Suche gałązki

Czy w życiu zawsze jest tak samo? Czy można oszukać przeznaczenie? Czy miłość to dar? A może przekleństwo? Kto ponosi winę za wybuch namiętności – mężczyzna czy kobieta? Co jest ważniejsze – honor czy sprawiedliwość?

Kolejna powieść jednej z najbardziej znanych i wielokrotnie nagradzanych pisarek ukraińskich, rodowitej Hucułki z Bukowiny. Tym razem Maria Matios proponuje sagę rodzinną w trzech nowelach.
Na pozór odrębne historie nieoczekiwanie zaczynają się zazębiać, a z każdą stroną książki odkrywamy ich wzajemne, zaskakujące powiązania. Dramat kilku huculskich rodów rozgrywa się na początku XX wieku na malowniczych terenach dawnej monarchii austro-węgierskiej (dziś pogranicze ukraińsko-rumuńskie).
Zwięzły i wyrafinowany styl opowieści, wyraźnie zarysowane, pełnokrwiste postacie, niełatwe wybory moralne, miłość, grzech i zbrodnia – wszystko to wciąga czytelnika w odległy czasowo i geograficznie świat jakże bliskich nam również dzisiaj ludzkich emocji.

Czternastoletni Van spędza wakacje w wiejskim domu ciotki. Poznaje tam Adę, swoją kuzynkę. Młodzi zakochują się w sobie do szaleństwa. Pełne romantyzmu, ale i erotycznej zmysłowości uczucie pochłania ich bez reszty. Nie podoba się to ojcu chłopaka, który robi wszystko, aby przerwać ten związek. Van i Ada rozstają się i tracą kontakt na wiele lat. Kiedy ich drogi ponownie się przecinają, okazuje się, jak bardzo zakazana relacja z młodości determinowała dotychczasowe życie tych dwojga i wpływała na podejmowane przez nich wybory.

"Ada albo Żar. Kronika rodzinna" to najambitniejsze dzieło Nabokova – wypełnione aluzjami do literatury, sztuki, kinematografii, filozofii. Autor nie stroni w nim od gier słownych oraz zabaw z gatunkami literackimi. Ogromnym walorem utworu jest też błyskotliwy i wielowarstwowy humor. Prawdziwa uczta dla czytelników!

Spotykają się dwa potwory. Jednym z nich jestem ja.

Yunjae od urodzenia nie przejawia żadnych emocji. Cierpi na aleksytymię – zaburzenie, które utrudnia odczuwanie radości, smutku czy strachu. To mniejsza niż przeciętnie liczba neuronów w ciele migdałowatym mózgu skazuje go na ten stan i społeczną alienację. W szkole Yunjae jest outsiderem, a w domu o tym, że emocje w ogóle istnieją, przypominają mu mama i babcia, rozwieszając karteczki z napisami: „śmiech” lub „płacz”.

W dniu jego szesnastych urodzin, podczas wspólnego wyjścia do restauracji, mama i babcia stają się ofiarami brutalnego napadu. Świadkiem zdarzenia jest Yunjae, który przygląda się scenie beznamiętnie. Pomoc osamotnionemu chłopakowi ofiarowuje piekarz zwany doktorem Shim, jednak później na drodze Yunjae zjawia się agresywny, nadpobudliwy Gon.

W odpowiedzi na swoje brutalne ataki na Yunjae’go Gon otrzymuje tylko absolutny spokój. Chłopcy zaczynają ze sobą rozmawiać i okazuje się, że wiele mają sobie do przekazania. Jeden odczuwa aż za dużo, a drugi nie czuje nic.

Kiedy pewnego razu Gon znajduje się w niebezpieczeństwie, Yunjae zdobywa się na więcej, niż ktokolwiek mógł się spodziewać.

"Rei éprouva comme une brulure d'estomac, une chaleur acide, a la fois intense et diffuse, qui vous monte a la gorge. Un énorme bloc d'émotions glacées se mettait a fondre peu a peu sous l'effet de cette chaleur intérieure dormante. Le temps se défossilisait, recommençait a trembler."Tokyo, 1938. En pleine guerre entre le Japon et la Chine, quatre violonistes amateurs se réunissent régulierement pour répéter. Un jour, ils sont interrompus par des soldats, soupçonnés de comploter contre le pays. Caché dans une armoire, Rei assiste a l'arrestation de son pere. Cet événement constitue pour lui la blessure premiere qui déterminera son destin... Mais le passé peut-il etre réparé ?

Książka uhonorowana Nagrodą Bookera. Dowcipny, choć niepozbawiony poważnego wydźwięku moralitet. Hipnotyzująca podróż po labiryncie ludzkiej psychiki. Na pogrzebie Molly Lane zebrał się spory tłumek. Wśród żałobników, chcących oddać ostatni hołd tej wspaniałej, przebojowej kobiecie, kroczą dostojnie Clive Liney, znany kompozytor, i Vernon Halliday, redaktor naczelny poważnego dziennika. Obaj, zanim osiągnęli obecną pozycję, byli kochankami zmarłej. Nie wyczerpują oni oczywiście listy „byłych”, na której znajduje się też między innymi okryty złą sławą prawicowca – i typowany na kolejnego premiera Wielkiej Brytanii – minister spraw zagranicznych, Julian Garmony. Tuż po ceremonii Clive i Vernon zawierają dziwną umowę, swoisty pakt o eutanazji, w myśl którego gdy jeden ciężko zachoruje, drugi dobrowolnie podąży do krainy wiecznej szczęśliwości. Żaden z nich nie jest jeszcze w stanie przewidzieć dramatycznych konsekwencji układu, który doprowadzi do katastrofalnych wyborów moralnych, kryzysu przyjaźni oraz... politycznej agonii kandydata na urząd premiera. Mistrzowski wyczyn pisarski. Mroczna i stylowa książka. Michiko Kakutani, „The New York Times” Bezwzględna i zabawna. „The New York Times Book Review” Piękna oszczędna proza. Szelmowska i mrocznie komiczna. „The Boston Globe” Ian McEwan udowadnia, że jest jednym z najbardziej wyrazistych głosów brytyjskiej literatury i jednym z jej najbardziej wszechstronnych talentów. Powieść mrożąca krew w żyłach i w mroczny sposób komiczna. „Chicago Tribune” Z pewnością jedna z najlepszych powieści Iana McEwana. Opowieść o przeciwieństwach, które definiują ludzkość – jej zdolności do okazywania wsparcia i pomocy i równie powszechnym zamiłowaniu do nienawiści, wykluczenia i okrucieństwa. „The San Diego Union-Tribune” Mistrzowska powieść, napisana z dużym poczuciem humoru – jej lektura zachwyca i daje wiele radości. „The Atlanta Journal-Constitution” Błyskotliwie napisana powieść o wzajemnie pasożytniczym związku polityków i dziennikarzy, równie krytyczna, co komiczna. „The Christian Science Monitor”

Beautifully written yet highly controversial, An Image of Africa asserts Achebe's belief in Joseph Conrad as a 'bloody racist' and his conviction that Conrad's novel Heart of Darkness only serves to perpetuate damaging stereotypes of black people, while The Trouble with Nigeria is a searing outpouring of Achebe's frustrations with his country.