Silmarillion

CZWARTA CZĘŚĆ TRYLOGII W PIĘCIU CZĘŚCIACH
Wymęczony nadmiarem wrażeń, lecz niezniszczalny Artur Dent, który właśnie wrócił autostopem zza Mgławicy Konia na Ziemię, poznaje Fenny. Choć w zasadzie nie poznaje, lecz tylko trochę na nią patrzy, bowiem dziewczyna, siedząca na tylnej kanapie saaba, którym Artur zabrał się autostopem, jest nieprzytomna za sprawą leków uspokajających. Są konieczne, bo niestety – jak mówi jej brat – sfiksowała gdzieś w kawiarni w Rickmansworth: „Podobno wstała, spokojnie oświadczyła, że doznała wyjątkowego objawienia czy coś w tym stylu, lekko się zachwiała, rozejrzała błędnym wzrokiem i z krzykiem padła twarzą na leżący na stole sandwicz z jajkiem. Od tej pory dręczą ją okropne majaki, że żyje w realnym świecie, halucynuje o wielkich żółtych statkach kosmicznych, nie pomaga szpital za szpitalem”. Artur wie jednak swoje: wielkie żółte statki to Vogoni – przecież przed ośmiu laty sam był świadkiem, jak niszczą Ziemię, by w jej miejscu zbudować międzygalaktyczną obwodnicę… Niestety, Artur musi wysiąść i F. odjeżdża z bratem w deszcz. Czy spotkają się ponownie? Tak, spotkają i będą robić razem bardzo miłe rzeczy...

Dowództwo SEONZ wysłało na prostą misję zwiadowczą elitarnych żołnierzy i pilotów, a ci wywołali wojnę domową między kosmitami. Teraz Niezbyt Wesoła Banda Piratów znów ma kłopoty. Ich wykradziony obcym okręt zaczyna się sypać tysiące lat świetlnych od domu, Skippy nie daje oznak życia, a nawet jeśli uda się go wskrzesić, starożytna SI może już nigdy nie być taka sama.

Uważajcie na siebie...
Nadchodzą złe czasy! Nadchodzi Czas Miecza i Topora. Czas Pogardy i Wilczej Zamieci.
Takiej fantasy nie tworzył jeszcze nikt, a historia, jak pisze Andrzej Sapkowski, nie kończy się nigdy!

Pełen tekst książki zrealizowany w formie słuchowiska w wykonaniu 78 aktorów.

W wiedźmiński świat ludzi, czarodziejów i magiczną sztuką wyhodowanych bestii wprowadza nas narrator - Krzysztof Gosztyła.

MAGICZNA LEGENDA KRÓLA ARTURA, OPOWIEDZIANA Z PERSPEKTYWY KOBIET, KTÓRE DZIERŻYŁY WŁADZĘ ZZA TRONU
„Albowiem, tak jak mówię, zmienił się sam świat. Był taki czas, kiedy wędrowiec, jeśli miał ochotę i znał choćby kilka tajemnic, mógł wypłynąć łodzią na Morze Lata i dotrzeć nie do Glastonbury pełnego mnichów, lecz do Świętej Wyspy Avalon. W tamtych czasach wrota łączące światy unosiły się we mgle i otwierały się wedle woli i myśli wędrowca...”
Morgiana, obdarzona darem Wzroku i związana z losem Artura Pendragona, swego brata-kochanka, kreśli historię krótkiej świetności Kamelotu. Nie jest to jednak pieśń o rycerskich czynach, lecz opowiedziana z kobiecą wrażliwością historia świata, który stoi przed fundamentalnymi zmianami. Opowieść o tym, co przemija, i o tym, co nadchodzi.
***
„Najlepsza wersja sagi arturiańskiej, jaką kiedykolwiek czytałem”. – Isaac Asimov
***
„Monumentalne dzieło! Nowa wersja legend arturiańskich... Lektura tej książki to głęboko poruszające, niezwykłe doświadczenie... Imponująca wyobraźnia”. – „New York Times”
***
„Marion Zimmer Bradley daje świeże spojrzenie na znaną historię i genialnie przemienia mit, nadając mu nową jakość”. – „San Francisco Chronicle”
***
„Poruszająca historia... Pokazuje, jak mogło być... Nowy wymiar mającej prawie tysiąc lat tradycji arturiańskiej”. – „The Cleveland Plain Dealer”
***
„Kocham tę książkę. Prosty i klarowny styl – jest to absolutnie najlepsza wersja legend arturiańskich, jaką czytałam. Od lat daję bliskim tę książkę w prezencie. A moja córka to najlepszy dowód na to, że rośnie nowe pokolenie wielbicieli Mgieł Avalonu!” – Shelly Shapiro

