Soul Riders Kamienny krąg

Czasem najpiękniejsze rzeczy to te, których nie widzimy. Kiedy szesnastoletnia Tessa Dickinson ulega wypadkowi samochodowemu i traci wzrok na sto dni, ma wrażenie, że cały jej świat został wywrócony do góry nogami. Czuje, że pozbawiono ją normalnego życia. Przerażona, że wzrok może nigdy nie wrócić, Tessa jest przekonana, że nie ma już żadnego powodu do radości. Dziadkowie umieszczają w lokalnej gazecie ogłoszenie o poszukiwaniu kogoś, kto pomoże jej w pisaniu poezji i blogowaniu, które tak ją cieszyły. Chcą, żeby wnuczka żyła jak dawniej. Wtedy zjawia się on, Weston Ludovico, chłopiec w wieku Tessy, o jasnych oczach, optymistycznym uśmiechu... i bez nóg. Weston wie, co dziewczyna może czuć, więc postanawia jej pomóc. Stawia jeden warunek – nikt nie powie jej o jego niepełnosprawności. Ponieważ Tessa nie widzi, odnosi się do chłopaka z pogardą, ale dla Westona są to najbardziej niezwykłe i autentyczne uczucia: być traktowanym jak normalna osoba, a nie tylko przez pryzmat swojej łzawej historii. Więc wraca. Znowu i znowu, i znowu.

Kultowa powieść, która uwodzi kolejne pokolenia młodych czytelników. Symbol młodzieńczego buntu wobec świata dorosłych. Szesnastoletni Holden Caulfield, który nie może pogodzić się z otaczającą go głupotą, podłością, a przede wszystkim z zakłamaniem, ucieka z college’u i przez kilka dni „buszuje” po Nowym Jorku, nim wreszcie powróci do domu rodzinnego. Historia tych paru dni, opowiedziana barwnym językiem, jest na pierwszy rzut oka zabawna, jednakże wkrótce spostrzegamy, że pod pozorami komizmu ważą się tutaj sprawy bynajmniej nie błahe... Zaliczana do grona 100 najważniejszych powieści XX wieku. Znajduje się również na liście 20 najlepiej sprzedających się książek wszech czasów.

Chłopcy z Placu Broni to powieść węgierskiego pisarza Ferenca Molnára, po raz pierwszy książka ukazała się w 1907 roku. Głównym tematem książki jest przyjaźń grupy chłopców zamieszkujących ulicę Pawła. Tytuł powieści nawiązuje do ulubionego miejsca zabaw głównych bohaterów – Placu Broni, który jest tu m.in. symbolem przyjaźni i lojalności, beztroskiego dzieciństwa, ale i odpowiedzialności i walki o własne miejsce. Na pierwszy plan wysuwa się postać Nemeczka – najmłodszego i najmniej docenianego w grupie. Początkowo poznajemy go jako tchórzliwego chłopca. Od początku jest jednak oddany grupie i mimo strachu – stara się zaimponować kolegom w każdej możliwej sytuacji. Jego śmierć uwypukla wartość honoru i bycia oddanym jakiejś kwestii. Czasem ci najsłabsi są najbardziej wartościowi, lecz często też niedoceniani.

Tęczowa Seria: sześć książek, które powstały na różnych długościach geograficznych – bo przecież na całym świecie młodzi ludzie LGBT+ przeżywają swoje pierwsze miłości, mierzą się z lękami, leczą złamane serca, odnajdują swoje własne drogi i starają się zrozumieć otaczającą ich rzeczywistość.

Mistrzowska powieść o chłopcu dorastającym w tęczowej rodzinie w Rosji

Po śmierci matki pięcioletni Miki zostaje adoptowany przez jej brata. Sława uczy chłopca życia i pokazuje mu świat sztuki. Ale nagle w szczęśliwym dzieciństwie Mikiego pojawia się Lew, partner Sławy, surowy lekarz pragnący wprowadzić do rodziny porządek i dyscyplinę. Artystyczna wrażliwość małego Mikiego zostaje wystawiona na próbę – podobnie jak profesjonalne opanowanie Lwa.

