Słownik pochodzenia nazw i określeń medycznych

Najbardziej kontrowersyjna książka Jürgena Thorwalda.
Zanim ginekologia stała się tym, co znamy dziś, trwał horror.
Lekarze, czy jak ich nazywano „rzeźnicy”, prześcigali się, kto szybciej wytnie macicę, odbierze poród kleszczami czy usunie torbiel. Z biegiem czasu okazało się, że wzbudzające zachwyt operacje chirurgiczne i sprawne posługiwanie się skalpelem bardziej służyły sławie ginekologów niż zdrowiu pacjentek, które zbyt często kończyły na cmentarzu. Gdy pojawiali się lekarze chcący ulżyć pacjentkom, stawali się tematem kpin, tracili prawo wykonywania zawodu, a nawet trafiali przed sąd. Innych chciano wieszać. Konserwatyści wołali, że kobieta ma rodzić w bólu, bo tak napisano w Biblii. I że badanie lekarskie powinno być przyzwoite. Prekursorom nowoczesnej diagnostyki nie było łatwo.
Jürgen Thorwald opisuje tych, dzięki którym udało się zmniejszyć śmiertelność rodzących, a także tych, dzięki którym badanie lekarskie nie kończyło się powikłaniami i stanem zapalnym, oraz tych, dzięki którym mamy dziś całą gamę środków antykoncepcyjnych.
Thorwald znów serwuje fascynującą opowieść o historii medycyny. Z niezwykłą precyzją opisuje rozwój metod i narzędzi chirurgicznych niezbędnych do leczenia najbardziej intymnej części ciała kobiety. Autor niejednokrotnie przełamuje wstydliwe tabu i odkrywa pilnie strzeżone tajemnice.
Jürgen Thorwald (1915–2006) – niemiecki pisarz, dziennikarz i historyk, szczególnie znany z książek opisujących historię medycyny sądowej i II wojny światowej. Autor takich bestsellerów jak Stulecie chirurgów, Triumf chirurgów, Dawna medycyna, jej tajemnice i potęga, Stulecie detektywów, Godzina detektywów, Pacjenci czy Męska plaga.

Historia medycyny to nie tylko historia kształtowania zawodu lekarza, to również historia myśli i działań człowieka, jego walki o przetrwanie i zachowanie gatunku. Od empirii i magii, metodą prób i błędów, pierwsi "lekarze" poznawali anatomię, fizjologię, uczyli się przyrządzać leki i leczyć chorych. Na kolejnych stronach książki śledzimy drogę, jaką musiał przejść "medyk", aby stać się współczesnym lekarzem. Jest to więc nie tylko fundamentalne kompendium wiedzy o historii medycyny, nie tylko podręcznik dla studentów i lekarzy, lecz także źródło wiedzy o życiu, historii nauki i woli człowieka. Walory merytoryczne książki, przejrzystość treści, lekki, znakomity język i wspaniałe ilustracje sprawiają, że publikacja szybko znika z półek księgarskich. Obecnie prezentujemy IV zmienione i uzupełnione wydanie książki.

Książka jest autobiografią 93-letniego pułkownika w stanie spoczynku, profesora nauk medycznych, chirurga, Telesfora Piecucha. Ta sporej objętości praca opisuje życie autora od czasów przedwojennych, poprzez zawieruchę wojenną i powojenną, aż do roku 2022.
Czerpiąc z przebogatej skarbnicy pamięci autora książka jest kopalnią wspomnień, zarówno z czasów dzieciństwa, okresu dorosłości, życia zawodowego i naukowego, jak również stanowi dokument rozwoju medycyny od czasów powojennych do współczesności.
Autor w pasjonujący sposób opisuje przebieg kształcenia i specjalizacji lekarzy po drugiej wojnie światowej. W niezwykle zajmującej części medycznej obszernie opisuje metody przeprowadzania operacji z zakresu chirurgii ogólnej, torakochirurgii i chirurgii naczyniowej w drugiej połowie dwudziestego wieku.
Książka ta może być ciekawym doświadczeniem dla czytelniczek i czytelników, zarówno jako nietuzinkowa biografia, jak i źródło wiedzy o rozwoju medycyny, głównie chirurgii.
Autobiografia, zilustrowana licznymi zdjęciami, zawiera wiele smaczków z życia codziennego, prywatnego, jak i zawodowego. Bez wątpienia znajdzie ona spore grono odbiorców, których pasją są biografie ludzi o ciekawym życiorysie urodzonych przed drugą wojną światową.