HISTORIA O MIŁOŚCI, SILNIEJSZEJ NIŻ ŚMIERĆ, I MORDERSTWIE, KTÓRE PRZERAZIŁO NIEUMARŁYCH.
Piotr i Jutka mogliby wyglądać na zwykłą parę, gdyby nie to, że Jutka jest zombie, a miejscem ich randek jest rozległy cmentarz zamieszkały przez nieumarłych i duchy. Sytuację jeszcze bardziej komplikuje fakt, że Jutka ma dziewczynę – Kasię, która nie żyje już od kilkuset lat i wcale nie jest zachwycona nowym adoratorem swojej kochanki.
Spokojną egzystencję zjaw, topielic, ghuli i innych mieszkańców nekropolii zakłóca tajemnicze morderstwo bezpośrednio związane z przeszłością Jutki. Znalezienie trupa na cmentarzu uruchamia lawinę zdarzeń, która zagrozi pokojowemu współistnieniu ludzi, nieumarłych i duchów.
***
„Poliamoryczny romans na zombiaczkę, człowieka i północnicę? Którzy do rozwikłania mają nie lada kryminalną intrygę, mogącą zagrozić kruchej równowadze w relacjach ludzi i nie-ludzi? Tego jeszcze nie grali. Ale: bohaterki są więcej niż charakterne, zagadka kryminalna więcej niż wciągająca, akcja więcej niż wartka. Dołóżcie do tego dwóch staruszków rodem z Muppetów i macie powieść, po którą warto sięgnąć” – Aleksandra Borowiec, autorka powieści „Empatajzer”.
***
„Trzeba dużej odwagi, żeby w dzisiejszych czasach pisać o żywych trupach w tak oryginalny sposób. Marcin Łukasiewicz brawurowo miesza motyw zombie z urban fantasy, kryminałem i doprawia to wszystko erotyczną pikanterią. I wychodzi mu to nad wyraz zjawiskowo” – Łukasz Radecki, pisarz horrorów, autor cyklu „Zombie.pl”.
***
„»Moja martwa dziewczyna« przyniesie odpowiedzi na pytania, które wcześniej nie przyszłyby Wam do głowy. Czy seks z zombie wymaga uszczknięcia nieco mięsa? Dlaczego gniazda ghuli przypominają sleeproomy? Czy ludziole naparzają się kijami z nieumarłymi? Dla Marcina Łukasiewicza śmierć i cmentarz to ledwie wstęp dla bogatej wyobraźni, a nie granica bez powrotu. Dobrej zabawy i pamiętajcie: licho nie śpi!” – Magdalena Świerczek-Gryboś, pisarka SF, autorka m.in. „Trupokupców”.

Oto nowy Sapkowski i nowy wiedźmin. Mistrz polskiej fantastyki znowu zaskakuje. „Sezon burz” nie opowiada bowiem o młodzieńczych latach białowłosego zabójcy potworów ani o jego losach po śmierci/nieśmierci kończącej ostatni tom sagi.

Pełen tekst książki zrealizowany w formie słuchowiska w wykonaniu 84 aktorów.
W wiedźmiński świat ludzi, czarodziejów i magiczną sztuką wyhodowanych bestii wprowadza nas narrator - Krzysztof Gosztyła.