Skrót historii architektury dla wszystkich

Autorami tej publikacji są naukowcy i praktycy, inżynierowie i artyści, architekci, urbaniści, architekci krajobrazu – ludzie, którzy kształtują nie tylko miejsca, w których żyjemy, ale i naszą świadomość. Podejmują w niej wybrane zagadnienia związane z priorytetami rozwoju miast. Zagadnienia te są skoncentrowane na aspektach proekologicznych (krajobraz i zieleń miasta) oraz prospołecznych (miasto dla ludzi). W części pierwszej – Krajobraz i zieleń miast – nakreślono historyczny zarys ewolucji poglądów na rolę i znaczenie zieleni w miastach. Stwierdzono, że kompromisowa idea rozwoju zrównoważonego nie jest obecnie wystarczająca. Konieczny jest kolejny krok w stronę regeneracji środowiska, podnoszenia biokultury i powszechnego stosowania narzędzi inżynierii ekologicznej w projektowaniu regeneratywnym. Podkreślono, jak silnie oddziałuje na nas krajobraz miasta postrzegany różnymi zmysłami. Krajobraz wizualny i akustyczny pełni istotną rolę w ekologicznym projektowaniu przestrzeni zurbanizowanej. Szczególnie newralgicznym obszarem miast są doliny rzeczne. Kształtowanie miejskich frontów wodnych wiąże się z wykorzystaniem potencjału rzek, ale też z poszanowaniem praw wody i środowiska przyrodniczego. Druga część – Miasto dla ludzi – jest poświęcona aspektom społeczno-kulturowym w zrównoważonym rozwoju miast. Miasta są tworzone przez ludzi dla ludzi. Istotne jest współdziałanie urbanistów i decydentów oraz społeczeństwa w procesach rozwoju miast. Zamieszczono przykład wpływu polityki na zmiany priorytetów kształtowania miejskiej przestrzeni publicznej i jej znaczenia dla tożsamości miasta. Jakość przestrzeni publicznej w polskich miastach jest przedmiotem badań. Piękno, użyteczność i zrównoważenie przestrzeni wspólnej są bowiem warunkami tworzenia miast przyjaznych użytkownikom, rozwijania interakcji i kontaktów społecznych. Narzędziem podnoszenia jakości i budowania tożsamości miejsc publicznych może być sztuka. Wskazano możliwości powiązania techniki i sztuki na rzecz zrównoważonego transportu miejskiego. Zbadano znaczenie połączeń i efektywność przepływów ludzi, idei i towarów w złożonych organizmach miejskich, jakimi są metropolie, postrzegając je jako systemy autopojetyczne.

