Śmieszne sto milionów Słowian

„Dziennik” Anne Frank – młodej Żydówki zmuszonej ukrywać się wraz z rodziną przed ogarniającym świat szaleństwem wojny – stał się wyjątkowym, dramatycznym świadectwem epoki. Ostatni wpis do niego nosi datę 1 sierpnia 1944 roku. Trzy dni później wszyscy ukrywający się w „oficynie” wraz z rodziną Franków zostali aresztowani. Co było potem?
27 stycznia 1945 roku Otto Frank doczekał wyzwolenia z obozu koncentracyjnego Auschwitz. Natychmiast rozpoczął poszukiwania informacji o tym, co stało się z jego żoną Edith, córkami Margot i Anne oraz czterema innymi osobami, z którymi przez dwa lata ukrywał się przy ulicy Prinsengracht w Amsterdamie. W kilka miesięcy później przekona się, że pozostał jedynym, który przeżył Holokaust.
Niniejsza książka stanowi pogłębioną kontynuację poszukiwań rozpoczętych przez Otto Franka. Bazując na szczegółowych badaniach archiwalnych oraz dostępnych świadectwach odnośnie do dalszych losów ośmiu osób ukrywających się „oficynie”, autor rekonstruuje ich dzieje po aresztowaniu.
Efektem jego śledztwa jest porażająca relacja o życiu w obozach zagłady. Tym wnikliwsza i aktualniejsza, że mimo upływu tak wielu lat udało się mu dotrzeć do nowych informacji na temat życia i śmierci Anny Frank oraz jej współmieszkańców z „oficyny”.

Bas von Benda-Beckmann pracuje w Amsterdamie jako badacz w NIOD Institute for War, Holocaust and Genocide Studies – interdyscyplinarnym, międzynarodowym centrum gromadzenia archiwaliów i badań nad historią wojen światowych, masowej przemocy i ludobójstwa oraz ich długofalowych konsekwencji społecznych. W 2010 roku obronił doktorat na temat niemieckiej historiografii bombardowań alianckich. Jest także autorem pracy na temat historii holenderskiego ruchu oporu i powojennych konfliktów pamięci.

WYDANIE POPRAWIONE I UZUPEŁNIONE

Bestseller autora dwutomowego dzieła Hitlera wojna U-Bootów. Saga o drodze do zwycięstwa amerykańskiej floty podwodnej w wojnie z japońską żeglugą na Pacyfiku. Od pierwszych ataków wadliwymi torpedami do triumfu taktyki wilczych stad, blokady Wysp Japońskich i podpisania przez Japonię aktu kapitulacji na pokładzie pancernika USS „Missouri” 2 września 1945 roku. Ciche zwycięstwo, wydane w wielu krajach świata i uznane za jedną z najlepszych książek o walkach na morzu, weszło już do kanonu literatury faktu poświęconej II wojnie światowej. Przypisami opatrzył książkę Leszek Erenfeicht.

WYDANIE POPRAWIONE I UZUPEŁNIONE Bestseller autora dwutomowego dzieła Hitlera wojna U-Bootów. Saga o drodze do zwycięstwa amerykańskiej floty podwodnej w wojnie z japońską żeglugą na Pacyfiku. Od pierwszych ataków wadliwymi torpedami do triumfu taktyki wilczych stad, blokady Wysp Japońskich i podpisania przez Japonię aktu kapitulacji na pokładzie pancernika USS „Missouri” 2 września 1945 roku. Ciche zwycięstwo, wydane w wielu krajach świata i uznane za jedną z najlepszych książek o walkach na morzu, weszło już do kanonu literatury faktu poświęconej II wojnie światowej. Przypisami opatrzył książkę Leszek Erenfeicht.

