eprasa
Magazyn Skarpa Warszawska Nr 1 (165) styczeń 2023
Ten produkt nie ma jeszcze opinii
Twoja opinia
aby wystawić opinię.
- Wysyłka na email (tylko dla produktów cyfrowych) 0.00 zł brutto
Dostępny format: pdf
Nadszedł rok 2023, który rozpoczyna ważna dla Polski i dla Warszawy rocznica. Mija bowiem 160 lat od wybuchu powstania styczniowego. Chociaż powstanie to miało charakter ogólnonarodowy, to właśnie krwawo tłumione manifestacje patriotyczne w Warszawie stały się jedną z głównych przyczyn zbrojnego wystąpienia Polaków przeciw rosyjskiemu zaborcy.
W styczniowym numerze „Skarpy Warszawskiej” dużo uwagi poświęcamy więc zagadnieniom związanym z tym ważnym dla całego narodu wydarzeniem. Piotr Wierzbicki opisuje historię Cytadeli Warszawskiej, w której więziono powstańców i wykonywano wyroki śmierci na tych najgroźniejszych w oczach Rosjan. Adam Podlewski przypomina z kolei sylwetki pięciu poległych, czyli ofiar starć manifestacji politycznej z 27 lutego 1861 r., a Adam Węgłowski opisuje losy sztyletnika Emanuela Szafarczyka, organizatora zamachów na wpływowych Rosjan i służalczych wobec zaborcy Polaków.
Polecam również Państwa uwadze artykuł Grzegorza Miki o budowie wieżowca, w którym mieści się hotel Marriott, jak również tekst Katarzyny Dzierzbickiej na temat pałacyku Kraszewskiego i Chałubińskiego. O niezwykłych przygodach Giacoma Casanovy w Warszawie pisze Łukasz Czarnecki, a o warszawskich szybkobiegaczach Grzegorz Wojciechowski. Ewa Salwin przypomina z kolei historię powstania Teatru Polskiego, który obchodzi w styczniu 110-lecie swojej działalności.
W najnowszej „Skarpie Warszawskiej” znajdą Państwo również wywiady z dyrektorem Muzeum Historii Polski Robertem Kostro oraz pisarkami – Agnieszką Lis, autorką Siostry wirtuoza, i Ewą Salwin, autorką Rewii. Dla miłośników dawnej Warszawy przygotowaliśmy zaś niespodziankę w postaci plakatu, ukazującego dwa ciekawe krajobrazy przedwojennej stolicy.
Spis treści:
OD REDAKCJI
Okrągła rocznica powstania styczniowego
TEMAT NUMERU: HOTEL MARRIOTT. LUKSUS NA MIARĘ ZACHODU?
TEMAT NUMERU
Od LOT-u do Marriotta
Grzegorz Mika
warszawskie klimaty
Malownicza pamiątka carskiej nienawiści i pogardy
Piotr Wierzbicki
Zostań wolontariuszem
lub wolontariuszką akcji Żonkile!
Pięciu poległych i duch stolicy
Adam Podlewski
Jednoręki sztyletnik
Adam Węgłowski
Najciekawsze znaleziska archeologiczne na terenie Pałacu Saskiego
Marek Teler
Pałacyk Kraszewskiego i Chałubińskiego
Katarzyna Dzierzbicka
Casanova w Warszawie
Łukasz Czarnecki
Bajka o Arnoldzie, co teatr założył
Ewa Salwin
warszawa detalicznie
Ślizgawka z widokiem na Mokotów
Jakub Jastrzębski
Warszawskie smaki
Veganuary
Paweł Płaczek
skarpa sportowa
Szybkobiegacze w Warszawie
Grzegorz Wojciechowski
GRUCHA WIECHEM…
Pogrywać w jajo
Michał Gruszczyński
wywiad
Nie będziemy unikać trudnych tematów
Z dyrektorem Muzeum Historii Polski Robertem Kostro rozmawia Grzegorz Kalinowski.
Oddałam siostrze Paderewskiego głos
O niezwykłym życiu i oszałamiającej karierze Ignacego Jana Paderewskiego oraz siostrze kompozytora, która wiernie go wspierała, z Agnieszką Lis, autorką Siostry wirtuoza, rozmawia Marek Teler.
Rewia to część międzywojennej popkultury
O przedwojennych teatrzykach rewiowych, girlsach
i morfinistach z Ewą Salwin, autorką powieści Rewia, rozmawia Marek Teler.
