„Studia Pedagogiczne. Problemy społeczne, edukacyjne i artystyczne”, t. 33

Kolejny numer „Problemów Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych”, pt. "Interdyscyplinarność w opiece i wsparciu osób niepełnosprawnych" (2/2015, tom 21) pod redakcją Sylwii Wrony i Jerzego Rottermunda, zawiera dziewięć artykułów, w których autorzy dzielą się swoim doświadczeniem zawodowym, wskazując jednocześnie na konieczność podejmowania zadań i adekwatnych terapii dla poprawy jakości życia osób będących w potrzebie. Kryterium doboru publikacji do przedłożonego tomu mieści się w triadzie: osoba niepełnosprawna (rozwój, zdrowie, potrzeby) – środowisko (kształcenie, nauka, codzienne życie) – zespół rehabilitacyjny. Zakres tematyczny zaprezentowany w czasopiśmie jest szeroki, gdyż taka jest aktualnie potrzeba wymiany myśli, przekazywania sobie wzajemnie informacji o możliwościach, a zarazem prowadzenia czynności terapeutycznych, wspierających czy opiekuńczych.

Oddany do rąk czytelników tom niniejszego czasopisma zawiera artykuły o zróżnicowanej tematyce pedagogicznej. W części pierwszej czasopisma zawarto artykuły z zakresu historii i wychowania dzieci i młodzieży. Kolejne części to badania i komunikaty, recenzje, sprawozdania i opinie.

Nasilającym się problemem zarówno w rodzinach, jak i placówkach przedszkolnych i szkolnych [...] jest obecnie nadpobudliwość, impulsywność oraz zespół nadpobudliwości psychoruchowej określanych skrótem ADHD. Problem ten zaczyna być nie tylko zauważany, ale podejmuje się coraz szersze działania zmierzające do wczesnego objęcia opieką dzieci z tym zespołem, jak również stworzenia im odpowiednich warunków, aby mogły w sposób jak najpełniejszy stać się współuczestnikami życia społecznego.

Książka ta może spełnić to zadanie – poza informacyjnym, teoretycznym został podjęty przez współautorów trud zaprezentowania indywidualnie przedstawionych prób rozwiązań trudności występujących w pracy z dzieckiem z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej, Praktyczna część stanowi istotny wkład w niesienie pomocy nauczycielom, terapeutom i rodzicom w pokonywaniu trudności i wyznaczaniu celów działań wspomagających.

Jestem pewien, iż książka będzie istotnym wkładem z jednej strony w przedstawienie w oparciu o rzetelne opracowania najnowszych i bardzo konkretnych czynników mogących mieć wpływ na występowanie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej, z drugiej strony – ukazaniem możliwości i perspektywy praktycznie ukierunkowanej modelowej pracy z dzieckiem i jego rodziną.

Szczególna wartość aplikacyjna publikacji wyraża się głównie w swoistej odpowiedzi na zapotrzebowanie osób bezpośrednio zaangażowanych w wychowanie dzieci ze spektrum autystycznym. Zapotrzebowanie to odnosi się m.in. do wciąż niedostatecznego zakresu upowszechnianej wiedzy na temat autyzmu oraz specyfiki funkcjonowania rodzin z dzieckiem autystycznym.
[z recenzji dr hab. Stanisławy Byry]

Książka poświęcona jest badaniom jakościowym w pedagogice, przedstawia ich miejsce w tradycyjnym modelu empirycznych badań pedagogicznych. Szczegółowo opisuje dwie metody: wywiad narracyjny i obiektywną hermeneutykę, prezentuje ich założenia, zasady interpretacji materiału empirycznego, na przykładach wyjaśnia ich praktyczne zastosowanie. Intencją autorek jest nie tylko przedstawienie wymienionych metod badawczych, ale także zwrócenie uwagi na organizację procesu badawczego i interpretacji zgromadzonych danych, teoretyczne uwarunkowania i konsekwencje decyzji badacza co do wyboru paradygmatów badawczych. Praca jest oryginalnym polskim opracowaniem problematyki empirycznych badań jakościowych w pedagogice. Większość książek na ten temat, które pojawiły się na polskim rynku w ostatnich latach, to tłumaczenia. Książka autorstwa polskich badaczek może wypełnić pewną lukę w metodologii nauk społecznych i humanistycznych w Polsce.

          Program powstał na podstawie doświadczenia Autorek, obserwacji zainteresowań współczesnych dzieci oraz chęci uczynienia wychowania procesem interaktywnym – ja wychowuję dziecko, a ono zmienia także mnie.

          Głównym celem programu jest wspomaganie wszechstronnego rozwoju osobowości dziecka poprzez spotkanie z aktualnie bliską mu i ulubioną bajką. Jest on syntezą celów odnoszących się do 4 sfer osobowości ucznia: sfery zachowań społecznych, sfery emocjonalnej, sfery poznawczej oraz sfery działalności artystycznej.

          Program powstał dla potrzeb świetlicy szkolnej. Jest on przeznaczony do prowadzenia planowych i celowych zajęć z dziećmi w młodszym wieku szkolnym. Oprócz celów szczegółowych i operacyjnych, metod i zasad zawiera również scenariusze zajęć świetlicowych powstałych na kanwie następujących bajek, towarzyszących dorastaniu naszych dzieci (Toy Story, Nowe szaty króla, Piękna i Bestia, Królowa Śniegu, Harry Potter, Pinokio, Dawno temu w trawie, Pocahontas, Zakochany kundel, Dzwonnik z Notre Dame).