Staś Pętelka Dzielny pacjent

W wilczej norze przychodzą na świat trzy szczeniaki. Jeden z nich, obdarowany kłopotliwym imieniem Ambaras, jest mniejszy i słabszy od braci z watahy. Wilczkami przez większość czasu opiekuje się piastun, stary wilk nazywany Kulawcem. Ambaras radzi sobie z treningami łowieckimi pod surowym okiem Kulawca tylko dzięki sprytowi i łutowi szczęścia. Ma też dwie, skrzętnie skrywane tajemnice. Po pierwsze, od urodzenia nie czuje żadnych zapachów, co dla wilka jest katastrofą. Po drugie zaś – jako jedyny spośród wszystkich wilków rozumie ludzką mowę. Ten niezwykły dar oraz wielkie serce sprawią, że Ambaras pospieszy na pomoc zagubionej w lesie dziewczynce i sam wpadnie we wnyki.
Nie będziemy zdradzać co się wydarzy dalej, powiemy tylko, że „Ambaras” to piękna, chwytająca za serce i napisana wartkim językiem opowieść o przyjaźni, bohaterstwie, odwiecznym strachu ludzi przed wilkami oraz wilków przed ludźmi a także o tym, jak mądra współpraca wilka z człowiekiem może ocalić wilcze i ludzkie życie. To również niezwykła bajka o byciu innym i o niespodziewanej szansie, jaka się dzięki temu pojawia.

Bajki. I dla dzieci, i dla dorosłych, o aniołkach, diabełkach, ludziach… Bo niby to są bajki. A właściwie nie bajki, tylko nasza rzeczywistość. Niby to się dzieje nie wiadomo gdzie. A tymczasem wiadomo, że dzieje się to tu na ziemi, wśród nas. Ks. Mieczysław Maliński, znany przede wszystkim jako autor wielu zbiorów swoich najkrótszych kazań-re?eksji, a także książek teologicznych, etycznych, beletrystycznych i poświęconych papieżowi Janowi Pawłowi II, jest też autorem bajek jak to sam określił – nie tylko dla dzieci. Wreszcie ukazały się tak długo oczekiwane, dawno wyczerpane i bezskutecznie poszukiwane bajki. Bajki, które urzekają swoją prostotą a równocześnie głębią i dzieci, i dorosłych - jak to sam Ks. Mieczysław Maliński określił: "Bajki nie tylko dla dzieci". Obecne wydanie daje powiększony zakres tekstów, obejmując równocześnie w jednym tomie dotychczasowe małe tomiki. Czarno-białe, prościutkie ilustracje pozwalają dziecku samodzielnie ubarwić świat Aniołków – rozwijając wyobraźnię, głębiej zaangażować się w tekst. "Opowiadałem w swoim życiu bardzo dużo bajek. Czasem przychodziłem do dzieci, które leżały już w łóżeczkach i „na dobranoc” opowiadałem „bajki na półtora kilometra”, które nigdy nie mogły się skończyć. Czasem opowiadałem bajki młodzieży przy ogniskach – już słońce zaszło, było ciemno, w oddali stał las, a w ogniu dopiekały się ziemniaki. Czasem opowiadałem bajki, gdy pan dyrektor lub pani dyrektor poprosili mnie o zastępstwo w klasie. A już zawsze opowiadałem bajki w kościele, gdy był dzień Świętego Mikołaja. Może się zdziwisz: „Jak to w kościele? Przecież tam są również dorośli ludzie?” Tak. Opowiadałem bajki również dorosłym. Bo każdy dorosły nie tylko był dzieckiem, ale tym dzieckiem pozostaje i pozostanie do końca. Dorosłym też więc trzeba bajek, by pomóc im żyć. Tak jak dzieciom". (ks. Mieczysław Maliński)

Ciocia Jadzia ma nową pracę. Została woźną w szkole! Dobrze się składa, bo jej bratanica właśnie zaczyna naukę w pierwszej klasie i obecność cioci Jadzi dodaje jej odwagi. Ciocia Jadzia zajmuje się też kotłownią i często przebywa w piwnicy. A tam są rury, w nich pogłos i czasem można poznać szkolne tajemnice, więc ciocia Jadzia jest świetnie zorientowana i czasem może wpływać na bieg wydarzeń... a wtedy wszystko zmienia się na lepsze. Trzecia już książka z ciocią Jadzią w roli głównej skierowana jest do dzieci, które właśnie nauczyły się czytać i same mogą się zapoznać z tymi zabawnymi historyjkami.

Gdy upadasz, ja Cię łapię
Ty chcesz biegać, a ja sapię
Ty się śmiejesz, ja uśmiecham
Gdy Ty płaczesz, ja pocieszam

Wesoła książka o nas samych, Dzieciach i Rodzicach!

Poznajcie Florkę! A może już ją znacie i lubicie...? Florka jest bohaterką kilku fajnych książek i serialu animowanego.
To kilkuletnia rezolutna autorka pamiętnika, która właśnie nauczyła się pisać. Mała filozofka, która pyta, docieka, odkrywa. Zastanawia ją, gdzie jesteśmy, kiedy śpimy, i gdzie chowa się ten czas, którego tak brakuje mamie i tacie. Albo czy coś może być i nie być jednocześnie… Florka bada otoczenie, eksperymentuje, podaje w wątpliwość – a hodowaną cierpliwie fasolkę próbuje przyłapać „na rośnięciu”. Wszystko ją ciekawi. Bacznie obserwuje świat i z humorem go komentuje.
I choć Florka jest… ryjówką, jada kanapki z komarem i muchy w czekoladzie, to naprawdę można się z nią zaprzyjaźnić!

Książka wpisana przez ekspertów Fundacji ABCXXI na Złotą Listę i nagrodzona przez czytelników w plebiscycie Złota Dwudziestka z okazji 20-lecia kampanii „Cała Polska czyta dzieciom”.

Cześć, pamiętacie mnie? Jestem Jeżynka. Ta sama , z którą ciągle są kłopoty, tyle że trochę starsza. O całe półtora roku. W takich przypadkach mówi się, że człowiek posunął się w latach albo że nadgryzł go ząb czasu. Co mogłam poradzić, jako siedmiolatka musiałam porzucić moje dotychczasowe przedszkolne życie i pójść do szkoły.