ponadto
Warszawski hit/kit
Zdjęcie miesiąca
Siostra wirtuoza, Agnieszka Lis
Fragment książki
Książki
Polecamy również
Produkty podobne
„Studia Etnologiczne i Antropologiczne” 2016. T. 16
Za każdym razem, kiedy żegnamy się z jakimś paradygmatem, obszarem badawczym, warunkiem praktykowania antropologii czy w ogóle z historią, szybko okazuje się, że wraca to w innej, nowej formie i niekoniecznie jako farsa, jak powiedziałby klasyk myśli społecznej. Wraz z osławionym „końcem historii” Francisa Fukuyamy mieliśmy oto przejść do pozbawionego społecznych tarć społeczeństwa liberalnego, kształtowanego przez odniesienie do indywiduum, jako punktu wyjścia polityki i społecznego zarządzania. Choć polityka i ekonomia nadal są oparte na tym indywidualistycznym paradygmacie, to można dostrzec symptomy próby budowania wspólnotowości na nowo. Próby te dodatkowo są wzmacniane przez permanentny już kryzys finansowy, który rozpoczął się w 2008 roku, czy trzaskający w szwach uniwersalizm europejski. Tutaj z punktu widzenia antropologa pojawia się pierwsza kwestia, a mianowicie: jak powiązać te globalne procesy z lokalnymi formami wytwarzania tożsamości czy wspólnotowości? Trudno doszukiwać się bezpośredniego oddziaływania transakcji finansowych dokonywanych tysiące kilometrów od Polski na swoistą wspólnotowość użytkowników ogródków działkowych i walki o ich utrzymanie. To, co łączy oba procesy, to wpisanie w globalne przemiany wzajemnego splotu ekonomii, kultury i ideologii, dla których punktem odniesienia jest „rentowność”. Pojawia się tutaj oczywiście problem zaangażowania antropologa w badania, a jest to problem nie tyle etyki badawczej, ile etyki badających, a więc tego, jaki zbiór wartości będą oni podzielać. Tak zwany zwrot zaangażowany w antropologii i badaniach etnograficznych został już w Polsce zasygnalizowany i coraz częściej traktuje się go jako podstawowy paradygmat. W niniejszej publikacji proponujemy przyjrzeć się tej zmianie między innymi od strony próby zaprzęgnięcia do badań etnograficznych praktyk artystycznych oraz animacyjnych. Takie analizy, uzupełnione o przegląd teorii dotyczących metodyki tego typu badań, stanowią próbę rozpoznania „stopnia zero” praktykowania antropologii.
"Od Redakcji" (fragment)
Alfabet na cztery ręce
Zygmunt Kałużyński nigdy nie oczekiwał, by jego czytelnicy zgadzali się ze wszystkim co pisał. Ważniejsza była dla niego wymiana myśli a nawet ożywiająca umysł prowokacja. To była istota jego publicystyki! Przecież nie był profesorem ani nauczycielem; był krytykiem filmowym i poszukiwaczem prawdy, którą potem na swoją odpowiedzialność głosił. Czasem upierał się przy niej, ale nigdy tych, którzy mieli inne zdanie nie lekceważył. Uważał, że dopiero w ogniu dyskusji powstają myśli, które się liczą.
Rozmowy z Zygmuntem Kałużyńskim były intelektualną rozkoszą. Przekonywałem się o tym przez prawie 30 lat naszej współpracy w telewizji ("Warianty", "Perły z lamusa" i wiele innych programów), w radiu, w tygodnikach "Polityka" i "Wprost", w czasie spotkań z czytelnikami i w trakcie pisania naszych 8 wspólnych książek. Przeszedłem wszystkie fazy: od zafascynowanego niepokornym krytykiem ucznia aż po jego przyjaciela, który przyjął na siebie zadanie zapewnienia mu nieśmiertelności. Przynajmniej w pamięci pokoleń, z którymi sam będę miał do czynienia.
30 września 2009 roku minęło pięć lat od śmierci Kałużyńskiego. Dopiero po tak długim okresie jestem gotowy, by przedstawić naszą ostatnią książkę złożoną prawie w całości z nigdy dotąd niepublikowanych rozmów. Nagrywałem je w czasie choroby Zygmunta, gdy nastał czas w naturalny sposób skłaniający do prywatnej refleksji i podsumowania. Teraz wreszcie mogliśmy w naszych dialogach wyjść poza magiczny krąg tematyki filmowej i porozmawiać o tym, co w naszym życiu najważniejsze.
Artyści uliczni polskich miast
Publikacja Marty Połeć Artyści uliczni polskich miast jest nie tylko niezwykle interesującą i zajmującą opowieścią o ulicznych artystach Polski, lecz także ważnym głosem nauk organizacji i zarządzania, podnoszącym tematykę sztuki popularnej, organizowania, twórczości i ekonomicznego radzenia sobie ludzi z obrzeży głównych nurtów działalności gospodarczej. Autorka ukazuje działalność kulturalną w przestrzeni miejskiej polegającą na występach ulicznych jako formę przedsiębiorczości artystycznej. Na podstawie długotrwałych i rygorystycznie przeprowadzonych badań etnograficznych przedstawia sylwetki ulicznych artystów głównie z pięciu wielkich miast Polski: Gdańska, Krakowa, Lublina, Warszawy i Wrocławia.
Książka podbudowana jest solidnie literaturą przedmiotu i stanowi istotne oraz wartościowe wypełnienie luki w naukach humanistycznych i społecznych, a szczególnie w zakresie nauk organizacji i zarządzania. Dla naukowca jest rzetelnym zapisem interesujących i dogłębnych badań, dla praktyka – cennym przewodnikiem po zjawisku występów artystycznych w przestrzeni miejskiej, a dla Czytelnika zainteresowanego tematyką artystów ulicznych może być wciągającą lekturą, zawierającą wiarygodny materiał przedstawiony w sposób przystępny (choć nie uproszczony), piękny i zachęcający do lektury.