Chłopiec nie wie jeszcze, że tarcia w rodzinie to nic w porównaniu ze społeczną homofobią. Pierwszego dnia szkoły zaczyna się życie w kłamstwie, zmyślanie w wypracowaniach, ukrywanie zdjęć, ilekroć z wizytą przychodzą koledzy… Miki poznaje świat, który nie toleruje odmienności. Minie trochę czasu, nim bohater pogodzi się ze swoją sytuacją, a jego rodzina znajdzie dla siebie miejsce.

***

– Powtórzmy jeszcze raz.

Zgodziłem się ze znużeniem.

– Z kim mieszkasz? – zapytał.

– Z tatą?

– Gdzie jest twoja mama?

– Umarła.

– Jak ma na imię twój tata?

– Lew.

– Miki, nie. – Sława wydawał się zmęczony i zirytowany. – Weź się w garść. Powinieneś odpowiedzieć: Sława. Podać moje imię. Tylko moje. Bo to ja mam prawa rodzicielskie, pamiętasz?

***

Mikita Franko (ur. 1997) pochodzi z Kazachstanu. Swoją przygodę z pisaniem rozpoczął tworząc bloga na serwisie społecznościowym VKontakte. Wpisy z bloga stały się podstawą do stworzenia debiutanckiej książki, nominowanej m.in. do prestiżowej rosyjskiej nagrody NOS.

Joanna Krystyna Radosz (ur. 1992) doktorka literaturoznawstwa. Naukowo zajmuje się kryminałami i fantastyką. Jako pisarka debiutowała w 2016 roku zbiorem „Czarna Książka. Antologia opowiadań żużlowych”, a jako tłumaczka rok później. Prowadzi firmę Work With Words, w ramach której recenzuje, redaguje i objaśnia literaturę.

Czy kiedykolwiek poszedłeś na skróty, żeby dostać to, czego chcesz…?

Fazbear Entertainment zaczyna korzystać z możliwości sztucznej inteligencji, co przynosi nieoczekiwane skutki dla pracowników firmy. Pewien gość Pizzapleksu osiąga nieprawdopodobnie wysokie wyniki w fazcade’owych grach. Gdy Tony próbuje go odszukać, znajduje coś, czego nie mógł się spodziewać. Abe zaczyna żałować, że wprowadził się do nowego apartamentu, gdy jego animatroniczne asystentki zaczynają sprawiać mu problemy…

Czasami droga na skróty prowadzi w ślepy zaułek, o czym przekonał się niejeden bohater świata Five Nights at Freddy’s.



Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Debiutancka powieść Hayley Kiyoko oparta na viralowym hicie pod tym samym tytułem.

Siedemnastoletnia Coley czuje się okrutnie zraniona i samotna. Po niespodziewanej stracie ukochanej mamy musi się przeprowadzić do wiejskiego stanu Oregon, do domu swojego ojca, którego prawie nie zna. Są wakacje i dziewczyna próbuje się odnaleźć w nowym środowisku. Postanawia, że przetrwa ostatni rok liceum, a potem zacznie wreszcie żyć po swojemu. Wszystko się zmienia, gdy poznaje Sonyę, którą jest zafascynowana od pierwszego spotkania. Lato mija im na kąpielach w jeziorze, nocnych imprezach i długich rozmowach. Coley nieustannie bije się z myślami i próbuje zrozumieć swoją nową przyjaciółkę, która daje jej sprzeczne sygnały. Dziewczyna pragnie miłości, jednak z powodu swoich smutnych doświadczeń panicznie boi się odrzucenia. Rozpoczyna się bolesna gra pozorów, która doprowadza obie do rozpaczy…

Girls Like Girls opowiada o poszukiwaniu własnej tożsamości, o potrzebie bycia zrozumianym, o umiejętności wybaczania i otwierania się na miłość, która często przychodzi wtedy, gdy najmniej się jej spodziewamy.

* * *

Niezłomna queerowa twórczyni, na którą czekaliśmy.
HUFFPOST

Hayley Kiyoko to jedna z niewielu współczesnych artystek, która w bezkompromisowy sposób jest w stanie uchwycić queerowe doświadczenie z kobiecej perspektywy.
BILLBOARD

To jest dokładnie to, czego potrzebujemy od gwiazdy pop.
VICE