaleźć odpowiedź w tej książce.

„Bardzo wysoko należy ocenić zarówno aktualność tematu, jak i ustalenia badawcze autora. (...) To oryginalna i niezwykle cenna praca naukowa cechująca się wysokim poziomem merytorycznym. Piotr Żabicki należy do wąskiego grona badaczy posiadających znaczne doświadczenie praktyczne. W książce podjął skuteczną próbę oceny jakości wprowadzonych rozwiązań, przeprowadził precyzyjną, rzeczową analizę, precyzyjnie zarysował wnioski i postulaty”.

z recenzji
dr. hab. inż. arch. Piotra Marciniaka,
prof. nadzw. Politechniki Poznańskiej

W latach międzywojennych Włocławek był największym miastem powiatowym ówczesnego województwa warszawskiego, i choć daleko mu było do metropolii, to jednak przeżył ważny okres rozwoju, co wyraźnie zaznaczyło się w jego strukturze, przestrzeni i architekturze. Substancja architektoniczna Włocławka lat międzywojennych jest zjawiskiem niemal niedostrzegalnym w ogólnopolskich badaniach tego okresu, choć z pewnością na taką uwagę zasługuje. Nie ulega wątpliwości, że to właśnie lata międzywojenne ostatecznie ukształtowały obraz centralnej części miasta; wówczas powstało sporo interesujących budynków, które w prowincjonalnej mikroskali były odzwierciedleniem zjawisk zachodzących w architekturze polskiej i europejskiej. Zajmują one znaczące miejsce w zabudowie miejskiej nie tylko pod względem liczby obiektów, tworzących niejednokrotnie całe enklawy architektoniczne, ale także jako mocny znak plastyczny, kontrastujący zarówno z dekoracyjnymi formami sprzed I wojny światowej, jak też z powojennymi blokami i niejednoznaczną, trudną jeszcze do ostatecznej oceny architekturą współczesną. Brak należytego rozpoznania architektury międzywojennej pod względem naukowym i artystycznym, a w konsekwencji brak świadomości co do jej znaczenia i wartości powoduje, że z przestrzeni miejskiej od dłuższego już czasu znikają kolejne, wartościowe realizacje.

From the end of World War II until the mid-1960s, exciting things were happening in American architecture. Emerging talents were focusing on innovative projects that integrated at once modern design and low-cost materials. The trend was most notably embodied in the famous Case Study House Program, a blueprint for modern habitation championed by the era’s leading American journal, Arts & Architecture.

The complete facsimile of the ambitious and groundbreaking Arts & Architecture was published by TASCHEN in 2008 as a limited edition. This new curation—directed and produced by Benedikt Taschen—brings together all the covers and the highlights from the first five years of the legendary magazine, with a special focus on the Case Study House Program and its luminary pioneers including Neutra, Schindler, Saarinen, Ellwood, Lautner, Eames, and Koenig.

A celebration of the first brave years of a politically, socially and culturally engaged publication, this special selection is also a testimony to one of the most unique and influential events in the history of American architecture.

The venerable brick is one of the oldest and most sustainable building materials in the world. It is simple yet versatile, modest yet resilient, global in usage yet local in appearance.

Recently, young architects have been rediscovering the circular use of brick and embraced its warm, aesthetic appeal to design some of the most exciting buildings of the day.

Brick by Brick showcases the best examples of modern brick applications, with a focus on residential buildings and interiors. These forward-looking projects from around the globe push the boundaries of brick architecture and design. Brick by Brick reveals how traditional forms are revitalized and made contemporary, and how this LEGO block of human civilization can help build our future

Gdynia to port, a port to Gdynia. Tak na początku istnienia II Rzeczpospolitej ukształtowała się jej morska stolica. Monografia Anny Orchowskiej to pierwsza publikacja poświęcona całokształtowi jednej z największych realizacji międzywojnia. Realizacji, która nie tylko pełniła istotne funkcje gospodarcze, ale też szybko stała się wizytówką kraju. Zwrócone niejako frontem do morza budynki były awangardowe i śmiałe w formie. Budowane w duchu modernizmu, doskonale wpisywały się w światowe trendy lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Autorka – jako architekt i historyk architektury – analizuje jakość zastosowanych w porcie rozwiązań zarówno estetycznych, jak i technicznych i technologicznych. Nie pomija także czynnika ludzkiego. Port nie powstałby przecież bez inicjatorów i organizatorów morskich przedsięwzięć, projektantów, inżynierów, budowniczych, a wreszcie – bez zwykłych pracowników. Czy udało im się stworzyć dzieło ponadczasowe?

O Architekturze polskiej to zbiór ksiąg: Wzory kowalstwa polskiego - Kowalstwo polskie - wzory i przykłady polskiej sztuki dawnej odkuwania i wykuwania z 12 tablicami i 24 rysunkami z objaśnieniami. Oryginał wydany w 1925 r. Kaflarstwo polskie -etymologia wyrazu kafel, rozróżnienie, kto to zdun i czym zajmuje się kaflarz, kafelnik, przykłady kafli w muzeum lubelskim począwszy od wieku XIV oraz opisy sposobów ich szkliwienia oraz barw, motywy występujące na kaflach m.in. motywy herbowe, kwiatowe i inne. Oryginał wydany w 1915 roku. Podcienia polskie - Oryginał z 1916 roku. Przykłady i opisy zachowanych w XIX wieku podcieni polskich i ich znaczenie dla polskiej architektury. Podcienia to podstawa staropolskiego budownictwa drewnianego, pokazuje ich piękno oraz praktyczne zastosowanie. Pierwotność założenia dworu staropolskiego -oryginał z 1934 r. Geneza architektury staropolskiego dworu. Dodatkowo zawarte są artykuły pt."Odbudowa, rozważania bardzo na czasie" oraz "To co nasze" z Dziennika Polskiego. Autor pisze: "Po latach niewoli pod zaborami nadszedł czas na odbudowę Polski. Odbudowę nie tylko budynków miast i wsi, ale przede wszystkim języka polskiego dla myśli polskiej, powrót do zwyczajów i tradycji, dawnych obrzędów i strojów ludowych, do polskiej gościnności i witania gościa przed progiem. Nie szukajmy przy odbudowie na obczyźnie, szukajmy u siebie, budujmy polskie dwory."