Śmierć pięknych saren

A Christmas Memory

Selected from across Capote's writing life, the stories range from nostalgic portraits of childhood to more unsettling works that reveal the darkness beneath the festive glitter. In the Deep South of Capote's youth, a young boy, Buddy, and his beloved maiden 'aunt' Sook forage for pecans and whisky to bake into fruitcakes, make kites - too broke to buy gifts - and rise before dawn to prepare feasts for a ragged assembly of guests; it is Sook who teaches Buddy the true meaning of goodwill. In other stories, an unlikely festive miracle, of sorts, occurs at a local drugstore; an eccentric young girl dreams of Hollywood; and a lonely woman has a troubling encounter in wintry New York. Brimming with feeling, these sparkling tales convey both the wonder and the chill of Christmas time

Admiring Silence

By the winner of the 2021 Nobel Prize in Literature

'There is a wonderful sardonic eloquence to this unnamed narrator's voice' Financial Times

'I don't think I've ever read a novel that is so convincingly and hauntingly sad about the loss of home' Independent on Sunday

He thinks, as he escapes from Zanzibar, that he will probably never return, and yet the dream of studying in England matters above that.

Things do not happen quite as he imagined – the school where he teaches is cramped and violent, he forgets how it feels to belong. But there is Emma, beautiful, rebellious Emma, who turns away from her white, middle-class roots to offer him love and bear him a child. And in return he spins stories of his home and keeps her a secret from his family.

Twenty years later, when the barriers at last come down in Zanzibar, he is able and compelled to go back. What he discovers there, in a story potent with truth, will change the entire vision of his life.

Andromeda

Młoda kobieta trafia na staż do wydawnictwa, szybko dostaje ofertę stałej pracy i zostaje w wymarzonym miejscu na wiele lat, biorąc na siebie coraz większą odpowiedzialność za autorów oraz jedną z najlepszych i najbardziej prestiżowych serii wydawniczych na rynku, tytułową Andromedę. Wszystko dzieje się pod okiem Gunnara, kierownika literackiego z ogromnym doświadczeniem zawodowym, powszechnie znanego i szanowanego. Z biegiem lat ich relacja w pracy przeradza się w coś, co dla obu jest trudne do zdefiniowania. Może chodzi o głębokie wzajemne zrozumienie i prawdziwą przyjaźń? A może tak naprawdę o coś innego?

Akcja powieści Therese Bohman rozgrywa się w Sztokholmie, w wydawnictwie bliźniaczo podobnym do tego, w którym ukazują się powieści autorki. To opowieść o tradycji i nowoczesności, nadziejach i rozczarowaniach, idealizmie i brutalnej rzeczywistości.

Therese Bohman pracuje w Andromedzie na skrajnościach, które, jak się okazuje, mają z sobą wiele wspólnego. O sztafecie pokoleń pisze inteligentnie, a zestawiając przeszłość z teraźniejszością, umiejętnie miesza gorycz z nostalgią, sprawstwo z tym, co po prostu się wydarza, młodość z doświadczeniem. Dwoje bohaterów łączy pochodzenie, brak dyplomu, i wstyd, a dzieli płeć, różnica wieku i czas, w którym mogli ziścić swój sen.
Georgina Gryboś, „Literacka Kavka”

Antropocen Twój i mój świat

Antropocen jest epoką geologiczną, w której obecnie żyjemy i w której wywieramy tak przemożny wpływ na naszą planetę. Ta książka to zbiór wyjątkowych opowieści pochodzących z nowatorskiego podcastu Johna Greena. Bestsellerowy autor recenzuje rozmaite aspekty życia planety z człowiekiem w roli głównej i przyznaje im oceny w pięciogwiazdkowej skali. Od klawiatury QWERTY i zachodów słońca do bernikli kanadyjskiej i Pingwinów z Madagaskaru. Owe recenzje – zabawne, wielowymiarowe, bogate w szczegóły – obrazują sprzeczności, w jakie obfituje nasze życie. Jako gatunek mamy moc niewyobrażalną, a jednocześnie niewystarczającą: paradoks ten stał się wyraźnie widoczny, kiedy stanęliśmy twarzą w twarz z pandemią, która nas rozdzieliła i zarazem zbliżyła.

Badania Terenowe Nad Ukraińskim Seksem

Jedna z najgłośniejszych powieści ostatnich dekad uznana za manifest feminizmu i wiwisekcję postkomunistycznej Ukrainy.

Wydana po raz pierwszy w 1996 roku powieść, którą sama Oksana Zabużko określiła mianem psychoanalizy narodowej szybko stała się ukraińskim bestsellerem i zyskała międzynarodowy rozgłos. Jej bohaterka, poetka i wykładowczyni, z dystansu amerykańskiego uniwersytetu przygląda się swojej poturbowanej przez historię ojczyźnie, Ukrainie, ale i sobie samej, uwikłanej w trudną relację, przeszłość i własne ograniczenia. W hybrydycznej narracji Zabużko pokazuje jak lata totalitaryzmu odcisnęły piętno na intymnych relacjach, skazując je na bylejakość i stereotypowość ról. Drapieżnym, gęstym od emocji językiem o walce jaką jej bohaterka musi stoczyć by zawalczyć o siebie, a także pracy, jaką musi wykonać jej zdegradowany mentalnie i kulturowo kraj.

Badania terenowe nad ukraińskim seksem budzące liczne kontrowersje w momencie wydania z upływem czasu stały się współczesną klasyką i zapoczątkowały falę nowej literatury pisarek, zwanych „córkami Zabużko”. Do dziś są najchętniej przekładaną, ukraińską powieścią prowokującą do dyskusji o ukraińskich kompleksach i sytuacji kobiet w postsowieckich społeczeństwie.

Bal szalonych kobiet

Podróż do czasów, w których niemal każdą kobietę można było uznać za szaloną.
Jest rok 1885, Paryż, połowa Wielkiego Postu. Oto wyjątkowe doroczne wydarzenie. Śmietanka towarzyska i pacjentki szpitala psychiatrycznego Salpetriere spotykają się na wielkiej maskaradzie. W parach i korowodach tańczą do melodii walców i polek. Wszystko to pod batutą neurologa Jeana-Martina Charcota, gwiazdy francuskiej medycyny, od lat kierującego szpitalem. Szpitalem, w którym diagnozy stawiają wyłącznie mężczyźni, a który kobiety uważają za przedsionek piekła.
Wśród pacjentek szpitala jest Louise, osierocona przez rodziców czternastolatka. Pewnego dnia wujek rzucił ją na łóżko i nie zważając na protesty, rozerwał jej spódnicę. Po kilku atakach paniki dziewczyna trafiła do szpitala jako histeryczka. Dołącza do niej także Eugénie, która jest całkowicie zdrowa poza jedną „przypadłością” – widzi duchy zmarłych. Do szpitala zaciągnął ją siłą ojciec, gdy nieopatrznie przyznała się do swoich zdolności spirytystycznych.
Jedynym sposobem, aby wydostać się z Salpetriere, jest nakłonienie do pomocy oddziałowej pielęgniarek – Genevieve. Bal kostiumowy to niepowtarzalna okazja do ucieczki, jednak aby spełnić marzenia Eugénie o wolności, oddziałowa będzie musiała złamać wszelkie zasady.