Z recenzji prof. dr hab. Moniki Kostery,
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Uniwersytet Linneusza, Szwecja
Marta Połeć – absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego na kierunku zarządzanie oraz etnologia i Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie na kierunku zarządzanie kulturą i mediami. Obecnie doktorantka na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ w dziedzinie nauk humanistycznych. Laureatka III edycji przyznawanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego Diamentowego Grantu. W jego ramach od 2014 roku realizuje czteroletni projekt badawczy pod nazwą „Etnografia nieformalnej organizacji artystów ulicznych w Polsce”. Zainteresowania Autorki dotyczą przede wszystkim nauk o organizacji, etnografii, sztuki ulicznej oraz antropologii przestrzeni miejskiej.
Didaskalia do historii Teatr starożytnej Grecji i jego kontekst polityczny
Klio, muza historii, z impetem wtargnęła na terytorium Melpomene.
P.J. Rhodes
W starożytnej Grecji teatr był pierwszym przejawem kultury masowej. Z opiniotwórczej siły tego medium zdawali sobie sprawę zarówno archonci zezwalający na wystawienia, finansujący je choregowie, jak i sami twórcy. Komediopisarze i tragediopisarze sprawnie manipulowali historiami zaczerpniętymi z mitów, by mówić o aktualnych wydarzeniach rozgrywających się poza sceną Teatru Dionizosa. Ambitny cel, postawiony przez Autorkę, polega na odczytaniu zachowanych dramatów poprzez historyczny i polityczny kontekst ich powstania, co może radykalnie zmienić możliwości interpretacyjne, które dotychczas ograniczano do aspektów estetyczno-literackich.
„Postrzegam książkę pani Śmiechowicz jako ciekawy tekst wpisujący się w nurt badań tych, którzy nierozerwalnie łączą piątowieczną ateńską «culture» z «power»”.
Prof. dr hab. Krystyna Bartol
„Otrzymaliśmy szerokie i barwne wprowadzenie do greckiego dramatu. (…) Język harmonijnie łączy naukową erudycję i akademicki warsztat z żywą, wciągającą narracją. (…) Nie tylko nie posiada żadnej konkurencji w dotychczasowych publikacjach polskojęzycznych, ale może spokojnie konkurować z wszystkimi pracami badaczy swojej dziedziny”.
Dr hab. Krzysztof Bielawski
Drogi duchowe katolicyzmu polskiego XVII wieku. Tom 7 (serii)
Zawarte w tomie rozprawy przedstawiają związki katolicyzmu polskiego z formacjami duchowymi wykształconymi na gruncie kultur europejskich. Dowodzą otwartości polskich środowisk religijnych na nowe inspiracje, weryfikują tezę o dominujących w dobie potrydenckiej tendencjach izolacjonistycznych i prymitywizacji kultu. Na tle relacji europejskich katolicyzmu Rzeczypospolitej jawi się pluralizm kultury duchowej XVII wieku. Czytelne stają się też działania zmierzające do adaptacji i naturalizacji nowych form, jak również próby przekształcenia, zgodnie z duchem czasu, dziedziczonych modeli (tradycyjnej religijności powszechnej i humanizmu renesansowego) oraz realizacji inicjatyw własnych (jak duchowość Stanisława Papczyńskiego).
Dwunastotomowa seria monografii „Kultura Pierwszej Rzeczypospolitej w dialogu z Europą. Hermeneutyka wartości” przedstawia dziedzictwo kulturowe XV-XVIII wieku jako integralną, lecz oryginalną część kultury europejskiej. Celem badawczym jest rozpoznanie dróg i form obustronnej transmisji wartości estetycznych, politycznych i religijnych oraz ukazanie w szerokim, multilateralnym kontekście porównawczym oryginalnej struktury aksjologicznej kultury polskiej epok dawnych. Teksty kultury są badane w perspektywie wewnętrznej jako zapisy aktów ukierunkowanych na rozumienie wartości, a w perspektywie zewnętrznej jako wypowiedzi włączające się w europejskie dyskusje literacko-estetyczne, polityczne i religijne. W intensywnym dialogu kultura Rzeczypospolitej przejawia nie tylko chłonność na nowe idee, lecz także kreatywność i dynamikę działania na obszarze Europy.
E-książka- book. Szerokopasmowa kultura
Kultura nie kurczy się, jak chcą pesymiści, a rozszerza, i to gwałtownie - dzięki coraz powszechniejszemu i łatwiejszemu dostępowi do niej. Nigdy nie będzie w pełni darmowa, ale niskie ceny i ogromny wybór umożliwi nam abonament - wtedy dotrze do nas naprawdę szerokim pasmem. Książka zapowiada zmiany, zaś dotychczasowych twórców i dystrybutorów kultury ostrzega przed pozostaniem w tyle.
Grzegorz Sowula "Rzeczpospolita"