Od autorów

Przewody elektryczne stanowią podstawowy element każdej instalacji elektrycznej stanowiącej wyposażenie budynku. Od poprawnego doboru przewodów zależy również bezpieczeństwo osób użytkujących instalację oraz bezpieczeństwo pożarowe budynku. Zasady doboru przewodów są jednoznacznie określone w normach przedmiotowych, z których jednak projektanci elektrycy nie zawsze korzystają, co w konsekwencji powoduje, że projektowana instalacja może mieć wiele błędów.
Bardzo istotne jest dobranie właściwych zabezpieczeń przewodów i kabli. Problematyka doboru zabezpieczeń przeciążeniowych oraz zabezpieczeń zwarciowych przewodów i kabli niskiego napięcia jest związana z ich roboczą i zwarciową obciążalnością cieplną. Pierwszym krokiem jest ustalenie wartości spodziewanego prądu obciążenia IB, który stanowi podstawę doboru prądu znamionowego zabezpieczenia oraz wstępnego doboru obciążalności długotrwałej Iz przewodu. Drugim krokiem jest dobór prądu znamionowego i/lub nastawczego zabezpieczenia nadprądowego w taki sposób, aby wytrzymały prąd IB spodziewanego obciążenia oraz prądy załączeniowe, będące prądami normalnego użytkowania. Trzecim krokiem jest dobór przekroju przewodu w taki sposób, aby spełniał on wymagania w zakresie wytrzymałości mechanicznej, obciążalności cieplnej długotrwałej i zwarciowej, dopuszczalnego spadku napięcia oraz warunki ochrony przeciwporażeniowej zgodnie z wymaganiami normy PN-HD 60364-4-41:2009 Instalacje elektryczne niskiego napięcia. Część 4-41: Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed porażeniem elektrycznym.
Osobnym problemem jest dobór przewodów do zasilania urządzeń ppoż., które muszą funkcjonować w czasie pożaru, kiedy występuje wysoka temperatura powodująca znaczny wzrost rezystancji przewodów zasilających. Zagadnienia te nie zostały dotychczas objęte normalizacją, w związku z czym często projektanci nieświadomie popełniają podczas projektowania instalacji wiele błędów, mimo że pozornie dobór przewodów został wykonany zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami.
Generalnie w obwodach bezpieczeństwa, do których należy zaliczyć urządzenia ppoż., takie jak np. oświetlenie awaryjne, pompy pożarowe, pompy tryskaczowe, DSO oraz windy dla ekip ratowniczych, a także obwody bezpieczeństwa w ruchu lotniczym, kolejowym, drogowym i wodnym oraz w obwodach kontroli dostępu, nie należy stosować wyłączników różnicowoprądowych oraz zabezpieczeń przeciążeniowych. W obwodach tych w celu wyeliminowania przypadkowych zadziałań, prądy znamionowe lub nastawcze zabezpieczeń zwarciowych należy zawyżyć o jeden lub dwa stopnie w porównaniu z zwartością wynikającą ze zwykłych zasad ich doboru. Przy doborze zabezpieczeń należy również pamiętać o zachowaniu wybiórczości ich działania z zabezpieczeniami usytuowanymi na niższych stopniach zabezpieczeń.
Niniejsze opracowanie w zamierzeniu autorów ma być podręczną „ściągą” dla projektantów i wykonawców, z której będą mogli zawsze skorzystać w warunkach budowy. Zostało ono wydane z okazji jubileuszu 10-lecia istnienia na rynku wydawniczym miesięcznika „elektro.info”. Czytelników, którzy chcieliby pogłębić swoją wiedzę w zakresie doboru przewodów i kabli nn zachęcamy do lektury książki pt. „Ochrona przeciwporażeniowa oraz dobór przewodów i ich zabezpieczeń w instalacjach elektrycznych niskiego napięcia”, naszego autorstwa, wydanej w ramach serii wydawniczej „Zeszyty dla elektryków”.

Julian Wiatr
Marcin Orzechowski

W monografii opisano badania identyfikacyjnej roli dominanty architektonicznej w małych miastach Wielkopolski w kontekście ich przemian funkcjonalno-przestrzennych wynikających ze współczesnych uwarunkowań (gospodarka rynkowa, globalizacja, dominacja czynnika ekonomicznego i samorządność). Przyjęto, że najważniejszym kryterium analizy i oceny przestrzeni miejskiej jest szacunek dla istniejących i zachowanych wartości historycznych oraz kulturowych utrwalonych w dominantach architektonicznych. Na podstawie studiów analitycznych dokonano syntezy porównawczej, co umożliwiło określenie stanu i charakteru przeobrażeń przestrzennych analizowanych miast. Zaproponowano w tym celu narzędzie badawcze o walorach aplikacyjnych, mogące więc służyć celom zarówno teoretycznym, jak i praktycznym. W kolejnych rozdziałach omówiono: (1) podstawy metodologiczne opracowania, (2) identyfikacyjną rolę dominanty architektonicznej w przemianach małego miasta i w jego rozwoju, (3) rolę dominanty architektonicznej jako nośnika informacji o przekształceniach i rozwoju małych miast Wielkopolski, (4) wyniki studiów analitycznych wybranych miast, (5) syntezę badań.

