Siostry. O Nadużyciach W Żeńskich Klasztorach. O Nadużyciach W Żeńskich Klasztorach

Portret bezkompromisowej kobiety, która stworzyła świat mody. Eileen Ford, szczera do bólu, kiedy broniła swoich wyśrubowanych standardów, nigdy się wahała. Kiedy coś postanowiła, robiła wszystko, aby to osiągnąć. Była też znana ze świetnego oka do talentów i z oddania, z jakim traktowała swoje modelki.

Ta książka to głos oddany kobietom, które głosu nigdy nie miały.

Historie kobiet, które dotarły do własnych granic i z ofiar przeistoczyły się w katów.

Przez lata zamiast pocałunków od męża otrzymywały uderzenia w twarz, a zamiast czułych słów słyszały wyzwiska. Były bite, kopane, poniżane, zastraszane, okaleczane i zmuszane do prostytucji. Taki los zgotowali im ich mężowie i partnerzy, ci sami, którzy wielokrotnie wyznawali im miłość.

„Czułam ból, fizyczny i psychiczny, przeszywający. Potem pojawiła się złość i wstręt do człowieka, który mi to robi, i do samej siebie. Na koniec przyszła nienawiść i wstyd”.

Nie wszystkie pamiętają chwilę, w której coś w nich pękło i odpowiedziały przemocą na przemoc. Nie rozumieją, dlaczego akurat wtedy chwyciły za nóż.

„To chodziło o wszystko, o całe życie. W tym momencie każde doświadczenie ze mnie wypłynęło. Doszłam do swojej własnej granicy”.

Daria Górka, reporterka TVN24, przedstawia wnikliwą analizę życia ofiar przemocy domowej. Dziennikarka próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie o to, dlaczego krzywdzone kobiety latami tkwią przy swoich oprawcach. Przygląda się narastającemu cierpieniu i bezradności, które w którymś momencie stają się nie do zniesienia i prowadzą do zbrodni.

„Ci, którzy wiedzieli, co dzieje się w naszych czterech ścianach, wiedzieli też, że do tej tragedii i tak by doszło. Tylko myśleli, że role kata i ofiary będą odwrócone”.

Monumentalne dzieło autorki bestsellerowej Warszawy 1944

Berlin to miasto, które po każdym upadku rodzi się na nowo, niepodobne do żadnej innej z europejskich stolic. Choć monumentalnych rozmiarów, ale napisana lekko i przystępnie, książka Richie to nie tylko historia w wymiarze lokalnym - to historia Niemiec, ale i całej Europy widzianej przez pryzmat tego niezwykłego miasta.

Najnowszy album Wydawnictwa MIIWŚ prezentuje ważny wycinek działalności propagandowej sowieckiego aparatu terroru, której ostrze było skierowane w stronę religii. Bogate zestawienie materiałów graficznych jest istotnym dokumentem historycznym i swoistym świadectwem nastrojów ideologicznych elit Związku Sowieckiego. W latach dwudziestych i trzydziestych XX w., gdy środki masowego przekazu były jeszcze słabo rozwinięte, plakat miał ogromną siłę przebicia. Zdawali sobie z tego sprawę przywódcy Związku Sowieckiego, nie szczędząc sił i środków na ten rodzaj nośnika propagandy. Wizualne aspekty perswazji miały być poważnym orężem w walce z etosem religii i tradycji. Uwzględniając cele, które stawiali sobie Sowieci, nie może dziwić fakt, że twórcami antyreligijnych grafik propagandowych często byli uzdolnieni artyści. W najnowszym albumie Wydawnictwa MIIWŚ można poznać ich działania, a zarazem lepiej zrozumieć idee, które przyświecały sowieckim burzycielom dawnego świata. Ich niszczycielski pochód miał przecież objąć całą Europę, w tym również i Polskę. Autorzy albumu przeprowadzili kwerendę w państwowych archiwach Ukrainy, Białorusi, Rosji i Kazachstanu, a także w zbiorach prywatnych. Rezultatem ich pracy jest wyselekcjonowanie bogatego, niepublikowanego wcześniej zbioru plakatów, grafik i karykatur. Całość poprzedza wstęp naukowy, w którym przybliżono cele sowieckiej propagandy antyreligijnej i mechanizmy jej funkcjonowania. Materiały graficzne są opatrzone komentarzami merytorycznymi i biogramami.