„Po prostu zawsze byłem błaznem. Dla mnie posągowość często jest podejrzana, sztuczna i nadęta” – mówi o sobie jeden z najbardziej oryginalnych polskich uczonych i popularyzatorów nauki. W rozmowie Marcina Rotkiewicza z profesorem Jerzym Vetulanim spotkamy zatem nie tylko znanego naukowca, ale także artystę i współzałożyciela Piwnicy pod Baranami, showmana, młodego buntownika, ulubieńca kobiet i ojca palącego z synem skręta. W trakcie naszych spotkań mówił pan fascynujące, ale i bardzo kontrowersyjne rzeczy o sobie, o nauce, narkotykach, krakowskich artystach i Janie Pawle II, którego znał pan osobiście. Dlatego boję się, że sporo z tego wyleci podczas autoryzacji. Niech się pan nie martwi. Niczego nie będę wykreślał. Potraktuję naszą książkę jako „dzieło pośmiertne”, kiedy autora już nie obchodzi, co o nim pomyślą (śmiech). JERZY VETULANI (ur. 1936), neurobiolog, profesor Instytutu Farmakologii PAN w Krakowie, członek Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności, jeden ze współzałożycieli Piwnicy pod Baranami. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

„Działamy, by inni mogli żyć” – tak brzmi credo każdego lekarza wojskowego. Nie pamiętam już, ile razy opuszczałem względnie bezpieczne obozy i przemierzałem zdradliwe drogi lub przedzierałem się śmigłowcem przez tereny kontrolowane przez wroga. Nigdy nie miałem pełnego składu osobowego ani całego potrzebnego sprzętu. Zawsze brakuje czegoś, czego się potrzebuje (…), ale nigdy któregoś z medyków. Nigdy! Ich twarze na zawsze utkwiły mi w pamięci. Widzę każdego z nich w ekwipunku bojowym, ze zdeterminowaną miną i torbą lekarską przewieszoną przez plecy, gotowego zareagować na ten niesławny krzyk rozpaczy: „Lekarza!”.
z Przedmowy płka Roberta Campbella
To historia odważnych mężczyzn i kobiet, którzy wyruszali na wojnę uzbrojeni w bandaże zamiast granatów i w skalpele zamiast mieczy. Ratowali życie, zamiast je odbierać.

Od bitew starożytnego Rzymu po wojnę w Wietnamie – Martin King zabiera czytelników w fascynującą podróż przez historię medycyny widzianą przez pryzmat działań wojennych. Przedstawia ludzi, którzy z narażeniem życia ratowali innych w chaosie konfliktu. To Mary Seacole – czarnoskóra pielęgniarka, która podczas wojny krymskiej prowadziła spółkę leczącą rannych, John Bradmore – który uratował księcia Henryka w czasie Wojny Dwóch Róż, Tillie Pierce – szesnastolatka opiekująca się podczas wojny secesyjnej żołnierzami obu stron, i wielu innych medyków, którzy pod ostrzałem szli na pomoc ludziom, ryzykując własne życie i zdrowie.
King opowiada historię medycyny pola walki z typową dla siebie swadą, obficie korzystając z relacji uczestników walk. Daje świadectwo działalności niezwykłych pielęgniarek, sanitariuszy, ratowników i lekarzy i niebagatelnej roli, jaką odegrali w historii.
Martin King, historyk, autor wielu książek z historii wojskowości, m.in. Searching for Augusta o Auguście Chiwy, belgijskiej pielęgniarce niosącej pomoc amerykańskim żołnierzom podczas bitwy o Ardeny w 1944 roku, laureat nagrody Emmy za film dokumentalny jej poświęcony.

Najgłośniejszy reportaż śledczy ostatnich lat!

Gdy w 1998 roku doktor Andrew Wakefield opublikował w czasopiśmie naukowym „The Lancet” artykuł o związku szczepionki przeciwko śwince, różyczce i odrze z występowaniem u dzieci autyzmu, świat zawrzał. W wielu krajach pojawiły się ruchy antyszczepionkowe, których zwolennicy odmawiali szczepienia dzieci. Tak narodziła się jedna z najgłośniejszych kontrowersji medycznych naszych czasów.

Brian Deer, dziennikarz śledczy z „The Sunday Times”, przeprowadził wnikliwe śledztwo. Udowodnił Wakefieldowi fałszowanie badań medycznych i działanie na szkodę pacjentów. Odkrył też, że guru antyszczepionkowców za napisanie artykułu otrzymał ponad czterysta tysięcy dolarów od ludzi, którzy domagali się odszkodowań od koncernów farmaceutycznych. „Wojna o szczepionki” to zapis tego czternastoletniego śledztwa. Niczym medyczny detektyw Deer wyciąga na światło dzienne manipulacje i wątpliwe powiązania Wakefielda, doktora bez pacjentów – ale za to z rzeszą zwolenników, którzy nadal widzą w nim bohatera, który podjął nierówną walkę z koncernami farmaceutycznymi. Po czyjej stronie jest prawda?

Przełomowy reportaż demaskujący jedno z najgroźniejszych medycznych oszustw ostatnich lat!