Niniejsza książka jest zbiorem artykułów stanowiących pokłosie piątego międzynarodowego sympozjum zatytułowanego Iconicity in Language and Literature („Ikoniczność w języku i w literaturze”), które odbyło się w Krakowie w marcu 2005 roku.



Treść

Elżbieta Tabakowska

Ikoniczność znaku: słowo – przedmiot – obraz – gest


Olga Fischer

Dowody na ikoniczność w języku

Piotr Bożyk

Dizajn – między krzyżówką a poezją

Agata Hołobut

Ikoniczność w designie

Marcin Klag

Informacje i emocje – o czytaniu logotypów

Magdalena Nowotna

Ewy Ławrusiewicz stworzenie świata

Przemysław Piekarski

Smak gniewu, kolor miłości, odgłos strachu – indyjska teoria rasa

Tomasz Piekot

Werbalizacja i wizualizacja w dyskursie wiadomości prasowych

Anna Chudzik

Typy ikoniczności w szyldach

Aleksandra Machura

Ikoniczność w komiksach

Zenon Fajfer

W stronę literatury

Jolanta Antas

Gesty – obrazy pojęć i schematy myśli

Lwów nazywany był niekiedy „europejską Jerozolimą”. Nazwa ta wywodziła
się stąd, że był jedynym miastem w Europie – podobnie jak Jerozolima – gdzie
siedzibę mieli najwyżsi hierarchowie trzech wyznań, tj. rzymskokatolickiego,
greckokatolickiego i chrześcijan ormiańskich. Urzędom tym odpowiadały trzy
świątynie katedralne – rzymskokatolicki kościół katedralny pw. Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Panny, katedra wyznania greckokatolickiego pw. św. Jura
i trzeci kościół w randze katedry – świątynia ormiańska.
W ostatnim czasie do świątyń mających status katedry dołączyła cerkiew
św. Jerzego. Funkcjonowała ona już ponad 100 lat, jednak dopiero w 1992 r,
została nobilitowana i wzniesiona do poziomu katedry (soboru).
Obecnie wszystkie te katedry pełnią swoje zaszczytne funkcje, gromadząc
zarówno wiernych swoich wyznań, jak i – z uwagi na swoje walory architektoniczno-
kulturowe – licznych turystów.

Przeczytanie tej książki zakończone pisemnym i ustnym egzaminem z jej treści powinno być ustawowym obowiązkiem każdego polskiego urzędnika mającego jakikolwiek wpływ na kształt miasta – napisał Filip Springer we wstępie do książki „Miasto Szczęśliwe”. Miasta są przyszłością ludzkości, to w nich już dziś mieszka większość ludności świata. Wedle szacunkowych danych WHO w 2050 r. będzie je zamieszkiwało około 66% globalnej populacji. Paradoksalnie jednak w krajach najbardziej rozwiniętych obserwujemy postępującą ucieczkę z miast, bowiem miasta jakie znamy są obarczone licznymi wadami. Autor mierzy się z pytaniem o przyszłość miast, podchodząc do zagadnienia z perspektywy ludzkiego szczęścia. Zdaniem autora miasto może i powinno być miejscem, w którym mieszkańcy prowadzą szczęśliwe życie, a osiągnąć to można przez właściwe rozwiązania urbanistyczne i projektowanie miast. „Miast szczęśliwe” łączy po mistrzowsku stronę faktograficzną ze sferą osobistych obserwacji i odczuć autora. Autor, Charles Montgomery (ur. 1968 w Vancouver) to wielokrotnie nagradzany kanadyjski pisarz, dziennikarz i aktywista miejski, a zarazem jednym z najbardziej cenionych specjalistów w dziedzinie współczesnej urbanistyki, historii i rozwoju miast. Jest również liderem interdyscyplinarnego zespołu zajmującego się badaniem czynników, które wywierają wpływ na samopoczucie ich mieszkańców. Książka wydana przy wsparciu Canada Council for the Arts