Prawdziwa historia chłopca, który przeżył wojnę, ukrywając się w polskich lasach

Rodzinę Maxwella Smarta zabito na jego oczach, kiedy miał jedenaście lat. On sam, koczując w lesie, ukrywał się w wykopanej przez siebie norze i żywił plonami podbieranymi z upraw okolicznych rolników. Przymierający głodem, odziany w podarte łachmany, unikał śmierci z rąk nazistów i grasujących po lasach band.

Po kilku miesiącach samotnego ukrywania się Maxwell spotkał chłopca, błąkającego się w poszukiwaniu jedzenia. Janek także niedawno został sierotą i obaj szybko się zaprzyjaźnili. Pewnego dnia w pobliżu ich kryjówki doszło do masakry, a chłopcy znaleźli ocalałą małą dziewczynkę, wtuloną w ramiona zamordowanej matki. Maxwell i Janek uratowali dziecko, ale cena, jaką przyszło zapłacić za ten czyn, była wysoka.

Opowieść Maxa o heroizmie inspiruje i dowodzi niezłomności ludzkiego ducha. Z okrucieństwa wojny wyłania się człowiek, który zostanie cenionym artystą i zaoferuje światu niezwykłe dzieła sztuki, tak odmienne od okropieństw własnego cierpienia. Chłopiec w lesie to przejmujący dokument o czasach, które nigdy nie powinny zostać zapomniane.

26 kwietnia 1986 roku w Czarnobylu miała miejsce największa w dziejach katastrofa elektrowni jądrowej. Natychmiast rozpoczęła się gigantyczna akcja ratunkowa, a przez kolejne miesiące lekarze i niektórzy działacze partyjni z ogromnym poświęceniem walczyli o to, by zminimalizować wpływ eksplozji na zdrowie ludności zamieszkującej skażone tereny. Jednak równocześnie trwała inna akcja – propagandowa – której stawką były nie tylko interesy Związku Radzieckiego, lecz także wszystkich państw wykorzystujących energię jądrową.

Kate Brown spędziła lata, wertując dokumenty w archiwach, przeprowadziła setki wywiadów z mieszkańcami Strefy Wykluczenia, z politykami, radzieckimi i zagranicznymi specjalistami od atomu. W efekcie szczegółowo opisała wydarzenia, które nastąpiły po katastrofie, ale przede wszystkim przygotowała wstrząsającą relację z tego, jak (i dlaczego) rządzący, ludzie nauki i media całego świata wspólnie wykreowali tę opowieść o Czarnobylu, którą znamy do dziś.

„Każdy z bohaterów tej książki po awarii w Czarnobylu stara się przeżyć: partyjne kierownictwo, urzędnicy średniego szczebla, lekarze, członkowie międzynarodowych organizacji, eksperci i koniec końców zwykli mieszkańcy byłego ZSRR, których los zależy od poprzednio wymienionych. A ci myślą raczej o sobie niż o wspólnym dobru. Ta książka doskonale przedstawia strategie jednych i drugich.” Piotr Pogorzelski, dziennikarz redakcji międzynarodowej Polskiego Radia

„Wybitna książka, owoc niezwykłych odkryć w archiwach, reporterskiej dociekliwości i talentu literackiego. Wciąga jak thriller, choć wszystko, o czym opowiada, wydarzyło się naprawdę. Dziesięć lat pracy pozwoliło ujawnić rzeczywiste ludzkie koszty Czarnobyla. Ale to książka o czymś więcej niż tylko o samej katastrofie — to również opowieść o tym, jak politycy manipulowali informacjami na jej temat, o niewidzialnej spuściźnie „atomu przyjaznego dla środowiska” i o przyszłości gatunku ludzkiego walczącego o przetrwanie w epoce zagłady.” Robert Macfarlane

„Kate Brown rzuca wyzwanie oficjalnej narracji o katastrofie w Czarnobylu i robi to przekonująco. Poparty gruntowną wiedzą, świetnie napisany reportaż mrozi krew w żyłach.” Elizabeth Kolbert