Zeszyt przedstawia jeden z najnowocześniejszych czołgów armii francuskiej użytych podczas kampanii 1940 roku. Przedstawiono historię rozwoju, wersje i odmiany produkowane seryjnie, budowę, dane techniczne i osiągi czołgu kawalerii ? SOMUA S-35. Był on także używany przez wojska Rumunii i Węgier. Pierwsze prace konstrukcyjne nad nowym czołgiem rozpoczęto 17.05.1934 roku. Prototyp ukończono w zakładach w Saint-Quen pod Paryżem 14.04.1935 roku. Po cyklu długotrwałych wojskowych prób poligonowych wóz przyjęto do uzbrojenia w 1936 roku i zamówiono pierwszą serię 50 egz. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1938 roku. Do początku marca 1940 r. wyprodukowano ok. 430 czołgów S-35. Po zakończeniu kampanii 1940 r. w ręce niemieckie dostało się ponad 300 sprawnych czołgów S-35.Ponadto Niemcy dopilnowali dokończenia montażu ok. 40 czołgów, które znajdowały się na liniach produkcyjnych zakładów S.O.M.U.A. Przydzielono je do jednostek szkolnych i rezerwowych w okupowanej Francji, w Norwegii, wykorzystano do zwalczania partyzantki na Bałkanach, włączono do składu lekkich pociągów pancernych ochraniających szlaki kolejowe na zapleczu frontu wschodniego.

Tomasz Bonek, Demony śmierci. Zbrodniarze z Gross-Rosen – Auschwitz? W Auschwitz w porównaniu z tym, co działo się w Gross-Rosen, było jak... w sanatorium – opowiada były więzień „kamiennego piekła”. Lekarze z SS zabijający zastrzykami z benzyny i fenolu. Polowanie obozowych strażników na więźniów ze złotymi koronami zębowymi. Mordercza praca w kamieniołomach. Przeraźliwy głód i epidemie chorób zakaźnych. To wszystko dziesiątkowało zesłanych do KL Gross-Rosen, jednego z najcięższych obozów III Rzeszy. Tutejszymi kapo i blokowymi zostawali przede wszystkim niemieccy recydywiści: gwałciciele, złodzieje i mordercy. To oni wraz ze zwyrodnialcami z SS znęcali się nad uwięzionymi. Tomasz Bonek, reporter, dokumentalista i autor reportaży historycznych, dociera do zeznań więźniów niemal już zapomnianego kacetu założonego pod dolnośląską Rogoźnicą. Każdy z kolejnych analizowanych dokumentów jest bardziej przerażający. Wszystkie układają się w przejmującą opowieść o demonach śmierci – oprawcach z KL Gross-Rosen.

Wiosna 1945 roku. Trzecia Rzesza dogorywa.
Uciekający z Auschwitz Anioł Śmierci, doktor Mengele, krąży wzdłuż obecnej polsko-czeskiej granicy, przeprowadzając selekcje w kobiecych obozach należących do Gross-Rosen.
W końcu dociera do Sieniawki, małej miejscowości położonej na Dolnym Śląsku.

Sieniawka to jeden z podobozów Gross-Rosen, potwornej maszyny śmierci składającej się ze stu podobnych miejsc rozrzuconych na terenach Polski i Czech. Tu dokonano masowej zagłady, niewolniczo wykorzystywano więźniów i przeprowadzano zbrodnicze eksperymenty medyczne.
To piekło stworzone na ziemi, to imperium małych piekieł.

Rok 2018. Joanna Lamparska wpada na trop tajemniczego laboratorium medycznego z czasów II wojny światowej, rozpoczyna śledztwo. Długie, mroczne tunele, laboratoryjne stoły, zapomniane zapiski i postrzępione relacje prowadzą do przerażającej tajemnicy, która pozostawia więcej pytań niż odpowiedzi.

Czemu służyła makabryczna pracownia w obozie Sieniawki?
Czy naziści w kompleksie podziemnych instalacji chcieli stworzyć technologię mającą przechylić szalę zwycięstwa?
Jakie skarby mogą być schowane w podziemiach obozu?
Co jeszcze kryje największy i najstraszniejszy nazistowski obóz Gross-Rosen?

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.